Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi różnica pomiędzy kwotą wpływu pieniężnego w postaci przelewu bankowego na jego rachunek bankowy, a kwotą wysłaną dostawcy w celu realizacji zamówienia. Wnioskodawca podkreśla, że nie jest on właścicielem towaru; nie uzyskuje faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup; nie jest również importerem, ponieważ pośredniczy w płatnościach i zamówieniach; nie sprowadza towaru na własny rachunek, ani w niczyim imieniu - pomaga nabyć towar od zagranicznego dostawcy. Wnioskodawca dysponuje miesięcznym zestawieniem zrealizowanych transakcji. Wnioskodawca uważa, że płatności od klienta (kupującego towar) są należnościami za sprzedany przez zagraniczną firmę towar, a w części są należnością Wnioskodawcy z tytułu pośrednictwa w płatności i obsłudze zamówienia (prowizja uzyskana z tytułu pośrednictwa handlowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Z informacji przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez Internet. Działalność ta polega na przeniesieniu procesu wysyłki towaru na dostawcę (dropshipping) i jest prowadzona w formie pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe (PKD 47.91.Z, 46.18.Z, 46.19.Z, 64.99.Z, 66.19.Z).

Rola Wnioskodawcy sprowadza się do zbierania zamówień, inkasowania wpływów pieniężnych w postaci przelewów bankowych na jego firmowy rachunek bankowy oraz do przesłania zamówienia do dostawcy, który znajduje się na terytorium kraju trzeciego (spoza krajów Unii Europejskiej). Dostawca realizuje wysyłkę do klienta, pozostając nieujawnionym względem niego. Klient drogą elektroniczną otrzymuje fakturę VAT tytułem usługi za pośrednictwo handlowe, opiewające na kwotę w wysokości marży (różnica miedzy ceną sprzedaży a ceną zakupu) jaką Wnioskodawca uzyskał za pośredniczenie w sprzedaży danego produktu.

Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania na zasadach ogólnych i każde zdarzenie gospodarcze ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie jest importerem, dokonuje on usługi zwanej pośrednictwem handlowym. Zakupiony towar nie trafia do pośrednika handlowego, lecz bezpośrednio do klienta. Wnioskodawca nie posiada magazynu, nie jest właścicielem towaru, nie uzyskuje faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup na swoje dane. Wnioskodawca otrzymuje od klienta przelew pieniędzy na konto bankowe, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej. Dostawca wysyłka towar do klienta. Wnioskodawca takim działaniem pomaga nabyć towar od zagranicznego dostawcy. Wnioskodawca wykorzystuje portal aukcyjny, na którym umieszcza oferty związane z pośrednictwem handlowym w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem.

Rola Wnioskodawcy w procesie przyjmowania zamówienia to zatem: odebranie zamówienia, przyjęcie płatności za towar wraz kwotą za czynność pośrednictwa, złożenie zamówienia na dane osobowe klienta u producenta/dystrybutora oraz przekazanie płatności za towar, zlecenie wysyłki na adres podany przez kupującego. Podana cena w aukcji zawiera cenę zakupu towaru dla klienta u dystrybutora/producenta, którego to zakup czyni Wnioskodawca oraz wynagrodzenie Wnioskodawcy za wykonanie czynności pośrednictwa handlowego, które stanowi różnicę miedzy kwota wpłacaną przez klienta a przekazaną przez Wnioskodawcę do producenta/dystrybutora.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedynie pośredniczy w sprzedaży towarów handlowych (nie dokonuje sprzedaży we własnym imieniu oraz nie jest ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu jest wartość prowizji, którą stanowi różnica między kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji.

Należy również wyjaśnić, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wynikających z tytułów wymienionych w tym przepisie.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 2 zdanie pierwsze ww. ustawy: u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Reasumując podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przy pośrednictwa handlowego poprzez aukcje internetowe w oparciu o model logistyczny zwany dropshippingiem, jest uzyskana od klientów prowizja (marża).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej