Opodatkowanie prostytucji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 6 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 listopada 2022 r. (wpływ 1 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W latach 2015, 2016, 2017, 2018, 2019 oraz w latach wcześniejszych świadczyła Pani usługi seksualne za wynagrodzeniem, czyli usługi prostytucji jako (...) prostytutka tzw. „(...)”. Pani klientami byli bardzo zamożni mężczyźni. Usługi świadczyła Pani poza Polską. Klienci nie tylko przelewali pieniądze na konto, ale także wręczali w gotówce. Klienci przesyłali pieniądze na wskazane przez Panią rachunki, w tym na rachunek (...).

Ponadto wskazała Pani, że posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przez sformułowanie (...) rozumie Pani świadczenie (...) usług seksualnych za opłatą, tj. (...), usługi są i były w szczególności świadczone poza granicami Polski tzw. wyjazdowa prostytucja dla elitarnego grona bardzo zamożnych Klientów przez dziewczynę spełniającą wysokie wymagania w zakresie wyglądu, wykształcenia, obycia, światopoglądu, znajomości świata i zasad obowiązujących w międzynarodowym towarzystwie wyższych sfer. Usługi te będą świadczone przeze Panią samodzielnie – nie będą wykonywane w warunkach określonych w art. 202 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny. Usługi seksualne nie są związane ze świadczoną działalnością gospodarczą, są to odrębne usługi. Prowadzi Pani działalność gospodarczą, ale jest ona niezwiązana z usługami seksualnymi, nie była i nie będzie. Nie wnosi Pani o interpretację podatkową prowadzonej działalności gospodarczej. Pożyczka to zaliczka na poczet świadczenia przyszłych usług seksualnych. Klient udzielił pożyczki, czyli wydał pieniądze z góry, a spłata rat następuje w formie usług seksualnych, czyli jedna noc z Klientem kosztuje np. (...) euro i zostaje to przeznaczone na zapłatę raty pożyczki.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1.  Czy uzyskane przez Panią przychody ze świadczenia usług (...) stanowiły dla Pani przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym w świetle art. 2 ust. 1 pkt 4 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.  Czy zapłata za usługi seksualne świadczone przez Panią osobiście, mogła następować przy pomocy rachunku bankowego założonego w polskim banku, na który Klienci uiszczali zapłatę celem wykazania wysokości zarobków za świadczone usługi oraz źródła pochodzenia pieniędzy?

3.  Czy mogła Pani przyjmować pieniądze w gotówce od Klientów i do jakiej górnej kwoty?

4.  Czy istnieje limit czyli góra wysokość kwoty (zarobków) osoby świadczącej usługi seksualne, po przekroczeniu której te zarobki uznawane są nie jako zarobki z prostytucji, a jako dochód z tzw. innych źródeł?

5.  Czy może Pani sobie kupić nieruchomości za pieniądze z nierządu czy zakup takich nieruchomości jest traktowany jako zakup z nieujawnionych źródeł przychodu?

6.  Czy musi Pani mieć kasę fiskalną?

7.  Czy istnieje urządzenie do pomiaru ilości odbytych stosunków?

8.  Czy Pani prawo żądać osobistego uczestniczenia urzędników w czynnościach seksualnych celem naocznego sporządzenia przez nich protokołu z czynności?

9.  Czy może Pani zawierać umowy pożyczki zagraniczne na świadczenie usług seksualnych i czy mogła Pani takie umowy zawierać w przeszłości?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest ocena Pani stanowiska w odniesieniu do postawionego pytania nr 1, natomiast w odniesieniu do pozostałych pytań, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

W Pani ocenie uzyskane przychody ze świadczenia usług (...) nie stanowią dla Pani przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w świetle art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle ww. umowy podatkiem dochodowym nie są objęte przychody, wynikające z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Usługi seksualne zatem nie podlegają podatkowi dochodowemu, jak również nie jest Pani zobowiązana do zapłaty żadnego innego podatku na terenie Polski, nie jest Pani także zobowiązania do wypełniania zeznania podatkowego PIT. Prostytucja nie może być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lipca 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 100/09): „(...) pojęcie „czynności”, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza zachowania (czynności faktyczne), które w ogóle nie mogą być wskazane w treści ważnej czynności prawnej, jako świadczenie strony tej czynności. Przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą być zachowania, które ze swojej istoty są sprzeczne z prawami przyrody, ustawą lub zasadami współżycia społecznego i w konsekwencji w ogóle nie mogą być określone w treści ważnej i wywołującej zamierzone skutki umowy. Podobnie wypowiadał się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 stycznia 2008 r., wydanym w sprawie IIFSK 1578/06, Lex 465036”.

W celu ustalenia, czy usługi wskazane w niniejszym wniosku stanowią czynności mogące być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, niezbędne jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. z dnia 16 maja 2019 r., Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm., dalej: „KC”).

Jak stanowi art. 58 § 1 KC, czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

W myśl art. 58 § 2 KC, nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, prostytucja oznacza „uprawianie seksu za pieniądze”.

Umowa o świadczenie usług seksualnych nie może być prawnie skuteczna na gruncie przepisów KC. Jest to bowiem czynność prawna, którą w Polsce traktuje się jako sprzeczną z zasadami współżycia społecznego. W konsekwencji, z punktu widzenia KC umowy tego rodzaju są nieważne, a uzyskiwane w wyniku ich realizacji dochody nie mogą podlegać opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o PIT.

Wniosek taki potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBI1/1/4511-86/15/ASz), który wskazał, że czynności (usługi seksualne) „nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Tym samym nie mogą również podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Należy dodatkowo zauważyć, że Skarb Państwa nie może czerpać korzyści w postaci podatków z tytułu uprawiania prostytucji. Wniosek taki można wyprowadzić pośrednio z brzmienia art. 204 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. z dnia 20 lipca 2018 r., Dz. U. z 2018 r. poz. 1600), który penalizuje czerpanie korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inną osobę.

Jak wynika ponadto z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Kr 568/13): „Istotnym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest zatem, jak słusznie podnosi podatnik, wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którym objęto przychody wynikające z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. W orzecznictwie sądowym powszechnie przyjmuje się, że do czynności takich należy niewątpliwie świadczenie usług w obszarze prostytucji (nierządu, usług towarzyskich), które nie są wprawdzie prawnie zakazane, ale nie stanowią także przedmiotu zgodnego z prawem, zasługującego na ochronę prawną obrotu cywilnego, prawnie znaczącego dla opodatkowania na podstawie ustawy podatkowej - tak cytowane wyżej orzeczenie NSA z dnia 23 grudnia 2008 r., wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2010 r., sygn. akt II FSK 604/09. LEX nr 745761, czy wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2010 r„ sygn. akt 11 FSK 1301/08 dostępny w CBOSA. Przychody z prostytucji zatem, jako nieobjęte zakresem przedmiotowym ustawy podatkowej, nie podlegają tym samym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

W myśl natomiast art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

W związku z powyższym przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą być zachowania, które ze swej istoty są sprzeczne z prawami przyrody, ustawą lub zasadami współżycia społecznego i w konsekwencji w ogóle nie mogą być określone w treści ważnej i wywołującej zamierzone skutki umowy. Są to czynności, które w żadnych okolicznościach i warunkach, jakie przepisy prawa przewidują dla zawarcia wolnej od wad umowy, nie mogą być przedmiotem stosunku cywilnoprawnego, nawet hipotetycznie. Przychody wynikające z zachowań, które w żadnych okolicznościach nie mogą być zaakceptowane przez obowiązujący porządek prawny, zostały wyłączone przez ustawodawcę spod działania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że prostytucja i wszelkie jej formy w Polsce nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

W konsekwencji, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z prostytucji uzyskiwane nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: na gruncie przedstawionych we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, kwoty uzyskiwane przez Panią z usług (...) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2019 r. 0112-KDIL3-2.4011.299.2019.1.TR.

Czynności osobistego świadczenia usług seksualnych nie są prawnie zabronione, nie podlegają odpowiedzialności karnej, jak również przepisy obowiązującego prawa nie zabraniają uiszczania zapłaty za usługi seksualne za pośrednictwem rachunku bankowego, co oznacza, iż Klienci mogą uiszczać zapłatę za usługi na podany rachunek bankowy założony w polskim banku. Zapłata za usługi jest legalna i prawnie dozwolona. Za świadczoną usługę może Pani pobierać różne kwoty, w tym także kwoty w wysokości od 15 000 euro wzwyż za jedną usługę i Klienci mogą płacić kwoty w wysokości kilkuset tysięcy euro wzwyż jeżeli taką kwotę mają zapłacić za usługę lub usługi i mogą ją przelać na rachunek bankowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Przywołany wyżej przepis wprowadza ograniczenie w zakresie przedmiotowym obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ograniczenie to ustawodawca zrealizował przez zastosowanie instytucji wyłączenia spod działania tej ustawy ściśle określonej kategorii przychodów. Prawo podatkowe nie zawiera definicji użytych w przywołanym wyżej przepisie pojęć, należy więc w tym względzie odnieść się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 58 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, z późn. zm.):

W myśl natomiast art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego:

W związku z powyższym, przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą być zachowania, które ze swej istoty są sprzeczne z prawami przyrody, ustawą lub zasadami współżycia społecznego i w konsekwencji w ogóle nie mogą być określone w treści ważnej i wywołującej zamierzone skutki umowy. Są to czynności, które w żadnych okolicznościach i warunkach, jakie przepisy prawa przewidują dla zawarcia wolnej od wad umowy, nie mogą być przedmiotem stosunku cywilnoprawnego, nawet hipotetycznie. Przychody wynikające z zachowań, które w żadnych okolicznościach nie mogą być zaakceptowane przez obowiązujący porządek prawny, zostały wyłączone przez ustawodawcę spod działania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Mając powyższe na względzie, odpowiadając na Pani pytanie nr 1, stwierdzić należy, że czynności wykonywane przez Panią nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Tym samym, nie podlegają również opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).