Dotyczy obowiązku podatkowego. - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.436.2022.2.JM

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 30 czerwca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.436.2022.2.JM

Temat interpretacji

Dotyczy obowiązku podatkowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.  

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 czerwca 2022 r. (data wpływu 26 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Stan faktyczny 2020-2021 oraz zdarzenie przyszłe.

Przebywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przebywa Pan na terytorium Wielkiej Brytanii od ponad 15 lat. W latach 2007 – 2020 spędzał Pan w UK więcej niż 320 dni w ciągu roku, a w roku 2021 więcej niż 195 dni. W przyszłości również planuje Pan przebywać na terenie UK więcej jak 183 dni w roku. W sierpniu 2007 r. do Urzędu Skarbowego został dostarczony wniosek NIP-3 informujący o Pana adresie stałego zamieszkania w UK. Od października 2019 r. posiada Pan status settled (osiedleńca). Status osiedleńca upoważnia Pana do pracy bez ograniczeń w UK, korzystania z (...) (służba zdrowia) za darmo, dostępu do środków publicznych, takich jak zasiłki i emerytury, wynajmu lub kupna mieszkania, podróżowania do i z UK na takich samych prawach, jakie przysługują obywatelom UK. Status osoby osiedlonej uprawnia ponadto do pozostania w UK na dowolny okres. Pozwala również ubiegać się o obywatelstwo brytyjskie. Aby otrzymać status osiedleńca nie musiał Pan składać dodatkowych dokumentów – aplikacja do składania wniosków o wydanie takiego statusu jest powiązana z danymi (…) oraz (...) i osoby zatrudnione, płacące podatki, pobierające emerytury nie muszą dodatkowymi dokumentami udowadniać faktu zamieszkiwania w Wielkiej Brytanii. Podstawowym warunkiem otrzymania statusu osiedleńca jest przebywanie przez 5 lat kolejnych na terenie UK w każdym roku, co najmniej przez 6 miesięcy.

Podsumowanie

W latach 2007-2021 nie przebywał Pan i nie planuje w przyszłości przebywać w RP więcej niż 183 dni w roku podatkowym.

Posiadanie centrum interesów gospodarczych.

Od 2007 roku prowadzi Pan działalność zarobkową wyłącznie na terytorium UK. Zatrudniany jest Pan na umowę o pracę u brytyjskiego pracodawcy w zakładzie produkcyjnym. Od początku zatrudnienia pracuje Pan w tej samej brytyjskiej firmie. Przed wyjazdem do UK w roku 2007 zawiesił Pan działalność swojej jednoosobowej działalności gospodarczej. W 2012 r. działalność gospodarcza została przez Pana zamknięta, ponieważ podjął Pan decyzję o pozostaniu na stałe w UK. W latach tych Pana pełnomocnikiem w sprawie prowadzenia spraw firmy (akt notarialny) był Pana ojciec. W okresie zawieszenia firmy do dnia jej zamknięcia firma nie prowadziła żadnej działalności. Posiada Pan w RP miejsce zameldowania w domu rodzinnym, aktualnie dom ten jest własnością Pana brata. Posiada Pan konto oraz karty płatnicze w brytyjskim banku. W Polsce, wraz z żoną posiada Pan kredyt hipoteczny w CHF zawarty w maju 2005 r. i co za tym idzie konto techniczne, które służy jedynie do spłat rat kredytu. Nie posiada Pan w Polsce konta w żadnym innym banku i co za tym idzie żadnych kart płatniczych. Dysponuje zarejestrowanym angielskim numerem telefonu komórkowego. Nie posiada Pan numeru telefonu komórkowego zarejestrowanego w RP. Posiada Pan ubezpieczenie na życie u polskiego ubezpieczyciela w ramach zabezpieczenia kredytu hipotecznego oraz ubezpieczenie zdrowotne w UK, gdzie posiada Pan National Insurance Numer. Wielka Brytania jest i będzie jedynym miejscem osiągania przychodów przez Pana i co za tym idzie nie osiąga i nie będzie Pan osiągał przychodów za granicą UK, w tym w Polsce. Podatek dochodowy, składki zdrowotne oraz społeczne odprowadzane są i będą na terenie UK. Jest Pan właścicielem samochodu zarejestrowanego na terenie UK, przez co ma Pan obowiązek opłacania "road tax" (podatek drogowy) oraz ponosi Pan wydatki na jego utrzymanie, ubezpieczenie i przeglądy techniczne. W związku z tym, że na stałe mieszka Pan w UK, ponosi Pan tam wydatki, które są związane z najmem i utrzymaniem lokalu mieszkalnego. Nie posiada Pan certyfikatu rezydencji podatkowej w rozumieniu ustaw podatkowych – nigdy nie zwracał się Pan z wnioskiem o jego wydanie.

Posiadanie centrum interesów osobistych.

Posiada Pan obywatelstwo polskie oraz brytyjski status settled. Uczy się Pan języka angielskiego z zamiarem ubiegania się o obywatelstwo brytyjskie. Jest Pan umieszczony w spisie wyborców. Pana rodzina mieszka w Polsce. W chwili obecnej córka mieszka wraz z mężem w mieszkaniu własnościowym, jest samodzielna. Żona mieszka sama. Żona nie jest i nie będzie na Pana utrzymaniu. W Polsce współposiada Pan wraz z żoną dom, gdzie jest Pan właścicielem 1/2 tej nieruchomości, nie jest Pan w nim zameldowany. Przez większość czasu nie używa Pan tej nieruchomości, ani nie otrzymuje z niej korzyści majątkowych. Opłaty za kredyt hipoteczny tej nieruchomości, podatki, prąd, kanalizacje, wywóz śmieci pokrywa żona. Współposiada Pan wraz z żoną dwa samochody osobowe (rok produkcji 2004 i 2011). Z samochodów tych korzysta żona. Utrzymuje je, ubezpiecza, dokonuje przeglądów technicznych oraz opłaca naprawy. Pana aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska jest oraz będzie umiejscowiona w UK. Mieszka Pan i pracuje w UK, nie planuje wracać do Polski na stałe, tym samym Pana aktywność skupiona jest i będzie na terytorium UK. W UK jest Pan ławnikiem w miejscowym Sądzie. Jest Pan również rokrocznie jurorem w zawodach (z wyłączeniem lat, kiedy zawody nie były organizowane np. ostatnia pandemia) o tytuł najlepiej odremontowanego zabytkowego samochodu. W czasie wolnym w UK podróżuje Pan po całym kraju, jeździ Pan na zloty zabytkowych samochodów – co jest Pana pasją, łowi Pan ryby, gra w golfa, biega, spotyka się ze znajomymi, bierze udział w życiu społecznym i kulturalnym miejscowej ludności. W Polsce nie ma Pan znajomych i nie utrzymuje znajomości z osobami sprzed wyjazdu do UK, nie prowadzi Pan żadnej aktywności społecznej, politycznej, obywatelskiej ani kulturalnej.

Podsumowanie

Uważa Pan, że w okresie którego dotyczy wniosek, Pana ośrodek interesów życiowych znajduje się w Wielkiej Brytanii. Mieszka Pan w UK od 2007 r., gdzie toczy się Pana życie osobiste jak i zawodowe. Wielka Brytania jest miejscem, w którym Pan pracuje i jednocześnie realizuje pozostałe potrzeby bytowe związane z zamieszkaniem (w tym z organizacją ogniska domowego), z rozwojem osobistym oraz organizacją życia prywatnego. Ponadto, otrzymał Pan settled status, który pozwala Panu korzystać z części uprawnień przysługujących obywatelom UK. Posiada Pan krewnych, którzy zamieszkują terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jednak fakt ten, Pana zdaniem nie ma znaczenia dla właściwego określenia centrum interesów osobistych. Badanie więzi na potrzeby ustalenia centrum interesów życiowych, w tym osobistych, powinno opierać się na rzeczywistych zażyłościach pomiędzy Panem a konkretnymi osobami. Sam fakt posiadania rodziny na terytorium Polski nie może, zatem przesądzać o jednoczesnym posiadaniu centrum interesów osobistych na tym terytorium. Na ten moment przesiedlił się Pan do UK bez rodziny.

Uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu poinformował Pan, że:

  • W 2020 oraz 2021 r. Wielka Brytania traktowała Pana za rezydenta podatkowego, z uwagi na Pana miejsce zamieszkania w tym kraju. Informacja ta jest dostępna na Pana profilu na stronie (...) W Wielkiej Brytanii pracuje Pan od 2007 r. cały czas u tego samego brytyjskiego pracodawcy, z którym ma Pan podpisaną umowę o pracę w pełnym wymiarze na czas nieokreślony. Zakład, w którym Pan pracuje ma siedzibę na terenie Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii mieszka Pan na stałe w wynajętym pokoju. Miejsce to zostało przez Pana urządzone i zastrzeżone do Pana trwałego użytkowania z założeniem, że pobyt w nim nie jest zamierzony jedynie na krótki czas. Miejsce to jest wyłącznie do Pana dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły. Dba Pan o to, aby w miejscu tym mieć odpowiedni komfort życia i wygodę. W Wielkiej Brytanii prowadzi Pan własne gospodarstwo domowe. Zgłoszenie NIP-3 (aktualnie to ZAP-3) o zmianie miejsca stałego zamieszkania na adres w Wielkiej Brytanii – jak już zostało wspomniane w Pana wniosku, zostało złożone w US (...) w roku 2007 a następnie parokrotnie informacja ta była powielana w kolejnych latach w dokumentach przedkładanych do Oddziału ZUS (...), Urzędu Skarbowego (...) oraz Urzędu Gminy (...). Nadmienia Pan, że nie uzyskuje Pan  dochodu i nie będzie Pan uzyskiwał z żadnych innych źródeł.
  • Z żoną nie tworzy Pan wspólnego gospodarstwa domowego. Jesteście Państwo w separacji faktycznej nieformalnej. Z żoną widuje się Pan nieregularnie i okazjonalnie podczas Pana rzadkich pobytów w domu, którego jest Pan współwłaścicielem. Żona odwiedzała Pana w Wielkiej Brytanii w latach 2008 – 2011. Średnio raz na rok, jednorazowy pobyt trwał od 2 tygodni do 1,5 miesiąca.
  • Ostatni raz temat przeprowadzki żony do Wielkiej Brytanii był poruszany w 2012 r., kiedy żona dostała propozycje pracy od Pana brytyjskiego pracodawcy. Nie zdecydowała się. Na tę chwilę nie zna Pan zamierzeń żony.
  • W przypadku, kiedy spędza Pan urlop w Polsce przebywa Pan w domu, który posiada Pan wspólnie z małżonką. Są to pobyty wypoczynkowe, krótkotrwałe i nieregularne. W domu tym przebywa Pan również w niektóre święta. Większość świąt spędza Pan w Wielkiej Brytanii. Nadmienia Pan, że nie jest w tym domu zameldowany.

Pragnie Pan ponownie podkreślić, że w latach 2020 oraz 2021 nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym i nie planuje Pan przebywać w przyszłości. W związku z powyższym, kryterium pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, o którym mowa w art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy o PIT nie został spełniony zarówno w 2020 r. jak i w 2021 r. ani nie powinien zostać spełniony w następnych latach. Kolejno, analizując kwestię posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), o którym mowa w art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy o PIT, w Pana ocenie, ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze wykazuje Pan z Wielką Brytanią i co za tym idzie podlega Pan ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pragnie Pan tutaj wskazać, że organy podatkowe wydają interpretacje indywidualne potwierdzające, że dany wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w podobnych stanach faktycznych do Pana stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego powołując się na art. 4 ust. 2 lit. a) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Poniżej zamieszcza Pan przykłady:

  • w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2022 r. o nr 0113-KDIPT2-2.4011.301. 2022.2.KR organ podatkowy wskazał, cyt. „Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny (2021 r.), w szczególności fakt, że pracuje Pan w Wielkiej Brytanii i posiada stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, w kontekście wyżej powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie zastosowanie ma art. 4 ust. 2 lit. a) Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Zatem, Wnioskodawca dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii. W konsekwencji, w 2021 r. podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Należy wyjaśnić, że brak zobowiązań podatkowych w Polsce wystąpi tylko w sytuacji braku uzyskiwania dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w 2021 r. podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym, za okres którego dotyczy wniosek nie jest Pan zobowiązany do złożenia zeznania rocznego w Polsce, o ile w tym czasie nie uzyskał Pan żadnych dochodów (przychodów) na terytorium Polski podlegających opodatkowaniu”. Wnioskodawca wskazał m.in., że na stałe zamieszkuje w Wielkiej Brytanii, żona wnioskodawcy wraz z dwójką dzieci mieszka w Polsce (w tym jedno małoletnie). Wnioskodawca cały czas pobiera w Wielkiej Brytanii zasiłek rodzinny na dzieci.
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2022 r. o nr 0113-KDIPT2-2.4011.23. 2022.1.KR organ podatkowy wskazał cyt.: „Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny (2021 r.) oraz zdarzenie przyszłe (lata następne) – o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny, w szczególności fakt, że Wnioskodawczyni pracuje w Irlandii i posiada stałe miejsce zamieszkania w Irlandii, w kontekście wyżej powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie zastosowanie ma art. 4 ust. 2 lit. a) Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Zatem, Wnioskodawczyni dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania w Irlandii. W konsekwencji, w 2021 r. oraz w latach następnych Wnioskodawczyni podlegała/podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegała/podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie podlegała/nie podlega opodatkowaniu od dochodów uzyskanych na terytorium Irlandii. Należy wyjaśnić, że brak zobowiązań podatkowych w Polsce wystąpi tylko w sytuacji braku uzyskiwania dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Reasumując, należy stwierdzić, że w 2021 r. oraz w latach następnych – o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny Wnioskodawczyni podlegała/podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegała/podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w związku z tym za okres którego dotyczy wniosek (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny) Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do złożenia zeznania rocznego w Polsce, o ile w tym czasie nie uzyskała/nie uzyska żadnych dochodów (przychodów) na terytorium Polski podlegających opodatkowaniu. Wnioskodawczyni wskazuje m.in. że najbliższa rodzina Wnioskodawczyni, tj. małżonek i dzieci, mieszkają w Polsce wraz z małżonkiem. Wnioskodawczyni pozostaje we wspólności majątkowej małżeńskiej (nieruchomość), oraz posiada majątek ruchomy (samochód)".
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 18.02.2022 r. o numerze 0113-KDIPT2-2.4011.1101. 2021.2.KR organ podatkowy wskazał: cyt. „mając zatem na uwadze, że w okresie którego dotyczy wniosek (2021 r.), najbliższa rodzina Wnioskodawcy, tj. małżonka, mieszka w Polsce, uznać należy, że centrum interesów osobistych (ośrodek interesów życiowych) Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. Ponadto, w Polsce Wnioskodawca posiada nieruchomość (wspólność małżeńską) - centrum interesów gospodarczych. Jednocześnie, Wnioskodawca sam przebywa i pracuje w Wielkiej Brytanii. Podlega w Wielkiej Brytanii opodatkowaniu jako rezydent podatkowy tego kraju. Posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii. W konsekwencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych Wnioskodawcy należy ustalić zgodnie z regułami kolizyjnymi zawartymi w art. 4 ust. 2 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny (obejmujący 2021 r.), w szczególności fakt, że od 23 lutego 2020 r. Wnioskodawca posiada status stałego pobytu w Wielkiej Brytanii, oraz, że pomimo zawartego związku małżeńskiego nadal pracuje w Wielkiej Brytanii, posiada i będzie posiadać stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii w kontekście wyżej powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie zastosowanie ma art. 4 ust. 2 lit. a) Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Zatem, Wnioskodawca dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii. W konsekwencji, w 2021 r. Wnioskodawca podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegać opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nie podlega opodatkowaniu od dochodów uzyskanych na terytorium Wielkiej Brytanii. Należy wyjaśnić, że brak zobowiązań podatkowych w Polsce wystąpi tylko w sytuacji braku uzyskiwania dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Wnioskodawca wskazał m.in., że na stałe zamieszkuje w Wielkiej Brytanii, żona wnioskodawcy mieszka w Polsce w ich wspólnym domu.
  • w interpretacji indywidualnej z dnia 27 kwietnia 2021 r. o numerze 0113-KDIPT2-2. 4011.69.2021.2.AKR organ podatkowy potwierdził, że wnioskodawca nie jest rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej, tj. osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT i nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Cyt.: „W toku analizy stanu faktycznego w świetle ww. przepisów (zarówno ustawy o PIT jak i Konwencji) należy dojść do wniosku, że centrum interesów osobistych oraz gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) Wnioskodawcy znajduje się w Wielkiej Brytanii, a nie w Polsce. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rodzinę oraz prawo własności nieruchomości. Są to jednak odosobnione okoliczności, które nie mogą wpływać na ocenę tzw. rezydencji podatkowej. Wszelkie pozostałe okoliczności świadczą o tym, iż miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest Wielka Brytania, w której wymieniony przebywa od 4 lat i gdzie realizuje cele osobiste jak i zawodowe. Pobyt Wnioskodawcy ma charakter trwały i zamierzony, a także spełnia cechy określające ognisko domowe. Wielka Brytania jest jedynym miejsce uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę, który to na jej terenie prowadzi działalność gospodarczą, a co za tym idzie jest jedynym miejscem podejmowania działań gospodarczych. Również nie budzi wątpliwości fakt, że Wnioskodawca przez większość roku przebywa w Wielkiej Brytanii (około 305 dni), a do Polski przylatuje jedynie okazjonalnie, w krótkich okresach (łącznie poniżej 183 dni). Tym samym, Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii i nie podlega obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej”. Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym m.in. że miejscem zamieszkania jest Wielka Brytania, tam wynajmuje lokal mieszkalny, organizuje swoje życie osobiste oraz uzyskuje dochody, w Polsce posiada natomiast żonę oraz mieszkanie, w którym jest zameldowany. Wnioskodawca wskazał m.in. że na stałe zamieszkuje w Wielkiej Brytanii, posiada tymczasowy status pre-settled, żona wnioskodawcy mieszka w Polsce w ich wspólnym mieszkaniu, w którym wnioskodawca jest zameldowany. Mając na uwadze powyższe oraz wszystkie przesłanki wskazane wcześniej, w Pana ocenie, stwierdzić należy, że nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Zatem, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT, podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w 2020 i 2021 r. oraz w latach następnych (przy założeniu braku znaczących zmian stanu faktycznego oraz prawnego). Równocześnie jest Pan świadomy, że brak zobowiązań podatkowych w Polsce występuje tylko w sytuacji braku uzyskiwania przez Pana dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie

Czy jest Pan rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej, tj. jest osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; dalej: "ustawa o PIT") i podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce?

Pytanie o stan faktyczny 2020-2021 oraz zdarzenie przyszłe.

Pana stanowisko w sprawie

Nie jest Pan rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej, tj. osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o PIT i nie podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Pana zdaniem, jest Pan rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe. 

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Na podstawie art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wskazał Pan we wniosku, od 2007 r. mieszka Pan i pracuje w Wielkiej Brytanii, a zatem w Pana przypadku będą miały zastosowanie przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840) zmodyfikowane Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a.osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b.jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c.jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d.jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Wielką Brytanią.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania. Istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

We wniosku i jego uzupełnieniu wskazał Pan, że:

1.Od 2007 roku prowadzi Pan działalność zarobkową wyłącznie na terytorium Wielkiej Brytanii na podstawie umowy o pracę. Wielka Brytania jest i będzie jedynym miejscem osiągania przychodów przez Pana i co za tym idzie nie osiąga i nie będzie Pan osiągał przychodów za granicą Wielkiej Brytanii, w tym w Polsce.

2.Przed wyjazdem do Wielkiej Brytanii w roku 2007 zawiesił Pan działalność swojej jednoosobowej działalności gospodarczej. W 2012 r. działalność gospodarcza została przez Pana zamknięta, ponieważ podjął Pan decyzję o pozostaniu na stałe w Wielkiej Brytanii.

3.W latach 2007 – 2020 spędzał Pan w Wielkiej Brytanii więcej niż 320 dni w ciągu roku, a w roku 2021 więcej niż 195 dni. W przyszłości również planuje Pan przebywać na terenie Wielkiej Brytanii więcej jak 183 dni w roku.

4.W 2020 oraz 2021 r. Wielka Brytania traktowała Pana za rezydenta podatkowego, z uwagi na Pana miejsce zamieszkania w tym kraju.

5.Posiada Pan obywatelstwo polskie oraz brytyjski status settled. Uczy się Pan języka angielskiego z zamiarem ubiegania się o obywatelstwo brytyjskie. Jest Pan umieszczony w spisie wyborców.

6.Podatek dochodowy, składki zdrowotne oraz społeczne odprowadzane są i będą na terenie Wielkiej Brytanii. Jest Pan właścicielem samochodu zarejestrowanego na terenie Wielkiej Brytanii, przez co ma Pan obowiązek opłacania "road tax" (podatek drogowy) oraz ponosi Pan wydatki na jego utrzymanie, ubezpieczenie i przeglądy techniczne. Posiada Pan konto oraz karty płatnicze w brytyjskim banku. Dysponuje zarejestrowanym angielskim numerem telefonu komórkowego. Posiada Pan ubezpieczenie zdrowotne w Wielkiej Brytanii, gdzie posiada Pan National Insurance Numer.

7.Pana aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska jest oraz będzie umiejscowiona w Wielkiej Brytanii. Mieszka Pan i pracuje w Wielkiej Brytanii, nie planuje Pan wracać do Polski na stałe, tym samym Pana aktywność skupiona jest i będzie na terytorium Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii jest Pan ławnikiem w miejscowym Sądzie. Jest Pan również rokrocznie jurorem w zawodach o tytuł najlepiej odremontowanego zabytkowego samochodu. W czasie wolnym w Wielkiej Brytanii podróżuje Pan po całym kraju, jeździ Pan na zloty zabytkowych samochodów – co jest Pana pasją, łowi Pan ryby, gra w golfa, biega, spotyka się ze znajomymi, bierze udział w życiu społecznym i kulturalnym miejscowej ludności. W Polsce nie ma Pan znajomych i nie utrzymuje znajomości z osobami sprzed wyjazdu do Wielkiej Brytanii, nie prowadzi Pan żadnej aktywności społecznej, politycznej, obywatelskiej ani kulturalnej.

8.W Wielkiej Brytanii prowadzi Pan własne gospodarstwo domowe.

9.Pana rodzina mieszka w Polsce. W chwili obecnej córka mieszka wraz z mężem w mieszkaniu własnościowym, jest samodzielna. Żona mieszka sama. Żona nie jest i nie będzie na Pana utrzymaniu. Z żoną nie tworzy Pan wspólnego gospodarstwa domowego. Jesteście Państwo w separacji faktycznej nieformalnej. Z żoną widuje się Pan nieregularnie i okazjonalnie podczas Pana rzadkich pobytów w domu, którego jest Pan współwłaścicielem. Żona odwiedzała Pana w Wielkiej Brytanii w latach 2008 – 2011. Średnio raz na rok, jednorazowy pobyt trwał od 2 tygodni do 1,5 miesiąca.

10.W Polsce współposiada Pan wraz z żoną dom, gdzie jest Pan właścicielem 1/2 tej nieruchomości, nie jest Pan w nim zameldowany. Przez większość czasu nie używa Pan tej nieruchomości, ani nie otrzymuje z niej korzyści majątkowych. Opłaty za kredyt hipoteczny tej nieruchomości, podatki, prąd, kanalizacje, wywóz śmieci pokrywa żona. Współposiada Pan wraz z żoną dwa samochody osobowe (rok produkcji 2004 i 2011). Z samochodów tych korzysta żona. Utrzymuje je, ubezpiecza, dokonuje przeglądów technicznych oraz opłaca naprawy.

11.Nie posiada Pan w Polsce konta w żadnym innym banku i co za tym idzie żadnych kart płatniczych. Nie posiada Pan numeru telefonu komórkowego zarejestrowanego w RP. Posiada Pan ubezpieczenie na życie u polskiego ubezpieczyciela w ramach zabezpieczenia kredytu hipotecznego.

12.Posiada Pan w RP miejsce zameldowania w domu rodzinnym, aktualnie dom ten jest własnością Pana brata.

Skoro ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze łączą Pana z Wielką Brytanią, to w 2020 i w 2021 r. oraz w latach następnych (o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. W okresie tym, podlega i będzie podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce będą podlegały opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko – brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., a przez Wielką Brytanię 29 czerwca 2018 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa, jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowanie w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI,

Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

a.w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz

b.w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI,

postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko – brytyjskiej przez Polskę:

·w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz

·w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy wyjaśnić, że w 2020 r. i w 2021 r. oraz w latach następnych (jeśli nie zmieni się stan faktyczny i prawny) nie ma Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Zatem, w tym okresie podlega i będzie Pan podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega i będzie Pan podlegał opodatkowaniu tylko od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. Pana zagraniczne dochody nie podlegają i nie będą podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast odnosząc do statusu rezydencji podatkowej wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Certyfikat rezydencji oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest miejsce zamieszkania. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu, bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu; może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. oświadczenie w formie mailowej czy papierowej, dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, oświadczenie podatnika, odpis z właściwego rejestru handlowego, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, czy też decyzja podatkowa). Certyfikat stanowi środek dowodowy (wyłączny) posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi, zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przede wszystkim trzeba uznać, że uzależnienie stosowania opodatkowania przewidzianego w odpowiedniej umowie w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (we wskazanym zakresie), od przedstawienia certyfikatu rezydencji oznacza, że fakt posiadania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium określonego państwa, nie może być dowodzony w inny sposób, aniżeli za pomocą tegoż certyfikatu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

  • stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
  • zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, 655 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).