Koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 29 sierpnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem działalności jest wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych, wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, głównie montaż termoizolacji.

Wnioskodawca planuje przystąpić do programu ubezpieczenia na życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym (dalej – „UFK”), którym objęci będą jego pracownicy.

UFK to wydzielony fundusz aktywów w ubezpieczeniu na życie z funduszem kapitałowym, stanowiący rezerwę tworzoną ze składek ubezpieczeniowych, która jest inwestowana w sposób określony w umowie ubezpieczenia. Fundusze te stanowią integralną część składową polisy z UFK, która ma charakter ochronno-inwestycyjny. Polisa składa się z umowy podstawowej oraz umowy dodatkowej. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy (dalej –„OWU”) składki na umowę dodatkową wpłacane są dobrowolnie w dowolnej wysokości, minimalna wpłata wynosi 100 zł, zaś maksymalna kwota nie została określona.

Celem objęcia pracowników ubezpieczeniem na życie z UFK jest:

1)stworzenie czynnika motywującego pracowników;

2)wytworzenie z pracownikami silnej więzi oraz stworzenie poczucia lojalności;

3)zatrzymanie wartościowych osób poprzez wytworzenie mechanizmów, które spowodują, że pracownicy będą chcieli pracować długoterminowo;

4)zapewnienie pracownikom komfortu psychicznego poprzez udzielenie zabezpieczenia na wypadek choroby lub śmierci;

5)umożliwienie pracownikom akumulowania środków pieniężnych na przyszłość, co wobec niepewnej i niejasnej sytuacji systemu ubezpieczeń społecznych może okazać się dla pracowników szczególnie atrakcyjne;

6)zaoferowanie pracownikom dodatkowego wsparcia tak, aby oferta, jako pracodawcy, była konkurencyjna na rynku pracy, co biorąc pod uwagę niską stopę bezrobocia, jest zadaniem niezwykle ważnym.

Stronami umowy będą Towarzystwo Ubezpieczeń i Wnioskodawca (jako ubezpieczający). Pracownik będzie natomiast ubezpieczonym, a podmiotem uprawnionym z umowy ubezpieczenia będzie uposażony wskazany przez pracownika. Składki ubezpieczeniowe opłacane będą przez Wnioskodawcę, jako ubezpieczającego. Zawarta umowa ubezpieczeniowa będzie umową indywidualną, zawieraną oddzielnie dla poszczególnych ubezpieczonych.

Umowa ubezpieczenia na życie z UFK skonstruowana jest w ten sposób, że przewiduje podział składki opłaconej przez Ubezpieczającego na dwie części:

1)część ochronną (ubezpieczeniową) – funkcja ochronna ma być realizowana przez zapewnienie Ubezpieczonemu w okresie ubezpieczenia ochrony na wypadek śmierci oraz innych zdarzeń ubezpieczeniowych, tj. choroby, wypadku (stosownie do postanowień OWU);

2)część inwestycyjną – przeznaczoną na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego.

Uprawnionym do środków zgromadzonych w części inwestycyjnej w trakcie ich gromadzenia będzie Wnioskodawca, jako ubezpieczający, zaś z chwilą wypłaty – ubezpieczony pracownik.

Rekomendowany przez Ubezpieczyciela minimalny czas trwania umowy ubezpieczenia na życie z UFK wynosi 10 lat.

Rachunek dotyczący części inwestycyjnej dzieli się na dwa rodzaje:

1)podstawowy – rachunek ten będzie regularnie opłacany przez Ubezpieczającego przez czas oznaczony w umowie ubezpieczenia w wybranej wysokości. Ubezpieczający będzie miał ograniczoną możliwość dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku podstawowym;

2)dodatkowy – na rachunek ten Ubezpieczający będzie mógł dokonywać jednorazowych, dobrowolnych wpłat w dowolnej wysokości. W czasie obowiązywania umowy ubezpieczenia podmiotem uprawnionym do składania wniosków o wypłatę środków z konta dodatkowego będzie wyłącznie Ubezpieczający.

Wskazany podział części inwestycyjnej składki ubezpieczeniowej wynika z funkcji, jaką pełni UFK. Konto podstawowe zapewnia stały wpływ środków (w określonej w umowie wysokości), jednocześnie zapewniając nienaruszalność tych środków w czasie trwania umowy ubezpieczenia. Z kolei, konto dodatkowe zapewnia możliwość dokonywania wpłat w dowolnej wysokości, co może spowodować znaczne zwiększenie sumy ubezpieczenia oraz środków inwestycyjnych pracownika zgromadzonych na UFK. Z drugiej strony istnieje możliwość wypłaty tych środków jeszcze w trakcie trwania ubezpieczenia.

Możliwość dokonywania wypłat z rachunku dodatkowego części inwestycyjnej będzie przewidziana w umowie ubezpieczenia. Zgodnie z jej treścią, w czasie trwania umowy będzie można dysponować tylko pieniędzmi gromadzonymi na rachunku dodatkowym – z rachunku tego będzie można w każdym czasie dokonywać jednorazowych wypłat. Wiąże się to jednak z pobraniem dodatkowych opłat transakcyjnych wskazanych w tabeli opłat i prowizji zakładu ubezpieczeń. W celu dokonania wypłaty konieczne jest złożenie w tym zakresie stosownego wniosku przez ubezpieczającego. Wnioskodawca jest zatem jedynym podmiotem uprawnionym do złożenia takiego wniosku.

Uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu umowy ubezpieczenia na życie z UFK będzie ubezpieczony pracownik, a w przypadku jego śmierci środki zgromadzone na polisie mogą przypaść uposażonym – będącym innymi podmiotami niż ubezpieczony i ubezpieczający.

Umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono wyklucza:

-wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy;

-możliwość zaciągnięcia zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy;

-wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Umowa ubezpieczenia na życie z UFK, którą planuje zawrzeć Wnioskodawca, została wymieniona w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej – w Dziale I pt. „Ubezpieczenia na życie” i należy do grupy trzeciej określonej mianem „Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, a także ubezpieczenia na życie, w których świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane w oparciu o określone indeksy lub inne wartości bazowe”.

Jak już wskazano, istnieje możliwość, aby dodatkowe, nieobowiązkowe wpłaty zasilały rachunek dodatkowy części inwestycyjnej. Wnioskodawca planuje dokonywać takich dodatkowych wpłat w razie osiągania dobrych wyników finansowych. Ma to na celu premiowanie pracowników, którzy przyczyniają się do osiągania dobrych wyników finansowych.

Z uwagi na motywacyjny charakter ubezpieczenia z UFK Wnioskodawca zakłada przekazywanie części lub całości wypłaconych środków (pochodzących z rachunku dodatkowego części inwestycyjnej ubezpieczenia) na rzecz ubezpieczonych pracowników. Na skutek złożenia stosownego wniosku ubezpieczający skorzysta ze swojego uprawnienia i dokona wypłaty całości bądź części środków zgromadzonych w ramach części inwestycyjnej. Takie wypłaty na rzecz pracownika, dokonywane przez zakład ubezpieczeń zgodnie z dyspozycją ubezpieczającego, mogą odbywać się okresowo, w regularnych lub nieregularnych odstępach czasu. Kwota wypłat może przekraczać kwoty składek wpłaconych przez ubezpieczającego na konto dobrowolne, gdyż środki z tego konta są inwestowane i w razie dodatnich wyników inwestycyjnych kwota zgromadzona na koncie dodatkowym będzie wyższa niż suma dokonanych wpłat. W sytuacji kiedy kwota wypłaty będzie wyższa niż suma wpłat, ubezpieczony otrzyma PIT-8C, z którego będzie wynikała kwota nadwyżki pomiędzy środkami wpłaconymi na konto dodatkowe a otrzymaną wypłatą.

Wskazane powyżej zasady wypłat nie dotyczą rachunku podstawowego części inwestycyjnej ubezpieczenia. Wypłata jakichkolwiek środków z tego rachunku może nastąpić dopiero po upływie okresu, na jaki zawarta została umowa ubezpieczenia (co najmniej 10 lat).

Pytanie

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na opłacenie całej składki ubezpieczeniowej (wynikającej z umowy ubezpieczenia oraz umowy dodatkowej) z tytułu polis dla pracownika będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wydatki ponoszone na opłacenie całej składki ubezpieczeniowej (wynikającej z umowy ubezpieczenia oraz umowy dodatkowej) z tytułu polis dla pracownika będą stanowiły koszty uzyskania przychodu działalności Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.f. nie uważa się za koszty uzyskania przychodu składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

a)wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

b)możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

c)wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Polisa, którą planuje zawrzeć Wnioskodawca, to (…) na rzecz pracowników.

Polisa ta mieści się w dziale I grupie 3 z załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Dodatkowo należy podkreślić, że uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca. Polisa wyklucza w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania pod zastaw praw wynikających z umowy i wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazane warunki są spełnione, zatem cała zapłacona przez Wnioskodawcę składka ubezpieczeniowa, zarówno w części ochronnej, jak i części inwestycyjnej, będzie mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Wskazany koszt jest ponoszony w celu uzyskania przychodów oraz zabezpieczenia ich źródła – poprzez budowanie przywiązania pracowników do zakładu pracy, a tym samym zapewnianie niezbędnej siły roboczej w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy.

Wskazane stanowisko potwierdzają liczne interpretacje podatkowe, m.in. interpretacja indywidualna z dnia 22 stycznia 2018 r. nr 0115-KDIT3.4011.398.2017.1.MPŁ oraz interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2019 r. nr 0115-KDIT3.4011.218.2019.2.JŁ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Z tego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tych przychodów.

Na podstawie kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zwracam także uwagę, że kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Co jednak istotne, nie każde świadczenie na rzecz pracownika, które stanowi dla niego przychód, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy. W myśl wspomnianych wcześniej zasad – pracodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów tylko te wydatki na rzecz pracowników, które pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaznaczam przy tym, że poniesione wydatki muszą być należycie udokumentowane, a na podatniku ciąży obowiązek wykazania wspomnianego związku przyczynowego przed organem podatkowym.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z regulacji tej wynika, że w przypadku zawarcia przez pracodawcę umowy ubezpieczenia na rzecz pracownika, kosztami podatkowymi dla tego pracodawcy mogą być jedynie składki, które opłaca on z tytułu umów ubezpieczenia dotyczących ryzyka z grupy 1, 3 i 5 działu I oraz z grupy 1 i 2 działu II (według klasyfikacji wymienionej w ww. załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej), przy równoczesnym spełnieniu innych warunków wskazanych w tym przepisie.

Ze wskazanego natomiast załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej wynika, że do wskazanych w ww. art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych umów ubezpieczenia możliwych do rozliczania w ramach kosztów podatkowych pracodawcy – należy m.in. wymieniona w dziale I w grupie 3 umowa ubezpieczenia na życie, jeżeli jest związana z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym.

Zatem składki opłacone przez pracodawcę z tytułu zawartej na rzecz pracownika umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem wypełnienia pozostałych przesłanek wyłączających z art. 23 ust. 1 pkt 57 omawianej ustawy podatkowej, a dotyczących zawartej umowy ubezpieczenia, tj. uprawnionym do otrzymania świadczenia nie może być pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

Jednocześnie, w celu zaliczenia omawianych wydatków do kosztów podatkowych pracodawca musi wykazać i udokumentować związek przyczynowo-skutkowy między poniesionym wydatkiem (opłaconą składką ubezpieczeniową) a uzyskiwanymi przychodami lub z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Planuje Pan przystąpić do programu ubezpieczenia na życie z Ubezpieczeniowym Funduszem Kapitałowym (dalej: UFK), którym objęci będą Pana pracownicy. Polisa ma charakter ochronno-inwestycyjny – składa się z umowy podstawowej oraz umowy dodatkowej. Stronami umowy będą Towarzystwo Ubezpieczeń i Pan – ubezpieczający. Pracownik będzie natomiast ubezpieczonym, a podmiotem uprawnionym z umowy ubezpieczenia będzie uposażony wskazany przez pracownika. Składki ubezpieczeniowe opłacane będą przez Pana. Umowa ubezpieczenia na życie przewiduje podział składki opłaconej przez Pana na dwie części: część ochronną (ubezpieczeniową) i część inwestycyjną. Uprawnionym do otrzymania świadczenia z tytułu umowy ubezpieczenia na życie z UFK będzie ubezpieczony pracownik, a w przypadku jego śmierci środki zgromadzone na polisie mogą przypaść uposażonym – będącym innymi podmiotami niż ubezpieczony i ubezpieczający. Umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągnięcia zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy oraz wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie. Umowa ubezpieczenia na życie z UFK, którą planuje Pan zawrzeć, została wymieniona w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej – w Dziale I pt. „Ubezpieczenia na życie” i należy do grupy trzeciej określonej mianem „Ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym, a także ubezpieczenia na życie, w których świadczenie zakładu ubezpieczeń jest ustalane w oparciu o określone indeksy lub inne wartości bazowe”.

Na podstawie przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych powyżej przepisów stwierdzam, że wpłacane przez Pana składki z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia na życie z UFK mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o  podatku dochodowym od osób fizycznych. Mimo że generalną zasadą jest, że opłacane przez pracodawcę składki z tytułu umów ubezpieczenia na rzecz pracowników nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, to jednak ustawodawca przewidział w tym zakresie wyjątek, który przy spełnieniu warunków określonych w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje możliwość zaliczenia składek na ubezpieczenie pracowników do kosztów uzyskania przychodów. Z opisu Pana sprawy wynika, że te warunki zostały spełnione. Jak bowiem Pan wskazał, ubezpieczonym jest pracownik, umowa ubezpieczenia zawiera się w zbiorze określonym mianem umów dotyczących ryzyka grupy 3 działu I załącznika do ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz umowa ubezpieczenia wyklucza w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono: wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągnięcia zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, a także wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie. Zatem umowa ubezpieczenia na życie z UFK spełnia warunki, o jakich mowa w art. 23 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają pracodawcy (Panu) zaliczenie do kosztów podatkowych opłaconych składek wynikających z tej umowy ubezpieczenia.

Jednocześnie, skoro zawarta przez Pana, jako pracodawcę, umowa ubezpieczenia na życie z UFK będzie  czynnikiem motywującym pracowników, jej celem będzie wytworzenie z pracownikami silnej więzi oraz stworzenie poczucia lojalności, zatrzymanie wartościowych osób, zapewnienie pracownikom komfortu psychicznego, umożliwienie pracownikom akumulowania środków pieniężnych na przyszłość, zaoferowanie pracownikom dodatkowego wsparcia tak, aby oferta Pana, jako pracodawcy, była konkurencyjna na rynku pracy, to opisany wydatek może być uznany za koszt pracowniczy pozostający pośrednio w związku przyczynowym z przychodami lub ze źródłem przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatek ten ma bowiem na celu umacnianie więzi pracowników z przedsiębiorstwem prowadzonym przez Pana i ma służyć podtrzymywaniu stosunku pracy.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Pana na opłacenie całej składki ubezpieczeniowej (wynikającej z umowy ubezpieczenia oraz umowy dodatkowej) z tytułu polis dla pracowników będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).