Temat interpretacji
Obowiązki płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia kuratorowi.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia kuratorowi. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 maja 2022 r. (wpływ 18 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca (dalej: „Sąd”) wypłaca adwokatowi bądź radcy prawnemu powołanemu przez Sąd z urzędu wynagrodzenie za pełnienie funkcji kuratora w procesie w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800), rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 265) oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 536) na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.
Zaistniał następujący stan faktyczny:
Radcy prawnemu prowadzącemu działalność gospodarczą, wpisanemu do rejestru VAT jako czynny podatnik, zostało przyznane postanowieniem Sądu wynagrodzenie za pełnienie funkcji kuratora zastępującego strony.
Radca prawny poinformował, iż nie wystawi faktury VAT, bowiem przyznane wynagrodzenie w kwocie 1 440 zł (słownie: jeden tysiąc czterysta czterdzieści złotych 00/100) uniemożliwia kuratorowi, który prowadzi własną działalność gospodarczą w całości opodatkowaną podatkiem od towarów i usług wystawienie faktury VAT, gdyż wówczas realne wynagrodzenie wyniosłoby mniej niż 40% stawki minimalnej przewidzianej dla radców prawnych. Radca Prawny uważa, iż ww. wynagrodzenie jest dla niego przychodem za pracę wykonywaną osobiście - vide art. 10 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zwrócił się do Oddziału Finansowego Sądu o wypłatę w tym przypadku ww. wynagrodzenia potrąconego o podatek dochodowy od osób fizycznych i wystawienia na koniec roku PIT-11 pomimo, iż do tej pory wystawiał faktury VAT za wykonywanie czynności kuratora.
Pytanie
Czy w zaistniałym stanie faktycznym Sąd powinien wypłacić kuratorowi, będącemu Radcą prawnym (prowadzącemu działalność gospodarczą, będącemu płatnikiem podatku VAT) jeżeli nie wystawi faktury VAT, wynagrodzenie pomniejszone o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych pomniejszoną o koszty uzyskania przychodu i na koniec roku wystawić PIT-11?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wykonywane przez kuratora sądowego dla osoby nieznanej z miejsca pobytu podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy VAT w związku z tym Radca Prawny - prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT- otrzymujący wynagrodzenie z tytułu sprawowania kurateli występuje jako podatnik podatku VAT i wykonywane przez niego czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT oraz powinny zostać udokumentowane fakturą. Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt. 1 ustawy o podatku VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Czynności wykonywane na zlecenie Sądu przez kuratora sądowego nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest spełniony jeden z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a mianowicie warunek odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich, za czynności wykonane przez zleceniobiorcę. Odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi zarówno Sąd jak i kurator. Tym samym, czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, zaś Kurator z tytułu ich wykonywania jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem usługi wykonywane przez kuratora sądowego dla osoby nieznanej z miejsca pobytu podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, iż kurator powinien wystawić fakturę VAT i w tym przypadku Sąd jako płatnik nie jest obowiązany do pobrania od przyznanego wynagrodzenia, pomniejszonego o koszty uzyskania przychodu, zaliczki na podatek dochodowy, a po zakończeniu roku podatkowego do sporządzenia PIT-11.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in.:
pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,
pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Definicję powyższą uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zatem – co do zasady – nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone przez ustawodawcę do pozostałych źródeł przychodów znajdujących się w katalogu źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy), tj. m.in. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.
Ustawodawca wyraźnie bowiem rozróżnił w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu m.in. z działalności wykonywanej osobiście oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dokonany podział ma charakter rozłączny.
Zgodnie z art. 13 pkt 6 ww. ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Przechodząc na grunt przepisów podatkowych stwierdzić należy, że kwalifikacja do źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kuratora strony w procesie jest zależna od formy prawnej wykonywania przez niego zawodu adwokata czy radcy prawnego.
Jeżeli adwokat czy radca prawny wykonuje działalność zawodową w formie organizacyjnej, w ramach której osiąga dochody kwalifikowane do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas wynagrodzenie z tytułu z tytułu pełnienia funkcji kuratora strony w procesie należy zaliczyć do przychodów z tego źródła. Jeżeli natomiast adwokat czy radca prawny wykonuje swoją działalność zawodową w innej formie, np. w ramach stosunku pracy, wówczas wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji kuratora strony w procesie należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 przytoczonej ustawy. W tym przypadku na sądzie spoczywają obowiązki płatnika, określone w art. 41 ust. 1 oraz w art. 42 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy oraz przekazania – w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki – kwoty pobranych zaliczek na rachunek właściwego urzędu skarbowego, a także sporządzenia i przesłania podatnikom oraz urzędom skarbowym imiennych informacji o wysokości dochodów, o których mowa w art. 41 ust. 1, sporządzonych według ustalonego wzoru (PIT-11).
Reasumując, na Państwu spoczywają wyżej określone obowiązki płatnika jedynie w przypadku wypłaty wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kuratora strony w procesie radcy prawnemu, który wykonuje działalność zawodową w innej formie niż ta, w ramach której osiąga on dochody kwalifikowane do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Państwo jako płatnik nie jesteście obowiązani do pobrania od przyznanego wynagrodzenia radcy prawnemu pełniącemu funkcję kuratora strony w procesie, pomniejszonego o koszty uzyskania przychodu, zaliczki na podatek dochodowy, a po zakończeniu roku podatkowego do sporządzenia PIT-11.
Wobec powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Interpretacja dotyczy jedynie kwestii będącej przedmiotem zapytania i nie odnosi się do tej części Państwa stanowiska, która dotyczy podatku od towarów i usług.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musicie się Państwo zastosować do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Macie Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).