skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.134.2020.2.MM

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 27.04.2020, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.134.2020.2.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 4 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 16 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.134.2020.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 16 marca 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 18 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 20 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 20 marca 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem niezabudowanej nieruchomości położonej w . przy ul. , dla której Sąd Rejonowy w prowadzi księgę wieczystą Nr (dalej jako: Nieruchomość).

W dniu sporządzenia niniejszego wniosku udziały w Nieruchomości prezentują się następująco:

  • 6/10 udziału przysługuje Wnioskodawcy razem z Jego żoną, na prawach wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej,
  • 4/10 udziału przysługuje bratu Wnioskodawcy.

Nieruchomość została nabyta w dniu września 2000 r. od X oraz Y na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego, sporządzonego przez notariusza M. Sprzedający nie prowadzili działalności gospodarczej, zaś Nieruchomość nie stanowiła składnika przedsiębiorstwa.

Sprzedaż nastąpiła za cenę 60 000 zł. Do ceny nie został doliczony podatek od towarów i usług.

W 2000 r. Wnioskodawca razem z bratem prowadzili działalność gospodarczą w ramach . s.c. (dalej jako: Spółka cywilna). Zgodnie z treścią umowy sprzedaży, nabycie Nieruchomości nastąpiło w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej w ramach Spółki cywilnej. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej. Wspólnicy Spółki cywilnej nie dokonywali odpisów amortyzacyjnych z tytułu jej posiadania. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej. Od dnia jej nabycia współwłaściciele nie dokonali nakładów na Nieruchomość. Do dnia dzisiejszego nie została ona zabudowana. Nieruchomość nigdy nie służyła, jako plac postojowy, skład towarów, nie posadowiono na niej także ogłoszeń, czy banerów reklamowych. Nieruchomość nie była także przedmiotem najmu, czy dzierżawy na rzecz innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Czynności te nie były także podjęte na przysługującym Wnioskodawcy udziale we współwłasności Nieruchomości.

Nieruchomość jest sklasyfikowana w ewidencji gruntów i budynków, jako użytek rolny. Na nieruchomości nie jest prowadzona działalność rolnicza, jest ona porośnięta wysoką trawą i częściowo zakrzewiona. Od 2014 r. właściciele Nieruchomości regulują zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku rolnego, zatem korzystają ze zwolnienia od podatku od nieruchomości.

W dniu listopada 2001 r. przez wzgląd na przekroczenie ustawowego limitu obrotów Spółki cywilnej, została ona przekształcona w . Spółka jawna (dalej: Spółka jawna). W skład tej Spółki wchodzili początkowo dotychczasowi wspólnicy Spółki cywilnej, tj. Wnioskodawca oraz R. Następnie przystąpili do niej M. oraz . Spółka z o.o. Numer tej Spółki w KRS: ... Z dniem przekształcenia Spółka cywilna uległa rozwiązaniu.

W dalszej kolejności w dniu .. kwietnia 2018 r. doszło do przekształcenia Spółki jawnej w . Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Spółka komandytowa). Początkowo w skład Spółki wchodzili wszyscy wspólnicy Spółki Jawnej, jednak w dniu .. grudnia 2018 r. wystąpił z niej R. Spółka ta w dalszym ciągu funkcjonuje. Jej obecny skład osobowy to: Wnioskodawca, M. oraz . Spółka z o.o. KRS tej Spółki: ...

Nieruchomość oraz przysługujący Wnioskodawcy udział w Nieruchomości nie zostały wpisane do ewidencji środków trwałych Spółki jawnej, ani Spółki komandytowej.

Na dzień złożenia wniosku jeden ze współwłaścicieli R. - nie prowadzi działalności gospodarczej, zarówno jako indywidualny przedsiębiorca, jak również jako wspólnik spółki handlowej. Obecnie posiada status bezrobotnego.

W najbliższym czasie właściciele Nieruchomości zamierzają ją sprzedać. W dniu .. grudnia 2019 r. została podpisana przedwstępna umowa sprzedaży pod warunkiem z D. Potencjalny nabywca jest zatem przedsiębiorcą. Umowa przedwstępna została zawarta w formie aktu notarialnego.

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oraz handel hurtowy i detaliczny .oraz towarzyszące im świadczenie usług.

W dziale 3 rubryce 1 odpisu z KRS Spółki ujawniono następujący przedmiot działalności według klasyfikacji PKD:

  • 46.90.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,
  • 13.92,Z - Produkcja gotowych wyrobów ..,
  • 18.12.Z - Pozostałe drukowanie,
  • 31.09.Z - Produkcja pozostałych mebli,
  • 46.49.Z - Sprzedaż hurtowa pozostałych artykułów użytku domowego,
  • 46.47.Z - Sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego,
  • 46.47.Z - Sprzedaż hurtowa mebli, dywanów i sprzętu oświetleniowego,
  • 47.59.Z - Sprzedaż detaliczna mebli, sprzętu oświetleniowego i pozostałych artykułów użytku domowego prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
  • 47.71.Z - Sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach,
  • 47.91.Z - Sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet.

Wnioskodawca w przypadku przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym (art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.). Udział Wnioskodawcy w zyskach w Spółce komandytowej wynosi 97%. Umowa Spółki nie przewiduje odstępstw względem Kodeksu spółek handlowych w zakresie uczestniczenia w stratach Spółki.

Nieruchomość nie została wniesiona do Spółki cywilnej, Spółki jawnej, ani do Spółki komandytowej. Została ona nabyta w dniu września 2000 r. na mocy umowy sprzedaży. Od tego dnia Nieruchomość nie była przedmiotem żadnej umowy sprzedaży, ani innej czynności prawnej przenoszącej własność lub udział we własności.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży przysługującego Mu udziału we współwłasności Nieruchomości, jako osoba prywatna. Zamierza zaliczyć przychód uzyskany ze sprzedaży tej Nieruchomości do przychodów z odpłatnego zbycia majątku dokonywanego poza działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieruchomość nie była wykorzystywana w ramach działalności Spółki cywilnej, Spółki jawnej, ani Spółki komandytowej, jak również w ramach indywidualnych działalności gospodarczych prowadzonych przez Wnioskodawcę oraz Jego brata. W małżeństwie Wnioskodawcy panuje wspólnota majątkowa małżeńska. Umowa przedwstępna została zawarta przez Wnioskodawcę, jako osobę prywatną. Stronami umowy są: M., Wnioskodawca oraz R.- jako strona sprzedająca oraz D. z siedzibą w - jako kupujący.

Grunt został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej, jednak nigdy nie został z niej formalnie wycofany. Grunt po dokonaniu przekształcenia nie został wpisany do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki jawnej, a w dalszym toku - nie został również wpisany do ewidencji prowadzonej dla Spółki komandytowej.

Spółka cywilna utraciła swój byt prawny w dniu dokonania przekształcenia w Spółkę jawną, tj. dnia listopada 2001 r. Po tym dniu Spółka cywilna nie prowadziła ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami zamierzają sprzedać swoje udziały w Nieruchomości niezwłocznie po spełnieniu warunków z umowy przedwstępnej. Strony tej umowy ustaliły, że umowa przyrzeczona powinna zostać podpisana najpóźniej do dnia 30 grudnia 2020 r., jednak preferowanym przez nie okresem jest maj 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
Czy planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż Nieruchomości w części, w jakiej przysługuje Mu w niej udział, będzie dla Niego stanowiła źródło przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) tej ustawy, czy źródło przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, nienastępującego w wykonaniu działalności gospodarczej (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, planowana sprzedaż Nieruchomości w części, w jakiej przysługuje Mu w niej udział, nie będzie stanowiła dla Niego źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Do planowanej sprzedaży powinien znaleźć zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), gdyż powinna ona być kwalifikowana, jako odpłatne zbycie nieruchomości dokonywane poza działalnością gospodarczą.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy uregulowano niezamknięty katalog źródeł przychodu. Wśród nich wymieniono przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3) oraz przychody z odpłatnego zbycia majątku dokonywanego poza taką działalnością (pkt 8). Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku będących m.in. środkami trwałymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, powinny zostać spełnione łącznie następujące kryteria:

  1. sprzedawana nieruchomość powinna być środkiem trwałym (niezależnie od tego, czy rzeczywiście została ujęta w ewidencji),
  2. składnik majątku był wykorzystywany na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż Nieruchomości w części, w jakiej przysługuje Mu w niej udział, nie będzie dotyczyła składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (przesłanki wskazanej w pkt b). Zatem w zakresie planowanej przez Niego sprzedaży udziału w Nieruchomości, zastosowanie powinny znaleźć przepisy dotyczące odpłatnego zbycia dokonywanego poza działalnością gospodarczą, tj. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Twierdzenie takie jest uzasadnione następującymi argumentami:

Po pierwsze, Nieruchomość (jak i poszczególne udziały w jej prawie współwłasności) nie stanowi środka trwałego przynależnego do żadnego przedsiębiorstwa. Przyznać należy, że zgodnie z umową sprzedaży z dnia .. września 2000 r., Wnioskodawca wraz z bratem dokonali jej nabycia w celu prowadzenia na niej działalności gospodarczej w ramach Spółki cywilnej, zaś sama Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnej i prawnej sporządzonej na potrzeby tejże Spółki. Niemniej jednak, Spółka cywilna została rozwiązana w dniu listopada 2001 r., gdyż uległa ona przekształceniu w spółkę . Spółka jawna i z tym dniem Spółka cywilna utraciła byt prawny. Natomiast Nieruchomość nie została wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej dla Spółki jawnej, ani nie została przekazana do jej majątku. Podobna sytuacja miała miejsce w toku przekształcenia Spółki jawnej w Spółkę komandytową. Wobec tego, z dniem .. listopada 2001 r. Nieruchomość przestała być formalnie składnikiem jakiegokolwiek przedsiębiorstwa, a zatem obecnie nie stanowi środka trwałego, jak również istniejące przepisy nie wymagają, by stanowiła ona środek trwały podlegający wpisaniu do ewidencji dla jakiegokolwiek podmiotu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługujący Mu udział w Nieruchomości nie wszedł do majątku Spółki jawnej, mimo brzmienia art. 26 § 5 Kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z nim, z chwilą wpisu do KRS, Spółka jawna stała się kontynuatorem dotychczasowej Spółki cywilnej. Od tego dnia przysługiwały jej również wszystkie prawa i obowiązki składające się wcześniej na majątek Spółki cywilnej. Należy jednak podkreślić, że nie wszystkie składniki majątkowe Spółki cywilnej z mocy prawa trafiły do majątku Spółki jawnej. Można wskazać na stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym do przejścia własności nieruchomości dochodzi na podstawie postanowienia sądu rejestrowego o zarejestrowaniu spółki jawnej - jeżeli taka wola została wyrażona przez wspólników, m.in. poprzez odpowiednie dostosowanie treści umowy spółki, podjęcie stosownych uchwał (tak: wyrok z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. akt IV CSK 281/07).

Jeżeli Wnioskodawca wraz z bratem (wspólnikiem Spółki cywilnej) chcieliby przenieść własność Nieruchomości (przysługujących im odpowiednio udziałów we współwłasności), to nastąpiłoby to bez konieczności sporządzania aktu notarialnego.

Natomiast w przypadku wspominanego przekształcenia przysługujący Wnioskodawcy udział w Nieruchomości nie stał się składnikiem majątkowym Spółki jawnej, gdyż nie było to wolą Wnioskodawcy oraz Jego wspólnika. Nie został on wymieniony w treści umowy Spółki jawnej, ani uchwały o przekształceniu, nie dokonano stosownego wpisu w treści księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości, jak również nie wymieniono Nieruchomości (oraz poszczególnych udziałów w prawie współwłasności) w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki jawnej. Należy podkreślić, że nie wynikało to z przeoczenia wspólników Spółki cywilnej, czy braku dochowania przez nich należytej staranności. Skoro natomiast Nieruchomość (oraz poszczególne udziały w prawie współwłasności) nie stanowiła składniku majątku Spółki jawnej, to nie mogła ona również zostać wniesiona do Spółki komandytowej, w ramach której obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Również w przypadku tego przekształcenia Nieruchomość nie została wymieniona w żadnym z aktów korporacyjnych. Tym samym, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż przysługującego Mu udziału w Nieruchomości nie będzie dotyczyła majątku stanowiącego środek trwały jakiegokolwiek przedsiębiorstwa.

Ponadto warto wskazać, że współwłaściciele Nieruchomości nie dokonali podziału do korzystania (quad usum), zatem wszelkie czynności faktyczne mogą dotyczyć całej Nieruchomości, a nie udziałów przysługujących poszczególnych współwłaścicielom. Innymi słowy, Wnioskodawca nie mógł korzystać ze swojego udziału niezależnie od pozostałych współwłaścicieli, zatem poniżej zostanie omówiony sposób wykorzystania Nieruchomości jako całości, a nie tylko przysługującego Wnioskodawcy udziału. Nieruchomość nie służyła Wnioskodawcy, pozostałym współwłaścicielom, Spółce cywilnej, Spółce jawnej, czy Spółce komandytowej do prowadzenia działalności gospodarczej, wobec czego, zarówno Wnioskodawca, jak i pozostałe podmioty, nie mieli obowiązku jej wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Co prawda należy przyznać, że została ona wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki cywilnej, jednak Wnioskodawca oraz drugi wspólnik nie dokonywali odpisów amortyzacyjnych z tytułu jej posiadania. Wnioskodawca nie korzystał z niej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość do dnia dzisiejszego nie została zabudowana. Na Nieruchomości nie były składowane towary, pojazdy, czy inny sprzęt służący wykonywaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca, ani inny podmiot, nie czynili nakładów na Nieruchomość. Nieruchomość nie była też przedmiotem dzierżawy, najmu lub umowy o podobnym charakterze. Czynności opisane w tym akapicie nie zostały podjęte także przez pozostałych współwłaścicieli, a także przez Spółki, których Wnioskodawca był lub jest wspólnikiem. W konsekwencji, Nieruchomość (także w części przysługującej Wnioskodawcy) nie stanowi mienia jakiegokolwiek przedsiębiorcy niezaewidencjonowanego, jako środek trwały, ani nie służyła wykonywaniu działalności gospodarczej.

Po trzecie, w związku z planowaną sprzedażą swojego udziału w Nieruchomości Wnioskodawca nie podjął szczególnych czynności, które mogłyby zostać uznane za zorganizowaną działalność zarobkową. Stan fizyczny Nieruchomości pozostaje niezmienny od lat. Nie została ona oczyszczona, wypoziomowana, nie wykonano prac ziemnych, czy melioracyjnych. Wnioskodawca nie podjął również czynności geodezyjnych, nie dokonał podziału Nieruchomości na mniejsze działki, nie zmienił kwalifikacji Nieruchomości w ewidencji gruntów i budynków. Podczas poszukiwania potencjalnego nabywcy Wnioskodawca nie skorzystał także z usług profesjonalnych agencji nieruchomości, ani nie poniósł wyższych niż zwyczajowe kosztów ogłoszeń w serwisach internetowych. W związku z tym, planowana sprzedaż Nieruchomości w części, w jakiej przysługuje ona Wnioskodawcy, nie powinna zostać uznana za jednostkową czynność podejmowaną w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Na marginesie należy wskazać, że czynności opisane w niniejszym akapicie nie zostały podjęte także przez żadnego z pozostałych współwłaścicieli Nieruchomości.

Posiłkowo należy wskazać na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Po 297/19, w którym stwierdzono: Jeżeli nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej, nie została również zabudowana, ani nie była wykorzystywana w jakikolwiek sposób przez wspólników, to nie spełnia definicji środka trwałego z art. 22a ust. 1 u.p.d.o.f. Nie podlegała zatem ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z uwagi na powyższe sprzedaż tej nieruchomości nie mieści się w dyspozycji art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego ostatnio aktu. Przychód z tytułu spornej transakcji nie może zatem zostać zaliczony do źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej, lecz do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że nie spełniły się przesłanki do uznania, by planowana sprzedaż Nieruchomości w części dotyczącej przysługującego Wnioskodawcy udziału mogła zostać uznana za przychód z działalności gospodarczej - przychód z odpłatnego zbycia składników majątkowych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ponieważ:

  1. Nieruchomość, ani przysługujący Wnioskodawcy udział w prawie współwłasności Nieruchomości nie stanowią środka trwałego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz Spółki, której był lub jest wspólnikiem, jak również nie podlegają one ujęciu w ewidencji środków trwałych żadnego przedsiębiorstwa,
  2. Nieruchomość nie była wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, zarówno w formie indywidualnej działalności gospodarczej, jak i Spółek, w których był lub jest wspólnikiem,

Tym samym, planowana sprzedaż nie powinna stanowić dla Wnioskodawcy źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, sprzedaż przysługującego Wnioskodawcy udziału potencjalnie mogłaby zostać uznana za źródło przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości, która nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Natomiast wobec tego, że od zakupu Nieruchomości do jej potencjalnej sprzedaży upłynie ponad 19 lat, planowana sprzedaż udziału w Nieruchomości nie będzie wiązała się dla Wnioskodawcy z powstaniem przychodu polegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy pozostałych współwłaścicieli Nieruchomości.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U., poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 568).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej