Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 05.10.2020, sygn. 0115-KDWT.4011.44.2020.2.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 23 września 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu. W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 3 września 2020 r. znak: X wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 23 września 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Jest pracownikiem zatrudnionym przez pracodawcę z siedzibą w Polsce. Przedmiotem umowy o pracę jest wykonywanie czynności w zakresie IT.

W dniu 20 maja 2020 r. Wnioskodawca zakupił lokal o innym przeznaczeniu niż mieszkalne - apartament wczasowy (dalej: Lokal lub Nieruchomość). Lokal składa się z pokoju dziennego z aneksem kuchennym, sypialni, łazienki i komunikacji, o powierzchni użytkowej 32,83 m2 (trzydzieści dwa i osiemdziesiąt trzy setne metrów kwadratowych).

Intencją Wnioskodawcy jest zamieszkiwanie w Lokalu przez kilka miesięcy w roku. Jednocześnie Wnioskodawca planuje, że przez 3 miesiące w roku Lokal będzie wynajmowany turystom. Zasadą będzie wynajem na pobyty od kilku do kilkunastodniowych, typowo sezonowo.

Lokal wynajmowany będzie za wynagrodzeniem, jednak najem nie będzie prowadzony w sposób ciągły i nie będzie miał charakteru stałego, bowiem wynajmowany będzie okazjonalnie, w zależności od popytu.

Celem wynajmu Lokalu będzie sfinansowanie części kosztów jego utrzymania (czynsze, opłaty, podatek od nieruchomości) oraz części wydatków na remonty. Wnioskodawca nie planuje wykorzystywać otrzymywanego wynagrodzenia za wynajem Lokalu jako swojego źródła utrzymania. Nieruchomość została zakupiona w celu inwestycyjnym. Traktowana jest jako lokata kapitału oraz zabezpieczenie na przyszłość.

Przychód z najmu prowadzonego poza działalnością gospodarczą nie przekroczy w roku podatkowym 100 000 zł.

Obsługą wynajmu będzie zajmować się sam Wnioskodawca. Również szukanie najemców będzie prowadzone samodzielnie poprzez ogłoszenia na serwisach takich jak: booking.com oraz airbnb, bez pośrednictwa agencji lub innych biur nieruchomości.

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości liczba lokali pod wynajem, zakupionych w celach inwestycyjnych i jako lokata kapitału, może ulec zwiększeniu.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wynajem nieruchomości nie będzie wykonywany w sposób zorganizowany, tj. profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany. Planowane przez Wnioskodawcę czynności mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Podejmowane czynności związane z zagospodarowaniem mienia i jego rozporządzaniem będą mieścić się w normalnym wykonywaniu prawa własności.

Ponadto, w wynajmowanym Lokalu nie będą świadczone usługi hotelowe typu recepcja, gastronomia, sprzątanie, pranie, wymiana pościeli. Każdorazowo przed przyjazdem gości, Wnioskodawca będzie zajmować się sprzątaniem mieszkania oraz wymianą pościeli na czystą. Wnioskodawca podkreśla, że w trakcie pobytu konkretnych gości te czynności nie będą wykonywane. Przekazanie kluczy do ww. Lokalu będzie miało miejsce w dniu przyjazdu.

W celu udostępniania opisanego we wniosku Lokalu, Wnioskodawca będzie zawierał umowy najmu w rozumieniu kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wyjaśnia, że umowa najmu może być zawarta w dowolnej formie, również w dorozumianej. Do zawarcia umowy najmu dochodzi, jeśli zostaną uzgodnione wszystkie jej najważniejsze składniki, tj. przedmiot najmu, okres najmu oraz wysokość czynszu.

Wnioskodawca podkreśla, że w zakresie wynajmu nieruchomości nie będzie korzystać z obsługi zarządczej lub księgowej, a czynnościami takimi jak: wybór najemców, zawieranie umów najmu, przekazywanie kluczy do lokalu, sprawdzanie jego stanu nie będzie zajmować się firma zewnętrzna. Wnioskodawca nie będzie również zatrudniać pracowników do wykonywania najmu. Czynności te będą wykonywane osobiście przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje również, że nieruchomość nie podlegała adaptacji, modernizacji, modyfikacji dla potrzeb związanych z najmem.

Ponadto oświadcza, że w przypadku zwiększenia liczby posiadanych lokali na wynajem, żadna z powyższych okoliczności nie ulegnie zmianie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskując dochód z wynajmu Lokalu, w okolicznościach jakie zostały opisane w stanie faktycznym, Wnioskodawca może opodatkować ww. dochód jako osoba fizyczna w ramach tzw. najmu prywatnego, o którym mowa w art. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskując dochód z wynajmu Lokalu, w okolicznościach jakie zostały opisane w stanie faktycznym, może opodatkować ww. dochód jako osoba fizyczna w ramach tzw. najmu prywatnego, o którym mowa w art. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 1 a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca za wynajem posiadanego Lokalu będzie otrzymywał wynagrodzenie. Umowa najmu charakteryzuje się tym, że wynajmujący otrzymuje czynsz od najemcy w zamian za oddanie mu rzeczy do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony.

Oddawanie Lokalu w najem nie będzie miało charakteru ciągłego i stałego, ponieważ Wnioskodawca planuje wynajmować Lokal jedynie okresowo w poszczególnych latach, wtedy kiedy nie będzie on zajmowany przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo, obsługa najmu przez Wnioskodawcę nie będzie miała charakteru czynności w szczególny sposób zorganizowanych, ponieważ będzie realizowana w ramach własnych możliwości Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi najmu nie spełniają definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem mogą być zaliczone do tzw. najmu prywatnego.

Zdaniem Wnioskodawcy należy odwołać się do przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Odrębne źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 tej ustawy:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Natomiast zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT.

Wnioskodawca zauważa, że to podatnik sam decyduje o tym, do którego źródła przychodu zaliczy osiągane przychody w zależności od tego, czy wynajmowane składniki majątku zaliczy do majątku prywatnego, czy związanego z działalnością gospodarczą, jednak tylko w ściśle określonych przypadkach.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że decyzja ta została ograniczona przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którymi, jeśli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla działalności gospodarczej. Do wspomnianych przesłanek należy zaliczyć zarobkowy charakter działalności, zorganizowany i ciągły charakter działalności.

Jeśli chodzi o zarobkowy charakter działalności trzeba stwierdzić, że działalność jest zarobkowa, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu.

Wnioskodawca wskazuje, że celem wynajmu Lokalu będzie sfinansowanie części kosztów jego utrzymania (czynsze, opłaty, podatek od nieruchomości) oraz części wydatków na remonty. Wnioskodawca nie planuje wykorzystywać otrzymywanego wynagrodzenia za wynajem Lokalu jako swojego źródła utrzymania.

Natomiast zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym charakteryzuje się prowadzeniem działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu. Mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny, a ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Ciągłość wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków.

W związku z powyższym, w świetle definicji działalności gospodarczej, jaka została zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, trzeba stwierdzić, że każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów tej ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy została zarejestrowana, czy nie, ponieważ ustawodawca nie uzależnił uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu jej zarejestrowania.

Niemniej jednak na uwagę zasługuje fakt, że jak wynika z utrwalonej w tym zakresie linii interpretacyjnej, nie ma podstaw w zakresie kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Przy czym, działań z zachowaniem normalnych zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Cechy zorganizowania i ciągłości w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą występowały wtedy, gdy podejmowane czynności związane z zagospodarowaniem mienia i jego rozporządzaniem będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania. Zatem, do cech takich należy zaliczyć aktywne czynności w zakresie najmu nieruchomości, które angażują środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Pośrednie znaczenie będą miały również inne okoliczności towarzyszące nieruchomościom, takie jak sposób ich nabycia (zakup, dziedziczenie, itp.), forma finansowania (gotówka, kredyt), przy czym każda sytuacja powinna być rozpatrywana indywidualnie, z uwzględnieniem całokształtu działań podejmowanych przez podatnika, a nie tylko poszczególnych czynności.

W ocenie Wnioskodawcy, wspomniane okoliczności stanu faktycznego wskazują na to, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi najmu nie powinny być zaliczone do źródła działalność gospodarcza. Tym bardziej, że celem wynajmu Lokalu będzie sfinansowanie części kosztów jego utrzymania (czynsze, opłaty, podatek od nieruchomości) oraz części wydatków na remonty, a nie wykorzystywanie otrzymywanego wynagrodzenia za wynajem Lokalu jako swojego źródła utrzymania.

Uzyskiwane wynagrodzenie należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu według zasad określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, w terminie określonym w ustawie.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 5 ust la, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Mając to na uwadze, Wnioskodawca stwierdził, że opisany sposób wykonywania najmu Lokalu, a w szczególności okoliczności, że Lokal został zakupiony w celu ulokowania posiadanych środków pieniężnych oraz zabezpieczenia przyszłości Wnioskodawcy oraz tego, że czynności podejmowane przez Wnioskodawcę nie są prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły, przesądza o zakwalifikowaniu przysporzeń majątkowych uzyskiwanych z tego tytułu do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz możliwości opodatkowania uzyskiwanych przychodów na podstawie przepisów art. 1 pkt 2 i art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z dnia 10 maja 2019 r., sygn. 0115-KD1T3.4011.130.2019.2.AK,
z dnia 25 kwietnia 2019 r sygn. 0115-KDIT3.4011.158.2019.1.AK,
z dnia 17 lipca 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.294.2019.1.AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do przepisów wskazanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Katalog źródeł przychodów jest katalogiem rozłącznym. Oznacza to, że uzyskany przychód może zostać zakwalifikowany wyłącznie do jednej, enumeratywnie wskazanej w ustawie kategorii.

Stosownie do treści przywołanego artykułu (art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazana definicja legalna działalności gospodarczej pozwala na wyróżnienie kilku zasadniczych jej elementów, mianowicie: jest to działalność zarobkowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zarobkowy charakter działalności oznacza, że działalność nastawiona jest na osiągnięcie zysku, (dochodu), co odróżnia ją od działalności społecznej. Przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.

Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym to prowadzenie działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Z kolei wykonywanie działalności w sposób ciągły, to prowadzenie jej w sposób stały, nieokazjonalny. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy, istotny jest wyłącznie zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu (o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań).

Działanie we własnym imieniu oznacza natomiast, iż podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione. Podkreślić również należy, że przychodem z działalności gospodarczej są także przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 omawianej ustawy).

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza albo jako odrębne źródło przychodów (tzw. najem prywatny). Jeśli najem faktycznie spełnia obiektywne przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 przywołanej ustawy lub jego przedmiotem są składniki majątku związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 1065 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 przywołanej ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, za równoznaczne z dokonaniem wyboru opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego - złożenie zeznania, o którym mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) niniejszej ustawy stanowi natomiast, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100.000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zakupił mieszkanie, które zamierza wynajmować na zasadzie najmu krótkoterminowego. Wnioskodawca - w realizacji tego celu - korzystać będzie z portali takich jak boking.com oraz airbnb. Nieruchomość nie będzie wynajmowana przez wszystkie miesiące w roku. Czynności najmu nieruchomości będą wykonywane we własnym imieniu. W ocenie Wnioskodawcy najem mieszkania nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany, tj. profesjonalny, metodyczny, systematyczny i uporządkowany. Wnioskodawca nie będzie świadczył żadnych usług o charakterze hotelowym, typu recepcja, gastronomia, sprzątanie, pranie i zmiana pościeli w trakcie pobytu gości. Nie będzie również korzystać z obsługi zarządczej oraz księgowej w zakresie najmu nieruchomości. Obsługą ww. czynności Wnioskodawca będzie zajmować się osobiście.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne do rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nie będzie wynajmował przedmiotowej nieruchomości w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek niezbędnych do uznania rzeczonego najmu za prowadzonego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (warunki wskazane w treści art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to najem ten będzie stanowił źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo należy wskazać, że fakt zwiększenia liczby posiadanych przez Wnioskodawcę lokali na wynajem nie spowoduje zmiany klasyfikacji źródła przychodów, skoro pozostałe okoliczności prowadzenia opisanego wyżej najmu nie ulegną zmianie.

Zatem, uzyskany z tego tytułu przychód może zostać opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% - jeśli przychód nie przekroczy kwoty 100.000 zł, natomiast w przypadku gdyby uzyskiwane przychody przekroczyły tę kwotę (przychód z najmu przekroczy 100.000 zł), wówczas nadwyżka ponad ten limit podlegać będzie opodatkowaniu ryczałtem w wysokości 12,5%.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie