Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 22 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem (wpływ 4 października 2022 r.) oraz pismem (wpływ 21 października 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

I.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z.). Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną ewidencję na potrzeby IP BOX. Ewidencja zapewnia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz wyodrębnia koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

II.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace jako …. (projektant doświadczeń użytkownika), łącząc przy tym wiedzę z obszarów technologii, biznesu oraz projektowania. Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe i innowacyjne oprogramowanie w postaci aplikacji webowych jak i natywnych aplikacji ……… i …….. Prace te stanowią pierwszy etap w procesie tworzenia nowego oprogramowania. Projektowanie jest kluczowym etapem tworzenia programu komputerowego, ponieważ w jego wyniku powstaje kształt nowego programu komputerowego, który zostaje następnie zaimplementowany poprzez napisanie kodu źródłowego. Utwory powstałe na etapie specyfikacji i projektowania stanowią podstawę wytworzenia programu komputerowego i są niezbędne do jego wykonania. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem interaktywnych prototypów rozwiązań, projektowaniem funkcjonalności i interfejsów. Interaktywne prototypy mają na celu walidację hipotez rozwoju produktu na jak najwcześniejszym jego etapie. Walidacja odbywa się przez wykorzystanie moderowanych testów użyteczności oraz w późniejszym etapie na zbieraniu i monitorowaniu danych ilościowych z zaimplementowanego już rozwiązania. Sam proces tworzenia produktu jest iteracyjny i całkowicie nie generyczny, zależny od wielu czynników biznesowych i projektowych. Odpowiedzialność Wnioskodawcy w procesie tworzenia projektu informatycznego zaczyna się na etapie analizy potrzeb użytkownika/klienta, poprzez planowanie, projektowanie, testowanie oraz analizę wpływu rozwiązań (aplikacji) na użytkownika i procesy biznesowe, z wyłączeniem odpowiedzialności i działań związanych z techniczną implementacją i uruchomieniem rozwiązań na produkcji. Efektem pracy jest przede wszystkim projekt oprogramowania lub jego części. Projekt ten przekazywany jest zleceniodawcy i dzięki sporządzanej przez Wnioskodawcę dokumentacji jest on przekładany na kod źródłowy przez zespół deweloperski. Wnioskodawca nie pisze fizycznie kodu źródłowego jako programista, ale jest jego twórcą na etapie poprzedzającym pracę programisty. Kod źródłowy danego oprogramowania powstaje na bazie koncepcji wyrażonej w stworzonych przez Wnioskodawcę interaktywnych prototypów i ekranów. Wnioskodawca ma zatem bezpośredni wkład w tworzeniu kodu. Wnioskodawca osobiście zajmuje się tworzeniem oprogramowania, a także odpowiada za jakość świadczonych usług oraz ich rezultat. Ma swobodę w doborze sposobu, metod i organizacji wykonywania czynności składających się na świadczenie usług. Powyższego nie zmienia fakt, że Wnioskodawca realizując zadania wynikające z umowy współpracuje również z innymi podmiotami wykonującymi usługi na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca oraz każda z osób współpracujących co do zasady odpowiedzialny jest za inne części projektu na rzecz klientów zewnętrznych kontrahenta. Sam charakter pracy Wnioskodawcy w swej naturze jest procesem twórczym. Każde zadanie lub problem można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od Jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Podatnik wybiera bowiem rodzaj i sposób testowania danego programu/aplikacji ze względu na jego specyfikę. Wskazać należy, że programy komputerowe ze swojej natury rzadko są jednak tworzone przez jedną osobę. Częściej są one aktem współtworzenia przez dwie lub większą liczbę osób, np. zespołu projektowego. Tak też jest w tym wypadku, całość nowej funkcjonalności tworzy zespół projektowy. Udział Wnioskodawcy oraz pozostałych współtwórców w tworzeniu programu komputerowego w tym wypadku ma charakter wertykalny, czyli polega m.in. na uczestnictwie w różnych etapach powstawania programu. Tworzone oprogramowanie służy zwiększeniu wydajności i sprawności klienta kontrahenta. Zadaniem tworzonego programu jest zwiększenie efektywności lub tempa pracy w przedsiębiorstwach klienta, a także redukcja kosztów ich działalności. Tworzony przez Wnioskodawcę element oprogramowania jest zwykle wykorzystywany do zbierania, utrwalania i przetwarzania informacji, jak również do wykorzystywania zebranych informacji w celu optymalizacji funkcjonowania przedsiębiorstw.

Proces realizacji zlecenia informatycznego (projektu), tj. tworzenia nowego produktu (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy) lub ulepszania istniejącego produktu o nową funkcjonalność (wymagającego również stworzenia w tym zakresie nowego kodu źródłowego), standardowo składa się z następujących etapów:

1)Badania eksploracyjne i odkrywcze - dobór metod badawczych, planowanie badań i ich realizacja poprzez: przeprowadzanie wywiadów z użytkownikami, sporządzanie ankiet, przeprowadzanie testów jakościowych z użytkownikami w oparciu o istniejące rozwiązania oraz zbieranie i analiza informacji zwrotnych, …, ……, analiza konkurencji. Wynik pracy zostaje wyrażony w dokumentach z podsumowaniem, prezentacjach oraz tablicach.

2)Praca na danych - analiza i wybór kluczowych metryk projektowych, których zmiany w jasny i klarowny sposób określą czy hipoteza projektowa ma pozytywny wpływ na cel projektowy. Wynik pracy to metryka podłączona do realnych danych produktu.

3)Analiza systemów i procesów biznesowych w celu zrozumienia domeny oprogramowania. Wynik pracy zostaje wyrażony w postaci tablicy z mapą zdarzeń zachodzących w systemie.

4)Projektowanie interakcji oraz architektury informacji, z uwzględnieniem wyników badań i zdolności adaptacyjnych użytkowników. Wynik pracy zostaje wyrażony w makietach lub prototypach rozwiązania.

5)Projektowanie ścieżek użytkownika (tzw. …) w celu zwizualizowania scenariuszy różnych aktorów oraz ich punktów styku z systemem. Wynik pracy zostaje wyrażony w postaci schematów lub diagramów. Może powstać ....., które pomaga przy dokładniejszym określeniu ścieżek.

6)Projektowanie logiki zachowania systemu lub jego kluczowych elementów. Wynik pracy zostaje wyrażony w postaci map lub schematów. Czasem zostaje również osadzony w szerszym kontekście przy pomocy takich narzędzi jak ..... (skupienie się bardziej na aspektach biznesowych) na lub .... - to diagram, który wizualizuje relacje między różnymi komponentami szeroko rozumianego systemu - ludźmi, rekwizytami (fizycznymi lub cyfrowymi dowodami) i procesami - które są bezpośrednio powiązane z punktami styku w określonej ścieżce użytkownika.

7)Projektowanie interfejsu graficznego użytkownika. Wynikiem prac są wizualizacje widoków docelowego interfejsu użytkownika wiernie odzwierciedlające gotowy produkt z użyciem narzędzi;......

8)Sporządzanie dokumentacji technicznej interfejsu. Wynikiem prac jest m.in. matrix wersji, wszystkich stanów aplikacji i komponentów, które programiści muszą zaimplementować, specyfikacja styli .. w kodzie HTML generowana przez narzędzie ..... lub ...... Kod jest generowany automatycznie na podstawie sporządzanego przez Wnioskodawcę projektu.

9)Sporządzanie dokumentacji projektowej. Wynikiem są opisy słowne, diagramy, schematy, opisy przypadków użycia i inne dokumenty pozwalające w pełni zrozumieć intencje projektanta i logikę rozwiązania, które musi zostać oprogramowane.

10)Sporządzanie opisu przypadków użycia (…). Wynikiem pracy jest dokument opisowy.

11)Sporządzanie opisu przypadków testowych. Wynikiem pracy jest dokument opisowy i plan testów.

12)Przeprowadzanie testów manualnych oprogramowania na bazie przypadków testowych. Wynikiem pracy jest lista błędów do poprawienia w projekcie/aplikacji.

13)Przeprowadzanie testów moderowanych z użytkownikami na bazie planu testów i interaktywnych prototypów. Wynikiem pracy jest lista błędów do poprawienia

w projekcie/aplikacji.

14)Wsparcie zespołu deweloperskiego podczas wdrożenia oraz współprojektowanie z nim ewentualnych zmian wynikających ze specyfiki implementacji nieprzewidzianych podczas projektowania. Wynikiem mogą być zmiany na produkcji lub jeżeli to konieczne dodatkowe artefakty projektu i dokumentacji.

III.

W ramach prowadzonych prac przez Podatnika projektowane są unikatowe funkcjonalności, które spełniają wymagania klienta, rozwijają istniejący produkt i wnoszą do niego czynnik innowacyjności, który wyróżnia go na tle konkurencji. Aspekt innowacyjności podczas projektowania kreowany jest według potrzeby wprowadzania takich ulepszeń, które powodują, że produkt działa szybciej i bardziej niezawodnie, a jego funkcjonalności są optymalizowane pod względem prostoty używania (użyteczności) i mogą być skierowane do coraz to większego grona odbiorców. Oprogramowanie ma pomóc klientowi w zapewnieniu lepszej obsługi klientów, a także wysokiej jakości usług. Zlecone do wykonania nowe rozwiązania, tworzone są w celu zapewnienia wartości biznesowych klientowi i przyczyniają się do znacznego wzrostu produktywności i konkurencyjności kontrahenta.

Wnioskodawca prowadzi/ł następujące projekty:

 - czerwiec 2021r. – kwiecień 2022 r. / projekt I.

1)Opracowanie projektu strony internetowej (….) i wsparcie jej wdrożenia. Strona ma na celu promocję oraz sprzedaż innowacyjnych kuchni modułowych. Jest łącznikiem różnych kanałów takich jak ...., ....., .....z platformą …..

2)Tworzenie webowej platformy ………, umożliwiającej zarządzanie procesem tworzenia projektu kuchni i jej realizacji. Zadaniem platformy jest kontakt między producentem kuchni oraz jej projektantem z osobą zamawiającą (klientem). Platforma ma na celu zbieranie potrzeb, oczekiwań, preferencji stylu, konfigurację oraz wybór elementów wyposażenia i materiałów, akceptację oferty, przeprowadzenie przez płatność i monitorowanie procesu instalacji. Platforma łączy producenta kuchni z jego finalnym użytkownikiem końcowym, który z tej kuchni będzie korzystał.

3)Tworzenie platformy …………. natywnej aplikacji .....mającej na celu kontrolę i zarządzanie kuchnią i jej systemami. System jest dostępny z poziomu tabletu zamontowanego na ścianie lub blacie kuchni. Monitorowanie i kontrola kuchni odbywa się za pomocą rozmieszczonych sensorów zbierających informacje na temat ruchu, wilgotności, temperatury, otwarcia/zamknięcia szafki lub szuflady oraz urządzeń AGD. Każdy element kuchni zbiera dane.

Na poziomie styku rozwiązań strony internetowej ……….., platformy ………., oraz …………. zostały stworzone:

·         .....,

·.....,

·         ....,

·..... w. oraz

·.....,

·         Przeprowadzono badania: wywiady pogłębione z potencjalnymi użytkownikami wybranymi na podstawie określonych kryteriów (użytkownik musiał posiadać doświadczenie remontowania lub wykańczania nowego pomieszczenia kuchennego/aneksu w ostatnim roku oraz posiadać doświadczenie współpracy z potencjalnymi konkurentami na rynku),

·        ......,

·Schematy architektury informacji,

·Diagramy .....,

·Lista oraz p. use c.w,

·Projekt …,

·Interaktywne(klikalne) prototypy,

·Testy użyteczności (moderowane) oraz ich analiza,

·Dokumentacja projektowa,

·Dokumentacja techniczna,

·Wsparcie zespołu technicznego podczas implementacji,

·Testy manualne w oparciu o u....

·Badania konkurencji,

·Badania potrzeb (wywiady pogłębione),

·Mapowanie możliwości technologicznych z potrzebami użytkowników,

·......,

·Inicjalne propozycje rozwiązań,

·Prototypy interaktywne,

·Dokumentacja projektowa

·Wsparcie zespołu technicznego podczas implementacji.

-styczeń 2022 r. - obecnie / projekt II

Działalność Wnioskodawcy opiera się na tworzeniu wewnętrznego produktu jakim jest ..... jest zbiorem reużywalnych komponentów, modułów i layoutów oraz wytycznych i zasad potrzebnych do tworzenia i rozwijania za ich pomocą produktów cyfrowych wewnątrz organizacji ...... Bezpośrednimi klientami ..... są Programiści, Projektanci oraz Managerowie produktów cyfrowych. W dużym uproszczeniu ..... to zbiór klocków (cyfrowych komponentów), który umożliwia budowanie cyfrowych budowli (aplikacji) tak aby były ze sobą spójne i wyglądały jakby były z jednej rodziny (firmy). Inną bardzo ważną korzyścią używania ..... jest zmniejszenie czasu potrzebnego na stworzenie aplikacji, czyli minimalizacja kosztów. W obecnej chwili design system wspiera ponad 110 aplikacji, które posiadają interfejs wizualny (front-end) ponad 80 zespołów oraz 35 projektantów.

W zakres prac wchodzą:

·Badanie i analiza stanu obecnego - Ankiety, Wywiady pogłębione, Analiza danych, ..... (metoda badawcza obserwacji użytkownika bez ingerencji badacza), Audyt obecnych rozwiązań, benchmarking, analiza konkurencji,

·         Przeprowadzanie warsztatów generujących rozwiązanie i wybór technologii i ustalanie procesów: kreacji oraz kontrybucji,

·Tworzenie podwalin projektowych (design f.), z których korzystają wszystkie komponenty .....,

·Projekt wizualny nowego komponentu, modułu oraz layoutów aplikacji,

·Kompleksowa i detaliczna dokumentacja techniczna pozwalająca wdrożyć zaprojektowany komponent przez zespół developerski,

·Przykłady użycia w kontekście aplikacji,

·Analiza słuszności zapytań o nowe komponenty,

·Dokumentacja wdrożeniowa komponentu lub modułu: detaliczna specyfikacja wyglądu z uwzględnieniem tzw. .... to. (reużywalnych elementów stylu umożliwiających tworzenie spójnych komponentów), prototypy stanów i interakcji, dokumenty opisów szczegółowe,

·Tworzenie biblioteki symboli używanych przez innych projektantów, którzy za pomocą tych elementów tworzą projekty aplikacji (początkowo w ....., a obecnie w .....),

·Dokumentacja projektowa uwzględniająca stany, warianty, typy, dopuszczalne wielkości oraz przykłady użycia wraz z opisem jak używać komponentów w kontekście,

·Tworzenie architektury informacji dla repozytorium deweloperskiego jak i biblioteki designerów,

·Tworzenie wzorców projektowych dokumentowanych na stronie internetowej dostępnej wewnątrz organizacji tak zwanym .....,

·Prezentacja nowych komponentów na forum firmy oraz zbieranie informacji zwrotnej na temat jakości użytkowania produktu w celu poprawy jakości i ewentualnych zmian komponentów.

IV.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania oprogramowania nie ma charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowi systematyczny rozwój konkretnego produktu (poczynając od jego projektowania z klientem i dostosowania aplikacji pod konkretne potrzeby użytkowników). Działalność Wnioskodawcy ma ponadto określony cel - jest nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań w ramach prowadzonej przez Niego jednoosobowej działalności gospodarczej. Dodatkowo należy wskazać, że działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk jakie Wnioskodawca wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych. Wnioskodawca wskazuje, że projektowane przez Niego oprogramowanie opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie wiedzę w dziedzinie technologii informacyjnych (IT) oraz badania potrzeb (z psychologicznego punktu widzenia), testowania rozwiązań, projektowania ….. w celu realizacji wymagań rozwoju produkowanego systemu informatycznego. W związku z tym, w ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu badań i testowania użytkowników oraz tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania tworzonych przez Podatnika systemów i aplikacji. Wnioskodawca w swojej pracy zdobywa również wiedzę biorąc udział w spotkaniach z użytkownikami aplikacji (systemów, oprogramowania) próbując w ten sposób przeanalizować jak jest przez nich wykorzystywana i jakie pojawiają się nieprawidłowości w funkcjonowaniu. Wnioskodawca analizuje wykryte problemy jakie zgłosił Mu klient, proponuje oraz wprowadza zmiany do tego procesu poprzez wprowadzanie nowych funkcjonalności, pomysłów i usprawnień. Oprogramowanie (prototypy) i dokumentacja wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dotyczy to zarówno oprogramowania opisanego powyżej, jako całkowicie nowe jak i ulepszone o nową funkcjonalność, jak i stworzonej do niej specjalistycznej dokumentacji.

V.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box, Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za 2021 r. i w latach kolejnych, o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie. Wniosek dotyczy zatem zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. W opisanym powyżej stanie faktycznym, w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę skupiającej się na projektowaniu, które jest kluczowym etapem tworzenia programu komputerowego, ponieważ w jego wyniku powstaje kształt nowego programu komputerowego, który zostaje następnie zaimplementowany poprzez napisanie kodu źródłowego i przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego na kontrahentów, Wnioskodawca ma wątpliwość czy czynności związane z powstaniem autorskiego prawa

do programu komputerowego wykonywane w ramach działalności gospodarczej, stanowią działalność badawczo-rozwojową i możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca nadmienia, że poprzez sformułowanie „działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych”, ma na myśli tę część świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiadającą za prowadzenie w sposób systematyczny prac twórczych w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, polegających na wytwarzaniu oprogramowania, do którego autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Wnioskodawca oświadcza, że jest w stanie wyodrębnić konkretną wartość wynagrodzenia, odpowiadającą za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania, dzięki szczegółowo prowadzonej ewidencji oraz oświadcza, że jedynie w związku z tą częścią wynagrodzenia, planuje zastosować preferencyjną 5% stawkę opodatkowania. Poprzez sformułowanie „działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych”, ma na myśli tę część świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiadającą za prowadzenie w sposób systematyczny prac twórczych w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, polegających na wytwarzaniu oprogramowania, do którego autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Wnioskodawca oświadcza, że w części dotyczącej stanu faktycznego szczegółowo opisał zakres świadczonych usług oraz wyodrębnionych zadań, których dotyczy wniosek.

Poprzez sformułowanie „działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych”, ma na myśli tę część świadczonych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, odpowiadającą za prowadzenie w sposób systematyczny prac twórczych, w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy, polegających na wytwarzaniu oprogramowania, do którego autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia określonego w umowie. Wnioskodawca oświadcza, że w części dotyczącej stanu faktycznego szczegółowo opisał zakres świadczonych usług oraz wyodrębnionych zadań, których dotyczy wniosek.

Wnioskodawca oświadcza, że zawarte umowy z Kontrahentami są umowami … o współpracy lub innymi umowami o świadczenie usług przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie prowadził On i nie prowadzi badań naukowych. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności, o czym świadczy opis wykonanych prac zamieszczony we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej.

Prace są prowadzone przez Wnioskodawcę od 1 kwietnia 2021 r. Usługi Wnioskodawcy świadczone w ramach działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie

i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności, dotyczyły/dotyczą tworzenia programów komputerowych, realizacji określonych projektów, których celem jest zawsze oprogramowanie (program komputerowy). Celem prowadzonych prac było/jest stworzenie oprogramowania, które służy zwiększeniu wydajności i sprawności klienta kontrahenta. Zadaniem tworzonego programu jest zwiększenie efektywności lub tempa pracy w przedsiębiorstwach klienta, a także redukcja kosztów ich działalności. Tworzony przez Wnioskodawcę element oprogramowania jest zwykle wykorzystywany do zbierania, utrwalania i przetwarzania informacji, jak również do wykorzystywania zebranych informacji w celu optymalizacji funkcjonowania przedsiębiorstw. W ramach prowadzonych prac przez Podatnika projektowane są unikatowe funkcjonalności, które spełniają wymagania klienta, rozwijają istniejący produkt i wnoszą do niego czynnik innowacyjności, który wyróżnia go na tle konkurencji. Aspekt innowacyjności podczas projektowania kreowany jest według potrzeby wprowadzania takich ulepszeń, które powodują, że produkt działa szybciej i bardziej niezawodnie, a jego funkcjonalności są optymalizowane pod względem prostoty używania (użyteczności) i mogą być skierowane do coraz to większego grona odbiorców. Oprogramowanie ma pomóc klientowi w zapewnieniu lepszej obsługi klientów, a także wysokiej jakości usług. Zlecone do wykonania nowe rozwiązania, tworzone są w celu zapewnienia wartości biznesowych klientowi i przyczyniają się do znacznego wzrostu produktywności i konkurencyjności kontrahenta. Dokładny zakres czynności, jaki składa się na realizację określonego programu komputerowego został szczegółowo przedstawiony we wniosku. Prace realizowane są, tak jak było to wskazane we wniosku, standardowo w kilku etapach i prace te zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem.

Wnioskodawca dzięki wynikom prac rozwojowych będzie w stanie wytworzyć zupełnie nowe i innowacyjne oprogramowanie w postaci aplikacji webowych jak i natywnych aplikacji … i A…. Poszerzy znacząco zasób swojej wiedzy i umiejętności oraz rozwinie o nowe elementy swoją działalność gospodarczą, oferując nowe usługi.

Wynikiem prowadzonych prac rozwojowym jest zaprojektowanie i stworzenie zupełnie nowego i innowacyjnego oprogramowania (programu komputerowego) w postaci:

a)aplikacji webowych:

-strony internetowej (…). Strona ma na celu promocję oraz sprzedaż innowacyjnych kuchni modułowych. Jest łącznikiem różnych kanałów takich jak ... z platformą …,

-webowa platforma …… umożliwiająca zarządzanie procesem tworzenia projektu kuchni i jej realizacji. Zadaniem platformy jest kontakt między producentem kuchni oraz jej projektantem z osobą zamawiającą (klientem). Platforma ma na celu zbieranie potrzeb, oczekiwań, preferencji stylu, konfigurację oraz wybór elementów wyposażenia i materiałów, akceptację oferty, przeprowadzenie przez płatność i monitorowanie procesu instalacji. Platforma łączy producenta kuchni z jego finalnym użytkownikiem końcowym który z tej kuchni będzie korzystał,

b)jak i natywnych aplikacji … i ....:

-platforma …. mająca na celu kontrolę i zarządzanie kuchnią i jej systemami. System jest dostępny z poziomu tabletu zamontowanego na ścianie lub blacie kuchni. Monitorowanie i kontrola kuchni odbywa się za pomocą rozmieszczonych sensorów zbierających informacje na temat ruchu, wilgotności, temperatury, otwarcia/zamknięcia szafki lub szuflady oraz urządzeń AGD. Każdy element kuchni zbiera dane.

c)wewnętrznego produktu jakim jest ..... jest zbiorem reużywalnych komponentów, modułów i layoutów oraz wytycznych i zasad potrzebnych do tworzenia i rozwijania za ich pomocą produktów cyfrowych wewnątrz organizacji .....

Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem interaktywnych prototypów rozwiązań, projektów funkcjonalności i interfejsów. Interaktywne prototypy mają na celu walidację hipotez rozwoju produktu na jak najwcześniejszym jego etapie. Walidacja odbywa się przez wykorzystanie moderowanych testów użyteczności oraz w późniejszym etapie na zbieraniu i monitorowaniu danych ilościowych z zaimplementowanego już rozwiązania. Sam proces tworzenia produktu jest iteracyjny i całkowicie nie generyczny, zależny od wielu czynników biznesowych i projektowych. Całość stworzonych rozwiązań przez Podatnika wpływa na rozwój Jego jednoosobowej działalności gospodarczej oraz przyczynia się również do zwiększenia zasobu wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca oferuje produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy te produkty mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca podkreślił to we wniosku, w części dotyczącej stanu faktycznego.

W ramach działalności Wnioskodawca nie prowadzi prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe. W wyniku wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności powstają programy komputerowe, utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.; dalej jako „ustawa o PAIPP”), będące utrwaleniem przejawu działalności podejmowanej przez Wnioskodawcę jako twórcy o indywidualnym charakterze. Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP, programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych we wskazanych przepisach jest także utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

-„materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście »zakodować« je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74);

-nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.02.2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.02.2013 r., I ACa 1157/12).”

Programy komputerowe wytwarzane przez Wnioskodawcę wpisują się w powyżej wskazane definicje. Wnioskodawca tworząc zupełnie nowe i innowacyjne oprogramowanie w postaci aplikacji webowych jak i natywnych aplikacji i.. i … lub ulepszając oprogramowanie wytwarza programy komputerowe (a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych), tj. właśnie materiały projektowe w postaci m.in. opisów słownych, diagramów, schematów, opisów przypadków użycia, jak i inne dokumenty pozwalające w pełni zrozumieć intencje projektanta i logikę rozwiązania, które musi zostać oprogramowane. Szczegółowy opis czynności oraz wyniki prac Wnioskodawcy zawarto we wniosku, w części dotyczącej stanu faktycznego. Zgodnie z postanowieniami zawartych umów Wnioskodawca i Jego Kontrahent są niezależnymi podmiotami. Wnioskodawca występuje jako podmiot profesjonalny, w związku z czym ponosi On odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń. Wnioskodawca otrzymuje od Kontrahenta wynagrodzenie za świadczenie usług jako …. (projektant doświadczeń użytkownika), łącząc przy tym wiedzę z obszarów technologii, biznesu oraz projektowania polegających na: analizowaniu, projektowaniu, testowaniu i tworzeniu dokumentacji rozwiązań informatycznych, w którym to wynagrodzeniu zawarte jest honorarium za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania (programu komputerowego). W ramach świadczonych usług Wnioskodawca wykonuje szereg czynności, które nie są wprost związane z wytworzeniem autorskiego prawa własności intelektualnej, chociaż często są niezbędne w celu poprawnego zrealizowania projektu, tj. spotkania organizacyjne czy przegląd kodu. Czynności tych Wnioskodawca nie zalicza jednak do czynności twórczych i dochód z nich wydziela odpowiednio w prowadzonej ewidencji w ten sposób, że ulgą zamierza objąć tylko tę część dochodu, która pochodzi z czynności stricte twórczych. Zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym jest ustalane na podstawie prowadzonej ewidencji, w której Wnioskodawca wskazuje ile czasu zajmował się danym programem. Kryterium, w oparciu, o które ustalane jest zaangażowanie, stanowi czas, który Wnioskodawca poświęcił na tworzenie danej części programu komputerowego. Wnioskodawca wylicza ile czasu w ciągu jednego okresu rozliczeniowego poświęcił na tworzenie programu komputerowego, a ile na działania nietwórcze (np. czynności administracyjne), następnie określa jaka była to część całego czasu poświęconego na świadczenie usług w danym okresie rozliczeniowym. Na podstawie takich obliczeń Wnioskodawca ustala wysokość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich do oprogramowania (programu komputerowego). Poszczególne umowy z Kontrahentami jako okresy rozliczeniowe przewidują stałe okresy czasowe - okresy miesięczne. Zakończenie okresu rozliczeniowego jest niezależne od spełnienia jakichkolwiek warunków przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie dla Wnioskodawcy za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych lub ich części, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług na rzecz Jego Kontrahentów. W przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego. Powyższe wynagrodzenie zawiera się w wynagrodzeniu całkowitym, które Wnioskodawca otrzymuje w związku z umową z Kontrahentem. W przeważającej części faktury przychodowe obejmują wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do określonych programów, zaś reszta wynagrodzenia obejmuje tytuły w związku z pozostałymi usługami, jakie Wnioskodawca świadczy na rzecz swoich Kontrahentów. Wnioskodawca wskazuje, że prawa  autorskie do oprogramowania są przenoszone w oparciu o postanowienia umowne wskazane w umowie z Kontrahentem w ramach wynagrodzenia umownego.

Faktury, które Wnioskodawca wystawiał na rzecz kontrahentów nie wyodrębniały wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Jego prac na Kontrahenta, gdyż strony nie poczyniły takich ustaleń i nie miały takiego obowiązku; takiego obowiązku nie nakładały również postanowienia umowy ani przepisy regulujące ulgę IP BOX. Wystawiane faktury przychodowe wyodrębniają wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług projektowych z zakresu tworzenia oprogramowania na rzecz danego Kontrahenta, zaś wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych lub ich części, zawiera się

w tym wynagrodzeniu. Zgodnie z postanowieniami umów, Wnioskodawca przenosił na Spółkę (sprzedawał) w ramach wynagrodzenia za usługi, w ramach których powstał utwór będący programem komputerowym, autorskie prawa majątkowe do tego utworu na polach eksploatacji wyraźnie wskazanych w umowie. Wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych Wnioskodawca przenosił na Spółkę również prawo do zezwalania na wykonywanie zależnego prawa autorskiego na polach eksploatacji wymienionych w umowie. Przeniesienie na Spółkę autorskich praw majątkowych do utworów będących programami komputerowymi, wykonanych w ramach umów następować będzie z chwilą odbioru prac bądź z chwilą ich ustalenia, a w każdym przypadku najpóźniej z chwilą pierwszego wykorzystania takiego utworu przez Spółkę w Polsce lub za granicą. W zamian za wykonanie usług Spółka uiszczała na rzecz Wnioskodawcy miesięczne wynagrodzenie w kwocie wyliczonej przez Strony na podstawie stawki za przepracowany dzień, tj. mając na uwadze nakład pracy Wnioskodawcy w danym miesiącu. Wynagrodzenie to obejmowało wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu należytego wykonania utworów oraz przeniesienia do nich całości autorskich praw majątkowych. Strony rozliczały się w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Podstawą do wystawienia faktury był każdorazowo zaakceptowany przez Spółkę protokół/zestawienie prac sporządzony przez Wnioskodawcę. Kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych na rzecz Spółki regulują zatem bezpośrednio postanowienia umowy i te zapisy umowne potwierdzają ich przeniesienie. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw potwierdzają również czynności faktyczne stron takie jak wytworzenie programu komputerowego przez Wnioskodawcę, wydanie go Spółce i odbiór/przyjęcie przez Spółkę, zaraportowanie prac, wystawienie faktury, zapłata tej faktury przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy. Wyodrębnienie programów komputerowych - kwalifikowanych IP znajduje również odzwierciedlenie w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji odrębnej IP Box.

W odrębnej ewidencji Wnioskodawca na bieżąco wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu i prowadzenie odrębnej ewidencji zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia pracy nad danym prawem (kwalifikowane prawo własności intelektualnej), które ma zostać objęte preferencyjnym rozliczeniem tj. od dnia 1 kwietnia 2021 r.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, w opisanym powyżej stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia (sprzedaży) autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Wnioskodawca wskazuje, że ulga IP BOX przewiduje preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność badawczo-rozwojową, dalej działalność B+R, bezpośrednio związaną z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, prace realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności, są:

1)działalnością twórczą,

2)obejmującą prace rozwojowe,

3)podejmowaną w sposób systematyczny,

4)w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

a zatem spełnią kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R.

Uzasadnienie stanowiska

Stosownie do treści art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne:

2)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Prowadzone prace polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.” (Prawo autorskie. System Prawa Prywatnego, pod red. Janusza Barta, Tom 13, Legalis). Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują ponadto wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia i rozwoju nowoczesnych rozwiązań informatycznych przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy z zakresu najnowszych technologii IT. Należy także podkreślić, że prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie programów komputerowych w przyszłości. Jak wskazał ponadto Minister Finansów w objaśnieniach

z dnia 15 lipca 2019 r. „W związku z tym, że ustawodawca dla potrzeb preferencji IP Box, czy też ulgi B+R, nie zdefiniował sformułowania „zwiększenia zasobów wiedzy”, nie jest jasne czy zasoby wiedzy odnosi się do wiedzy ogólnej, wiedzy pracowników, wiedzy w przedsiębiorstwie, czy też wiedzy w danej dziedzinie przemysłowej lub naukowej. Nie ma zatem przeszkód, aby przyjąć, że sformułowanie „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się wyłącznie do wiedzy danego przedsiębiorstwa, gdyż ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy.”. Należy zauważyć, że nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f, w trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h O.p. Takie podejście jest zgodne z poglądem wyrażonym przez NSA, w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1049/21. Sąd zwrócił uwagę, że „skarżący podkreślał, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej, odsyła bezpośrednio do przepisów ustaw pozapodatkowych. Zasadne było zatem żądanie skarżącego o wydanie interpretacji, czy prowadzona przez niego działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową, skoro ustawodawca posłużył się w treści art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f. pojęciem działalności badawczo-rozwojowej, a w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktach 39 i 40 tego artykułu odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej. Wobec tego kluczowa z punktu widzenia skutków podatkowych była ocena charakteru prowadzonej działalności na kanwie właśnie tej ustawy. Ze względu na bezpośrednie odwołanie się do tej ostatniej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i wyraźne wskazanie, że definicję tą należy rozumieć w konkretny sposób, tj. przedstawiony w ustawie - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, przedmiotowe zapisy są elementem systemu prawa podatkowego. Nie może ulegać wątpliwości, iż powinny być rozpatrywane przez organ w kontekście oceny prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, skoro zakres wniosku do tego wprost nawiązuje...”. Ponadto przepisy prawa podatkowego interpretowane winny być z uwzględnieniem zastosowania przepisów z innej dziedziny i organy podatkowe nie mogą uchylić się od interpretacji tych przepisów w powiązaniu z przepisem podatkowym. Takie podejście jest zgodne z poglądem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12. Sąd zwrócił uwagę, że wprowadzenie w życie przepisów dotyczących interpretacji podatkowych dokonywanych przez organy podatkowe miało na celu przede wszystkim zminimalizowanie skutków ryzyka wszelkich działań podejmowanych przez podatników, płatników i inkasentów. Interpretacje podatkowe nie przynosiłby żadnej użyteczności, skoro wykładnia konkretnych przepisów byłaby opierana wyłącznie o przepisy podatkowe. „Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej - narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1871/07)”. NSA w wyroku z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, zwrócił uwagę, że wniosek interpretacyjny stanowi w istocie rzeczy pytanie o zasadność możliwości subsumcji stanu faktycznego interpretacji pod wskazane w stanowisku wnioskodawcy przepisy prawa, które w razie potrzeby są objęte wykładnią wnioskodawcy, a następnie są analizowane przez podatkowy organ interpretacyjny. Analizy „pojęcia „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. Podobny pogląd wyraził WSA w Poznaniu; w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 795/18, zwrócił uwagę, że „przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poszczególne ustawy podatkowe zawierają obszerną liczbę przepisów odwołujących się do pojęć i instytucji właściwych dla innych dziedzin prawa. Zgodnie natomiast z wolą ustawodawcy, organ zobligowany jest, w świetle art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, na wniosek zainteresowanego, wydać w jego indywidualnej sprawie indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, w sytuacji, gdy dotyczy ona przepisów mogących mieć znaczenie dla sytuacji prawnopodatkowej zainteresowanego. Innych ograniczeń przedmiotu interpretacji w ramach wykładni przepisów prawa podatkowego ustawa nie zna”. Zatem „organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 1019/09, z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12 i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 67/21, zwrócił uwagę, że: „działanie organu było nieprawidłowe w świetle funkcji, jakie ma pełnić indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego, tj. funkcji gwarancyjnej i informacyjnej. W sytuacji skomplikowanych i niejasnych regulacji podatkowych, instytucja ta ma służyć podatnikom w prawidłowym stosowaniu obowiązujących przepisów w prowadzonej przez nich działalności. Zatem w sytuacji, gdy problem podatnika ma charakter realny, organ powinien przede wszystkim rozważyć możliwość udzielenia merytorycznej odpowiedzi (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 października 2018 r., I SA/Wr 739/18)”. Ponadto wskazał, że: „możliwość zwrócenia się o uzupełnienie opisu ma służyć wydaniu interpretacji, a nie być celem samym w sobie, w efekcie realizacji którego, wobec nie przystającego do treści wezwania uzupełnienia, wniosek o wydanie interpretacji zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia. W niniejszym przypadku prawdą jest, że skarżący nie odpowiedział wprost na pytanie organu I instancji dotyczące wskazania, czy prowadzi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jednakże jak słusznie wskazał skarżący, odpowiedź na to pytanie stanowiła właśnie jego wątpliwości interpretacyjne, o których wyjaśnienie zwrócił się do organu w przedmiotowym wniosku (pytanie nr 1).

W opisie stanu faktycznego i jego uzupełnieniu, wnioskodawca wskazał szczegółowo na czym polega prowadzona przez niego działalność. Natomiast we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej, skarżący jednoznacznie stwierdził, że jego zdaniem opisana we wniosku działalność spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej. Dlatego nie sposób przyjąć, jak to uczynił DKIS, że skarżący nie uzupełnił stanu faktycznego w sposób umożliwiający wydanie wnioskowanej interpretacji. Gdyby wnioskodawca był pewien, że prowadzoną działalność należy zakwalifikować jako badawczo-rozwojową, to nie kierowałby pytania interpretacyjnego”. Podobny pogląd wyraził WSA w Krakowie; w wyroku z dnia 18 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 178/21, sygn. akt I SA/Po 795/18, zwrócił uwagę, że „w rozpoznawanej sprawie istotą rzeczy było, czy wskazane we wniosku oprogramowanie jest tworzone przez wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. Stąd wezwanie organu do uzupełnienia wniosku, o ile zasadnie odnosiło się do dodatkowego doprecyzowania tejże działalności w kontekście ww. definicji, to samo wezwanie dotyczące wskazania, czy określone we wniosku oprogramowania są tworzone przez wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., stanowi ewidentne przerzucenie na wnioskodawcę rozstrzygnięcia kwestii, której oceny wprost domagał się w swoim pytaniu.” WSA w Poznaniu, w wyroku z dnia 25 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Po 741/20 podkreślił, że „w postępowaniu interpretacyjnym rola organu podatkowego sprowadza się do wydania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, podanych przez stronę. W związku z tym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej winien dotyczyć przepisów prawa podatkowego, mających zastosowanie w konkretnym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. Interpretacja zawiera bowiem ocenę możliwości zastosowania konkretnych przepisów w relacji do indywidualnych ze swej istoty okoliczności zaistniałego bądź przewidywanego przez jednostkowy podmiot stanu faktycznego, dotyczącego jego spraw podatkowych. Wydanie interpretacji jest więc załatwieniem zapytania prawnego określonego wnioskodawcy, który może się do niej zastosować i oczekiwać z tego tytułu ochrony prawnej”. Podobny pogląd wyraził WSA w Gliwicach; w wyroku z dnia 5 marca 2021 r., sygn. akt I SA/GI24/21, zwrócił uwagę, że „skarżący we wniosku i jego uzupełnieniu przedstawił opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) umożliwiający organowi odniesienie się do wymienionych tam okoliczności w zakresie wypełniania, w ich ramach, znamion działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a ust. 38-40 ustawy podatkowej. Rzeczą organu było odniesienie się do tych okoliczności i stwierdzenie czy odpowiadają one definicjom przedstawionym w powołanym przepisie. Skoro normy te odsyłają do innej ustawy celem wyjaśnienia znaczenia użytych w ustawie podatkowej pojęć, to tym samym w istocie stanowią one przepisy, które należy uwzględnić przy ocenie stanowiska wnioskodawcy. To, czy w danych okolicznościach sprawy podejmowane czynności mieszczą się w pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, czy też nie, należy do organu, który przepis ten będzie stosował (interpretował), a nie do strony, która jedynie wskazuje własne stanowisko i wątpliwości w tej sprawie. Organ nie może przerzucać ciężaru dokonania prawidłowej wykładni tego pojęcia na wnioskodawcę czy też organ podatkowy, który ewentualnie o takiej kwestii będzie orzekał. Organ nie może domagać się od wnioskodawcy podania jako stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego czegoś co w istocie należy do sfery prawnej, a więc takiej, która tyczy obowiązków organu wydającego indywidualne interpretacje. Z przytoczonych wyżej poglądów orzeczniczych należy wywieść, że jeżeli Wnioskodawca w sposób szczegółowy zaprezentuje własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego powinien uzyskać rzetelną informację, jak w określonym stanie faktycznym organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez Wnioskodawcę rozliczenia podatku dochodowego. Ponadto, samo wezwanie organu dotyczące wskazania, czy określone we wniosku oprogramowania są tworzone przez wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f., stanowi ewidentne przerzucenie na wnioskodawcę rozstrzygnięcia kwestii, której oceny wprost domagał się w swoim pytaniu. Organ podatkowy nie może przerzucać na Wnioskodawcę ciężaru odpowiedzi na pytania zadane przez niego we wniosku. Tym samym to, czy w danych okolicznościach sprawy podejmowane czynności mieszczą się w pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, czy też nie, należy do organu, który przepis ten będzie stosował (interpretował), a nie do strony, która jedynie wskazuje własne stanowisko i wątpliwości w tej sprawie. Organ nie może przerzucać ciężaru dokonania prawidłowej wykładni tego pojęcia na wnioskodawcę czy też organ podatkowy, który ewentualnie o takiej kwestii będzie orzekał. Organ nie może domagać się od wnioskodawcy podania jako stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego czegoś co w istocie należy do sfery prawnej, a więc takiej, która tyczy obowiązków organu wydającego indywidualne interpretacje. Zważywszy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydała wiele indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie przedstawionej przez innych zainteresowanych wątpliwości, czy prowadzą oni działalność badawczo-rozwojową, a tym samym, czy mogą skorzystać z preferencji opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Należy podkreślić, że interpretacje te poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, organ podatkowy nie może przerzucać na Wnioskodawcę ciężaru odpowiedzi na pytania zadane przez Niego we wniosku. Dla uszczegółowienia, Wnioskodawca zamieszcza przykładowe sygnatury wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych, o których mowa powyżej:

-Nr 0114-KDIP3-3.4011.386.2019.3.MG z dnia 25 października 2019 r.,

-Nr 0112-KDIL3-2.4011.345.2019.2.MKA z dnia 30 października 2019 r.,

-Nr 0115-KDIT2-1.4011.338.2019.2.MK z dnia 5 listopada 2019 r.,

-Nr 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,

-Nr 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG,

-Nr 0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM,

-Nr 0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD,

-Nr 0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP,

-Nr 0111-KDIB1-1.4011.33.2020.2.NL,

-Nr 0111-KDIB1-1.4011.87.2020.2.DK,

-Nr 0111-KDIB1-2.4011.55.2020.2.DP,

-Nr 0111-KDIB1-3.4011.7.2020.2.JKT,

-Nr 0114-KDIP2-2.4011.7.2020.2.SJ,

-Nr 0114-KDIP2-2.4011.57.2020.2.AS,

-Nr 0114-KDIP3-2.4011.614.2020.2.MJ,

-Nr 0114-KDIP3-1.4011.213.2021.2.MZ,

-Nr 0111-KDIB1-2.4011.13.2021.2.BD,

-Nr 0113-KDIPT2-1.4011.337.2021.2.MAP,

-Nr 0114-KDIP2-2.4011.61.2021.2.KW,

-Nr 0113-KDIPT2-1.4011.549.2021.2.MAP,

-Nr 0114-KDIP2-1.4011.87.2021.2.KW,

-Nr 0111-KDIB1-2.4011.130.2021.2.MZA,

-Nr 0112-KDIL2-1.4011.601.2021.2.KF,

-Nr 0112-KDIL2-1.4011.634.2021.2.KF,

-Nr 0111 -KDIB1-3.4011.90.2021.3.AN,

-Nr 0113-KDIPT2-3.4011.557.2021.2.NM.

Jednocześnie w razie wystąpienia odmiennej interpretacji tych samych przepisów. Wnioskodawca prosi, o odniesienie się do ww. interpretacji, wskazanie znaczących różnic

w stanie faktycznym lub prawnym oraz uzasadnienie odmiennego traktowania jego przypadku, od utrwalonej już linii interpretacyjnej przywołanych przepisów. Podsumowując, powyższe cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także kryteria w definiowaniu działalności B+R z tzw. Podręcznika Frascati (OECD, Podręcznik Frascati), do którego odniesienie znajduje się w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania w ramach prowadzonej działalności pozwala

na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1)zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

2)realizowane prace spełniają kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:

a)działalnością twórczą,

b)obejmującą prace rozwojowe,

c)podejmowaną w sposób systematyczny,

d)w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

3)ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Art. 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1)wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

2)uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,

3)określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku

za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie,

4)prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP. Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8).

Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

2)przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Oprogramowanie wytwarzane jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez Niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R. Prawa autorskie do programu komputerowego mogą przysługiwać także jego współtwórcom na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w którym przewidziano, że „współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie”.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców. Wnioskodawca chce wskazać, że udział współtwórców w tworzeniu programu komputerowego w tym wypadku ma charakter wertykalny, czyli polega m.in. na uczestnictwie w różnych etapach powstawania programu. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 1970 r., sygn. akt II CR 666/69, za zasadniczą cechę dzieła współtwórców Sąd Najwyższy uznał element łączności wkładu twórczego kilku autorów, przy czym współtwórczość wyrażać ma się w tym, że dzieło stanowi niepodzielną całość, jest wspólne i nierozdzielne pod względem procesu twórczego, który doprowadził do jego powstania. Twórcza praca autorów może pozostawać w stosunku do siebie pod względem czasu bądź jako równoczesna, bądź jako następująca jedna po drugiej twórczość każdego ze współtwórców. Zdaniem Sądu Najwyższego, powinna jednak między nimi zachodzić taka relacja, że każda z nich z osobna nie doprowadziłaby do stworzenia samodzielnego dzieła określonego rodzaju. Pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć bardzo szeroko, jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji/systemu/oprogramowania czy też funkcjonalności w aplikacji/systemie/oprogramowaniu już istniejącym. W pkt 7 preambuły Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Dz. Urz. UE. L 2009 Nr 111) znajduje się reguła przewidująca, że: „do celów niniejszej dyrektywy pojęcie program komputerowy obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie”. Tak też jest w wypadku Wnioskodawcy, który przygotowuje prototypy (w tym odpowiednią grafikę i interfejsy) i niezbędną dokumentację, która później wykorzystywana jest przez zespół programistów.

Jak wskazuje się w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego i praw pokrewnych - J. Krysińska (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019, LEX – „program komputerowy powstaje etapami. W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:

a)sformułowanie/oznaczenie celu/problemu,

b)analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągnięcia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy …),

c)projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu),

d)implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci … (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego,

e)testowanie (przyjmując uproszczoną definicję - jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego),

f)eksploatacja.”

Aplikacje/systemy, jako dodatkowe funkcjonalności, to kombinacje komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego w celu wykonania określonych czynności, a więc spełniają definicję programu komputerowego. Wnioskodawca brał udział w tworzeniu kompleksowego oprogramowania, stale rozwija go poprzez projektowanie nowych funkcjonalności/ulepszeń.

Ulepszenie lub rozwijanie istniejących funkcjonalności (np. w aplikacji,) polega na:

a)poprawianiu błędów w dotychczasowych rozwiązaniach,

b)wprowadzaniu zmian pozwalających na szybszą pracę rozwiązań,

c)zwiększaniu możliwości np. aplikacji,

d)przetwarzaniu większej ilości danych.

Ulepszenie i rozwijanie wprowadzane jest poprzez dodawanie nowych lub modyfikowanie istniejących komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego bądź wynikowego. Wnioskodawca ulepsza i rozwija program komputerowy (aplikacje, system, oprogramowanie), poprzez projektowanie zupełnie nowych rozwiązań i tworzenie do nich nowych prototypów wraz z odpowiednią dokumentacją, przekazywaną następnie zespołowi programistów. Wnioskodawca w swojej pracy zdobywa również wiedzę biorąc udział w spotkaniach z użytkownikami aplikacji (systemów, oprogramowania) próbując w ten sposób przeanalizować jak jest przez nich wykorzystywana i jakie pojawiają się nieprawidłowości w funkcjonowaniu. Wnioskodawca analizuje wykryte problemy jakie zgłosił mu kontrahent, proponuje oraz wprowadza zmiany do tego procesu poprzez wprowadzanie nowych funkcjonalności pomysłów i usprawnień. Po stworzeniu prototypów i nowych pomysłów usprawniających działanie aplikacji (systemu, oprogramowania) Podatnik przygotowuje specjalistyczną dokumentację. Wnioskodawca dostarcza wszelką dokumentację wraz z prototypami do kontrahenta w zależności od potrzeb. Poprzez to przenosi na Spółkę prawo autorskie do tworzonej dokumentacji zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie dotyczącej prawa autorskiego, stwierdzono jednoznacznie, iż:

a)„materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74),

b)nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 4 luty 2010 r., sygn. I ACa 912/09, niepubl.; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 27 lutego 2013 r. sygn. I ACa 1157/12).

Oprogramowanie (prototypy) i dokumentacja wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dotyczy to zarówno oprogramowania opisanego powyżej jako całkowicie nowe jak i ulepszone o nową funkcjonalność, jak i stworzonej do niej specjalistycznej dokumentacji. Jak wskazuje się bowiem w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego - J. Krysińska (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019, LEX – „proces ten może się rozpoczynać już wraz ze stworzeniem szczegółowej dokumentacji projektowej. Wówczas już na tym etapie, tj. tworzenia tzw. …, mamy do czynienia z przejawem indywidualnej wartości twórczej. Podsumowując, program komputerowy podlega ochronie także w sytuacji, gdy został utrwalony w odręcznie sporządzonych notatkach, w dokumentacji projektowej itp.”. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (w przypadku uznania działalności Wnioskodawcy za działalność B+R), kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP według stawki 5%.

Podsumowanie

Przyjęta przez Wnioskodawcę wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tytułu przeniesienia (sprzedaży) praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności, w przypadku uznania działalności za działalność B+R. Wnioskodawca przywołuje przytoczone w niniejszym wniosku poglądy wyrażone ww. interpretacjach indywidualnych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych jako własne stanowisko w stanie faktycznym opisanym wnioskiem. Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w zakresie trwałości orzecznictwa sądowego w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego; w wyroku z dnia 10 maja 2012 r. sygn. akt I FSK 1010/11 wskazał, że: „wprawdzie z art. 170 w zw. z art. 171 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, iż prawomocne wyroki sądów administracyjnych wiążą strony danego postępowania, sąd który je wydał, inne sądy i organy, jedynie co do przedmiotu rozstrzygnięcia, w którym został on wydany, zatem nie mają one charakteru wiążącego tak dla sądów administracyjnych jak i organów podatkowych w przypadku rozpoznawania innych spraw i to pomimo możliwego podobieństwa zaistniałych stanów faktycznych, to jednak art. 14e Ordynacji podatkowej stanowi wskazówkę do dokonywania wykładni prawa z uwzględnieniem tego orzecznictwa także przy udzielaniu interpretacji, a nie tylko przy jej zmianie. W szczególności istotnym dla realizacji zasady zaufania, określonej w art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej, jest ustosunkowanie się przez organ w uzasadnieniu interpretacji do orzeczeń, na które strona powołała się we wniosku o interpretację”. W podsumowaniu powyższego wywodu, odwołując się do poglądów doktryny i orzecznictwa, NSA w wyroku sygn. I FSK 1010/11 zwrócił uwagę, że odwołanie się przez stronę we wniosku o wydanie interpretacji do argumentacji sądu na temat wykładni konkretnego przepisu staje się argumentacją samego podatnika właśnie w sprawie rozpatrywanej. „Jeżeli więc organ podatkowy nie podziela wspomnianej argumentacji, powinien szczegółowo odnieść się do uzasadnienia wyroku sądowego i ustosunkować się do wyrażonych tam poglądów, wyjaśniając szczegółowo, dlaczego je odrzuca”. W tym stanie rzeczy Wnioskodawca oczekuje, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej dokona pogłębionej analizy przywołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych, co pozwoli na prawidłową kwalifikację prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności opisanej wnioskiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze. zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2) oraz uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (pkt 3).

Uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że:

• Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem,
• działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia,
• działalność Wnioskodawcy jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności,
• Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, których wynikiem jest zaprojektowanie i stworzenie zupełnie nowego i innowacyjnego oprogramowania,
• działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości,
• Wnioskodawca oferuje produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej,
• wytwarzane i ulepszane oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• w ramach prowadzonych prac przez Podatnika projektowane są unikatowe funkcjonalności, które spełniają wymagania klienta, rozwijają istniejący produkt i wnoszą do niego czynnik innowacyjności, który wyróżnia go na tle konkurencji,
• w przeważającej części wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego,
• Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu badań testowania użytkowników oraz tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania tworzonych przez Podatnika systemów i aplikacji,
• Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności w ramach realizacji zleceń,
• wynagrodzenie dla Wnioskodawcy za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych lub ich części, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług na rzecz Jego Kontrahentów,
• od 1 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego – w zakresie, w jakim jest pracami rozwojowymi w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednocześnie podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość świadczonych usług ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Autorskie prawo do Oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, Wnioskodawca w zeznaniu rocznym może zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych od 1 kwietnia 2021 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).