Możliwość opodatkowania sprzedaży obligacji w sposób wynikający z art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.676.2020.3.AC

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 04.11.2020, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.676.2020.3.AC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość opodatkowania sprzedaży obligacji w sposób wynikający z art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2020 r. (data wpływu 30 października 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania sprzedaży obligacji w sposób wynikający z art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania sprzedaży obligacji w sposób wynikający z art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 19 października 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.676.2020.1.AC (doręczonym dnia 22 października 2020 r.), wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 30 października 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 29 października 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem polskim i polskim rezydentem podatkowym. Nie był rezydentem Szwajcarii. Dnia 16 kwietnia 2012 r. nabył na giełdzie za pośrednictwem Banku papiery wartościowe o nominalnej wartości 250 000 zł za kwotę 263 144 zł 24 gr.

Na cenę zakupu składało się:

  • wartość giełdowa papieru w momencie zakupu: +253 050 zł,
  • skumulowane odsetki: +8 265 zł 03 gr,
  • prowizja za transakcję: +1 829 zł 21 gr.

Dnia 5 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał na giełdzie za pośrednictwem Banku ten sam papier wartościowy za kwotę 260 319 zł 71 gr.

Na cenę sprzedaży składało się:

  • wartość giełdowa papieru w momencie sprzedaży: +250 100 zł,
  • skumulowane odsetki: +12 054 zł 79 gr,
  • prowizja za transakcję: 1 835 zł 08 gr.

W 2014 r. żadne odsetki od tego papieru wartościowego nie były wypłacone, bo papier został sprzedany przed datą wypłaty odsetek. Naliczone i przynależne odsetki zostały sprzedane dnia 5 sierpnia 2014 r. na giełdzie nowemu właścicielowi, powiększając tzw. cenę brudną papieru wartościowego w momencie sprzedaży, podobnie jak dwa lata wcześniej odsetki zostały przez Wnioskodawcę kupione, powiększając tzw. cenę brudną zakupu.

Pismem z dnia 22 października 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że papiery wartościowe, o których mowa to obligacje.

Obydwie wymienione obligacje Wnioskodawca nabył i zbył za pośrednictwem giełdy papierów wartościowych. Nie posiada ich prospektów emisyjnych, dlatego nie jest w stanie określić jakie były zasady ich nabywania na rynku pierwotnym. Wnioskodawca domniema, że były one sprzedawane na rynku pierwotnym powyżej ceny nominalnej, co roku (lub w dłuższych okresach, ale periodycznie ) wypłacany był od nich tzw. kupon odsetkowy a na koniec okresu ich ważności były wykupowane po cenie nominalnej.

Nabycie i zbycie tych papierów nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca posiada rachunek bankowy w Szwajcarii. Nabycie ww. papierów wartościowych nastąpiło w Szwajcarii za pośrednictwem szwajcarskiego banku. Papiery były nominowane w PLN. Prowizje zarówno związane z nabyciem, jak i zbyciem papierów stanowią koszt transakcji zmniejszające dochody z transakcji. Oznacza to w rzeczywistości, że w momencie nabycia prowizja powiększa cenę nabycia, a w momencie zbycia zmniejsza cenę zbycia. Przyjęta terminologia może nie być prawidłowa od strony księgowej natomiast matematycznie niczego to nie zmienia. W 2014 r. od omawianych obligacji nie zostały Wnioskodawcy wypłacone odsetki. Nie posiada On wyciągów z lat wcześniejszych, ale prawdopodobnie kupony odsetkowe były wypłacane co roku (lub inaczej ale periodycznie) w latach wcześniejszych. W 2014 r. nie zostały wypłacone, ponieważ obligacje zostały zbyte na giełdzie przed datą wypłaty odsetek. W Szwajcarii za 2014 r. Wnioskodawca nie zapłacił podatku od odsetek. W związku z posiadanymi papierami poniósł koszty związane z prowizją od ich zakupu, prowizją od ich sprzedaży oraz w trakcie ich posiadania opłaty za zarządzanie portfelem inwestycyjnym. Według wiedzy Wnioskodawcy, banki w Szwajcarii nie wystawiają obywatelom polskim deklaracji PIT-8C. Wnioskodawca w każdym razie takiej deklaracji za 2014 r. nie dostał. Papiery zostały sprzedane przed datą ich wykupu. Zostały sprzedane na giełdzie osobie trzeciej. Kupującym nie był emitent. Nie nastąpił przymusowy wykup. Sprzedaż w 2014 r. nastąpiła w Szwajcarii za pośrednictwem szwajcarskiego banku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):
Czy sprzedaż obligacji, od których w danym roku podatkowym nie zostały wypłacone przez emitenta odsetki, ponieważ obligacje zostały zbyte na giełdzie papierów wartościowych przed datą wypłaty odsetek, pomimo tego, że należne zbywcy odsetki zwrotne za okres, w którym on był posiadaczem obligacji stanowiły cenę zbycia na giełdzie (podwyższały tę cenę), należy opodatkować w sposób opisany w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy wynosi 19% od różnicy pomiędzy ceną zbycia papieru wartościowego, a ceną zakupu (260 319 zł 71 gr 263 144 zł 24 gr). Dochód pomniejszą także koszty prowadzenia rachunku maklerskiego poniesione w 2014 r.

Interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lutego 2017 r., nr 3063-ILPB1-2.4511.282.2016.2.ES, znajduje zastosowanie w sprawie Wnioskodawcy.

Pismem z dnia 22 października 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że należy opodatkować podatkiem od dochodu opisanym w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Jego przypadek jest analogiczny jak ten, opisywany w interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu nr 3063-ILPB1-2.4511.282.2016.2.ES. Jedyna różnica polega na tym, że w sprawie z Poznania chodzi o obligacje skarbowe, a u Wnioskodawcy o obligacje komercyjne emitowane przez banki. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, nie ma to znaczenia jeśli chodzi o kwestie podatkowe zarówno obligacje skarbowe, jak i obligacje komercyjne to papiery wartościowe.

Wnioskodawca nie ma pewności, czy sformułowanie odsetki zwrotne jest stosowane w obrocie papierami wartościowymi On nazwałby je raczej odsetkami skumulowanymi. Dzieje się tak, że w przypadku nabywania tego typu obligacji, w momencie ich zakupu nabywa się też skumulowane/przynależne odsetki (powiększają one cenę zakupu), a w momencie zbycia sprzedaje się te odsetki nowemu nabywcy (powiększają one cenę zbycia). Obydwie te ceny w interpretacji z Poznania nazywane są ceną brudną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania, uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jednoznacznie wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem papierów wartościowych.

Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 11 cytowanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284, 288 i 568).

W myśl art. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, 1543, 1655, 1798 i 2217), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Zatem obligacje to papiery wartościowe emitowane w serii, w których emitent stwierdza, że jest dłużnikiem Obligatariusza (posiadacza obligacji) i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.

Obligacje można podzielić na kuponowe i zerokuponowe. Obligacje kuponowe wiążą się z określoną płatnością kuponu, którego wysokość jest zwykle zależna od ratingu emitenta. Oprocentowanie może być stałe lub zmienne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca, polski rezydent podatkowy, dnia 16 kwietnia 2012 r. nabył na giełdzie za pośrednictwem Banku papiery wartościowe o nominalnej wartości 250 000 zł za kwotę 263 144 zł 24 gr.

Na cenę zakupu składało się:

  • wartość giełdowa papieru w momencie zakupu: +253 050 zł,
  • skumulowane odsetki: +8 265 zł 03 gr,
  • prowizja za transakcję: +1 829 zł 21 gr.

Dnia 5 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca sprzedał na giełdzie za pośrednictwem Banku ten sam papier wartościowy za kwotę 260 319 zł 71 gr.

Na cenę sprzedaży składało się:

  • wartość giełdowa papieru w momencie sprzedaży: +250 100 zł,
  • skumulowane odsetki: +12 054 zł 79 gr,
  • prowizja za transakcję: 1 835 zł 08 gr.

W 2014 r. żadne odsetki od tego papieru wartościowego nie były wypłacone, bo papier został sprzedany przed datą wypłaty odsetek. Naliczone i przynależne odsetki zostały sprzedane dnia 5 sierpnia 2014 r. na giełdzie nowemu właścicielowi, powiększając tzw. cenę brudną papieru wartościowego w momencie sprzedaży, podobnie jak dwa lata wcześniej odsetki zostały przez Wnioskodawcę kupione, powiększając tzw. cenę brudną zakupu. Obligacje Wnioskodawca nabył i zbył za pośrednictwem giełdy papierów wartościowych. Nabycie i zbycie tych papierów nie było związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca posiada rachunek bankowy w Szwajcarii. Nabycie ww. papierów wartościowych nastąpiło w Szwajcarii za pośrednictwem szwajcarskiego banku. Papiery były nominowane w PLN. Prowizje zarówno związane z nabyciem jak i zbyciem papierów stanowią koszt transakcji zmniejszające dochody z transakcji. Oznacza to w rzeczywistości, że w momencie nabycia prowizja powiększa cenę nabycia, a w momencie zbycia zmniejsza cenę zbycia. W 2014 r. od omawianych obligacji nie zostały Wnioskodawcy wypłacone odsetki, ponieważ obligacje zostały zbyte na giełdzie przed datą wypłaty odsetek. W Szwajcarii za 2014 r. Wnioskodawca nie zapłacił podatku od odsetek. Papiery zostały sprzedane przed datą ich wykupu. Zostały sprzedane na giełdzie osobie trzeciej. Kupującym nie był emitent. Nie nastąpił przymusowy wykup. Sprzedaż w 2014 r. nastąpiła w Szwajcarii za pośrednictwem szwajcarskiego banku.

Mając na względzie opisany stan faktyczny należy wskazać, że papiery wartościowe w postaci obligacji mogą być przedmiotem obrotu na rynku pierwotnym i wtórnym. W przypadku nabywania obligacji na rynku wtórnym nabywca płaci zbywcy cenę rozliczeniową (tzw. cenę brudną) obligacji. Cena rozliczeniowa (tzw. cena brudna) obligacji jest to cena, jaką rzeczywiście płaci kupujący i otrzymuje sprzedający obligacje na giełdzie. Cena ta jest równa iloczynowi kursu rynkowego obligacji i wartości nominalnej jednej obligacji powiększona o wartość odsetek obowiązujących na dzień, w którym powinno zostać przeprowadzone rozliczenie transakcji. Zatem odsetki zwrotne jakie należą się zbywcy obligacji stanowią część składową ceny ich nabycia na rynku wtórnym.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Jak stanowi art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Przepisy ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30b ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik (zbywca obligacji) ma obowiązek sam rozliczyć przychód z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych na PIT-38, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym uzyskał ów przychód.

Obowiązek samodzielnego rozliczenia 19% podatku przez podatnika występuje w sytuacji, gdy dokonuje on sprzedaży papieru wartościowego, tj. obligacji na rzecz podmiotu trzeciego (niebędącego emitentem). W takim przypadku podatnik powinien ustalić dochód, zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako różnicę pomiędzy przychodem uzyskanym z tytułu odpłatnego zbycia obligacji a kosztami uzyskania przychodów, tj. wydatkami poniesionymi na nabycie obligacji.

Jak wcześniej wskazano, w przypadku sprzedaży obligacji przed upływem okresu, za który rozlicza się odsetki wówczas należne zbywcy odsetki zwrotne za okres, w którym on był posiadaczem obligacji skarbowych stanowią element ceny nabycia obligacji, którą uiszcza nabywca. Zatem, zwrócone odsetki poprzedniemu posiadaczowi wraz z pozostałymi elementami ceny nabycia obligacji podlegają opodatkowaniu według zasad, o których mowa w art. 30b ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego wskazać należy, że sprzedaż obligacji, od których w danym roku podatkowym nie zostały wypłacone przez emitenta odsetki, ponieważ obligacje zostały zbyte na giełdzie papierów wartościowych przed datą wypłaty odsetek, pomimo tego, że należne zbywcy odsetki zwrotne za okres, w którym on był posiadaczem obligacji stanowiły cenę zbycia na giełdzie (podwyższały tę cenę), należy opodatkować w sposób opisany w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja odnosi się jedynie do przedmiotu zapytania i nie dotyczy innych kwestii poruszonych przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie.

Zatem, tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego zastosowania art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie odnosi się do możliwości pomniejszenia przychodu o koszty prowadzenia rachunku maklerskiego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej