Interpretacja indywidualna z dnia 10.07.2020, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.343.2020.2.WS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu 6 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 30 czerwca 2020 r. (data wpływu 2 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Od dnia 06.02.2019 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiot stanowi działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.

Osiągane przez Wnioskodawcę przychody z prowadzonej działalności gospodarczej pochodzą ze świadczenia usług programistycznych, polegających na tworzeniu, rozwinięciu lub ulepszaniu programów komputerowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, jak i modyfikuje i ulepsza istniejące już oprogramowanie innych osób. Dochody uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności to dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które Wnioskodawca osiąga ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W dniu 07.02.2019 r. Wnioskodawca zawarł umowę polegającą na świadczeniu usług tworzeniu, projektowaniu, analizowaniu, implementowaniu i modyfikacji oprogramowania. Na podstawie § 2 ww. umowy Wnioskodawca świadczy następujące usługi:

• tworzenie analiz/projektów do systemów informatycznych,
• projektowanie i wykonywania komponentów oprogramowania do aplikacji,
• tworzeniu dokumentacji technicznej do utworzonych programów,
• tworzeniu dokumentacji technicznej do systemów informatycznych,
• instalację i konfigurację oprogramowania na wskazanych środowiskach.

Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne o szerokim spektrum zastosowania. Zgodnie z § 4 powyższej umowy przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne (w tym wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich) do projektów, oprogramowania, raportów i dokumentacji powstałych w wyniku realizacji usługi, w ramach wynagrodzenia za wykonanie tej usługi, na usługobiorcę. Wnioskodawca sprzedaje prawa do wytworzonego oprogramowania. Umowa trwa nadal. W ramach współpracy z tą firmą rozwijane jest autorskie oprogramowanie, które jest silnikiem decyzyjnym oraz system do zarządzania regułami biznesowymi dla aplikacji opartych o język programowania.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest częścią większego projektu realizowanego w ramach umowy. Nad przedmiotowym programem pracuje zespół złożony z programistów, testerów i analityków, a jego głównym zadaniem jest rozwój i utrzymanie aplikacji od strony klienta. Wnioskodawca jest jednym z członków tego zespołu zespołu programistów. W ramach pracy w tym zespole Wnioskodawca rozwija, ulepsza lub modyfikuje już istniejące oprogramowanie autorskie innych osób oraz pisze funkcjonalności od początku. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest wdrażane zarówno do użytku wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Zespół tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegające ochronie na postawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 1191 z późn. zm.). Prawa majątkowe do programów komputerowych tworzonych zgodnie z zawartą umową przysługują Spółce, na rzecz której Wnioskodawca świadczy swoje usługi programistyczne.

Główne technologie, dzięki którym powstaje oprogramowanie, to:

1. współbieżny, oparty na klasach, obiektowy język programowania ogólnego zastosowania,
2. obiektowy język skryptowy,
3. strukturalny język zapytań używany do tworzenia, modyfikowania baz danych oraz do umieszczania i pobierania danych z baz danych,
4. zintegrowane środowisko programistyczne. Narzędzie do projektowania i tworzenia, testowania oprogramowania. Zawiera mechanizmy refaktoryzacji kodu,
5. zintegrowane narzędzie dostępu do baz danych. Umożliwia przegląd struktury, projektowanie oraz tworzenie skryptów/procedur/sekwencji bazodanowych,
6. pokrewny z powyższym, lecz posiadający inne niezbędne funkcje,
7. oprogramowanie służące do realizacji wirtualizacji na poziomie systemu operacyjnego,
8. Platformy programistyczne wspomagające prace przy tworzeniu programu.

Poza podatkową księgą przychodów i rozchodów Wnioskodawca prowadzi ewidencję w systemie firmy. Ewidencja jest prowadzona w ramach systemu, w którym Ewidencja opiera się na metodyce zwinnego wytwarzania oprogramowania implementacji funkcjonalności oprogramowania są tam podzielone na bloki zadań. Pod takimi blokami znajdują się opisy zadań, a także logowany czas pracy. Poza tym w repozytorium kodu każda linijka jest podpisana imieniem i nazwiskiem, co z łatwością pozwala stwierdzić, które linie kodu były przez Wnioskodawcę pisane lub modyfikowane. W razie potrzeby Wnioskodawca jest w stanie dostarczyć ewidencję. Realizacja wykonywanych przez Wnioskodawcę zadań zgodna jest z projektem, w ramach którego są wykonywane prace programistyczne. Dobór projektu, w ramach którego są wykonywane prace programistyczne, jest uzależniony od firmy.

Wykonywana praca polega na tworzeniu nowego oprogramowania, ma charakter twórczy, celem jest tworzenie od podstaw nowych i oryginalnych rozwiązań, które Wnioskodawca musi zaprojektować. Do wykonania tych prac niezbędna jest wiedza i umiejętności w zakresie technologii i narzędzi informatycznych oraz oprogramowania. Przy tworzeniu programu Wnioskodawca staje przed licznymi problemami natury technicznej, które wymagają od niego szukania nowych nieznanych wcześniej rozwiązań, możliwych do zaprogramowania.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę stan rzeczy prowadzi do wniosku, że działalność, którą Wnioskodawca podejmuje w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, jest działalnością twórczą, która obejmuje prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie zawartą Umową Wnioskodawca zobowiązał się przenieść na mocy zawartej Umowy na rzecz firmy wszelkie autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne do projektów, oprogramowania, raportów i dokumentacji powstałych w wyniku realizacji Umowy. Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Firma działa od 2006 r. prowadzi usługi badawczo-rozwojowe, dostarcza zaawansowane systemy informatyczne dla biznesu. Oferuje usługi firmom a także przedsiębiorcom, których działalność operacyjna opiera się na posiadaniu dużej liczbie klientów i ilości danych. Ww. umową Wnioskodawca jest zobowiązany do zachowania ścisłej poufności (Informacje Poufne) wszelkich informacji organizacyjnych, technicznych, technologicznych, ekonomicznych, finansowych, handlowych przekazywanych niezależnie od formy ich przekazania.

W dniu 25.02.2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę, której przedmiotem jest głównie dodawanie nowych funkcjonalności oraz w mniejszej skali poprawienie istniejącego kodu. Na postawie ww. umowy Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne polegające na modyfikacji i ulepszaniu oraz rozbudowie istniejącego oprogramowania. Główne technologie wykorzystywane przy pracy dla Firmy to:

1. interpretowany skryptowy język programowania zaprojektowany do generowania stron internetowych i budowania aplikacji webowych w czasie rzeczywistym,
2. skryptowy język programowania przeznaczony do tworzenia stron internetowych,
3. strukturalny język zapytań używany do tworzenia, modyfikowania baz danych oraz do umieszczania i pobierania danych z baz danych,
4. zintegrowane środowisko programistyczne. Narzędzie do projektowania i tworzenia, testowania oprogramowania tworzonego. Zawiera mechanizmy refaktoryzacji kodu,
5. zintegrowane narzędzie dostępu do baz danych. Umożliwia przegląd struktury, projektowanie oraz tworzenie skryptów/procedur/sekwencji bazodanowych,
6. Platformy programistyczne wspomagające prace przy tworzeniu programu.

Szczegółowa specyfikacja pracy może być udostępniona w każdym momencie.

Zgodnie z § 5 ww. umowy Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego całość praw majątkowych do Dzieła. Przeniesienie autorskich praw majątkowych do dzieła obejmuje następujące pola eksploatacji:

• utrwalanie,
• zwielokrotnienie,
• modyfikowanie,
• tworzenie utworów zależnych,
• sprzedaż,
• wynajem,
• wprowadzania do obrotu,
• wprowadzania do pamięci komputera,
• wprowadzanie do sieci Internet i innych sieci komputerowych.

Wykonawca zezwala Zamawiającemu na modyfikowanie dzieła, w tym m.in. na dokonywanie korekt, przeróbek, zmian i adaptacji dzieła oraz jego pojedynczych fragmentów, bez nadzoru autorskiego.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody od dnia 06.02.2019 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza oprogramowanie. Działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji (ulepszaniu), rozwijaniu oprogramowania zmierzają zdecydowanie do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje ulepszone produkty (kod programu komputerowego) i procesy oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej (każda z nich jest innowacyjna w swej istocie). Prawo autorskie do kodu programu komputerowego podlega ochronie prawnej z art. 74 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
  
  W ramach współpracy z firmą rozwijane jest autorskie oprogramowanie, które jest silnikiem decyzyjnym oraz system do zarządzania regułami biznesowymi dla aplikacji opartych o język programowania. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest częścią większego projektu realizowanego w ramach umowy. Nad przedmiotowym programem pracuje zespół złożony z programistów, testerów i analityków, a jego głównym zadaniem jest rozwój i utrzymanie aplikacji od strony klienta. Wnioskodawca jest jednym z członków tego zespołu zespołu programistów. W ramach pracy w tym zespole Wnioskodawca rozwija, ulepsza lub modyfikuje już istniejące oprogramowanie autorskie innych osób oraz pisze funkcjonalności od początku. Oprogramowanie składa się z wielu modułów. Można wyróżnić 3 główne:
  • moduł analityczny to moduł do parametryzacji produktów. Jest niezależnym narzędziem do definiowania produktów, taryfikacji i parametryzacji dla każdego rodzaju procesu biznesowego. jest wszechstronny i można go używać w intuicyjny sposób, umożliwiając użytkownikom modyfikowanie istniejących produktów i dodawanie nowych w sposób wrażliwy na czas. Ten moduł daje użytkownikom biznesowym możliwość zmiany algorytmów bez interwencji programisty lub wsparcia administracyjnego;
  • moduł dostępu do danych moduł komunikacji z bazą danych, który ma za zadanie zwiększyć wydajność pracy w połączeniu z bazą danych;
  • moduł główny który jest silnikiem decyzyjnym wykonującym wszystkie wymagane operacje definiowane w module analitycznym, korzystając z funkcji oraz wykorzystując moduł dostępu do bazy danych.
  
  Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne polegające na ulepszaniu, rozwijaniu, modyfikowaniu istniejącego oprogramowania. Oprogramowaniem tym są aplikacje inaczej zwane stronami internetowymi, które Zleceniodawca zleca do tworzenia oraz modyfikowania. Świadczenie wszystkich powyższych usług odbywa się poprzez tworzenie nowego kodu programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej powstaje utwór podlegający ochronie na podstawie Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy, ulepsza/rozwija i modyfikuje komponenty oprogramowania do aplikacji biznesowych. Oprogramowanie ulepszane/rozwijane, czyli wspomniane we wniosku aplikacje, nie są tworzone z udziałem Wnioskodawcy od początku. Wnioskodawca jednak podkreślił, iż wszystkie aplikacje były współtworzone przez niego, a także resztę zespołu, tak więc nie można zaliczyć ich do aplikacji już istniejących.

• w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza oprogramowanie różniące się od rozwiązań spotykanych w praktyce gospodarczej. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace programistyczne mają indywidualny charakter twórczy. Wymagają od Wnioskodawcy szukania nowych, nieznanych wcześniej rozwiązań, możliwych do zaprogramowania, bądź też takich, które w dostateczny sposób zmodyfikują lub ulepszą oprogramowanie. Oprogramowanie tworzone, modyfikowane lub też ulepszane wymaga od Wnioskodawcy wykorzystywania najnowszych technologii. Są one stale rozwijane i ulepszane o nowe funkcjonalności i sposoby radzenia sobie z problemami, wymuszając na Wnioskodawcy konieczność stałego poszerzania zasobów wiedzy. Do wykonania tych prac niezbędna jest wiedza i umiejętności, Wnioskodawca często staje przed licznymi problemami, które wymagają od niego szukania nowych wcześniej nieznanych rozwiązań. Taki stan rzeczy prowadzi do wniosku, że działalność, którą Wnioskodawca podejmuje w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, jest działalnością twórczą, która obejmuje prace rozwojowe podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
• Oprogramowanie lub jego części wytwarzane jest we współpracy z innymi programistami, którzy odpowiedzialni są za poszczególne jego części, które w połączeniu z pozostałymi tworzą Oprogramowanie. Nad przedmiotowym oprogramowaniem pracuje zespół. Wnioskodawca jest więc współtwórcą oprogramowania w rozumieniu art. 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
• Wszystkie działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności wpływają zarówno na poprawę użyteczności, jak i funkcjonalności (wprowadzanie i implementowanie nowych funkcjonalności, poprawianie tych, które już zostały stworzone przez Wnioskodawcę lub inny podmiot).
• We wniosku Wnioskodawca poruszył kwestie tworzonych przez niego aplikacji, które tworzy, ulepsza i modyfikuje nadal, nadal tworzy.
  
  W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania tworzony jest nowy kod oraz algorytmy Wnioskodawca tworzy je w znacznej części. Poza tym wykonuje kod oraz odpowiedzialnych za warstwę wizualną aplikacji.
  
  W wyniku zmian będących skutkiem czynności wykonywanych podczas ulepszania i modyfikacji oprogramowania powstają odrębne od tego oprogramowania utwory podlegające ochronie na podstawie art. 47 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługuje prawo autorskie do ulepszenia, rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
  
  Zgodnie z § 4 zawartej umowy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych i prawa pokrewne (w tym wyłączne prawo zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich) do projektów, ulepszonego i zmodyfikowanego oprogramowania, raportów i dokumentacji powstałych w wyniku realizacji usługi, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tych praw.
  
  Świadcząc wszystkie usługi wymienione we wniosku Wnioskodawca przenosi całość praw autorskich i pokrewnych na rzecz innej firmy.
• Poza podatkową księgą przychodów i rozchodów Wnioskodawca prowadzi ewidencję w systemie zleceniodawcy. Ewidencja jest prowadzona w ramach systemu, która opiera się na metodyce zwinnego wytwarzania oprogramowania implementacje funkcjonalności oprogramowania są tam podzielone na bloki tematyczne. Pod takimi blokami znajdują się opisy zadań, a także logowany jest czas pracy. Poza tym w repozytorium kodu każda linijka jest podpisana imieniem i nazwiskiem, co z łatwością pozwala stwierdzić, które linie kodu były przez Wnioskodawcę pisane lub modyfikowane. W razie potrzeby Wnioskodawca jest w stanie przenieść ewidencję na nośnik fizyczny. W przypadku kontroli będzie w stanie przedstawić wyciąg z ewidencji zawierający wydzielone prawa własności intelektualnej z pominięciem danych, wobec których obowiązuje go tajemnica przedsiębiorstwa. Wspomniana ewidencja prowadzona jest od dnia rozpoczęcia działalności, tj. od dnia 06.02.2019 r., prowadzona jest nadal i będzie prowadzona w przyszłości.
  
  Na potrzeby wykonywanych prac w związku z zawartą umową Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję. Ewidencja prowadzona jest od dnia zawarcia umowy tj. 25.02.2020 r., jest prowadzona nadal i będzie prowadzona w przyszłości.
  
  Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów). Dotyczy to przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (strat) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja jest prowadzona w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej od dnia 06.02.2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym możliwe jest skorzystanie z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie stawki 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisanym stanem faktycznym, możliwe jest skorzystanie przez Wnioskodawcę z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), które umożliwia zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jako utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Mając to na uwadze, prawa do tworzenia, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 cytowanej ustawy.

Działalność badawczo-rozwojowa została zidentyfikowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe oraz prace rozwojowe winny być zgodne z art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

1. Badania naukowe są działalnością obejmującą:
   • badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
   • badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
2. prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektów i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. Patent,
2. Prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. Prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. Prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. Dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. Prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. Wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. Autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W opinii Wnioskodawcy prowadzi on prace badawczo -rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej prace rozwojowe.

Po pierwsze prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu nowego oprogramowania, mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Po drugie prace wykonywane prze Wnioskodawcę obejmują wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia. Zgodnie z zawartymi umowami całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania Wnioskodawca przenosi na firmy i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu.

W ocenie Wnioskodawcy osiąga on kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy). Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. Z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. Ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. Z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. Z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. Wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. Prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. Wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. Dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. Dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy).

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodów z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z art. 30ac i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy). Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box będzie prowadził szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo- rozwojowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanów faktycznych jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy & Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

--------------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki oraz Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste zamknięcie łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy jednak podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej preferencyjne opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (druk 2860) wskazano, że Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R.

W przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Z treści powołanego powyżej art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wysokość kwalifikowanego dochodu ustala się odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym celu należy ustalić iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór podano w ww. przepisie. Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W sytuacji, gdy podatnik uzyskuje dochód z kilku kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ma obowiązek obliczyć wskaźnik nexus odrębnie dla każdego z tych praw i zastosować ten wskaźnik do dochodu przypadającego na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Istotne jest przy tym to, aby przy ustaleniu wskaźnika nexus uwzględnić tylko te koszty wskazane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które odnoszą się do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie zatem wynika, że dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy odrębnie ustalić kwalifikowany dochód. Potwierdza to wykładnia językowa tego przepisu. Należy bowiem zwrócić uwagę, że wskazane w nim pojęcia: wysokość kwalifikowanego dochodu oraz kwalifikowane prawo własności intelektualnej zostały przez ustawodawcę użyte w liczbie pojedynczej. Stąd przepis ten należy interpretować w ten sposób, że odnosi się on do sposobu ustalenia wysokości kwalifikowanego dochodu odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Powyższe rozumienie potwierdza również treść art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wskazuje, że podstawą opodatkowania jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy zwrócić uwagę, że w przepisie tym ustawodawcza używa liczby mnogiej w odniesieniu do powołanych wcześniej pojęć. Zatem na sumę kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej składa się każdy kwalifikowany dochód dotyczący danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) suma to wynik dodawania, zbiór pewnej liczby rzeczy, zjawisk. Aby zatem ustalić sumę, o której mowa w art. 30ca ust. 3 powołanej ustawy, należy w pierwszej kolejności ustalić poszczególne elementy mające się składać na wynik dodawania, a więc poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym.

Powyższe zasady obowiązują niezależnie od tego, czy podatnik tworzy pojedyncze kwalifikowane prawa IP z różnych ich grup wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (np. patent, znak towarowy, wzór użytkowy, autorskie prawo do programu komputerowego), czy też kilka/kilkanaście kwalifikowanych praw IP w ramach jednej grupy tych praw (np. różne patenty, różne autorskie prawa do programów komputerowych).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że poza podatkową księgą przychodów i rozchodów Wnioskodawca prowadzi ewidencję w systemie zleceniodawcy od dnia rozpoczęcia działalności, tj. od 6.02.2019 r. Ewidencja ta jest prowadzona nadal i będzie prowadzona w przyszłości. Również na potrzeby wykonywanych prac w związku z zawartą umową Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, od dnia zawarcia umowy, tj. 25.02.2020 r. Również w tym przypadku ewidencja jest prowadzona nadal i będzie prowadzona w przyszłości. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poza podatkową księgą przychodów i rozchodów). Dotyczy to przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodów (strat) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja jest prowadzona w sposób umożliwiający wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej od 6.02.2019 r.

Odnosząc powyższe regulacje do opisanego przez Wnioskodawcę sposobu prowadzenia ewidencji, należy wskazać, że taka odrębna ewidencja, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz przypadające na nie przychody i koszty uzyskania przychodów oraz dochód (stratę), powinna także wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ostatnia pozycja jest niezbędna do tego, aby dla każdego kwalifikowanego prawa IP wyliczyć w sposób prawidłowy wskaźnik nexus, który jak wskazano powyżej jest niezbędny w celu wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca w opisie sprawy nie wskazał, że wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie wskazał, że w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, należy stwierdzić, że niniejsza ewidencja nie jest prowadzona w sposób prawidłowy, tj. zgodnie z wymogami art. 30cb ust. 1 i ust. 2 omawianej ustawy.

Z powołanych wcześniej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, w celu skorzystania z preferencji, jest zobowiązany do prowadzenia odrębnej ewidencji zawierającej wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ww. ustawy. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują w tym zakresie żadnych wyjątków.

Reasumując z uwagi na to, że Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji zgodnie z wymogami art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co stanowi niezbędną przesłankę do skorzystania z ulgi IP Box, Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej