Temat interpretacji

Możliwość zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatkowej do dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1 oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia () (data wpływu ), uzupełnionym w dniu (), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu () wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. W dniu () wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od () prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z rozwojem i wytwarzaniem oprogramowania (kod PKD przeważającej działalności gospodarczej: 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Dla celów rozliczeń podatkowych Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Aktualnie Wnioskodawca jest objęty 19% liniowym podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca od dnia () na podstawie umowy zawartej ze sp. z o.o. w () (dalej: sp. z o.o.) świadczy usługi informatyczne polegające na opracowywaniu specyfikacji funkcjonalnych oprogramowania, opracowywaniu specyfikacji technicznych oprogramowania, tworzeniu oprogramowania według zamówienia, przygotowania, prowadzenia i nadzorowania testów oprogramowania, wykonywania konsultacji, analiz, raportów. Zadaniami Wnioskodawcy są w szczególności: analiza możliwości technicznych wdrożenia zleconego zadania, opracowywanie architektury oprogramowania, tworzenie oprogramowania. Wnioskodawca w ramach ww. czynności odpowiada przede wszystkim za poszukiwanie optymalnych rozwiązań technologicznych danego problemu oraz za tworzenie kodu oprogramowania.

Przed przystąpieniem do prac Wnioskodawca analizuje i bada różne strategie technologiczne, których zastosowanie będzie najefektywniejsze dla zidentyfikowanych potrzeb klienta. Złożone problemy, z jakimi spotyka się w pracy zawodowej Wnioskodawca, wymagają od niego stałego monitorowania nowych technologii i ich zastosowania (z ang. research) w kontekście zleconych zamówień. W tym celu Wnioskodawca uczestniczy w szkoleniach (w których uczestnictwo ma zagwarantowane w ramach łączącej go ze sp. z o.o. umowy) oraz samodzielnie pogłębia swoją wiedzę, by następnie stosować ją w praktyce. Wnioskodawca pracuje nad złożonymi projektami programistycznymi wraz z grupą współpracujących programistów, m.in. współtworzył on od podstaw system służący do kompleksowej obsługi klientów komercyjnego banku. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest całkowicie nowe, dostosowane pod specyficzne wymagania klienta (tworzone wedle wcześniej opracowanej specyfikacji i zidentyfikowanych potrzeb klienta), jest przejawem jego indywidualnej i twórczej działalności i jako takie podlega ochronie prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W procesie programowania Wnioskodawca stosuje nowoczesne rozwiązania, jak np. technologia micro-frontends. Wnioskodawca w toku wykonywanych zadań dysponuje samodzielnością, nie podlega niczyjemu zwierzchnictwu oraz samodzielnie organizuje swoją pracę. Na mocy postanowień umownych ponosi odpowiedzialność za należyte wykonanie zleconych mu usług. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wg liczby przepracowanych godzin i otrzymanych zleceń. W ramach wynagrodzenia umownego Wnioskodawca przenosi na sp. z o. o. wszelkie autorskie prawa majątkowe do stworzonego przez siebie oprogramowania, w tym udziela sp. z o.o. zezwolenia na wykonywanie zależnych praw autorskich oraz zobowiązuje się do niewykonywania autorskich praw osobistych w najszerszym możliwym zakresie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania następuje w najszerszym możliwym zakresie, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na polach eksploatacji określonych w art. 50 i 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie tych praw dokonuje się z chwilą umieszczenia stworzonego kodu źródłowego oprogramowania na serwerach sp. z o.o. lub na jakimkolwiek innym nośniku należącym do sp. z o.o., do skuteczności takiego przeniesienia nie są wymagane jakiekolwiek dalsze oświadczenia stron. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny. Wnioskodawca wykonuje usługi na podstawie poszczególnych zamówień składanych przez sp. z o.o. za pośrednictwem systemu informatycznego. Wnioskodawca zobowiązany jest w szczególności do rzetelnego prowadzenia dokumentacji związanej z wykonywanymi Usługami, w tym do raportowania liczby przepracowanych godzin.

Wnioskodawca prowadzi odrębną, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca oświadczył, że oprogramowanie powstaje przy współudziale innych osób. Wyjaśnił jednocześnie, że jest ono na tyle złożone i skomplikowane, że nie ma fizycznej możliwości, aby stworzyła go jedna osoba. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za dany element systemu, który w połączeniu z innymi elementami wytworzonymi przez pozostałych pracujących w zespole programistów powoduje powstanie całego systemu.

Dochód Wnioskodawcy jest osiągany przez niego wyłącznie z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do utworów wytworzonych w ramach realizacji umowy. Wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w całości stanowi ekwiwalent za wytworzone i przeniesione na zleceniodawcę kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Wartością wytworzoną przez Wnioskodawcę jest bowiem oprogramowanie (i przysługujące do niego prawa autorskie) i to za prawa do tego oprogramowania, którymi zainteresowany jest zleceniodawca, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Bez praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, oprogramowanie to nie mogłoby być przez zleceniodawcę legalnie wykorzystywane i jako takie byłoby nieużyteczne. Liczba przepracowanych godzin stanowi jedynie miernik określający wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich do stworzonych programów komputerowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dookreślił, że elementy oprogramowania (tworzonego systemu) są odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie określnej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W odpowiedzi na wezwanie organu Wnioskodawca wskazał również, że innowacyjny charakter prac towarzyszących wytworzeniu programu komputerowego, o którym mowa we wniosku polega na implementacji przez Wnioskodawcę technologii micro-frontend. Wprowadza ona bardzo elastyczne podejście do tworzenia złożonych systemów informatycznych opartych o architekturę mikro- serwisową. Głównymi innowacjami tego rozwiązania są:

1. aplikacje są bardziej skalowalne oraz mogą być wytwarzane w niezależnych zespołach,
2. możliwość aktualizacji, a nawet przepisania części frontendu w sposób bardziej przyrostowy,
3. repozytoria kodu są mniejsze, bardziej spójne i łatwe w utrzymaniu,
4. każdy micro-frontend może być realizowany w innej technologii.

Obecnie nie istnieje implementacja tej technologii, która jest standardem w zakresie tworzenia micro-frontendów. Stosowane przez Wnioskodawcę rozwiązania technologiczne są unikatowe i oryginalne w znacznym stopniu odróżniające się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca potwierdził także fakt ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz jednocześnie zapewnił, iż dodatkowa ewidencja prowadzona na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX prowadzona jest na bieżąco od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca ustosunkował się też do treści ostatniego zdania wniosku dot. przeprowadzonych przez organy podatkowe czynności wyjaśniających, oświadczając, że z Wnioskodawcą skontaktował się telefonicznie pracownik administracji skarbowej, prosząc o udzielenie wyjaśnień oraz informacji w przedmiocie prowadzenia odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX. Wszelkie wymagane informacje oraz dokumenty zostały udostępnione na wskazany adres poczty elektronicznej. W ślad za udzielonymi wyjaśnieniami oraz udostępnionymi dokumentami nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ramach prowadzonej działalności i wykonywania usług programistycznych, na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX) i tym samym stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy wykonywana przez niego działalność w zakresie świadczenia usług programistycznych oraz prowadzenie odrębnej ewidencji dla potrzeb rozliczenia ulgi IP BOX kwalifikuje Wnioskodawcę do skorzystania przez niego z preferencyjnego opodatkowania stawką podatkową dla dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 1 pkt 8) ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawa do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Oprogramowanie, tworzone od podstaw przez Wnioskodawcę, jako wynik jego intelektualnego i twórczego wysiłku, niewątpliwie stanowi programy komputerowe objęte ochroną prawnoautorską. Stosownie do treści art. 1 ust. 2 pkt 1) ustawy o prawie autorskimi prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego są m.in utwory będące programami komputerowymi. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest zatem kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, ponieważ podlega ono ochronie prawnej jako utwór z mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w myśl art. 30ca ust. 7 pkt 2) ustawy o PIT, jest dochód osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jakkolwiek czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy łączącej go ze sp. z o.o. rozliczane są wg liczby godzin przepracowanego czasu, tak w istocie jest to wynagrodzenie za przeniesienie (sprzedaż) praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania (kwalifikowanych praw własności intelektualnej). Wartością wytworzoną przez Wnioskodawcę jest bowiem oprogramowanie (i przysługujące do niego prawa autorskie) i to za prawa do tego oprogramowania, którymi zainteresowany jest zleceniodawca, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Bez praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, oprogramowanie to nie mogłoby być przez zleceniodawcę legalnie wykorzystywane i jako takie byłoby nieużyteczne. Liczba przepracowanych godzin służy jedynie do określenia wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia praw autorskich do stworzonych programów komputerowych. Dochód osiągany przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej stanowi dochód ze sprzedaży wytworzonego przez niego oprogramowania (kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Każdorazowo bowiem całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania przenoszona jest w najszerszym możliwym zakresie na zleceniodawcę.

Wytwarzanie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prace rozwojowe Wnioskodawcy koncentrują się na wykorzystywaniu już posiadanej, jak i systematycznie pogłębianej (samodzielnie oraz poprzez udział w szkoleniach) wiedzy. Konieczność śledzenia nowinek technologicznych oraz ich zastosowań wpisana jest w zawód programisty. Wymaga tego od Wnioskodawcy złożoność problemów, z jakimi mierzy się w codziennej pracy zawodowej. Wiedza posiadana przez Wnioskodawcę służy mu do projektowania i tworzenia programów komputerowych. Czynności zmierzające do wytworzenia kwalifikowanego prawa autorskiego prowadzone są w sposób zaplanowany, uporządkowany i metodyczny. Tworzenie oprogramowania poprzedzone jest każdorazowo analizą problemu, poszukiwaniem optymalnych zastosowań oraz opracowywaniem architektury oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy, w ramach której wytwarza on kwalifikowane prawa własności intelektualnej, pokrywa się zatem ze znaczeniem działalności badawczo-rozwojowej przyjętym na potrzeby ustawy o PIT.

Wnioskodawca ponadto wypełnia obowiązki wskazane w art. 30cb ustawy o PIT związane z odpowiednim ewidencjonowaniem przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu. Prowadzi on specjalną ewidencję na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX, spełniającą wymogi określone w ww. przepisie oraz prowadzoną zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, wydanymi przez Ministerstwo Finansów. Powyższe potwierdziły organy podatkowe w toku przeprowadzonych u Wnioskodawcy czynności wyjaśniających.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy & Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W myśl art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy enumeratywnie wymienione zostały kwalifikowane prawa własności intelektualnej, tj.:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższych informacji, konieczną przesłanką uznania autorskiego prawa do programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest wytworzenie go w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Za ww. działalność, w myśl art. 5a pkt 38 ustawy, uznaje się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z pkt 39 tej regulacji badaniami naukowymi są:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086)
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Dodatkowo należy zauważyć, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej pochodzące z autorskiego prawa do programu komputerowego powstające w ramach prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej winno być objęte ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 30ca ust. 7 powyższej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Podatnik, który zamierza rozliczyć swoje dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Dodatkowo zgodnie z brzmieniem art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Natomiast w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c (art. 30cb ust. 3 ww. ustawy).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą związaną z rozwojem i wytwarzaniem oprogramowania. W ramach wykonywanych czynności odpowiada przede wszystkim za poszukiwanie optymalnych rozwiązań technologicznych danego problemu oraz za tworzenie kodu oprogramowania.

Rozpatrując przesłanki klasyfikujące działalność jako działalność badawczo-rozwojową należy wyróżnić element innowacyjności. Jak wynika z wniosku, przejawem twórczej działalności Wnioskodawcy jest tworzenie całkiem nowego oprogramowania, dostosowanego pod specyficzne wymagania klienta. Innowacyjny charakter prac towarzyszących wytworzeniu programu komputerowego wyrażony jest w szczególności poprzez zastosowanie implementacji technologii micro-frontend, natomiast przeprowadzona analiza oraz badanie różnych strategii technologicznych w celu wyboru tej najefektywniejszej dla zidentyfikowanych potrzeb klienta czynią ww. rozwiązania unikatowymi i oryginalnymi. Zadaniami są w szczególności: analiza możliwości technicznych wdrożenia zleconego zadania, opracowywanie architektury oprogramowania, tworzenie oprogramowania.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż jego działania są podejmowane w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny. Wnioskodawca wykonuje usługi na podstawie poszczególnych zamówień składanych za pośrednictwem systemu informatycznego. Zobowiązany jest do rzetelnego prowadzenia dokumentacji związanej z wykonywanymi usługami, w tym do raportowania liczby przepracowanych godzin.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca samodzielnie uczestniczy w szkoleniach ( w których uczestnictwo ma zagwarantowane w ramach łączącej go ze sp. z o.o. umowy) oraz samodzielnie pogłębia swoją wiedzę, by następnie stosować ją w praktyce.

Opierając się na powyższych okolicznościach faktycznych, działalność Wnioskodawcy zakwalifikować należy jako działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy, uzyskiwane dochody pochodzą ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej a otrzymywane wynagrodzenie w całości stanowi ekwiwalent za wytworzone i przeniesione na zleceniodawcę kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest całkowicie nowe, dostosowane pod specyficzne wymagania klienta (tworzone wedle wcześniej opracowanej specyfikacji i zidentyfikowanych potrzeb klienta) i jako takie podlega ochronie prawnoautorskiej przewidzianej dla programów komputerowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dodatkowo z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania następuje w najszerszym możliwym zakresie, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych, na polach eksploatacji określonych w art. 50 i 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz dokonuje się z chwilą umieszczenia stworzonego kodu źródłowego oprogramowania na serwerach Zleceniodawcy.

Warunkiem koniecznym do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania jest prowadzenie odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych zgodnej z zasadami wyszczególnionymi w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak oświadczył Wnioskodawca dla celów działalności prowadzi księgę przychodów i rozchodów a dochody z tej działalności są opodatkowane tzw. podatkiem liniowym. Dodatkowo od rozpoczęcia działalności badawczo-rozwojowej posiada i prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX. Ewidencja ta prowadzona jest na bieżąco od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Co istotne, sporządzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego we wniosku, tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach opisanej działalności badawczo-rozwojowej, zalicza się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%, na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej