Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2022 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP BOX).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 19 sierpnia 2022 r. (wpływ 24 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium kraju. Od 2 kwietnia 2020 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Od początku prowadzenia działalności, tj. od kwietnia 2020 roku przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie, rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania/części oprogramowania. W 2020 i 2021 roku działalność Wnioskodawcy była opodatkowana podatkiem liniowym w wysokości 19%. Wnioskodawca, dla wykonywanej działalności gospodarczej, prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Od kwietnia 2020 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmował się projektowaniem, rozwijaniem (programowaniem) rozwiązań informatycznych - autorskich systemów (…). Z takiego oto oprogramowania korzystały m.in. takie serwisy informacyjne jak (…), (…) czy (…). Ponadto, Wnioskodawca zajmował się programowaniem nowoczesnego narzędzia pozwalającego budować kampanie marketingowe i analizować zachowania użytkowników.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem, rozwojem bądź ulepszaniem oprogramowania/części oprogramowania obejmowała nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany miały charakter ulepszeń. Wnioskodawca bowiem nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w szczególności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych mających zastosowanie w podmiotach z branży informacyjnej oraz marketingowej.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy była działalnością podejmowaną przez niego w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzając oprogramowanie Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej było rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawcy polegała na tworzeniu innowacyjnego oprogramowania na potrzeby podmiotów zlecających i nie miała charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagały kreatywnego podejścia, nie były wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagały dokonywania rozwiązań koncepcyjnych.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowywał nowe, ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej. Rozwiązania te były przy tym na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Algorytmy rozwiązań proponowane przez Wnioskodawcę Zleceniodawcom nie powielały prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawca nabywał od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe. Oprogramowanie to przy każdorazowej realizacji zleceń było niejako skrojone na miarę potrzeb i indywidualnych uwarunkowań konkretnego podmiotu zamawiającego - znacząco więc różniło się od rozwiązań wcześniej występujących w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku dokonywania przez Wnioskodawcę rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania wszystkie efekty realizowanych przez niego zleceń programistycznych na rzecz kontrahentów były odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu. Po zakończeniu konkretnego etapu prac, Wnioskodawca każdorazowo przenosił na konkretnego kontrahenta (podmiot zlecający) autorskie prawa majątkowe do wytworzonej części oprogramowania.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania polegające na modyfikacji ewentualnie ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzały do poprawy użyteczności lub funkcjonalności tego oprogramowania. Poprzez wprowadzanie zupełnie nowych funkcjonalności oprogramowania Wnioskodawca czynił program lepiej dopasowanym do rzeczywistości i potrzeb występujących w podmiocie zlecającym. W zależności od rodzaju systemu informatycznego następowało to poprzez nadpisanie kodu bądź jego równoległe wpisanie zmierzające przykładowo do stworzenia nowej funkcjonalności.

Zgodnie z treścią umów zawartych ze zleceniodawcami, prawa własności intelektualnej do wytworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku lub w związku z wykonywaniem rzeczonych umów utworów, były z chwilą powstania tychże utworów w całości przenoszone przez Wnioskodawcę na zleceniodawców.

Wnioskodawca w latach 2020-2021, których to lat dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny, osiągał dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy za wykonanie usług programistycznych nie stanowiło w całości zapłaty za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego stanowiło część rzeczonej zapłaty. Część ta nie była wyodrębniona kwotowo, lecz za pomocą proporcji określonej na podstawie odsetkowego udziału czynności zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP (czynności noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej) w ogóle czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Odsetek ten stanowił 50% całkowitego wynagrodzenia za wykonanie usług. Wnioskodawca zamierza opodatkować stawką preferencyjną tylko tę część wynagrodzenia, tj. 50% wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne.

Dokładnie 50% przychodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług programistycznych stanowi przychody z tytułu przeniesienia autorskiego prawa do programu komputerowego na Zleceniodawcę zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ze zm. Dz. U. 2021 r. poz. 1128 ze zm.). Odsetek ten wynika z tego, że 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opierało się na wytwarzaniu i rozwijaniu programów komputerowych - systemów informatycznych (…) wykorzystywanych w przedsiębiorstwach prowadzących serwisy informacyjne oraz oprogramowania przydatnego do konstruowania kampanii marketingowych i analizy zachowań konsumentów. Pozostałe 50% czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej stanowiły inne działania o charakterze bardziej technicznym, rutynowym, takie jak np. tworzenie harmonogramu prac, raportowanie postępu prac, przygotowywanie dokumentacji wykonawczej, nadzór nad wdrażaniem poszczególnych projektów czy zapewnianie niezakłóconego działania danego programu poprzez tzw. „bieżącą opiekę i aktualizację serwisów internetowych”.

Co istotne, świadcząc usługi na rzecz zleceniodawców, to Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze za należyte wykonanie umów (ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Wnioskodawca nie działał pod kierownictwem i nadzorem ze strony podmiotów zlecających. Wnioskodawca miał dowolność w wyborze miejsca i czasu wykonywania czynności zleconych mu w ramach umów z kontrahentami.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosił Wnioskodawca, ponieważ to Wnioskodawca był twórcą konkretnych programów komputerowych, w tym ich kodu.

W 2020 oraz w 2021 roku Wnioskodawca poniósł następujące koszty związane z wytworzeniem i rozwojem oprogramowania, bez których prowadzenie działalności związanej z wytwarzaniem programów komputerowych stanowiących utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe.

Były to m.in.:

A. koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności,

B. koszty usług telekomunikacyjnych (dostępu do Internetu),

C. koszty subskrypcji programu komputerowego służącego do programowania,

D. koszty szkoleń,

E. koszty literatury specjalistycznej dotyczącej programowania,

F. koszty usług księgowych.

Ad. A.

Pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów „związanych z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów” należy rozumieć wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup iPada, urządzenia wielofunkcyjnego (drukarki), stacji dokujących, klawiatury, routera, monitora, dysku SSD, procesora, kart pamięci, adapterów, kabli, tzw. przejściówek, kamer itp.

Wszystkie powyższe urządzenia i peryferia komputerowe wspomagały sprzęt komputerowy i tym samym wytwarzanie oprogramowania i dokumentacji z nim związanej. Umożliwiały również kontakt ze zleceniodawcami, który to kontakt był konieczny do zidentyfikowania specyficznych potrzeb danego podmiotu zlecającego Wnioskodawcy wytworzenie oprogramowania. Poniesienie powyższych wydatków było zatem niezbędne do wytwarzania utworów w postaci oprogramowania komputerowego.

Wydatki te nie były związane wyłącznie z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę - dotyczyły również pozostałych usług IT, stricte technicznych. Dlatego też Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. B.

Pod pojęciem usług telekomunikacyjnych należy rozumieć wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na usługę dostępu do Internetu. Dzięki temu Wnioskodawca mógł komunikować się w celu ustalenia wymagań biznesowych oraz technicznych dotyczących oprogramowania. Co jednak najistotniejsze, za pośrednictwem łącza internetowego Wnioskodawca dostarczał kod źródłowy do repozytorium kodu. Część programów była tworzona w systemie chmurowym, który był utrzymywany właśnie przez usługi telekomunikacyjne.

Całkowite wydatki na usługi telekomunikacyjne były związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT. Stanowiły niezbędne koszty prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. C.

Pod pojęciem kosztów subskrypcji programu komputerowego służącego do programowania należy rozumieć wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na dostęp do oprogramowania pozwalającego na wykonywanie czynności związanych z programowaniem - tzw. środowiska programistycznego. Były to zatem wydatki, bez których poniesienia Wnioskodawca nie mógłby programować.

Całkowite wydatki na subskrypcję rzeczonego programu były związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT. Wnioskodawca wykonywał bowiem przy jego użyciu czynności programistyczne-techniczne, przykładowo dotyczące tworzenia dokumentacji. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. D.

Pod pojęciem kosztów szkoleń należy rozumieć wydatki na specjalistyczne szkolenia z zakresu programowania i informatyki, np. szkolenie dotyczące front-endu (programowania elementów graficznych za pomocą języków (…)). Były to wydatki niezbędne do tego, by Wnioskodawca mógł nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności związane z konkretnym obszarem programowania, a w konsekwencji, przy udziale własnej kreatywności, tworzyć innowacyjne systemy (programy) informatyczne.

Całkowite wydatki na szkolenia dotyczyły ogółu czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę - zarówno tych noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i tych bardziej technicznych, rutynowych. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. E.

Pod pojęciem kosztów literatury specjalistycznej dotyczącej programowania należy rozumieć książki o tematyce związanej z językami programowania, systemami informatycznymi itp. Były to wydatki niezbędne do tego, by Wnioskodawca mógł nabywać, łączyć, kształtować i wykorzystywać dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności związane z konkretnym obszarem programowania, a w konsekwencji, przy udziale własnej kreatywności, tworzyć innowacyjne systemy (programy) informatyczne.

Jako że literatura specjalistyczna dotyczyła ogółu czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę - zarówno tych noszących znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i tych bardziej technicznych, rutynowych, Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Ad. F.

Pod pojęciem kosztów usług księgowych należy rozumieć koszty prowadzenia rozliczeń rocznych i miesięcznych, w tym koszty prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak i również koszty prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Bez poniesienia wydatków na usługi Wnioskodawca miałby trudności w ustaleniu wysokości zobowiązań podatkowych.

Całkowite wydatki na usługi księgowe były związane zarówno z działalnością noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej, jak i z działalnością dot. pozostałych usług IT. Były niezbędnymi, ogólnymi kosztami prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w tym również działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego Wnioskodawca alokował do kosztów związanych z działalnością badawczo-rozwojową część tychże wydatków ustaloną na zasadach proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów z tyt. świadczenia usług ogółem.

Wyżej wymienione wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w 2020 i 2021 r. stanowiły koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem/rozwinięciem programów komputerowych (kwalifikowanego IP). Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie wymienione wydatki stanowiły u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki/koszty wskazane we wniosku Wnioskodawca przyporządkowywał do kosztów działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w odpowiedniej proporcji wynoszącej 50%. Proporcja ta wynikała z proporcji przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług IT (usług programistycznych) ogółem, która to proporcja, jak już wcześniej wspomniano, wynosiła właśnie 50%.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, rozwinięcia czy modyfikacji konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Dowodem na to jest prowadzona przez niego ewidencja, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie ewidencji 2 kwietnia 2020 r. Ewidencja ta była prowadzona „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP (była prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ma ona postać arkusza kalkulacyjnego. Wskaźnik Nexus zarówno w 2020, jak i 2021 roku wyniósł 1,3.

Wszystkie wymienione we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prac noszących znamiona B+R, związane były z wytworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części oraz były działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian oraz czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów lub usług, rozumianych jako dokonywane już po zakończeniu prac B+R danego projektu, bądź przed ich rozpoczęciem.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, było tworzone/rozwijane/ulepszane (modyfikowane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), tzn. działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia zastosowań.

Cały opisany we wniosku stan faktyczny obejmuje przy tym zarówno rok 2020, jak i rok 2021, ponieważ Wnioskodawca w 2021 r. kontynuował identyczną działalność, co w 2020 r. oraz osiągał z tego tytułu dochody takiego samego rodzaju, co w roku 2020.

Zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej 5% stawki podatku za rok podatkowy 2020 oraz za rok podatkowy 2021. Zakres wniosku mający być przedmiotem rozstrzygnięcia w zakresie przedstawionego stanu faktycznego dotyczy okresu od 2 kwietnia 2020 r. (dzień rozpoczęcia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej) do 31 grudnia 2021 r.

Zamiarem Wnioskodawcy jest zastosowanie 5% stawki podatku zarówno do dochodów uzyskiwanych z tworzenia programu od początku i od podstaw, jak i w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z rozwijania/ulepszania oprogramowania, ponieważ ulepszanie/rozwijanie oprogramowania polega na „nadpisaniu” kodu programu, w wyniku którego powstaje nowy utwór objęty autorskimi prawami majątkowymi do programu komputerowego.

Wnioskodawca zastosuje opodatkowanie preferencyjną stawką wyłącznie do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Pierwszy dochód, co do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku Wnioskodawca osiągnął w kwietniu 2020 r.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.Pod pojęciem „działalność wykonywana przez Wnioskodawcę” należy rozumieć działalność programistyczną, a konkretniej jej „twórczą” część. Wnioskodawca wykonuje usługi programistyczne na rzecz podmiotów trzecich na podstawie zawartych umów. W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe na rzecz podmiotu zamawiającego. Zadania wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzenia działalności programistycznej można podzielić na kilka etapów: planowanie, podczas którego ustalany jest problem badawczy, tworzenie programu (pisanie kodu źródłowego, implementacja algorytmów, kompilacja programu itp.), testowanie, optymalizację i implementację. Zadania wykonywane w ramach pierwszych dwóch etapów, tj. podczas planowania oraz tworzenia programu stanowią czynności o twórczym, nierutynowym charakterze i noszą znamiona działalności badawczo rozwojowej. Właśnie do dochodów uzyskanych z tych czynności realizowanych w ramach poszczególnych umów z kontrahentem Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pojęcie „działalność wykonywana przez Wnioskodawcę”, którą Wnioskodawca chce opodatkować preferencyjną stawką, a które to pojęcie wielokrotnie występuje w opisie stanu faktycznego, oznacza wyodrębnione twórcze projekty i zadania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z podmiotami zamawiającymi, tj. umowy o świadczenie usług programistycznych ze spółką (…) oraz umowy o świadczenie usług programistycznych zawartej ze spółką (…). Do tych twórczych zadań należą: planowanie - ustalenie funkcjonalności, jakich wymaga podmiot zamawiający, ustalenie problemu badawczego, metod badawczych oraz tworzenie programu - pisanie kodu źródłowego programu z wykorzystaniem posiadanej wiedzy i kreatywności, tworzenie innowacyjnych rozwiązań programistycznych, które spełniają oczekiwania podmiotu zamawiającego. Wyodrębnione zadania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z kontrahentami to:

‒w przypadku prac na rzecz (…): tworzenie kodu programu komputerowego w postaci autorskiego systemu (…)), z którego korzystały min. (…);

‒w przypadku prac na rzecz (…): tworzenie kodu nowoczesnego programu pozwalającego budować kampanie marketingowe i analizować zachowania użytkowników.

2.Wnioskodawca pod pojęciem „oprogramowanie/części oprogramowania” rozumie zdefiniowany w pkt 80 objaśnień podatkowych Ministra Finansów do IP BOX „zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu”. Za oprogramowanie Wnioskodawca uznaje wyżej zdefiniowany program komputerowy - kod źródłowy tego programu. Za część oprogramowania Wnioskodawca uznaje dodatkowy, „nadpisany” fragment kodu istniejącego wcześniej programu, stworzony tak, aby całość programu komputerowego zyskała zupełnie nowe, innowacyjne funkcjonalności. Należy przy tym zaznaczyć, że owa część oprogramowania sama w sobie stanowi program komputerowy. Wnioskodawca mianem „oprogramowania/części oprogramowania” określa efekt „twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac „technicznych”, takich jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego i rutynowe, okresowe monitorowanie działania tegoż programu.

Użyte w opisie stanu faktycznego wniosku określenia „oprogramowanie/część oprogramowania”, „program komputerowy”, „moduł”, „algorytmy” Wnioskodawca stosuje zamiennie. Wszystko sprowadza się do kodu programu komputerowego o innowacyjnych funkcjonalnościach, które mają realizować nowe funkcjonalności podmiotom, na rzecz których Wnioskodawca taki program komputerowy tworzy.

3.Wszystkie efekty prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę prac, które dotyczą tworzenia, rozwijania, ulepszania (modyfikowania) “oprogramowania/części oprogramowania” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

‒zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

‒nigdy nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych. Rezultatów pracy Wnioskodawcy nie da się z góry określić i przewidzieć, gdyż nie mają charakteru powtarzalnego. Tworząc każdy program Wnioskodawca działa nieszablonowo, indywidualnie i w sposób kreatywny podejmuje próby wprowadzenia najbardziej adekwatnych nowych funkcjonalności do programu;

‒nie są jedynie “techniczną”, a “twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Jak już wyżej wspomniano, Wnioskodawca mianem “oprogramowania/części oprogramowania” określa efekt “twórczych” prac wykonywanych w ramach działalności programistycznej, tj. działań zmierzających do wytworzenia programu i jego kodu. Pod tym pojęciem nie kryje się efekt prac “technicznych”, takich jak np. pomoc we wdrażaniu programu w środowisku podmiotu zlecającego i rutynowe, okresowe monitorowanie działania tegoż programu.

W każdym przypadku tworzenie, rozwijanie, ulepszanie (modyfikowanie) przez Wnioskodawcę oprogramowania/części oprogramowania wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego “oprogramowania/części oprogramowania”, które jest efektem jego pracy.

Wytworzone, rozwijane, ulepszane (modyfikowane) przez Wnioskodawcę oprogramowania/części oprogramowania zawsze są efektem prac rozwojowych lub badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

4.a) W ramach działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadzi badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

‒Wnioskodawca prowadził badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy i umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów i usług. Wnioskodawca prowadził je w okresie 01.04.2020-30.04.2022 r., przy czym niniejszy wniosek dotyczy jedynie okresu 01.04.2020-31.12.2021 r. Przedmiot tych badań stanowiło tworzenie innowacyjnych programów komputerowych - (…) oraz systemu informatycznego pozwalającego budować kampanie marketingowe i analizować zachowania użytkowników.

‒W swoich badaniach Wnioskodawca stosował metody badawcze typowe dla badań naukowych związanych z programowaniem, tj. metodę badań na modelach oraz metodę badań metodami symulacyjnymi.

‒Badania Wnioskodawcy przyniosły efekty w postaci wytworzonych innowacyjnych programów komputerowych mających zastosowanie w branży informacyjnej oraz marketingowej.

Wnioskodawca w ramach działalności samodzielnie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

‒Wnioskodawca prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym w okresie 01.04.2020-30.04.2022 r., a więc przez cały okres, którego dotyczy wniosek.

‒Rzeczone prace rozwojowe dotyczyły tworzenia innowacyjnych programów komputerowych na potrzeby branży informacyjnej oraz branży marketingowej. Ich celem było stworzenie autorskiego systemu (…), który usprawniłby pracę portali informacyjnych, takich jak (…), czy (…). Prace te obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnych aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych programów komputerowych. Wnioskodawca identyfikował specyfikę podmiotów zlecających, na tej podstawie ustalał problemy badawcze i, wykorzystując swoją wiedzę i kreatywność, najpierw projektował innowacyjne funkcjonalności programów, a później tworzył programy, tj. pisał kody źródłowe programów, które były nośnikiem niewystępującej wcześniej wartości niematerialnej.

‒Prace rozwojowe Wnioskodawcy zostały zakończone pozytywnym wynikiem w postaci stworzenia innowacyjnych systemów informatycznych, które nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej, na potrzeby podmiotów zlecających. Wyniki te miały postać kodów źródłowych programów, które są nośnikiem nowoczesnych funkcjonalności danego systemu. Konkretnie, był to program (…) dla portali informacyjnych oraz program komputerowy służący do budowania kampanii marketingowych i analizowania zachowań użytkowników. Owe wyniki prac rozwojowych były wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w następujący sposób: Wnioskodawca z chwilą stworzenia programów/samodzielnych części tych programów przenosił autorskie prawa majątkowe do programu na rzecz kontrahenta i otrzymywał z tego tytułu wynagrodzenie.

‒Produkty, procesy i usługi w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy miały bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Ów nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian do tych programów. Jest wynikiem działalności “twórczej”, wymagającej od Wnioskodawcy aby ten wykazał się kreatywnością oraz indywidualnym, niekonwencjonalnym podejściem do każdego projektu.

Tak, jak już wcześniej wspomniano, w ramach swojej działalności Wnioskodawca wykonuje również prace o charakterze nie twórczym, lecz rutynowym, takie jak przeprowadzanie testów, kontrola działania programu już po jego wdrożeniu i optymalizowanie działania programów. Wnioskodawca nie zamierza jednak opodatkować dochodów uzyskanych w związku z wykonywaniem tychże prac preferencyjną stawką podatku dochodowego. Ową preferencyjną stawkę Wnioskodawca zamierza zastosować do dochodów uzyskanych ze sprzedaży praw majątkowych do programów komputerowych, a więc tylko do efektów prac badawczo-rozwojowych.

b) Wniosek w odniesieniu do sprzętu elektronicznego i jego podzespołów dotyczy konkretnie takich wydatków, jak:

‒zakup drukarki;

‒zakup ładowarek sieciowych;

‒zakup smartfona z funkcją tworzenia kodu źródłowego;

‒zakup stacji dokującej;

‒zakup klawiatury;

‒zakup IPADa do programowania;

‒zakup routera;

‒zakup procesora;

‒zakup pamięci;

‒zakup kabli, tzw. przejściówek, łączy USB;

‒zakup karty graficznej.

W odniesieniu do kosztów usług telekomunikacyjnych wniosek dotyczy wydatków na dostęp do Internetu.

Powyższe koszty Wnioskodawca poniósł w okresie 1 kwietnia 2020 r. - 31 grudnia 2021 r. Powyższe wydatki zostały poniesione dla potrzeb realizacji zarówno poszczególnych prac rozwojowych i badań aplikacyjnych, czyli dla potrzeb tworzenia poszczególnych programów komputerowych, jak i dla potrzeb pozostałych, „nietwórczych” zadań programistycznych, do których można zaliczyć rutynowe testy itd. Dlatego też, do kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego IP zaliczano 50% ogółu powyższych wydatków. Proporcja ta wynika z faktu, że „twórcze” etapy działań programistycznych zajmują 50% czasu pracy Wnioskodawcy.

c) Koszty związane z usługami księgowymi, kosztami subskrypcji programu komputerowego do programowania, kosztami szkoleń oraz kosztami literatury specjalistycznej dotyczącej programowania Wnioskodawca poniósł w okresie 1 kwietnia 2020 r. - 31 grudnia 2021 r.

Wydatki zostały poniesione dla potrzeb realizacji zarówno poszczególnych, realizowanych aktualnie prac rozwojowych i badań aplikacyjnych, czyli dla potrzeb tworzenia poszczególnych programów komputerowych, jak i dla potrzeb pozostałych, „nietwórczych” zadań programistycznych, do których można zaliczyć rutynowe testy itd. Dlatego też, do kosztów związanych z wytworzeniem kwalifikowanego IP zaliczano 50% ogółu powyższych wydatków. Proporcja ta wynika z faktu, że „twórcze” etapy działań programistycznych zajmują 50% czasu pracy Wnioskodawcy.

d) Żadne z opisanych wydatków, których dotyczy pytanie Wnioskodawcy nie były ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez niego konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Wydatki te zostały poniesione dla potrzeb realizacji zarówno ogółu prac rozwojowych i badań aplikacyjnych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, czyli dla potrzeb tworzenia poszczególnych programów komputerowych, jak i dla potrzeb pozostałych, “nietwórczych” zadań, do których można zaliczyć rutynowe testy itd. Dlatego też, do kosztów związanych z wytworzeniem poszczególnych programów komputerowych zaliczane jest 50% ogółu rzeczonych wydatków, w zależności od czasu ich poniesienia. Proporcja ta wynika z faktu, że “twórcze” etapy działań programistycznych i graficznych zajmują 50% czasu pracy Wnioskodawcy.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie, „w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Taką właśnie proporcję stosuje Wnioskodawca.

e) Związek kosztów, których dotyczy czwarte w kolejności pytanie postawione przez Wnioskodawcę, tj. kosztów, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, z działaniami stanowiącymi prace rozwojowe albo badania naukowe jest następujący:

‒koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności, w tym:

‒zakup drukarki - wydruk dokumentacji utworu przekazywanej kontrahentowi;

‒zakup ładowarek sieciowych - zapewnienie niezakłóconego działania sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawca wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

‒zakup smartfona z funkcją tworzenia kodu źródłowego - tworzenie kodu źródłowego programów komputerowych, przechowywanie danych dot. danego programu;

‒zakup stacji dokującej - zapewnienie niezakłóconego działania sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawca wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

‒zakup klawiatury - umożliwienie „pisania”/wprowadzania kodu źródłowego do repozytorium;

‒zakup IPADa do programowania - tworzenie kodu programu, zdobywanie wiedzy;

‒zakup routera - tworzenie kodu programów w systemie chmurowym; do dostarczania kodu źródłowego do repozytorium kodu konieczny jest dostęp do intemetu;

‒zakup procesora - zapewnienie niezakłóconego działania sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawca wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

‒zakup pamięci - zapewnienie niezakłóconego działania sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawca wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

‒zakup kabli, tzw. przejściówek, łączy USB - zapewnienie niezakłóconego działania sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawca wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

‒zakup karty graficznej - zapewnienie niezakłóconego działania sprzętu, przy użyciu którego Wnioskodawca wykonuje niemalże wszystkie etapy prac badawczo-rozwojowych (projektowanie funkcjonalności, zdobywanie nowej wiedzy, tworzenie kodu, implementację algorytmu, kompilację programu itp.);

‒koszty usług telekomunikacyjnych (dostępu do Internetu) - tworzenie kodu programów w systemie chmurowym; do dostarczania kodu źródłowego do repozytorium kodu konieczny jest dostęp do internetu;

‒koszty subskrypcji programu komputerowego służącego do programowania - kluczowy wydatek umożliwiający prowadzenie prac rozwojowych i badań aplikacyjnych polegających na pisaniu kodu źródłowego programu, projektowanie nowych funkcjonalności;

‒koszty szkoleń - nabywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy z zakresu programowania;

‒koszty literatury specjalistycznej dotyczącej programowania - nabywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy z zakresu programowania;

‒koszty usług księgowych - prowadzenie ewidencji IP BOX, która pozwalała na ustalenie kosztów i przychodów z „twórczej” działalności programistycznej, a więc umożliwia monitorowanie zysków, jakie generuje wytwarzanie utworów będących efektami prac rozwojowych i wynikami badań aplikacyjnych Wnioskodawcy.

f) Do konkretnych prac rozwojowych i badań naukowych realizowanych w ramach tworzenia jednego programu komputerowego/jego części Wnioskodawca przyporządkowuje 50% kosztów, które poniósł w trakcie i na cele jego realizacji. Do konkretnego wskaźnika nexus Wnioskodawca zalicza odpowiednią część kosztów, która dotyczy danego zlecenia na wytworzenie oprogramowania lub części oprogramowania służącego usprawnieniu pracy serwisów informacyjnych oraz podmiotów tworzących kampanie marketingowe. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus połowę ogółu kosztów, która była poniesiona na wykonanie wszystkich prac związanych z danym “Oprogramowaniem”, ponieważ, jak wynika z kart projektów, właśnie połowa prac miała charakter twórczy. Reszta kosztów przyporządkowana jest do działań rutynowych, takich jak m.in. kontrola działania programu po przekazaniu go podmiotowi zlecającemu czy wprowadzanie rutynowych poprawek, niewpływających na poprawę funkcjonalności programu.

g) Usługi Wnioskodawcy są podzielone na poszczególne etapy i podstawowym okresem rozliczeniowym jest miesiąc, jednakże te etapy są skorelowane z harmonogramem prac wykonania zlecenia, będącego efektem całości prac badawczo-rozwojowych. Podpisując umowę z kontrahentami Wnioskodawca ustala podstawowy okres rozliczeniowy liczony jako jeden miesiąc, który jest częścią ogólnego harmonogramu z wyznaczonym efektem głównym oraz efektami cząstkowymi. Wynagrodzenie cząstkowe jest zazwyczaj wypłacane w oparciu o podstawowy okres rozliczeniowy tj. miesięczny ale całość prac jest rozliczana na podstawie harmonogramu. Częścią umowy ramowej jest harmonogram, a załącznikiem jest umowa przedmiotem której jest ustalenie przeniesienia autorskich praw majątkowych, karta techniczna, abstrakcyjnie opisany efekt prac. W zależności od harmonogramu oraz powstawania określonego utworu podpisuje z kontrahentami umowy o przeniesienia autorskich praw majątkowych, co jest skorelowane z postępem prac badawczo-rozwojowych. Miesięczne wynagrodzenie jest ustalane z góry, natomiast na koniec jest aktualizowane o efekt samych prac tych cząstkowych oraz efektu głównego, ponieważ równocześnie trwają testy funkcjonalności itd. Aby Wnioskodawca otrzymał wynagrodzenie miesięczne, konkretna część programu komputerowego musi zostać wytworzona.

Cała relacja pomiędzy przeniesieniem przez Wnioskodawcę na kontrahenta praw do konkretnego efektu pracy, a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia jest warunkowa, a zarazem połączona ze sobą. Aby uzyskać efekt prac, w tym efekt prac badawczo-rozwojowych, należy wykonać równocześnie działania stricte techniczne, ponadto musi powstać utwór, co wiąże się z przeniesieniem autorskich praw majątkowych w określonym harmonogramie. Wynagrodzenie w każdym miesiącu, z racji proporcji prac “twórczych” i “nietwórczych” i w związku z określonym w umowie, comiesięcznym przekazywaniem kontrahentowi materialnych efektów pracy - kodu źródłowego programu komputerowego (Utworu) - wynosi 50% ogółu wynagrodzenia za usługi programistyczne.

h) Zgodnie z umowami Wnioskodawca w chwili wytworzenia programu komputerowego bądź jego samodzielnej części przenosi całość autorskich praw majątkowych na kontrahenta. Jak stoi w umowie, przeniesienie tych praw następuje z chwilą przyjęcia utworu przez Kontrahenta, co jest potwierdzone protokołem odbioru, do którego dołączona jest karta projektu zawierająca informacje o wytworzonym utworze. Zgodnie z umową rzeczone przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Wnioskodawca otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie za wykonanie usług, którego składnikiem jest wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych na kontrahenta. Wynagrodzenie to jest wypłacane po comiesięcznym wystawieniu przez Wnioskodawcę faktury, przy czym owo wystawienie faktury jest poprzedzone wspomnianym odbiorem utworów przez Kontrahenta.

i)   Nie, faktury wystawiane przez Wnioskodawcę nic wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych prawa autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcę na podmioty zlecające. Wynagrodzenie to da się wyodrębnić na podstawie odrębnych ewidencji - ewidencji czasu pracy, na podstawie której ustalono proporcję, w której 50% czasu pracy Wnioskodawca poświęca na zadania programistyczne “twórcze”, czyli wytworzenie kwalifikowanego IP a pozostałe 50% czasu pracy na zadania programistyczne nietwórcze, rutynowe, przewidywalne, a także na podstawie harmonogramu prac i kart projektów-zleceń dołączonych do protokołów odbioru.

j)   Jak stoi w umowach, przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych na Kontrahenta następuje z chwilą przyjęcia przez podmiot zlecający wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego, a konkretniej kodu źródłowego tego programu. Przeniesienie tychże praw zawsze potwierdzone jest protokołem odbioru, do którego dołączona jest karta projektu zawierająca informacje o wytworzonym utworze. Podmiot zlecający musi wpierw' zaakceptować wytworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy, aby doszło do omawianego przeniesienia praw. Wnioskodawca przekazuje Kontrahentom wytworzony kod programu komputerowego na utrwalonym nośniku danych i prezentuje mu funkcjonalności konkretnego programu.

Pytania

1.Czy przedstawiona w stanie faktycznym działalność wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy utwory wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach umów z kontrahentami, a opisane w stanie faktycznym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca. ust. 2 ustawy o PIT?

3.Czy koszty wskazane przez Wnioskodawcę stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus?

4.Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2020 oraz 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług z kontrahentami Wnioskodawcy i w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego będzie mógł dokonać korekty rozliczeń za rok 2020 oraz rok 2021?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym działalnością badawczo-rozwojową nazywa się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przywołane w powyższym przepisie badania naukowe są definiowane w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce jako działalność obejmującą badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce określa prace rozwojowe jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, przedmiotem umów Wnioskodawcy ze zleceniodawcami było tworzenie oprogramowania komputerowego i przenoszenie na zleceniodawców autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania.

Oprogramowanie komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę powstawało w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, czyli działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagały kreatywnego podejścia, nie były wykonywane schematycznie lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagały dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane podmiotom zlecającym nie powielały prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Zleceniodawcy nabywali od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe.

Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, że rezultatem jej działań były subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji czy algorytmów. Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy podejmowana była w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach zawartych umów nie miały incydentalnego charakteru. Ponadto, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w głównej mierze z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Wobec powyższego, działalność wykonywana przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2

Utwory powstające w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Za takie ustawodawca w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT uznaje bowiem m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest jego ochrona prawna na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest RP, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest UE, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Prawa autorskie realizowane przez Wnioskodawcę dotyczą programów komputerowych, które to właśnie podlegają rzeczonej ochronie prawnej na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów do IP Box (pkt 80), program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Stwierdzono ponadto, że pojęcie to należy traktować szeroko.

Wnioskodawca w takim wypadku z całą pewnością wytwarzał program komputerowy. Nadto, jak zostało wyżej podkreślone, program ten podlega ochronie prawnej.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d),

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego, d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej było tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie, w wykonaniu umów zawartych ze zleceniodawcami, były przenoszone na zleceniodawców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymywał ustalone wynagrodzenie, które obejmowało również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych (50%).

Wnioskodawca poniósł koszty, bez których poniesienia efektywne prowadzenie działalności gospodarczej, w wyniku której Wnioskodawca wytwarzał utwory objęte autorskimi prawami majątkowymi nie byłoby możliwe. Do rzeczonych kosztów należały:

A. koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności,

B. koszty usług telekomunikacyjnych (dostępu do Internetu),

C. koszty subskrypcji programu komputerowego służącego do programowania,

D. koszty szkoleń,

E. koszty literatury specjalistycznej dotyczącej programowania,

F. koszty usług księgowych.

Koszty, o których mowa wyżej, zostały proporcjonalnie przypisane do przychodów uzyskiwanych z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie na rzecz zleceniodawców autorskich praw majątkowych dotyczących wytwarzanego oprogramowania. Tak, jak wynagrodzenie za autorskie prawa majątkowe ustalane było jako 50% podstawowego wynagrodzenia za świadczone usługi programistyczne wynikającego z umów, tak koszty związane z przychodami osiągniętymi z kwalifikowanego IP ustalono jako 50% ogółu poniesionych kosztów.

Jak wynika z interpretacji indywidualnej przepisów podatkowych Dyrektora KIS z 21 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.654.2019.2.MM koszty takie jak koszty leasingu i utrzymania samochodu, koszty za telefon, leasing komputera, koszty zakupu podzespołów komputerowych oraz monitorów, zakupu specjalistycznego oprogramowania, utrzymania domeny internetowej, chmury internetowej oraz poczty internetowej, koszty delegacji zagranicznych, koszty porad i konsultacji specjalistycznych oraz koszty związane ze szkoleniami i poszerzaniem wiedzy, w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem podatnika z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w zakresie, w jakim przeznaczane były na wytworzenie oprogramowania, w tym obliczone według proporcji - 50% przychodów ze zbycia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania do przychodów ogółem - należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, wskazane przez Wnioskodawcę koszty stanowią koszty kwalifikowane do obliczenia wskaźnika Nexus.

Ad. 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, przesłankami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej w niniejszym wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

A.wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

B.wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego,

C.wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego,

D.wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci,

E.wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 2 kwietnia 2020 roku. Wytwarzane przez niego oprogramowanie komputerowe podlega ochronie prawnej autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego. Wnioskodawca w okresie, którego dotyczy niniejszy wniosek prowadził działalność badawczo-rozwojową i zgodnie z umowami zawartymi ze zleceniodawcami, przenosił całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na podmioty zlecające. Ponadto, prowadził odrębną od KPIR ewidencję zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

W świetle powyższych przesłanek, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca w tak przedstawionym stanie faktycznym będzie uprawniony do zastosowania 5% stawki do dochodów osiąganych w 2020 r. oraz w 2021 r. z kwalifikowanych IP wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych na podstawie umów o świadczenie usług zawartych z kontrahentami. Wyodrębnienie z prowadzonych ksiąg podatkowych Wnioskodawcy szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT oraz prowadzenie prawidłowych księgowań w księgach podatkowych podmiotu zgodnie ze wskazanym przepisem, umożliwiają Wnioskodawcy złożenie korekty zgodnie z art. 81 § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Wobec tego Wnioskodawca może skorzystać z możliwości sporządzenia korekt rozliczeń za rok podatkowy 2020 oraz rok podatkowy 2021.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania/części oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. Poz. 574 ze zm.),

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pana działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika m.in., że Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania (modyfikowania) oprogramowania/części oprogramowania obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Pana działalność gospodarcza jest działalnością podejmowaną przez Pana w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), zmierzający do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. W ramach działalności samodzielnie prowadzi Pan badania naukowe oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 oraz art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Badania przyniosły efekty w postaci wytworzonych innowacyjnych programów komputerowych. Prace rozwojowe zostaną zakończone pozytywnym wynikiem w postaci stworzenia innowacyjnych systemów informatycznych (systemów diagnostyki obrazowej), które nie występowały wcześniej w Pana praktyce gospodarczej, na potrzeby podmiotów zlecających.

Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

a)są podejmowane w sposób systematyczny,

b)mają charakter twórczy,

c)obejmują prace rozwojowe i badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 oraz art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Tworzenie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania/części oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu :

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8.autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych ;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

‒podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

‒prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

‒dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

‒dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

‒dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1.Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą od 2 kwietnia 2020 r.

2.Tworzy Pan, rozwija, ulepsza (modyfikuje) program komputerowy w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

3.Tworzy, rozwija, ulepsza (modyfikuje) Pan oprogramowanie/części oprogramowania w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

4.Wytwarzane, rozwijane, ulepszane (modyfikowane) przez Pana oprogramowanie/części oprogramowania zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

5.Przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych do programu na rzecz kontrahenta i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie.

6.Uzyskuje Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usług programistycznych.

7.Prowadził Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

8.Rozpoczął Pan prowadzenie ewidencji 2 kwietnia 2020 r. Ewidencja ta była prowadzona „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub modyfikacji kwalifikowanego IP (była prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Autorskie prawo do oprogramowania/części oprogramowania wytwarzane, rozwijane, ulepszane (modyfikowane) przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem Pana prac badawczo-rozwojowych – jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji Pana dochód uzyskany z przeniesienia na zleceniodawcę majątkowych praw autorskich do takich kwalifikowanych IP jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz elementy stanu sprawy wskazać należy, że może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych za lata 2020 i 2021.

Odnosząc się do Pana wątpliwości dotyczących możliwości dokonania korekty za 2020 i 2021 rok wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Skoro zatem, w złożonym zeznaniu za 2020 r. nie zastosował Pan obniżonej 5% stawki podatku do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty tego zeznania.

Reasumując, prowadząc „na bieżąco” i „od początku” realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2020 i 2021 rok z preferencyjnego opodatkowania dochodów, o których mowa we wniosku, według 5% stawki podatku dochodowego – poprzez dokonanie korekty rozliczenia.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 4 jest prawidłowe.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty do obliczenia wskaźnika nexus.

Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan:

‒koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności,

‒koszty usług telekomunikacyjnych (dostępu do Internetu),

‒koszty subskrypcji programu komputerowego służącego do programowania,

‒koszty szkoleń,

‒koszty literatury specjalistycznej dotyczącej programowania,

‒koszty usług księgowych.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązana jest Pani do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pani także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Objaśnienia podatkowe z 15 lipca 2019 r. wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Jednocześnie wskazał Pan, że ww. wydatki poniesione przez Pana w 2020 i 2021 r. stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem/rozwinięciem programów komputerowych (kwalifikowanego IP).

W związku z powyższym może Pan następujące:

‒koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego i jego podzespołów potrzebnych do prowadzenia działalności,

‒koszty usług telekomunikacyjnych (dostępu do Internetu),

‒koszty subskrypcji programu komputerowego służącego do programowania,

‒koszty szkoleń,

‒koszty literatury specjalistycznej dotyczącej programowania,

‒koszty usług księgowych.

ująć we wskaźniku nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, związaną z tworzeniem praw własności intelektualnej.

Wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które doprecyzował Pan w uzupełnieniu wniosku.

Wobec powyższego Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest również prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).