Interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2022, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.882.2021.2.NM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Temat interpretacji
Obowiązki płatnika w związku z przekazaniem pracownikom prezentów w postaci wyprawki z tytułu narodzin dziecka.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom prezentów w postaci wyprawki z tytułu narodzin dziecka jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 września 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom prezentów w postaci wyprawki z tytułu narodzin dziecka. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 grudnia 2021 r. (wpływ 21 grudnia 2021 r.). Treść wniosku jest następująca.
Opis zdarzenia przyszłego
... Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie następujących czynności:
· …,
· … .
Spółka zamierza przekazywać pracownikom (tj. osobom pozostającym ze Spółką w stosunku pracy), którym urodzi się dziecko, prezent okolicznościowy z tego tytułu (dalej: „wyprawka dla niemowlaka”).
Intencją Spółki jest to, aby podarunek w postaci wyprawki dla niemowlaka miał formę jednorazowej, jednostronnej czynności, wyrażającej gest gratulacji z okazji narodzin nowego członka rodziny.
Otrzymanie tego rodzaju upominku będzie wiązało się tylko i wyłącznie z narodzinami dziecka, nie będzie wynikało z umowy o pracę, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Spółki.
W związku z przekazaniem wyprawki dla niemowlaka, Spółka nie wymaga od obdarowanego pracownika żadnego świadczenia wzajemnego.
W skład wyprawki dla niemowlaka wchodzić będzie: body z logo Spółki, butelki, smoczki, itp. Wartość pojedynczej wyprawki dla niemowlaka nie przekroczy 150 zł. Wyprawka dla niemowlaka będzie przekazywana pracownikowi w związku z każdym urodzonym dzieckiem.
W piśmie z 15 grudnia 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że Spółka podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez względu na miejsce ich osiągania.
Przekazanie pracownikom wyprawki dla niemowlaka nie będą regulowały żadne zasady, nie będzie to wynikało z umowy o pracę, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Spółki. Będzie to czynność jednorazowa, jednostronna, wyrażającą gest gratulacji z okazji narodzin nowego członka rodziny – będzie wynikała z dobrej woli pracodawcy.
Przyznanie wyprawki dla niemowlaka będzie wynikało z dobrej woli pracodawcy, wyprawka przyznana zostanie pracownikowi pozostającemu ze Spółką w stosunku pracy, w przypadku którego pracodawca uzyska informację o narodzinach dziecka. Informację o narodzinach nowego członka rodziny Spółka pozyskiwać będzie na podstawie dokumentów przedłożonych Spółce przez pracownika, tj. np.: akt urodzenia dziecka, wniosek o urlop okolicznościowy, macierzyński, ojcowski.
Pracownicy Spółki będą posiadać wiedzę, że z tytułu narodzin dziecka otrzymają jednorazową wyprawkę dla niemowlaka. Informację taką otrzymają w momencie dostarczenia do Spółki ww. dokumentów. Wyprawka będzie wręczana pracownikowi w obecności innych współpracowników.
Źródłem finansowania wyprawki dla niemowlaka będą środki obrotowe Spółki, natomiast wydatek na wyprawkę dla niemowlaka zostanie wyłączany z kosztów podatkowych Spółki.
Pytanie
Czy z tytułu przekazania przez Spółkę pracownikom wyprawki dla niemowlaka ciążą na Spółce obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej : „ustawa o PIT”), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie do powyższego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami pracownika ze stosunku pracy są nie tylko otrzymane pieniądze, ale również wartość otrzymanych świadczeń w naturze, czy nieodpłatnych świadczeń poniesionych na rzecz pracownika.
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 wskazał, że: „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają”.
Powyższy wyrok wskazuje, że samo tylko przekazanie przedmiotu pracownikowi nie przesądza automatycznie o konieczności opodatkowania podatkiem dochodowym. Rozważenia wymaga czy takie przekazanie nie stanowi darowizny.
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, iż istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie kosztem majątku darczyńcy. Aby uznać daną czynność za darowiznę, konieczne jest zatem wystąpienie dyspozycji majątkowej darczyńcy, prowadzące do zmniejszenia jego majątku. Z powyższego wynika, że darowizna ma charakter świadczenia nieodpłatnego i nieekwiwalentnego, które dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnej zobowiązującej. Nieodpłatność świadczeń oznacza, że darczyńca w zamian za uczynioną darowiznę nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani w przyszłości.
Jeżeli zatem przekazanie rzeczy pracownikowi nie następuje w związku ze stosunkiem pracy to przekazanie to należy rozpatrywać jako darowiznę wyłączoną z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i podlegającą opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o spadkach i darowiznach.
W przedmiotowej sprawie przekazanie wyprawki dla niemowlaka nie stanowi przedmiotu opodatkowania PIT. Przekazanie to nie następuje w związku z łączącym pracownika z Wnioskodawcą stosunkiem pracy, a wiąże się tylko i wyłącznie z narodzinami dziecka. Zasadniczym celem przekazania nie jest chęć wynagrodzenia pracownika, jak również nie jest nim próba zmotywowania go do pracy. Celem tym jest chęć pogratulowania pracownikowi z okazji narodzin dziecka. W związku z przekazaniem po stronie pracownika nie powstaje obowiązek wykonania jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowe przekazanie należy więc zakwalifikować jako darowiznę wykluczoną spod opodatkowania PIT.
Powyższe stanowisko potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
· z 4 lipca 2019 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.238.2019.1.JK3, zgodnie z którą: „Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że obdarowanie pracownika upominkiem wiąże się tylko i wyłącznie z narodzinami dziecka, ma charakter jednorazowy. Przedmiot darowizny nie stanowi wynagrodzenia za świadczoną pracę i nie jest również dodatkowym świadczeniem pieniężnym uzyskiwanym nieodpłatnie. Wyprawka ma postać jednorazowego upominku, jest formą gratulacji z okazji narodzin nowego członka rodziny. Otrzymywanie tego rodzaju upominku wiąże się tylko i wyłącznie z narodzinami dziecka, nie wynika z umowy o pracę ani regulaminu pracy. Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowy podarunek od Wnioskodawcy – wyprawka od Wnioskodawcy związana z faktem narodzin dziecka, jako darowizna nie stanowi nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy ze względu na charakter planowanej czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie pracowników”;
· z 11 września 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.388.2018.3.MS, zgodnie z którą: „Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że obdarowanie pracownika upominkiem będzie wiązało się tylko i wyłącznie z narodzinami dziecka, jego wartość kwotowa będzie wynosić około zł, będzie miała charakter jednorazowy i incydentalny. Przedmiot darowizny nie będzie stanowił wynagrodzenia za świadczoną pracę i nie będzie również dodatkowym świadczeniem pieniężnym uzyskiwanym nieodpłatnie. Celem planowanej darowizny nie jest motywowanie obdarowanego do bardziej wydajnej pracy, ale jak wskazał Wnioskodawca będzie to czynność jednostronna, wyrażająca gest gratulacji z okazji narodzin nowego członka rodziny. Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowe podarunki od Wnioskodawcy związane z faktem narodzin dziecka, jako darowizny nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy ze względu na charakter planowanej czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie pracowników”.
Mając na uwadze powyższe uznać należy, że przekazanie przez Spółkę swoim pracownikom wyprawki dla niemowlaka stanowi darowiznę wyłączoną spod opodatkowania podatkiem PIT, a tym samym na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku i jego uzupełnieniu jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Państwa stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą Państwo zastosować się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.