Skutki podatkowe wypłaty odszkodowania.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.  

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 19 września 2022r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wypłaty odszkodowania. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

M.W.1

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

·Pani A.W.

·Pan M.W.2

·Pan G.W.

Opis zdarzenia przyszłego

Na skutek wypadku przy pracy dla pracodawcy poza granicami kraju zmarł M.W.3, który był mężem Zainteresowanej oraz ojcem M.W.2, A.W. oraz G.W. Zainteresowani zwrócili się z roszczeniami odszkodowawczymi do firmy ubezpieczeniowej będącej ubezpieczycielem firmy, w której pracował M.W.3 W wyniku zawartego porozumienia Zainteresowani będą uprawnieni do otrzymania zadośćuczynienia i odszkodowania tytułem od utraconych dochodów M.W.3. Ubezpieczycielem podmiotu, który ponosi odpowiedzialność za śmierć M.W.3 jest holenderska firma A. Zgodnie z zawartym porozumieniem, firma ta jest zobowiązana wypłacić rodzinie zmarłego odszkodowanie. Wszyscy Zainteresowani posiadają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, nigdy nie posiadali miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. Firma ubezpieczeniowa, która ma wypłacić Zainteresowanym uzgodnioną kwotę tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania utrzymuje, że w świetle polskich przepisów prawa podatkowego wypłacona kwota będzie zwolniona z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 4 ustawy o PIT.

Pytanie

Czy przysługujące Zainteresowanym zadośćuczynienie i odszkodowanie z tytułu śmierci osoby bliskiej przez ubezpieczyciela podmiotu odpowiedzialnego za śmierć osoby bliskiej, będzie zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne (dalej jako „ustawa o PIT”, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z uwagi na to, że Zainteresowani otrzymają odszkodowanie od ubezpieczyciela z Holandii, zastosowanie w niniejszej sprawie ma Konwencja podpisana 13 lutego 2002r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie. Natomiast dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (art. 22 ust. 1 Konwencji).

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny Zainteresowani stwierdzają, że kwoty, które Zainteresowani otrzymają jako odszkodowanie, podlegają opodatkowaniu tylko w miejscu zamieszkania Zainteresowanych, tj. w Polsce, zgodnie z przepisami polskiego prawa podatkowego, uregulowanego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o PIT jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne  z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

a)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,

b)dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Z treści art. 805 § 1 i § 2 ustawy Kodeks cywilny wynika, że przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie:

1)przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku;

2)przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej.

Stosownie do art. 829 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć:

1)przy ubezpieczeniu na życie - śmierci osoby ubezpieczonej lub dożycia przez nią oznaczonego wieku:

2)przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków - uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku.

W myśl natomiast art. 831 § 1 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może wskazać jedną lub więcej osób uprawnionych do otrzymania sumy ubezpieczenia w razie śmierci osoby ubezpieczonej; może również zawrzeć umowę ubezpieczenia na okaziciela. Ubezpieczający może każde z tych zastrzeżeń zmienić lub odwołać w każdym czasie.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa Zainteresowani stwierdzają, że wyżej wymienione odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych.

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a)otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b)dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Przez określenie „inne” rozumie się odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wprost nie wymieniono w katalogu zwolnień podatkowych. Będą to przede wszystkim inne zwolnienia niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, jednakże koniecznym do skorzystania ze zwolnienia jest, aby to inne odszkodowanie lub zadośćuczynienie otrzymane zostało na mocy wyroku lub ugody sądowej.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa i przedstawiony we wniosku stan faktyczny, w szczególności zaś okoliczność, że odszkodowanie z tytułu śmierci zostanie wypłacone przez ubezpieczyciela firmy P., która to firma jest odpowiedzialna za następstwa śmiertelnego wypadku przy pracy zatrudnionego w niej M.W.3, na rzecz osób uprawnionych na podstawie polisy ubezpieczeniowej firmy P., należy uznać, że przedmiotowe zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy nie będzie miało zastosowania. W ocenie Zainteresowanych, zwolnienie opisane w tym przepisie byłoby możliwe do zastosowania w przypadku, gdyby odszkodowania te Zainteresowani dostali od firmy ubezpieczeniowej, w której ubezpieczył się osobiście zmarły. To rozgraniczenie jest kluczowe dla potrzeb ustalenia zasad opodatkowania odszkodowania. Gdyby bowiem odszkodowanie było świadczeniem pieniężnym uzyskanym z prywatnego ubezpieczenia, które zmarły zawarł osobiście z firmą ubezpieczeniową, możliwe byłoby zwolnienia tego świadczenia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT. W opisanym zdarzeniu przyszłym zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT nie znajduje jednak zastosowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647):

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy:

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego (art. 3 ust. 1 cyt. ustawy) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że na skutek wypadku przy pracy dla pracodawcy poza granicami kraju zmarł M.W.3, który był mężem Zainteresowanej oraz ojcem M.W.2, A.W. oraz G.W. Zainteresowani zwrócili się z roszczeniami odszkodowawczymi do firmy ubezpieczeniowej będącej ubezpieczycielem firmy, w której pracował M.W.3. W wyniku zawartego porozumienia, Zainteresowani będą uprawnieni do otrzymania zadośćuczynienia i odszkodowania tytułem od utraconych dochodów M.W.3. Ubezpieczycielem podmiotu, który ponosi odpowiedzialność za śmierć M.W.3 jest holenderska firma A. Zgodnie z zawartym porozumieniem, firma ta jest zobowiązana wypłacić rodzinie zmarłego odszkodowanie. Wszyscy Zainteresowani posiadają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, nigdy nie posiadali miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w innym kraju. Firma ubezpieczeniowa, która ma wypłacić Zainteresowanym uzgodnioną kwotę tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania utrzymuje, że w świetle polskich przepisów prawa podatkowego wypłacona kwota będzie zwolniona z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 4 ustawy o PIT.

W związku z tym, że Zainteresowani posiadają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy i rezydencję podatkową) oraz odszkodowanie zostanie wypłacone przez holenderską firmę ubezpieczeniową z tytułu śmierci, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Konwencja podpisana w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120, dalej: konwencja polsko-holenderska). Wskazać należy, że ww. Konwencja polsko-holenderska nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania odszkodowań. Oznacza to, że analizowane odszkodowanie należy zakwalifikować jako tzw. „inny dochód”.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Konwencji:

Zatem odszkodowanie, które zostało wypłacone w związku ze śmiercią na rzecz Zainteresowanych, mających miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

W myśl ogólnej zasady sformułowanej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymieniono inne źródła (pkt 9).

Zgodnie zaś z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy zaznaczyć, że użyte w konstrukcji art. 20 ust. 1 ww. ustawy sformułowanie „w szczególności”, świadczy o przykładowym katalogu przychodów z innych źródeł. Oznacza to, że przychodami z innych źródeł są także inne przychody, niewymienione wprost w tym przepisie. Tym samym uznaje się, że katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy podatkowej, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł. Zatem, do tej kategorii przychodów należy zaliczyć różnego rodzaju odszkodowania, zadośćuczynienia oraz odsetki za zwłokę w wypłacie tychże odszkodowań bądź zadośćuczynień. Nie oznacza to jednak, że wszystkie świadczenia z ww. tytułów są opodatkowane. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, określonym w art. 21 ust. 1 cytowanej ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360):

Stosownie do art. 805 § 2 ww. Kodeksu:

We wskazanym przepisie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się zwrotem „kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń”.

W związku z powyższym, jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, a nie mieści się ono w punktach a) i b) przepisu, to takie świadczenie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przez kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń objęte dyspozycją ww. przepisu rozumie się świadczenia, do wypłaty których zobowiązany jest ubezpieczyciel w związku z zawartą umową ubezpieczenia. Jednocześnie przepis art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy nie uzależnia zastosowania zwolnienia od tego, czy ubezpieczycielem była firma, w której ubezpieczył się zmarły, czy firma będąca ubezpieczycielem pracodawcy.

Zatem, skoro przedmiotowe zadośćuczynienie i odszkodowanie zostało wypłacone przez firmę ubezpieczeniową z tytułu ubezpieczenia pracodawcy w związku ze śmiercią pracownika wskutek wypadku przy pracy, to zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajduje zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych bądź osobowych objęte są dyspozycją tego przepisu. W związku z tym, Zainteresowani nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego z tytułu otrzymanego zadośćuczynienia i odszkodowania.

Zatem stanowisko Zainteresowanych, że wypłacone odszkodowanie nie podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani M.W.1 (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).