Interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.886.2020.9.DJ
Temat interpretacji
Skutki podatkowe umorzenia zadłużenia przez bank.
Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie:
1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 2 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21;
2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 grudnia 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 2 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, zamieszkały w (...) jest osobą rozwiedzioną zgodnie z wyrokiem Sądu Okręgowego (...). Wnioskodawca jest osobą samotną, ojcem dwójki dzieci: 12 letniego syna (…) oraz 11 letniego syna (…). Po rozwodzie Sąd zapewnił Wnioskodawcy prawo do współdecydowania o wszystkich istotnych sprawach dotyczących dzieci oraz do nieograniczonych kontaktów z nimi. Było to dla Zainteresowanego bardzo ważne, ponieważ zawsze poświęcał dzieciom mnóstwo czasu i aktywnie uczestniczył w ich życiu. Choć sytuacja rozwodu była nieunikniona, Wnioskodawca chciał aby dzieci w jak najmniejszym stopniu ją odczuły. Związek emocjonalny Zainteresowanego z synami zawsze był duży i priorytetem było dla Wnioskodawcy podtrzymanie pozytywnych relacji z dziećmi oraz bieżące uczestnictwo w ich życiu i rozwoju.
Pomimo, że Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej matce, dzieci mieszkają w połowie wymiaru czasu z Wnioskodawcą. Dzieci spędzają z Zainteresowanym każdy poniedziałek i wtorek oraz co drugi weekend od piątku do niedzieli. Na przykładzie miesiąca listopada dzieci spędzały u Wnioskodawcy następujące dni: 2, 3, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 16, 17, 20, 21, 22, 23, 24, 30. Daje to 16 dni w miesiącu listopadzie. Analogicznie wyglądały poprzednie miesiące. Zgodnie z ustaleniami dzieci spędzają z Wnioskodawcą połowę wakacji, ferii, naprzemiennie święta. Taki podział wynika z inicjatywy Wnioskodawcy, chęci jak największego kontaktu z chłopcami. Wnioskodawcy bardzo zależy na tym, aby pomimo rozwodu synowie nie odczuli braku ojca, który zawsze aktywnie uczestniczył w ich życiu. Jako ojciec Zainteresowany zawsze był i jest bardzo związany z nimi. Wnioskodawca zawsze poświęca dużo czasu dla nich w zakresie ich wychowania, nauki, spędzania wolnego czasu. Zainteresowany organizował i organizuje dla nich zajęcia dodatkowe, aktywnie uczestniczy w rozwoju ich zainteresowań. Na bieżąco uczestniczy w odrabianiu lekcji, uczęszcza na wywiadówki, kontaktuje się z nauczycielami w zakresie postępów w nauce. Zainteresowany troszczy się o zdrowie dzieci, zapewniając i opłacając im prywatną opiekę medyczną oraz chodząc z nimi do lekarza, gdy następuje taka potrzeba. Częsty kontakt z dziećmi jest możliwy, ponieważ po rozwodzie Zainteresowany zdecydował się nadal mieszkać (...), w bliskiej odległości od nich. Mieszkając z Wnioskodawcą dzieci mają zagwarantowane dobre warunki bytowe. Mieszkanie zlokalizowane jest w bliskiej odległości od szkoły i placówek oświatowo-sportowych, z których korzystają.
Wnioskodawca jest troskliwym ojcem i ze swej strony robi wszystko co może, aby chłopcy nie odczuli zmiany. Dzieci zrozumiały sytuację rozwodową. Bardzo chętnie spędzają z Zainteresowanym czas. Nigdy nie zdarzyło się, żeby zrezygnowały z możliwości kontaktu z Zainteresowanym. Wnioskodawca ze swej strony dokłada wszelkich starań aby ich rozwój emocjonalny i fizyczny przebiegały prawidłowo. Na co dzień Zainteresowany troszczy się o byt dzieci, codziennie z nimi rozmawia, samodzielnie wykonuje wszystkie obowiązki rodzicielskie. Ich dobro jest dla Wnioskodawcy bardzo ważne. Chcąc zapewnić dotychczasowy standard życia dzieciom Wnioskodawca łoży na ich utrzymanie wysokie alimenty, które zapewniają im wszelkie wygody i potrzeby bytowe. Pokrywają one tym samym całkowite koszty utrzymania dzieci. Wnioskodawca płaci te alimenty pomimo tego, że finalnie dzieci spędzają z Wnioskodawcą połowę czasu.
Zainteresowany jest osobą samotną, osiągającą od 2003 roku po dzień dzisiejszy przychody z tytułu umowy o pracę, opodatkowane zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.), zwanej dalej w skrócie „u.p.d.o.f.” W stosunku do Wnioskodawcy nie mają zastosowania przepisy art. 6 ust. 8 ww. ustawy dotyczące podlegania przepisom art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Dzieci nie osiągają żadnych przychodów.
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego w 2020 roku stanu prawnego, Wnioskodawca spełnia warunki zawarte w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane dla osoby samotnie wychowującej dziecko, a w konsekwencji czy przysługuje Zainteresowanemu prawo do preferencyjnego rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych począwszy od 2021 roku i w latach następnych, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmiany w prawie podatkowym?
Pana stanowisko w sprawie
Zgodnie z opisem powyżej wykonując wszystkie obowiązki rodzicielskie na co dzień, troszcząc się samodzielnie o rozwój intelektualny, emocjonalny i fizyczny dzieci Wnioskodawca spełnia wyżej wymienione warunki i przysługuje Wnioskodawcy prawo do preferencyjnego rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych począwszy od 2021 roku i w latach następnych, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmiany w prawie podatkowym, jako osobie samotnie wychowującej dzieci.
Interpretacja indywidualna
Rozpatrzyłem Pana wniosek – 15 grudnia 2020 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL2-1.4011.886.2020.1.MM, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Panu 15 grudnia 2020 r.
Skarga na interpretację indywidualną
4 stycznia 2021 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Skarga wpłynęła do mnie 12 stycznia 2021 r.
Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz zasądzenie na rzecz Pana jako Skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości prawem przepisanej.
Postępowanie przed sądami administracyjnymi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę – wyrokiem z 6 maja 2021 r. sygn. akt I SA/Po 86/21.
12 lipca 2021 r. wniósł Pan skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21 uchylił zaskarżony wyrok oraz uchylił zaskarżoną interpretację z 15 grudnia 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.886.2020.1.MM.
Pismem z 13 kwietnia 2022 r. (wpływ 20 kwietnia 2022 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zwrócił akta po ostatecznym rozstrzygnięciu sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie.
Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;
•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21.
Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1)małoletnie,
2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej
-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Na podstawie art. 6 ust. 9 ww. ustawy:
Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan ojcem dwojga małoletnich dzieci. Małżeństwo Pana zostało rozwiązane w dniu (…) 2020 r. Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej matce dzieci pozostawiając Panu prawo do współdecydowania o najważniejszych sprawach dzieci, w szczególności dotyczących edukacji, leczenia, ochrony zdrowia, wakacji, z zaznaczeniem nieograniczonych kontaktów Pana z dziećmi. Kosztami wychowania i utrzymania dzieci sąd obciążył oboje rodziców.
Wątpliwość Pana budzi kwestia: Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego w 2020 roku stanu prawnego, spełnia Pan warunki zawarte w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane dla osoby samotnie wychowującej dziecko, a w konsekwencji czy przysługuje Panu prawo do preferencyjnego rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych począwszy od 2021 roku i w latach następnych, do chwili zmiany stanu faktycznego lub zmiany w prawie podatkowym?
W tym miejscu należy nadmienić, że – jak wywiódł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21 (dotyczącym przedmiotowej sprawy) z powyżej zacytowanego przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika, że:
(…) ustawodawca zaliczył (ze względu na stan cywilny) do kręgu osób samotnie wychowujących dzieci dwa rodzaje podmiotów: (1) osobę, która nie pozostaje w związku małżeńskim (będącą panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację); lub (2) osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności. Jednakże obie kategorie podmiotów, aby mogły skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów, muszą spełnić warunek samotnego wychowywania dziecka w roku podatkowym. Samotne wychowywanie nie musi przy tym mieć miejsca przez cały rok podatkowy. Z treści przepisu to nie wynika. Biorąc pod uwagę literalne brzmienie interpretowanego przepisu, dla potrzeb odkodowania znaczenia sformułowania "osoby samotnie wychowującej dziecko", fundamentalne znaczenie ma wyraz "samotnie".
Sąd w dalszej części wyroku odniósł się do wyjaśnienia znaczenia słowa „samotny” wskazując, że:
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego "samotność" lub "samotny" oznacza "przebywanie, życie w odosobnieniu, bez rodziny, bez towarzystwa", "niemający w nikim wsparcia, dziejący się bez wsparcia innych", "niemający żony lub niemająca męża", "znajdujący się gdzieś całkiem sam, zdany tylko na siebie" (sjp.pl; sjp.pwn.pl; SJP pod red. M. Szymczaka, t. III, s. 177, PWN, Warszawa 1981 r.). Leksykalne znaczenie wyrazu "samotny" ("samotność") ukierunkowuje natomiast na odkodowanie sformułowania "rodzic samotnie wychowujący dzieci", jako rodzica wychowującego dzieci (dziecko) w odosobnieniu od drugiego rodzica dzieci (dziecka) i bez jego udziału, przebywającego z dziećmi (dzieckiem) w innym miejscu niż drugi rodzic. Bezsprzecznie kryterium "samotności" wyklucza się z kryterium "wspólności". Wyraz "wspólny" w jego zasadniczym znaczeniu oznacza m.in. "wykonywanie razem z innymi" (SJP jak wyżej). Jeśli zatem rozwiedziony rodzic nie wykonuje w tym samym czasie i w tym samym miejscu czynności, przy współudziale drugiego rodzica, składających się na proces jego czynności wychowawczych, to wręcz nielogiczne jest twierdzenie, że czyni to wspólnie z drugim rodzicem (por. wyrok NSA z 20 maja 2020 r., sygn. akt II FSK 383/20).
Podsumowując zatem, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21:
(…) wykładnia literalna art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. nie pozwala na ograniczenie statusu osoby samotnie wychowującej dziecko wyłącznie do rodzica, który w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowuje dziecko. Ustawodawca nie zastrzegł tego wprost w tym przepisie, wskazując tylko, że rodzic chcący skorzystać z ulgi musi "w roku podatkowym samotnie wychowywać dzieci". Należy mieć przy tym na uwadze fakt, że ustawodawca nowelizując ustawę od 1 stycznia 2011 r. (Dz. U. z 2010 r. nr 226, poz. 1478) uchylił ust. 5 art. 6 u.p.d.o.f., który regulował definicję "osoby samotnie wychowującej dzieci". Literalna wykładnia przepisu w brzmieniu obowiązującym w sprawie (do 31 grudnia 2021 r.) nie pozwala zaś na ograniczenie takiego statusu wyłącznie do rodziców wychowujących dzieci bez wsparcia drugiego z rodziców. Wykładany przepis wskazuje tylko, że rodzic chcący skorzystać z ulgi musi "w roku podatkowym samotnie wychowywać dzieci". Rezygnacja z legalnej definicji pojęcia "osoby samotnie wychowującej dzieci" w połączeniu z nowym brzemieniem art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. wskazuje na zamierzony zabieg ustawodawcy, który uwzględnił ówczesną sytuację społeczną i preferencje Państwa w zakresie polityki prorodzinnej. Wykładnię literalną art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. wspiera wykładnia celowościowa i systemowa art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. Sąd orzekający w niniejszej sprawie podziela przedstawione w tym zakresie stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z 5 kwietnia 2017 r. (II FSK 573/15). Otóż należy mieć na uwadze, że celem wprowadzenia ulgi było umożliwienie preferencyjnego rozliczenia podatkowego dla tych osób, które w roku podatkowym doświadczyły samotnej, samodzielnej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywaniem. Cel ten wpisuje się w idee polityki prorodzinnej Państwa, która na gruncie prawa podatkowego realizowana jest na wiele sposobów (m.in. odliczenia od podatku dochodowego od osób fizycznych, zwolnienia podatkowe w podatku od spadków i darowizn).
Uzasadniając powyższe NSA nawiązał do art. 71 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, stwierdzając że:
Zgodnie z art. 71 ust. 1 Konstytucji RP Państwo w swojej polityce społecznej i gospodarczej uwzględnia dobro rodziny. Rodziny znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej i społecznej, zwłaszcza wielodzietne i niepełne, mają prawo do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych. Co prawda wychowywanie dzieci w rodzinach niepełnych nie jest stanem pożądanym, jednak w zmieniających się realiach społecznych, należy uwzględnić szczególną ochronę i pomoc Państwa wobec takich rodzin, np. poprzez umożliwienie rodzicom samotnie wychowującym dzieci skorzystanie z ulgi podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był w tym czasie wyeliminowany z opieki i wychowania dzieci, taki bowiem warunek przeczyłby polityce prorodzinnej Państwa zmierzającej do systemowego wsparcia rodziców w wychowaniu dzieci, zwłaszcza w samotnym wychowaniu dzieci.
W konsekwencji, jak wywiódł skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21:
Samotne wychowywanie dzieci w trakcie roku podatkowego, w rozumieniu jakie nadaje temu pojęciu sąd pierwszej instancji oraz Dyrektor KIS w zaskarżonej interpretacji, mogłoby być zrealizowane jedynie w odniesieniu do wdów, wdowców i osób rozwiedzionych, którym przyznano wyłączną władzę rodzicielską, tymczasem art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f. na równi przyznaje ulgę wszystkim rodzicom i opiekunom prawnym wychowującym dzieci samotnie, niezależnie od przyczyny pozostawania cywilnie w stanie wolnym. Dodać należy, że akceptacja zawężającej wykładni, a w konsekwencji również możliwości zastosowania art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f., dokonanej przez organ interpretacyjny i sąd pierwszej instancji, budziłaby uzasadnione wątpliwości co do tego, czy ktokolwiek funkcjonujący w społeczeństwie mógłby zostać uznany za osobę samotnie wychowującą dziecko skoro powszechnie wiadomym jest (fakt notoryjny), że każdego rodzica funkcjonującego z dzieckiem (dziećmi) w określonej społeczności wspierają inne osoby, tj. np. członkowie rodziny bądź nauczyciele.
(…) Wykładnia językowa treści tego przepisu uzasadnia bowiem wniosek, że osoba będąca rozwodnikiem, która samodzielnie, choć naprzemiennie z drugim rodzicem, w trakcie roku podatkowego, sprawuje opiekę oraz wychowanie dzieci, jest osobą samotnie wychowującą dzieci w rozumieniu tego przepisu.
Mając na uwadze powyższą konstatację Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, zawartą w wyroku z 23 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1038/21 – stanowiącą wytyczne do oceny Pana stanowiska w niniejszej sprawie – stwierdzić należy, że biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, spełnia Pan warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko począwszy od zeznania podatkowego składanego za 2020 r. Powyższe zasady będą miały zastosowanie również w latach następnych, jeżeli nie zmieni się Pana sytuacja faktyczna lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).