Interpretacja indywidualna z dnia 17.02.2020, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.129.2019.2.KF, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2019 r. (data wpływu 18 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 22 stycznia 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.129.2019.1.KF, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 22 stycznia 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 22 stycznia 2020 r., natomiast w dniu 28 stycznia 2020 r. (data nadania 28 stycznia 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od listopada 2006 roku Wnioskodawca prowadzi w trybie ciągłym jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się wytwarzaniem nowego i usprawnianiem istniejącego oprogramowania. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i otrzymuje przychody ze sprzedaży praw autorskich do tego oprogramowania.

Ze względu na charakter branży, Zainteresowany nieustannie powiększa swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, relatywnie często zmieniających się języków programowania czy wzorców projektowych, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania, nad którym pracuje.

Zakres wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania jest bardzo szeroki, od aplikacji mobilnych dla szerokiego grona użytkowników po ściśle specjalistyczne narzędzia wykorzystywane wewnątrz przedsiębiorstw, każde jest komercyjne i wypełnia pewną niszę w rynku. Poniżej podano kilka przykładów, aby lepiej to zobrazować:

1. Aplikacja wewnętrzna dla korporacji farmaceutycznej, pozwalająca na raportowanie i analizę wizyt przedstawicieli medycznych w placówkach leczniczych, opracowywanie strategii zaangażowania firmy w danej placówce oraz bieżące śledzenie realizacji założonych planów.
2. Aplikacja wewnętrzna dla specjalistycznych placówek medycznych pozwalająca w szybki i wygodny sposób przeprowadzić kompleksową diagnozę aktualnego stanu zdrowia pacjenta oraz ocenę skuteczności działania zastosowanego leczenia.
3. Aplikacja dla szukających i oferujących pracę, z zaawansowanym algorytmem dobierającym kandydatów na podstawie lokalizacji, oczekiwań i poprzednich decyzji użytkownika.
4. Aplikacja dla kobiet w ciąży, dobierająca artykuły dla użytkowniczek zależnie od ich etapu ciąży bądź wieku dziecka, oraz zawierająca spersonalizowane rabaty na produkty, które mogłyby je zainteresować.
5. Aplikacja do zgłaszania pomiarów liczników za wodę oraz opłacania rachunków, z uwzględnieniem szczególnych uwarunkowań określonych punktów odbiorczych.
6. Aplikacja wewnętrza dla ośrodka egzaminacyjnego pozwalająca na przeprowadzenie egzaminu potwierdzającego uzyskanie specjalizacji medycznej na niespotykaną wcześniej skalę z natychmiastową ewaluacją wyników egzaminu oraz raportowaniem nieprawidłowości.
7. Aplikacja lojalnościowa, w której klienci mogą zbierać punkty za zakupy i wymieniać je na rabaty, pozwalająca szybko odnaleźć najbliższą placówkę z uwzględnieniem zakresu usług i produktów przez nią oferowanych.
8. Aplikacja do zgłaszania szkód ubezpieczycielowi, znacznie skracająca proces likwidacji szkód dzięki temu, że ubezpieczyciel nie musi już wysyłać swoich agentów do poszkodowanego, a ubezpieczony użytkownik może w dowolnym miejscu i czasie przesłać zgłoszenie wystąpienia szkody.
9. Aplikacja dla widzów reality show wprowadzająca interakcję pomiędzy widzami tworzącymi grupy rywalizujących ze sobą osób na podstawie wystąpienia przewidywanych przez nich zdarzeń.

Wszystkie powyższe przykłady są aktywnie działającymi aplikacjami, niektóre z gronem użytkowników liczonym w setkach tysięcy. Jedne są nowoczesne, niewystępujące wcześniej na rynku, kolejne dzięki ścisłemu dopasowaniu do specyficznych wymagań klienta umożliwiają zarządzanie procesami w firmie na niemożliwym bez ich użycia poziomie, inne natomiast na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących, oferując przykładowo szerszy zakres dostępnych funkcji bądź lepszą wydajność, dzięki czemu zyskały dużą popularność wśród użytkowników.

Aby poruszać się w tak różnorodnej tematyce i móc wykorzystywać dostępne rozwiązania technologiczne Wnioskodawca od dawna systematycznie poszerza własną wiedzę domenową w wielu dziedzinach. Każdy kolejny projekt wymaga, aby Zainteresowany posiadał aktualną wiedzę na temat programowania, algorytmów i bezpieczeństwa. Nierzadko konieczne jest poszerzenie wiedzy, aby sprostać wymaganiom projektu i osiągnąć zamierzone cele. Wnioskodawca podąża też za szybko zmieniającymi się technologicznymi standardami branży, co wymaga ciągłego i systematycznego rozwijania własnej wiedzy oraz praktycznego jej wykorzystania. Można zatem stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy jest pracą rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca mieszka i pracuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tak więc podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) (art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zainteresowany pracuje w ścisłej współpracy z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością jako podwykonawca. W cyklach miesięcznych wystawia fakturę VAT za wykonane usługi oraz sporządzany jest protokół odbioru funkcjonalności, ze szczegółowym opisem wykonanych prac oraz oświadczeniem przekazania całości majątkowych praw autorskich do wytworzonego/ulepszonego oprogramowania spółce, z którą współpracuje. Wnioskodawca współpracuje również z kilkoma innymi polskimi spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością, każdorazowo na podstawie odrębnie sporządzanych umów zawierających klauzulę przekazania całości majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Całość przychodów pochodzi ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego/ulepszonego oprogramowania polskim spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością, a wytworzone/ulepszone oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na potrzeby rozliczeń podatkowych Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dodatkowo Zainteresowany prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję, gdzie wykazuje przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody pochodzące ze sprzedaży każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, umożliwiającą ustalenie wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (zgodnie z art. 30ca ust. 4). Zainteresowany nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na ciągły wymóg systematycznego poszerzania własnej wiedzy i umiejętności, jak i opracowywanie nowych produktów lub wprowadzanie do nich ulepszeń, działalność Wnioskodawcy podlega pod działalność rozwojową. Zainteresowany wytwarza oprogramowanie o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i otrzymuje przychody ze sprzedaży praw autorskich do tego oprogramowania. Wnioskodawca uważa zatem, że może skorzystać z przepisów poruszonych w pytaniu i skorzystać z 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu wykazanego w ewidencji, jako pochodzącego ze sprzedaży praw autorskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Należy podkreślić, że stosowanie omawianej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Należy przy tym również podkreślić, że w przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Natomiast działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem nowego i usprawnianiem istniejącego oprogramowania. Zainteresowany wytwarza oprogramowanie o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i otrzymuje przychody ze sprzedaży praw autorskich do tego oprogramowania. Aby poruszać się w tak różnorodnej tematyce i móc wykorzystywać dostępne rozwiązania technologiczne Wnioskodawca od dawna systematycznie poszerza własną wiedzę domenową w wielu dziedzinach. Każdy kolejny projekt wymaga, aby Zainteresowany posiadał aktualną wiedzę na temat programowania, algorytmów i bezpieczeństwa. Nierzadko konieczne jest poszerzenie wiedzy, aby sprostać wymaganiom projektu i osiągnąć zamierzone cele. Wnioskodawca podąża też za szybko zmieniającymi się technologicznymi standardami branży, co wymaga ciągłego i systematycznego rozwijania własnej wiedzy oraz praktycznego jej wykorzystania. Można zatem stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy jest pracą rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia zatem definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Całość przychodów Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego/ulepszonego oprogramowania polskim spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością, a wytworzone/ulepszone oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto Zainteresowany prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję, gdzie wykazuje przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody pochodzące ze sprzedaży każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że sprzedaż praw autorskich do wytworzonego/ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podlegający opodatkowaniu 5% stawką.

Reasumując, na gruncie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu oraz przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej