Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.492.2022.1.KK
Temat interpretacji
Skutki podatkowe przewalutowania kredytu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 9 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przewalutowania kredytu. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wniosek dotyczy opodatkowania zwrotu nadpłaconego Mieszkaniowego Kredytu Hipotecznego indeksowanego kursem CHF, zawartego 28 października 2008 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a Bank (…), związanego z ugodą bankową pod nadzorem Komisji Nadzoru Finansowego.
13 grudnia 2021 r. pomiędzy Kredytobiorcą, a Bankiem została zawarta ugoda polegająca na zamianie waluty zadłużenia w CHF na walutę polską tak jakby ww. kredyt stanowił kredyt złotówkowy. Zgodnie z § 1 pkt 9 tej ugody Strony uzgodniły, iż w wyniku przewalutowania i dokonanej nadpłaty Kredytobiorca spłacił już zadłużenie wobec Banku 9 grudnia 2019 r., wobec czego znajdująca się na rachunku nadwyżka w wysokości 31 512 zł 34 gr (sporna kwota opodatkowania) zostanie zwrócona Kredytobiorcy. Powyższa kwota nadpłaty kredytu została wykazana także w dokumencie Banku z 30 listopada 2021 r. Wnioskodawca zauważa, że 6 i 9 grudnia 2019 r. Kredytobiorca, mając wolne środki finansowe, dokonał wpłat na rzecz kredytu we frankach kwotę w wartości łącznie po przewalutowaniu 45 206 zł 98 gr. Następnie w kwietniu 2022 r. Wnioskodawca otrzymał z Banku informację PIT-11, w której to w poz. 82 wskazano przychody: „Ugoda PKFN”, w wysokości 31 512 zł 34 gr. Zgodnie z opisem, pozycje zawarte w części F informacji PIT-11 wypełniają składający, niebędący płatnikiem, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., ze zm., zwanej dalej: ustawa PIT). Jednocześnie, co nie jest w sprawie sporne, w wyniku tego przewalutowania kredytu Bank, po uzyskaniu stosownego oświadczenia Kredytobiorcy, zwolnił Go z długu (umorzył zadłużenie) w zakresie kapitału, w wysokości 30 623 zł 99 gr. (§ 1 pkt 10 ugody). Kredytobiorca oświadczył bowiem, że nie korzystał dotychczas z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe i w całości przeznaczył kredyt na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy PIT. Bank zastosował zatem rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 548).
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym Bank powinien wystawić informację PIT-11, wskazując na przychód z tytułu: „Ugody PKFN” w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy PIT, a w konsekwencji Wnioskodawca powinien wykazać powyższy przychód w rocznym zeznaniu za 2021 r. i dokonać opodatkowania tej kwoty zgodnie z obowiązującą skalą podatkową?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na ww. pytanie w części dotyczącej skutków podatkowych dla Wnioskodawcy przewalutowania kredytu, natomiast w części dotyczącej obowiązków Banku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy otrzymany zwrot w wyniku przewalutowania nadpłaconego przez Niego na dzień 9 grudnia 2019 r. kredytu nie jest przychodem w rozumieniu art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy PIT. Zatem Bank nie był zobligowany ustawowo do sporządzenia informacji PIT-11 i przesłania jej Wnioskodawcy oraz Urzędowi Skarbowemu. I choć uregulowania art. 20 ust. 1 ustawy PIT, używając sformułowania „w szczególności” nie zawierają zamkniętego katalogu przychodów z tzw. innych źródeł, to zdaniem Wnioskodawcy, sporna kwota nie spełnia przesłanek przychodu, podlegającego opodatkowaniu, bowiem nie stanowiła dla Wnioskodawcy żadnego przysporzenia majątkowego kosztem innego podmiotu, a jedynie była związana z przewalutowaniem kredytu i zwrotem własnych środków finansowych nadpłaconych w grudniu 2019 r., które to wróciły do Jego majątku. Wnioskodawca podkreśla, że nie zaliczał On wcześniej do kosztów uzyskania przychodów, ani też nie korzystał z tego tytułu z żadnych ulg podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe stanowisko, choć wydawane w indywidualnych sprawach znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w wydawanych przez Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej interpretacjach indywidualnych. Przykładowo Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w interpretacji nr 0114-KDIP3-1.4011.125.2021.1.MK1, z 6 maja 2021 r., uznał za prawidłowe stanowisko Banku, iż w związku z przewalutowaniem kredytu mieszkaniowego, co do zasady, Bank nie jest zobowiązany do sporządzenia informacji według ustalonego wzoru (PIT-11) o wysokości przychodów kredytobiorców, ponieważ przewalutowanie kredytu mieszkalnego nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie kredytobiorców. Bank nie jest w związku z tym zobowiązany do przesłania informacji kredytobiorcom oraz urzędowi skarbowemu przy pomocy, którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania kredytobiorców wykonuje swoje zadania. Natomiast w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 czerwca 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.372.2021.1.KF, wskazano na fakt samej możliwości wcześniejszej spłaty kredytów zarówno konsumenckich jak i hipotecznych oraz, co za tym idzie, możliwości żądania zwrotu nawet wszystkich opłat, kosztów związanych z kredytem wcześniej spłaconym, a zwrot taki nie powoduje powstania zobowiązania podatkowego u kredytobiorcy. Jak zauważono, podstawą prawną zwrotów jest art. 39 ust. 1 ustawy o kredycie hipotecznym oraz o nadzorze nad pośrednikami kredytu hipotecznego i agentami (Dz. U. z 2020 r., poz. 1027), zgodnie z którym, w przypadku spłaty całości kredytu hipotecznego przed terminem określonym w umowie o kredyt hipoteczny, całkowity koszt kredytu hipotecznego ulega obniżeniu o odsetki i inne koszty kredytu hipotecznego przypadające za okres, o który skrócono obowiązywanie tej umowy, chociażby konsument poniósł je przed spłatą. Tytułem prawnym takiego zwrotu jest obniżenie części całkowitego kosztu kredytu wynikające z przedterminowej spłaty, a obniżenie następuje w postaci transakcji płatniczej – przelewu bankowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko Banku, iż zwroty dokonane przez Bank na rzecz klientów nie stanowią zatem dla nich przychodu podlegającego opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy PIT. Zatem dokonując zwrotów na rzecz klientów Bank nie będzie zobowiązany do sporządzenia informacji o wysokości przychodów (PIT-11) i przesłania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy PIT. W interpretacji tej zauważono, iż w doktrynie wskazuje się, że elementem istotnym dla uznania danego świadczenia za przychód jest uzyskanie przez podatnika przysporzenia majątkowego. Natomiast w interpretacji z 24 stycznia 2018 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.398.2017.1.HD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że „(…) ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenie otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formę ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika, mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby”.
Posiłkując się wyrokami wskazanymi przez Wnioskodawcę, podziela On stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu zawarte w wyroku z 27 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 336/19, który stwierdził, że „(…) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym ma być – co do zasady – dochód (art. 9 u.p.d.o.f), nie zaś jakikolwiek strumień pieniądza, który płynie w kierunku podatnika. Opodatkowaniu podlega wyłącznie definitywne przysporzenie (art. 1, art. 9 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.), w przypadku zwrotu już poniesionego wydatku nie dochodzi do zwiększenia aktywów (podatnik odzyskuje aktywa, które wcześniej posiadał). Nie ma więc przedmiotu opodatkowania”. Także Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 20 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 311/18, stwierdził, że „(…) nie każda operacja powinna być rozpatrywana jako zdarzenie skutkujące osiągnięciem przychodu. Nie można tracić z oczu tego, że mamy do czynienia z podatkiem dochodowym. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym ma być – co do zasady- dochód (art. 9 u.p.d.o.f.), nie zaś jakikolwiek strumień pieniądza, który płynie w kierunku podatnika”.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, bezsprzecznym powinno być, że dokonany przez Bank zwrot nadpłaconego kredytu w związku z przewalutowaniem pod nadzorem KNF, nie stanowi dla Wnioskodawcy (Kredytobiorcy) przychodu podatkowego, bowiem są to środki, które wcześniej On wpłacił i które zostały Mu teraz zwrócone. Nie można uznać, że dokonany przez Bank zwrot stanowi dla Wnioskodawcy przychód dla celów zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2021 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:
-dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz
-dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).
W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.
Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Ogólne określenie „przychodów” zawiera art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do tego przepisu:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:
-pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;
-pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.
Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny.
Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów. W języku powszechnym mianem „źródła” określane jest „to, co stanowi początek czegoś”, „przyczyna czegoś”, a synonimami tego pojęcia są m.in. czynnik sprawczy, powód, pochodzenie.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: inne źródła.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Z wniosku wynika, że jego treść dotyczy opodatkowania zwrotu nadpłaconego Mieszkaniowego Kredytu Hipotecznego indeksowanego kursem CHF, zawartego 28 października 2008 r. pomiędzy Wnioskodawcą, a Bank (…).
13 grudnia 2021 r. pomiędzy Kredytobiorcą (Wnioskodawcą), a Bankiem została zawarta ugoda polegająca na zamianie waluty zadłużenia w CHF na walutę polską tak jakby ww. kredyt stanowił kredyt złotówkowy. Zgodnie z § 1 pkt 9 tej ugody Strony uzgodniły, iż w wyniku przewalutowania i dokonanej nadpłaty Kredytobiorca spłacił już zadłużenie wobec Banku 9 grudnia 2019 r., wobec czego znajdująca się na rachunku nadwyżka w wysokości 31 512 zł 34 gr (sporna kwota opodatkowania) zostanie zwrócona Kredytobiorcy. Powyższa kwota nadpłaty kredytu została wykazana także w dokumencie Banku z 30 listopada 2021 r. Wnioskodawca 6 i 9 grudnia 2019 r., mając wolne środki finansowe, dokonał wpłat na rzecz kredytu we frankach kwoty o wartości łącznie po przewalutowaniu 45 206 zł 98 gr. Następnie w kwietniu 2022 r. Wnioskodawca otrzymał z Banku informację PIT-11, w której to w poz. 82 wskazano przychody: „Ugoda PKFN”, w wysokości 31 512 zł 34 gr. Jednocześnie, w wyniku tego przewalutowania kredytu Bank, po uzyskaniu stosownego oświadczenia Kredytobiorcy, zwolnił Go z długu (umorzył zadłużenie) w zakresie kapitału w wysokości 30 623 zł 99 gr. (§ 1 pkt 10 ugody). Wnioskodawca (Kredytobiorca) oświadczył bowiem, że nie korzystał dotychczas z umorzenia wierzytelności z tytułu innego kredytu zabezpieczonego hipotecznie, zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe i w całości przeznaczył kredyt na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bank zastosował rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2020 r., poz. 548).
Przystępując do oceny skutków podatkowych przewalutowania przez bank zaciągniętego kredytu wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2020 r,. poz. 1896, ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wobec powyższego zauważyć należy, że w sytuacji opisanej we wniosku, tj. przewalutowania na złotówki kredytu denominowanego w CHF (kredyt ma być rozliczony tak, jakby od początku był kredytem złotówkowym) nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy kredytu – zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie.
Reasumując, przewalutowanie nie skutkuje dla Pana powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W wyniku zwrotu nadpłaty kredytu nie osiągnie Pan konkretnego przysporzenia majątkowego, a w związku z tym nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.
W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego mającego zastosowanie do zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. Interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania, ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).