Interpretacja indywidualna z dnia 28.02.2020, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.667.2019.3.RR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej w części dotyczącej wytworzonego oprogramowania komputerowego (tzw. IP Box)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 14 listopada 2019 r.), uzupełniony w części pismem z dnia 31 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej w części dotyczącej wytworzonego oprogramowania komputerowego (tzw. IP Box) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 17 stycznia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.667.2019.1.RR (doręczonym w dniu 24 stycznia 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 4 lutego 2020 r., wpłynęło do Organu uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 31 stycznia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 2010 r. nieprzerwanie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą m.in. z zakresu wytwarzania oprogramowania (PKD 62.01). Efektem pracy twórczej Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego sprzedawany kontrahentowi wraz z prawami autorskimi do niego. Umowa zawiera postanowienia dotyczące przeniesienia praw autorskich do wszystkich utworów wytworzonych przez podatnika na jej podstawie, a wynagrodzenie wskazane w umowie obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie na kontrahenta praw autorskich do ww. utworów.

Projekt, nad którym pracuje Wnioskodawca to zdalne zarządzanie urządzeniami i aktualizacje online urządzeń telemetrycznych, systemów inforozrywki oraz sterowników podzespołów w pojazdach ciężarowych. Projekt jest innowacyjny odnosząc się do spektrum całego sektora. Ma on na celu m.in. wprowadzenie takich funkcji zwiększających wydajność jak: zoptymalizowane programy zmiany biegów, sterowanie za pomocą głosu, system start-stop, czy aktualizacja tempomatu do najnowszej wersji.

W całym 2019 r. Wnioskodawca świadczy swoje usługi na rzecz jednej firmy, która należy do niemieckiego koncernu motoryzacyjnego. W tym zakresie Wnioskodawca pracuje nad jednym projektem opisanym we wniosku. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i świadczy swoje usługi na rzecz ww. spółki poprzez podmioty pośredniczące, z którymi ma zawarte bezpośrednie umowy. W pierwszym kwartale 2019 r. była to niemiecka firma konsultingowa, a w drugim, trzecim i czwartym, firma świadcząca usługi informatyczne z siedzibą w (). Wnioskodawca każdorazowo rozlicza się zgodnie z treścią umów na podstawie roboczogodzin. Umowy są sporządzone w języku niemieckim.

W ramach realizowanego projektu Wnioskodawca tworzy unikatowe kody źródłowe. Oprogramowanie powstałe w jego wyniku nie posiada interfejsów użytkownika. Osadzone jest w samodzielnym urządzeniu instalowanym w pojazdach (głównie ciężarowych i dostawczych). Ogólnodostępne biblioteki, skrypty lub algorytmy nie są częścią kodu źródłowego stworzonego przez Wnioskodawcę. Do tworzenia oprogramowania Wnioskodawca używa natomiast znanych języków programowania.

W ramach ww. projektu Wnioskodawca rozwija również i ulepsza stworzone kody źródłowe. Główne zadanie w trakcie realizowania tego projektu, to bowiem rozwój i ulepszanie powstałego w jego trakcie oprogramowania. Główne zadanie tworzonego oprogramowania to natomiast zdalne zarządzanie urządzeniem telemetrycznym zainstalowanym w pojeździe, tworzenie funkcji umożliwiających wykrywanie i analizowanie usterek, aktualizowanie oprogramowania bazowego urządzenia, aktualizowanie i instalowanie dodatkowych aplikacji na urządzeniu, aktualizowanie oprogramowania w innych sterownikach pojazdu, zmiany konfiguracji sterowników i komponentów pojazdu.

Rozwój polega na dodawaniu nowych funkcjonalności do tworzonego kodu źródłowego. Ulepszenie zaś głównie polega na tworzeniu kodu źródłowego pozwalającego na przyspieszenie procesów oraz ograniczenie kosztów, przede wszystkim poprzez opracowywanie przyrostowych aktualizacji oprogramowania oraz wydajniejszych protokołów transmisji.

W ramach ww. projektu, Wnioskodawca nie tylko wykorzystuje aktualnie dostępne zasoby wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub IT do tworzenia ulepszonego oprogramowania do pojazdów ciężarowych, korzystając z podręczników, kursów online, transmisji z konferencji oraz meetupów (spotkań) programistycznych. Wnioskodawca zdobytą wiedzę rozwija również w celu opracowywania nowych, ulepszonych rozwiązań i funkcjonalności, które jeszcze nie są stosowane przez sektor. Omawiane oprogramowanie tworzone jest, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy.

Opracowywane przez Wnioskodawcę rozwiązanie jest bowiem unikatowe dla sektora pojazdów dostawczych i transportowych. Jest ono w stanie bardzo szybko (według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy obecnie najszybciej na rynku) dostarczyć nową funkcjonalność do pojazdu poprzez instalację lub aktualizację oprogramowania. Jest ono tworzone w ramach dużego projektu europejskiej spółki, będącej jednym z wiodących przedsiębiorstw produkujących samochody ciężarowe, autobusy, samochody dostawcze, silniki oraz urządzenia przemysłowe pod swoją własną marką.

Wnioskodawca nie nabywa przy tym wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa o PIT). Rozlicza się On na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box. Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 tej ustawy). Wnioskodawca chciałby skorzystać z tej preferencji właśnie wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z ww. spółkami z uwzględnieniom stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box będzie posiadał szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ta szczegółowa ewidencja będzie ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W myśl art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, Wnioskodawca przedstawia przedmiotowe zdarzenie przyszłe w relacji do przepisów prawa wskazanych poniżej we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia przyszłego, tj. do art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wskazane przez Wnioskodawcę przepisy prawa podatkowego budzą bowiem wątpliwości Wnioskodawcy, co do możliwości ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W piśmie z dnia 31 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że formą opodatkowania jaką stosuje przez cały 2019 r. jest podatek liniowy. Zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box (dalej jako: Objaśnienia Podatkowe Ministerstwa Finansów), stosowanie formy opodatkowania dochodu w stawce liniowej nie oznacza niemożności zastosowania preferencyjnego opodatkowania.

W świetle przytoczonej we wniosku definicji prac badawczo-rozwojowych oraz opisu stanu faktycznego (powinno być: zdarzenia przyszłego) dotyczącego prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności należy uznać, że oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności spełniającej definicję działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie prac rozwojowych. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria twórczości, systematyczności i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej. Tymczasem prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest twórcza, co szczegółowo zostało opisane poniżej. Ponadto działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia. (zob. M. Pożniak-Niedzielska, A. Niewęgłowski, Prawo autorskie. System prawo prywatnego, tom 13, J. Barta (red.), wyd. 3, Warszawa 2013, s. 9.).

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, w sposób metodyczny i zaplanowany oznacza właśnie prowadzenie działalności w sposób systematyczny (tak również Słownik języka polskiego PWN). Wnioskodawca prowadzi swoją działalność właśnie w taki sposób w sposób czynności podejmowane przez Wnioskodawcę tworzą spójną całość i nie stanowią oderwanego katalogu świadczeń określonych usług. Ponadto Wnioskodawca w swoim projekcie przyjął dla niego określone cele do osiągnięcia (stworzenie oprogramowania o parametrach, które są znacznie ulepszone względem parametrów występujących w innych oprogramowanych dostępnych w sektorze), a także harmonogram prac (w każdym miesiącu Wnioskodawca rozlicza się ze swoich prac) i zasoby (odpowiedni sprzęt na którym Wnioskodawca może prowadzić prace). Wykorzystuje On również swoją wiedzę do tworzenia nowych zastosowań, tj. tworzenia nowych, zmienionych i usprawnionych procesów (w formie nowych technologii). Wnioskodawca zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę w postaci opisanej szczegółowo w złożonym wniosku (m.in. wiedzę z zakresu matematyki, logiki i oprogramowania) do prowadzenia swojej działalności. W świetle przytoczonej we wniosku definicji badawczo-rozwojowej oraz opisu stanu faktycznego (powinno być: zdarzenia przyszłego) dotyczącego prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności należy uznać, że Jego działalność spełnia definicję działalności badawczo -rozwojowej, a konkretnie prac rozwojowych.

Opracowywane przez Wnioskodawcę rozwiązanie jest unikatowe dla sektora pojazdów dostawczych i transportowych. Według Jego najlepszej wiedzy, oprogramowanie tego typu jest innowacyjne i w znacznym stopniu ulepsza rozwiązania już funkcjonujące w sektorze poprzez wyjątkowo szybkie dostarczanie nowych funkcjonalności do pojazdu poprzez instalację lub aktualizację oprogramowania, umożliwienie zdalnego zarządzania urządzeniem telemetrycznym zainstalowanym w pojeździe, tworzenie funkcji umożliwiających wykrywanie i analizowanie usterek, aktualizowanie oprogramowania bazowego urządzenia, aktualizowanie i instalowanie dodatkowych aplikacji na urządzeniu, aktualizowanie oprogramowania w innych sterownikach pojazdu, zmiany konfiguracji sterowników i komponentów pojazdu.

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca sprzedaje prawa autorskie do oprogramowania, którego jest twórcą. W świetle spełniania przez Niego przesłanek opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową dochody te będą osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca rozwija (ulepsza) oprogramowanie komputerowe wytworzone przez siebie, a także rozwija (ulepsza) oprogramowanie, którego nie wytworzył. Tworzony system jest skomplikowany i wielowarstwowy działa na dwóch rożnych systemach w pojeździe oraz na usługach w chmurze publiczno-prywatnej.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija (ulepsza) oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku jest użytkownikiem tego programowania posiadającym prawo do jego rozwijania na podstawie licencji. Rozbudowuje i poszerza zakres funkcjonalny i użyteczności już istniejącego oprogramowania w ten sposób, że spełnia przesłanki opisane poniżej. Zatem Wnioskodawca nie zbywa kwalifikowanego IP, którego własności nie posiada, a każdorazowo odrębne utwory których jest twórcą i które w świetle opisanego stanu faktycznego (powinno być: zdarzenia przyszłego) powinny stanowić nowe kwalifikowane IP.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija (ulepsza) oprogramowanie komputerowe, to należy uznać, że w wyniku podjętych przez Niego czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór, podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi Ministerstwa Finansów, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio we właściwym urządzeniu czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Programem komputerowym będzie zatem w tym przypadku kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę, w tym kod źródłowy jakiejś funkcjonalności dodanej do pierwotnie wytworzonego oprogramowania (ulepszenia), jeżeli wytworzona zostanie wiedza, która znacząco ulepszy program podstawowy (zob. Podręcznik Oslo. Zasady gromadzenia i interpretacji danych dotyczących innowacji, wyd. trzecie, OECD/Eurostat 2005 oraz Podręcznik Frascati 2015 Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowe. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej). Utwory tworzone przez Wnioskodawcę służą do wyrażania w sposób pośredni i bezpośredni algorytmów oraz logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na właściwym urządzeniu w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie. Ponadto istnieje synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć program komputerowy i oprogramowanie, co wynika między innymi z orzecznictwa Europejskiego Urzędu Patentowego (dalej: EUP) (zob. decyzje EUP o sygnaturach: T 0424/03, T 0761/11, T 2263/11, T 0204/93, T1173/97, T 1541/16). W swoich decyzjach EUP wskazuje na ścisły, często nierozerwalny związek pomiędzy pojęciem programu komputerowego a oprogramowania. W szczególności, z decyzji EUP wynika, że program komputerowy to seria kroków (instrukcji), które są podejmowane przez komputer podczas wykonywania programu. Komponentami programu komputerowego są między innymi sekwencje instrukcji wykonywanych komputerowo, specyfikacje, cyfrowe przetwarzanie obrazów, moduły, obiekty, procedury, funkcje, pliki z kodem źródłowym lub pliki wykonywalne.

Natomiast w świetle art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, daleko idąca synonimiczność (niemalże tożsamość) pojęć program komputerowy i oprogramowanie wynika z publikacji przedstawicieli doktryny prawa autorskiego [zob. J. Pisuliński, Licencja na oprogramowanie a rozporządzanie rzeczą, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 2018, nr 2, s. 74-84.), a więc występuje spójność pomiędzy wyinterpretowanym z prawa i praktyki stosowania prawa unijnego zakresem definicyjnym autorskiego prawa do programu komputerowego a tym uregulowanym w prawie polskim. Z przedstawionych wyżej źródeł wynika, że pojęcie program komputerowy powinno być rozumiane szeroko i obejmować także jego funkcjonalne części składowe, jak: kod źródłowy, który jest tworzony przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na kontrahenta.

W związku z rozwijaniem (ulepszaniem) oprogramowania komputerowego sprzedaje On prawa autorskie do oprogramowania, którego jest twórcą. W świetle spełniania przesłanek opodatkowania przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, dochody te będą osiągane przez Niego z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest i będzie wykonywana przez Niego wyłącznie w Polsce. Adres wykonywania działalności przez Wnioskodawcę jest wskazany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej ().

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Przedmiotem rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej możliwości preferencyjnego opodatkowania dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę. W części dotyczącej zastosowania preferencyjnego opodatkowania w przypadku rozwijanego oprogramowania wydane zostało odrębne rozstrzygniecie.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została natomiast zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Tworzenie przez Wnioskodawcę unikatowego kodu źródłowego niezawierającego ogólnodostępnych bibliotek, skryptów lub algorytmów jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i powoduje zdaniem Wnioskodawcy, że tworzy On i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu nowego oprogramowania do zdalnego zarządzania urządzeniem telemetrycznym zainstalowanym w pojeździe mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych, oryginalnych rozwiązań (innowacyjnych dla całego sektora branży), a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Niego stanowi więc Jego zdaniem, oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On również prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38, w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w ramach których tworzy On i rozwija właśnie to ww. autorskie oprogramowanie. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia dla spółki nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci systemu do obsługi pojazdów ciężarowych. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego systemu służącemu do wykrywania i analizowania usterek, aktualizowania oprogramowania bazowego urządzenia, aktualizowania i instalowania dodatkowych aplikacji na urządzeniu, aktualizowania oprogramowania w innych sterownikach pojazdu czy zmiany konfiguracji sterowników i komponentów pojazdu, przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki i programowania (w tym dostępnych języków programowania i opisanych zasad) oraz przy wykorzystaniu dostępnych podręczników, kursów online, transmisji z konferencji oraz meetupów (spotkań) programistycznych.

Dodatkowo prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca przenosi na spółki całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

Wnioskodawca wskazał, że w swojej ocenie kierował się także wydanymi dotychczas indywidualnymi interpretacjami podatkowymi w zakresie zdarzeń przyszłych o charakterze zbliżonym do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę m.in.:

• interpretacją indywidualną z dnia 4 października 2019 r., nr 0112-KDIL3 -3.4011.290.2019.2.MC,

• interpretacją indywidualną z dnia 30 października 2019 r., nr 0112-KDIL3 -3.4011.321.2019.2.MM,

• interpretacją indywidualną z dnia 30 października 2019 r., nr 0112-KDIL3 -3.4011.334.2019.2.MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/( a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box), jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

1. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od 2010 r. nieprzerwanie prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą m.in. z zakresu wytwarzania oprogramowania (PKD 62.01). Projekt, nad którym pracuje Wnioskodawca to zdalne zarządzanie urządzeniami i aktualizacje online urządzeń telemetrycznych, systemów inforozrywki oraz sterowników podzespołów w pojazdach ciężarowych. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest tworzone, rozwijane i ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności spełniającej definicję działalności badawczo-rozwojowej, a konkretnie prac rozwojowych. Opracowywane przez Wnioskodawcę rozwiązanie jest unikatowe dla sektora pojazdów dostawczych i transportowych. Według Jego najlepszej wiedzy, oprogramowanie tego typu jest innowacyjne i w znacznym stopniu ulepsza rozwiązania już funkcjonujące w sektorze poprzez wyjątkowo szybkie dostarczanie nowych funkcjonalności do pojazdu poprzez instalację lub aktualizację oprogramowania, umożliwienie zdalnego zarządzanie urządzeniem telemetrycznym zainstalowanym w pojeździe, tworzenie funkcji umożliwiających wykrywanie i analizowanie usterek, aktualizowanie oprogramowania bazowego urządzenia, aktualizowanie i instalowanie dodatkowych aplikacji na urządzeniu, aktualizowanie oprogramowania w innych sterownikach pojazdu, zmiany konfiguracji sterowników i komponentów pojazdu. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca sprzedaje prawa autorskie do oprogramowania, którego jest twórcą. Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z IP Box będzie posiadał szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ta szczegółowa ewidencja będzie ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego przez siebie oprogramowania komputerowego, o ile na bieżąco prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego zastosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę i nie odnosi się do rozwijania lub ulepszania tego oprogramowania.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej