opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14.04.2020, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.68.2020.MAP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 16 stycznia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 26 lutego 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.68.2020.1.MAP, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 26 lutego 2020 r. (data doręczenia 27 lutego 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia ). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 2 marca 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem niniejszego wniosku są dwa stany faktyczne, zbliżone do siebie, ale nie identyczne.

Elementy wspólne stanu faktycznego:

Wnioskodawca:

prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania i doradztwa w zagadnieniach informatycznych,

posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,

rozlicza się na zasadach ogólnych w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów,

niezależnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dla którego chce skorzystać z ulgi z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzi odrębną ewidencję, zgodnie z przepisami art. 30cb,

nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Elementy stanu faktycznego Nr 1:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje na zlecenie A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (specjalistycznej firmy zajmującej się pełnym spektrum zagadnień związanych z bezpieczeństwem IT) testy penetracyjne systemów teleinformatycznych. Testy te polegają na przeprowadzeniu szeregu czynności w celu odnalezienia słabości w badanych systemach i opracowaniu rekomendacji do ich naprawy.

Dla sprawnego przeprowadzania testów penetracyjnych, o których mowa powyżej, Wnioskodawca tworzy skrypty i oprogramowanie komputerowe, które automatyzują następujące procesy.:

generowanie raportów z wyników prac, na podstawie plików źródłowych xml i png,

łamanie haseł z plików konfiguracyjnych urządzeń ,

audytowanie konfiguracji systemów operacyjnych (, , , ),

audytowanie konfiguracji systemów operacyjnych .

Ponadto w ramach realizacji zleceń dla A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Wnioskodawca tworzy:

skrypty rozbudowujące funkcjonalności oprogramowania firmy trzeciej B, pozwalające na automatyzację, głównie procesów związanych z zarządzaniem sesją w aplikacjach www,

skrypty rozbudowujące funkcjonalności oprogramowania firm trzecich N oraz M, pozwalające na automatyczną weryfikację występowania danej podatności, a następnie jej wyeksploatowanie (wykorzystanie),

inne skrypty dedykowane tylko jednemu konkretnemu projektowi.

Powyższe skrypty i oprogramowanie komputerowe są wykorzystywane i aktualizowane w każdym projekcie i pozwalają na automatyzację pewnych procesów, co przekłada się na zmniejszenie czasochłonności realizowanych projektów, czego efektem jest uzyskanie większej konkurencyjności dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii.

Wnioskodawca prowadzi więc prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu swoich zasobów wiedzy. Działalność opisana powyżej polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez kontrahenta nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz kontrahenta tworzy nowe programy komputerowe, ulepsza i rozwija działanie starych programów. Działalność Wnioskodawcy dotyczy więc tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części. Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny.

Skrypty i oprogramowanie stanowią programy komputerowe, czyli zestawy instrukcji adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników. Jest więc to sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń, zgodnie z pewnym regułami zwanymi językiem programowania.

Natomiast przepis art. 74 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Zatem skrypty i oprogramowanie, o których mowa powyżej, objęte są ochroną prawną na podstawie powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca posiada pełne nieograniczone prawa autorskie do opisanych powyżej programów komputerowych. Autorskie prawa majątkowe, zarówno do wyników prac, czyli raportów, jak i do wytworzonych podczas prac skryptów i oprogramowania komputerowego (programów komputerowych) przenoszone są każdorazowo na klienta docelowego. Otrzymywane od zleceniodawcy wynagrodzenie za prace obejmuje zarówno wynagrodzenie za wykonanie testów, jak i wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych, odrębnie wyszczególnione na fakturze.

Stan faktyczny Nr 2:

Wnioskodawca realizuje na zlecenie B Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prace programistyczne polegające na rozwoju oprogramowania A. A jest to system edukacyjny z klasy security awarness (budowanie świadomości cyberzagrożeń), wyposażony w funkcję symulacji ataków klasy A. Prace polegają na dodawaniu nowych funkcjonalności do ww. oprogramowania oraz na rozbudowywaniu go o kolejne scenariusze ataku. Tak więc oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę ulepsza/rozwija działanie starych programów lub powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Wynikiem prac każdorazowo jest kod źródłowy, do którego majątkowe prawa autorskie przekazywane są zleceniodawcy.

Wnioskodawca prowadzi więc prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu swoich zasobów wiedzy. Działalność opisana powyżej polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez kontrahenta nie miały miejsca. Kody źródłowe ulepszają i rozwijają działanie starych programów. Działalność Wnioskodawcy dotyczy więc ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części. Działalność ta jest prowadzona w sposób systematyczny.

Kod źródłowy jest odrębnym programem komputerowym, czyli stanowi zestawy instrukcji adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników. Jest więc to sekwencja symboli opisująca realizowanie obliczeń zgodnie z pewnymi regułami zwanymi językiem programowania.

Zgodnie z przepisami art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), a w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są programy komputerowe. Natomiast przepis art. 74 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że programy komputerowe podlegają ochronie, jak utwory literackie. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Zatem kody źródłowe, będące programami komputerowymi, objęte są ochroną prawną na podstawie powołanych przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca posiada pełne nieograniczone prawa autorskie do kodów źródłowych. Otrzymywane od zleceniodawcy wynagrodzenie jest wynagrodzeniem za przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do kodów źródłowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że ustalenie, czy wskazane we wniosku oprogramowania są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy jest elementem ciągu logicznego uzasadnienia Jego stanowiska, prowadzącego do rozstrzygnięcia, czy przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do skryptów i oprogramowania, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy kwalifikowane dochody ze sprzedaży tych praw podlegają opodatkowaniu stawką 5%. I w celu uzyskania takiego rozstrzygnięcie, Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Podkreśla, że autorskie prawo do programu komputerowego zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powyższej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Ponadto działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany według pewnego systemu. Słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez kontrahenta nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz kontrahenta tworzy nowe programy komputerowe (w przypadku pierwszego stanu faktycznego), ulepsza i rozwija działanie starych programów (w przypadku pierwszego i drugiego stanu faktycznego). Działalność Wnioskodawcy dotyczy więc tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części. Zatem działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu zwiększana zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Zatem wskazane we wniosku oprogramowania są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 8 sierpnia 2017 r. Od tego czasu Wnioskodawca tworzy programy komputerowe lub rozwija/ulepsza programy już istniejące. Jeśli chodzi o prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu przepisów powołanych w uzasadnieniu wniosku, Wnioskodawca prowadzi ją od kiedy przepisy te przyjęły postać aktualnie obowiązującą, tj. od dnia 1 października 2018 r. Wnioskodawca podkreśla, że ustalenie, czy przed tą datą można uznać przedstawione w stanie faktycznym prace wykonywane przez Wnioskodawcę za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma dla analizy złożonego wniosku znaczenia, ponieważ przepis art. 30ca o opodatkowaniu kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej wszedł w życie dopiero od dnia 1 stycznia 2019 r. i złożony wniosek dotyczy stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wnioskodawca stwierdza, że w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty (programy komputerowe), niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca wskazuje, że ustalenie, czy uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest elementem ciągu logicznego uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy, prowadzącego do rozstrzygnięcia, czy przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do skryptów i oprogramowania, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy kwalifikowane dochody ze sprzedaży tych praw podlegają opodatkowaniu stawką 5%. I w celu uzyskania takiego rozstrzygnięcia, Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;
zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Skrypty, oprogramowanie, kody źródłowe tworzone przez Wnioskodawcę stanowią programy komputerowe. Autorskie prawo do programu komputerowego jest wprost wymienione w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opisane we wniosku czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

W odniesieniu do stanu faktycznego Nr 1 Wnioskodawca wskazał, że uzyskuje więc dochody zarówno za wykonanie testów, jak i (osobno) za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych przez siebie programów komputerowych.

W odniesieniu do stanu faktycznego Nr 2 Wnioskodawca sprecyzował, że otrzymywane od zleceniodawcy wynagrodzenie jest wynagrodzeniem za przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do kodów źródłowych. W tym przypadku Wnioskodawca uzyskuje więc dochody za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych przez siebie programów komputerowych.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca uzyskuje dochody z przeniesienia prawa autorskich do programów komputerowych są to dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Przy czym taka kwalifikacja dochodów jest identyczna zarówno w przypadku przeniesienia praw do całkowicie nowych programów komputerowych, jak i ulepszeń/rozwinięć programów już istniejących. Powyższe ulepszenia/rozwinięcia są samodzielnymi utworami, podlegającymi ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie te przychody/dochody uzyskiwane są z działalności gospodarczej jako źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uzyskuje dochody z przeniesienia praw autorskich. Przeniesienie praw autorskich jest pojęciem ustawowym z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przekładając powyższe na pojęcia używane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca stwierdza, że uzyskuje dochody ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych i kodów źródłowych, a więc ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca:

nie jest właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej, tj. umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z autorskiego prawa do programu komputerowego,

działa na zlecenie swojego kontrahenta, przy czym kontrahent ten może być właścicielem ulepszanego oprogramowania lub dysponować nim na podstawie innego tytułu prawnego.

Wnioskodawca zarówno tworzy całkowicie nowe i samodzielne programy komputerowe, jak i rozwija/ulepsza już istniejące oprogramowanie.

W zakresie tworzenia całkowicie nowego oprogramowania właścicielem tego oprogramowania jest pierwotnie Wnioskodawca, przy czym Wnioskodawca przenosi prawo autorskie do tych programów na kontrahenta.

W zakresie rozwijania lub ulepszania istniejącego już oprogramowania, Wnioskodawca nie jest właścicielem oprogramowania podlegającego ulepszeniu/rozwinięciu, natomiast jest właścicielem programów stanowiących ulepszenie/rozwinięcie już istniejących programów. Przy czym te ulepszenia/rozwinięcia stanowią osobne utwory i prawa autorskie do programów komputerowych stanowiących ulepszenie/rozwinięcie istniejących programów, które Wnioskodawca przenosi na kontrahenta.

Zatem w każdym przypadku właścicielem oprogramowania zarówno całkowicie nowego, jak i oprogramowania ulepszającego/rozwijającego, jest pierwotnie Wnioskodawca, który przenosi prawa autorskie na kontrahenta i wówczas w ramach umowy z kontrahentem właścicielem staje się ostatecznie ten kontrahent.

Wnioskodawca rozbudowuje funkcjonalności oprogramowania firm trzecich. Jeżeli Wnioskodawca rozbudowuje funkcjonalności oprogramowania firm trzecich (rozwija lub ulepsza takie oprogramowanie), zawsze działa na podstawie zlecenia swojego bezpośredniego kontrahenta. Wnioskodawcy nie jest udzielana licencja wyłączna.

Wnioskodawca przenosi na rzecz danego kontrahenta wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej, udziela zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom.

Ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie zlecenia od kontrahenta. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przy czym jest to dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca. Wnioskodawca jako wykonujący wskazane we wniosku czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca prowadzi odrębną szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z przepisem art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Wnioskodawca stwierdza, że w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę, opisanych we wniosku w stanie faktycznym, zawsze powstaje samodzielne autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przy czym, prawo to jest kwalifikowanym prawem IP. Prawo to powstaje zarówno w sytuacji tworzenia całkowicie nowego oprogramowania, jak i ulepszania/rozwijania oprogramowania już istniejącego. Nie występuje więc sytuacja, w której powstaje część oprogramowania, które dopiero w połączeniu z innymi częściami - wytworzonymi przez inne podmioty - będzie stanowić kwalifikowane prawo 1P, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do skryptów i oprogramowania, opisane w stanie faktycznym Nr 1, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy kwalifikowane dochody ze sprzedaży tych praw podlegają opodatkowaniu stawką 5%?

Czy przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do kodów źródłowych, opisanych w stanie faktycznym Nr 2, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy kwalifikowane dochody ze sprzedaży tych praw podlegają opodatkowaniu stawką 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;
zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad a)

Ad. b)

Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie przepisów art. 2 ust. 1 i 2 oraz art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (co zostało podane w opisie stanu faktycznego).

Ad. c)

Autorskie prawo do programu komputerowego zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Taka ocena wynika wprost z opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Ponadto działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Zatem, w odniesieniu do przedstawionych stanów faktycznych spełnione są łącznie trzy warunki ustawowe zaliczenia skryptów oprogramowania, kodów źródłowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a konkretnie do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceniając natomiast, czy dochody osiągane przez Wnioskodawcę z ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stawką 5%, należy dokonać analizy przepisów art. 30ca ust. 1 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 30ca ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania, zaś zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w ustawie (art. 30ca ust. 4 ww. ustawy).

Stosownie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich do programów komputerowych, czyli ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zatem, dochód osiągnięty z tej sprzedaży jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Skoro więc:

program komputerowy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

Wnioskodawca sprzedaje to prawo własności intelektualnej, uzyskując dochód z tego prawa,

to kwalifikowany dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży opisanych programów komputerowych (obliczony zgodnie z formułą podaną w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) podlega opodatkowaniu według stawki 5%.

Jednocześnie, Wnioskodawca prowadzi wyodrębnioną ewidencję dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z przepisami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli spełniony jest warunek dokumentacyjny zastosowania stawki 5%.

Ad. 1)

Przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do skryptów i oprogramowania, opisane w stanie faktycznym Nr 1, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i kwalifikowane dochody ze sprzedaży tych praw podlegają opodatkowaniu stawką 5%.

Ad. 2)

Przekazane zleceniodawcy prawa autorskie do kodów źródłowych, opisanych w stanie faktycznym Nr 2, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i kwalifikowane dochody ze sprzedaży tych praw podlegają opodatkowaniu stawką 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania przychodów z tytułu otrzymanego wynagrodzenia, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%, jedynie w odniesieniu do oprogramowania wytwarzanego, ulepszanego i modyfikowanego przez Wnioskodawcę i nie odnosi się do przychodów uzyskanych z tytułu wynagrodzenia za wykonane testy.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U., poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 568).

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie