
Temat interpretacji
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe w części i nieprawidłowe w części
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania wydatku na opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej za koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
- prawidłowe – w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lipca 2022 r. (wpływ 8 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawca od dnia 13 lutego 2013 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…) Przedmiotem działalności są czynności sklasyfikowane głównie jako kody PKD 62.01.Z, 62.02.Z polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 z późn. zm., dalej zwanej „ustawą o PAIPP”) są utworami.
Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm., dalej zwana „ustawą o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatku liniowego 19%.
Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 706).
Wnioskodawca – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi tzw. (...) systemów informatycznych – realizując przedmiot współpracy tworzy nie tylko oprogramowanie, ale także projekty konkretnych rozwiązań informatycznych – w oparciu o własną wiedzę i doświadczenie – przygotowuje projekty konkretnych rozwiązań, które następnie są realizowane pod jego nadzorem przez podwykonawców/pracowników firm na rzecz, których świadczy usługi (zwanych dalej Klientami). Zlecenia informatyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. Określony w ramach Umów łączących Wnioskodawcę i Klientów umów zakres świadczeń zakłada powierzenie następujących obowiązków:
-przygotowywanie projektów rozwiązań technologicznych i programistycznych realizujących deklarowane przez Klientów potrzeby; ustalanie i testowanie hipotez badawczo-eksperymentalnych kluczowych dla rozwoju oprogramowania;
-wypracowywanie rozwiązań programistycznych i technologicznych koniecznych do wdrożenia rozwiązań wskazanych przez Klientów;
-tworzenie prototypów kluczowych elementów oprogramowania przygotowywanego przez Klientów;
-implementację szkieletu projektu realizowanego przez pozostały personel Klientów;
-weryfikację elementów tworzonych przez innych przedstawicieli personelu Klientów oraz dokumentacji tak powstałych rozwiązań; samodzielną realizację prac programistycznych oraz tworzenie stosownej dokumentacji w zakresie koniecznym do realizacji ciążących na Klientach obowiązków.
W ramach prac, ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę, przechodzi na Klienta. Własność przedmiotu, na którym dobro (oprogramowanie – rozumiane także jako jego koncepcje czy projekty) zostało utrwalone, nabywana jest przez Klienta z momentem jego przyjęcia. Dobra niematerialne, będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności Klienta. Wnioskodawca zaś zobowiązany jest do niezwłocznego zamieszczenia ww. w ramach serwerów i repozytoriów Klienta, który to obowiązek stanowi warunek konieczny uznania danego utworu za stworzony w rozumieniu łączącej Wnioskodawcę oraz Klientów umów. W szczególności Wnioskodawca zobowiązuje się przenieść na Kontrahenta powstałe w wyniku realizacji umowy nie tylko programy, ale też samodzielne części programów podlegające ochronie, dokumentację oraz inne utwory niewskazane powyżej. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich współcześnie znanych polach eksploatacji, w szczególności poprzez:
a)utrwalanie i zwielokrotnianie, przy użyciu wszelkich dostępnych technik, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego czy techniką cyfrową;
b)wprowadzanie do obrotu z zastosowaniem wszelkich dostępnych technik i w oparciu o umowy użyczenia, najmu lub dzierżawy, w tym wprowadzenie do pamięci komputera i serwerów sieci komputerowych, pobieranie pożytków;
c)rozpowszechnianie we wszelkich formach, w tym wystawianie, wyświetlanie, odtwarzanie, nadawanie, reemitowanie, a także publiczne udostępnianie w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym przy użyciu wszelkich dostępnych technik, w szczególności z wykorzystywaniem w sieci Internet i w innych sieci komputerowych;
d)modyfikowanie, co obejmuje w szczególności prawo do korekty, tłumaczenia, przystosowywania, dokonywania przeróbek i zmian całości lub poszczególnych elementów;
e)tworzenie i rozpowszechnianie utworów zależnych, w tym dalszych utworów opartych na utworach lub ich poszczególnych elementach, co obejmuje w szczególności tłumaczenie, zmiany elementów graficznych, kolorystycznych, formatów wizualnych i przestrzennych, a także korzystanie z tak powstałych utworów zależnych w zakresie i na wszystkich polach eksploatacji wskazanych powyżej.
W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Umowy z Klientami każdorazowo zawierają zapisy, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni od wystawienia faktury. Powyższe wynagrodzenie obejmuje głównie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych oraz za pozostałe usługi związane przede wszystkim z kierowaniem przez Wnioskodawcę działem programistycznym przedsiębiorstwa Klienta.
Ogół autorskich praw majątkowych do utworów, których twórcą jest Wnioskodawca, a które powstały w związku z Umową, na wszelkich polach eksploatacji wskazanych w art. 50 ustawy o PAIPP (tj. w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu, wytwarzanie określoną techniką egzemplarzy utworu; w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono, wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy; w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym) oraz w przypadku programów komputerowych również prawa wskazane w art. 74 ust. 4 ustawy o PAIPP (tj. prawo do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii), a także prawo do udzielenia zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych do tych utworów, przechodzą na Klienta z chwilą powstania danego utworu, w jakiejkolwiek nawet niedokończonej postaci, a więc w momencie, gdy dane dzieło stanie się utworem w rozumieniu powszechnie obowiązujących przepisów prawa.
Ponadto, należy podkreślić, że w obecnych czasach nie wystarczy samo pisanie kodów i algorytmów – Klienci oczekują kompleksowego podejścia do świadczonej usługi. Z tego powodu Wnioskodawca w ramach działalności wykonuje także inne czynności o wskazanym wcześniej kierowniczym charakterze, niepolegającym stricte na samodzielnym tworzeniu utworów – w ramach przedmiotowych świadczeń Wnioskodawcy powierza się:
a)koordynację prac działu IT w zakresie związanym z tworzeniem oprogramowania oraz urządzeń i zapewnieniem sprawnego funkcjonowania ww.;
b)planowanie, projektowanie i estymację poszczególnych zadań realizowanych przez dział IT;
c)nadzór nad implementacją rozwiązań wdrożonych przez personel działu IT;
d)kontakt z przedstawicielami innych działów firmy Klienta, jej współpracownikami, kontrahentami oraz inwestorami;
e)pełnienie roli przełożonego nad personelem działu IT i reprezentowanie Klienta przed ww.
Będące ostatecznym efektem świadczeń Wnioskodawcy Oprogramowanie lub jego części wytwarzane jest we współpracy z innymi specjalistami, którzy odpowiedzialni są za poszczególne jego części, które w połączeniu z pozostałymi tworzą. Model ten, jest przyjęty z tego względu, że zarówno dla Wnioskodawcy jak i Klienta niekorzystny jest model współpracy polegający na tym, że Wnioskodawca miałby osobiście wykonywać wszelkie czynności związane z tworzonym oprogramowaniem, w sytuacji gdy ktoś z zespołu Podwykonawców może wykonać ten element zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy dużo taniej i jednocześnie element ten nie utraci na jakości. Inny model postępowania biorąc pod uwagę, że Wnioskodawca charakteryzuje się wieloletnim doświadczeniem w swoich zawodzie, a co za tym idzie jego stawki godzinowe są relatywnie wysokie, byłby nieuzasadniony ekonomicznie.
Finalne oprogramowanie może w niektórych przypadkach ulec modyfikacji już po uzyskaniu całości ogółu autorskich praw majątkowych do utworu przez podmioty. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca, świadcząc usługi na rzecz wskazanych we wniosku podmiotów, nie tylko projektuje i tworzy programy komputerowe lub ich części, ale także dokonuje ich ulepszenia i modyfikacji (w tym w ramach projektowania ww.). Do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania konieczne jest dokonywanie jego rozwijania oraz ulepszania (co wynika z istoty działalności programistycznej), w wyniku czego powstają części oprogramowania, które również podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące koszty:
1.Leasing samochodu/amortyzacja samochodu.
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na leasing samochodu rozumie opłacanie rat leasingowych oraz raty wykupowej oraz pod pojęciem wydatków na amortyzację samochodu rozumie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych wprowadzonego do środków trwałych samochodu osobowego.
2.Eksploatacja samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC).
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na eksploatację samochodu rozumie cykliczny zakup paliwa, opłatę za ubezpieczenie OC/AC samochodu osobowego, dokonywanie koniecznych napraw auta w warsztatach samochodowych świadczących profesjonalne usługi w tym zakresie oraz dokonywanie obligatoryjnych przeglądów technicznych pojazdu.
Koszty poniesione na amortyzację bądź leasing samochodu oraz koszty eksploatacji samochodu (w tym paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie czy ubezpieczenie OC/AC) umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz Klientów, jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie.
Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z Kontrahentami, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych.
3.Sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera).
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na sprzęt komputerowy rozumie zakup odpowiednich urządzeń oraz akcesoriów, które umożliwiają mu bądź ułatwiają tworzenie oprogramowania. Precyzując, Wnioskodawca ponosi koszty na następujące urządzenia: komputer, drukarka, skaner, kamera, telefon, torba na laptopa.
Sprzęt komputerowy zakupiony przez Wnioskodawcę nie stanowi środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej.
Sprzęt komputerowy jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera (laptopa), zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego (monitor) czy też podzespoły oraz akcesoria komputerowe. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Dla przykładu zakup telefonu oprócz sprawdzania kompatybilności oprogramowania (testowania), umożliwia również konsultację z Klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb Klienta i jego oczekiwań, co bez wątpienia pozwala na maksymalne spersonalizowanie produktu.
4.Szkolenia branżowe.
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na szkolenia branżowe rozumie udział w kursach z branży IT (ściślej związanych z programowaniem) oraz zakup literatury specjalistycznej.
Oprogramowanie wytwarzane jest na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne. W tym celu ustawicznie pogłębia On swój zasób wiedzy, uczestnicząc w szkoleniach branżowych z dziedziny prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że pozyskanie tego rodzaju informacji nie jest możliwe za pomocą źródeł bezpłatnych (biblioteki, źródła internetowe), gdyż wysoki poziom specjalizacji sprawia, że zasadne jest korzystanie jedynie z profesjonalnych kursów świadczonych przez podmioty zewnętrzne.
5.Usługi księgowe.
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na usługi księgowe rozumie comiesięczny koszt na prowadzenie księgowości związanej z działalnością gospodarczą.
Usługi księgowe pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). W wyniku czego koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim Utworów, a konkretniej programów komputerowych.
6.Usługi doradztwa prawnego i podatkowego.
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na usługi doradztwa podatkowego i prawnego rozumie możliwość odbycia konsultacji z doradcą podatkowym i adwokatem dotyczącej możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową.
7.Delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania).
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na delegacje krajowe oraz zagraniczne rozumie ściśle z tym związane koszty korzystania z usług transportowych (np. bilety lotnicze, autobusowe) oraz związane z zakwaterowaniem w miejscu innym niż stałe miejsce świadczenia usług czy zamieszkania. Wnioskodawca ponosi wydatki na delegacje krajowe i zagraniczne takie jak koszty transportu oraz zakwaterowania – delegacje, te mają za cel spotkania z Klientem, co służy indywidualizacji tworzonego oprogramowania oraz kodu, w tym pełnej realizacji potrzeb Klienta, w wyniku czego finalny produkt jest maksymalnie spersonalizowany. W przypadku podróży zagranicznych, jak i krajowych poza podstawowe miejsce świadczenia usług konieczne jest również korzystanie z usług hotelowych.
8.Artykuły biurowe.
Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na artykuły biurowe rozumie zakup segregatorów na dokumentację, papier oraz tusz do drukarki.
Artykuły biurowe umożliwiają Wnioskodawcy tworzenie dokumentacji związanej zarówno z ogólnie rozumianą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, jak i ściśle powiązaną z tworzeniem oprogramowania (np. projekty, specyfikacje).
9.Podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B) z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności).
Wydatki związane z usługą podwykonawców umożliwiają Wnioskodawcy powierzenie mu czynności prostych, których efekty są łatwe do osiągnięcia, w wyniku czego zaoszczędzi on czas na podejmowanie prac skomplikowanych, które prowadzą do powstania ciężko osiąganych efektów. Precyzując, podwykonawcy przede wszystkim wykonują prace o charakterze okresowym i rutynowym oraz testują wytworzone oprogramowanie.
Zważając na wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części (kwalifikowane IP).
Od dnia 1 stycznia 2019 r. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:
-zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;
-przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, tj.:
· wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania;
· kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania;
-dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Wszelkie prace świadczone są w sposób uporządkowany oraz są należycie udokumentowane i wykonywane zgodnie z oczekiwaniami Klientów. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz każdego z Klientów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez Klientów nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz każdego z Klientów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego Klienta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w skali światowej, gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali.
W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z Klientem oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Klienta. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Klientów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją, działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.
Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:
Doprecyzować treść drugiego pytania, tj. wyjaśnić, co należy rozumieć pod pojęciem „podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie)”.
Zainteresowany wnioskuje o całościową ocenę prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w ramach okoliczności i uwarunkowań biznesowych przedstawionych w niniejszym Wniosku. W kolejnych latach podatkowych Wnioskodawca zamierza uzyskiwać dochody z oprogramowania w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym zdarzeniu i takie dochody zamierza opodatkować On preferencyjną stawką, a więc wyeksponowane w opisie sprawy informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w przyszłości.
Dla prawidłowego określenia charakteru i przedmiotu wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności zwrócić uwagę należy, że szerokie definiowanie pojęcia programu komputerowego jako nie tylko kodu źródłowego, ale również przygotowawczych materiałów projektowych, takich jak: wydruki, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12) wymusza stwierdzenie, że tworzenie oprogramowania lub jego części dotyczy zarówno sytuacji kiedy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w formie kodu źródłowego, jak i kiedy tworzy Oprogramowanie opracowując dokumentację techniczno-biznesową, na podstawie której wykonanie kodu źródłowego może być zlecone rutynowemu programiście. Takie dokumentacje zgodnie z przepisami Prawa autorskiego traktowane są jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).
Niniejsze stanowisko wynika z tez znajdujących się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:
- materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);
- nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Stanowisko to zostało zaaprobowane również w Interpretacjach podatkowych m.in. w Piśmie z dnia 18 listopada 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0112-KDIL2-2.4011.707.2021.2.AA.
Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu.
W związku z powyższym w tworzenie Oprogramowania przez Wnioskodawcę można podzielić na dwie kategorie:
- tworzenie Oprogramowania jako stworzenie kodu źródłowego;
- tworzenie Oprogramowania jako stworzenie jego projektu, koncepcji, i szczegółowej dokumentacji techniczno-biznesowej na podstawie której wykonanie kodu źródłowego może być zlecone rutynowemu programiście.
Przykładowo – w 2019 r. Wnioskodawca rozpoczął współpracę z firmą (…) Kontrahent zwrócił się do Wnioskodawcy, gdyż potrzebował zaprojektowania pakietu Oprogramowań, które będą w stanie przetworzyć informacje na temat (…) Podkreślenia należy, że takiej technologii jak dotąd nie stworzyła żadna inna firma tak więc działania te są bardzo nowatorskie, wymagały długotrwałych testów, zmian koncepcji, weryfikacji poszczególnych etapów.
Współpracując z ww. firmą w 2019 r., 2020 r. i część 2021 r. w ramach Umowy Wnioskodawca realizował obie z wymienionych powyżej kategorii tworzenia Oprogramowania – tworzył zarówno jego koncepcję, kształt, architekturę, jak i tworzył jego kod źródłowy, który następnie był sprzedawany Kontrahentowi. Poziom skomplikowania tego etapu był tak wysoki, że zasadniczo nie dało zlecić jego wykonania „rutynowemu” programiście. Wysoki poziom skomplikowania wynikał z faktu, ze oprócz stworzenia Oprogramowań obsługujących dane funkcje urządzenia, Oprogramowania te musiały ze sobą współdziałać – wymieniać miedzy sobą informacje oraz nie mogły nawzajem wykluczać/blokować swojego działania. W tym etapie Wnioskodawca korzystał również ze wsparcia Podwykonawców – stworzył w ramach swojej działalności mały zespół projektowy. Podwykonawcy ramach swoich Umów przenosili na Wnioskodawcę prawa autorskie i wyniki swoich prac rozwojowych dotyczące tworzonej przez siebie części lub całości Oprogramowania. Zakres aktywności tych Podwykonawców miał charakter kreatywnej i zindywidualizowanej działalności, która prowadziła do powstania utworów w rozumieniu prawa autorskiego. Nabywane przez Wnioskodawcę Oprogramowania lub ich części były składnikiem (częścią) niezbędną do zbudowania całości pakietu Oprogramowań lub ewentualnie wykonania ulepszeń Oprogramowań wcześniej stworzonych przez Wnioskodawcę.
W związku ze stworzeniem pakietu Oprogramowań, sprzedanego na rzecz Kontrahenta zakończyła się konieczność tworzenia przez Wnioskodawcę kodu źródłowego. Od 2021 r. Wnioskodawca realizuje na rzecz spółki (…) tylko usługę tworzenia projektu, koncepcji, rozbudowywania istniejącego pakietu Oprogramowań, dodawania do niego dodatkowych Oprogramowań wspomagających jego działanie i ciągłe ulepszanie. Ze względu na to, że w tym etapie część prac może być wykonana przez rutynowych programistów Wnioskodawca nie zajmuje się już pisaniem kodu źródłowego, a robią to programiści zatrudnieni przez (…) na podstawie dokumentacji, koncepcji i wytycznych stworzonych przez Wnioskodawcę.
Reasumując, w tym etapie współpracy Wnioskodawca nie tworzy już bezpośrednio kodu źródłowego, a sporządza jego koncepcję, dokumentację techniczno-biznesową na podstawie której rutynowo działający programiści zatrudnieni przez Kontrahenta mają wdrażać realizowane założenia. Prawo własności intelektualnej do pierwszej wersji pakietu Oprogramowań zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę na poprzednim etapie (lata 2019, 2020 i część 2021) i obecnie ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja techniczno-biznesowa wytwarzanego dodatkowego oprogramowania oraz tworzenie innowacyjnych rozwiązań w celu poprawy jego użyteczności i funkcjonalności.
Nie jest wykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca będzie brał udział w innych projektach, które będą posiadały te same cechy co aktualnie realizowany projekt: twórczy charakter, będą podejmowane w sposób systematyczny, oraz będą podejmowane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Cechy te w przypadku takiej działalności jak Wnioskodawcy – tworzenia rozwiązań informatycznych (a nie rutynowym i technicznym programowaniu) są nieodzownym elementem jego działalności.
Projekty Wnioskodawcy zawsze są nowatorskie, twórcze, nieprzewidywalne w sposobie osiągnięcia oczekiwanego efektu, metodyczne w ich realizacji (wymagają posiadania konkretnego planu i etapów realizacji), możliwe do przeniesienia lub odtworzenia.
Wynika to z faktu, że działalność podejmowana przez Wnioskodawcę generalnie polega na tworzeniu nowego Oprogramowania (rozumianym zarówno jako tworzenie nowatorskiego kodu jak i tworzenie jego koncepcji i dokumentacji techniczno-biznesowej) w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe konkretnego Klienta. Klient we Współpracy określa jaki ma być efekt. Przykładowo – wspomniany uprzednio Kontrahent określił, że (…) Znalezienie drogi, środków i narzędzi do osiągnięcia tego efektu jest zadaniem Wnioskodawcy. Zauważyć należy, że w działalności programistycznej istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą doprowadzić do finalnego efektu. Wnioskodawca musi określić jakie środki muszą być użyte i są najoptymalniejsze dla osiągniecia założonego przez Klienta efektu. Działania prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Musi on dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Sposób wykorzystania tej wiedzy jest zawsze unikalny, gdyż jest stworzony pod kątem konkretnego produktu i niemożliwym jest jego powielenie w innym urządzeniu, niż to dla którego dane Oprogramowanie zostało zaprojektowane.
Wnioskodawca prowadzi zawsze pracę według ścisłego ustalonego przez siebie harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, to oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.
Podsumowując, Wnioskodawca wytwarza nowe koncepcje, narzędzia, rozwiązania, niewystępujące dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskie, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzające to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności.
Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności – autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie podkreślić należy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Doprecyzować treść pytania pierwszego, drugiego i piątego, tj. wskazać:
Co – w kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej – należy rozumieć pod pojęciem „Oprogramowania”?
Pojęcia są używane zamiennie – Oprogramowanie/Program komputerowy lub części oprogramowania/części Programu komputerowego. Niezależnie nazewnictwa w każdym przypadku mamy do czynienia z efektem podlegającym ochronie wynikającej z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – autorskim prawem do programu komputerowego.
Jakie konkretne „Oprogramowania” Pan wytworzył lub wytwarza/rozwija/ulepsza?
Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytworzył m.in. następujące oprogramowania: (…)
Czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:
Nie.
Jakie to badania? Co było/jest ich przedmiotem i celem? W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?
Nie dotyczy.
Jakie metody badawcze Pan stosował/stosuje?
Nie dotyczy.
Czy badania przyniosły określone efekty (jakie)?
Nie dotyczy.
Czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać:
W jakich okresach je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?
Od 01.01.2019 r., czyli od momentu rozpoczęcia projektu dotyczącego stworzenia oprogramowania (…)
Czego dotyczyły/dotyczą te prace rozwojowe? Co było/jest ich celem lub celami? Jakie czynności obejmowały/obejmują te prace?
Prace rozwojowe dotyczą stworzenia/zaprojektowania pakietu Oprogramowań, który będzie (...)
Czy Pana prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem? Jeśli tak, co jest tym wynikiem lub wynikami? Czy wynik/wyniki prac rozwojowych mają miały jakąś ustaloną formę (jaką)? W jaki sposób ten wynik/te wyniki są wykorzystywane na potrzeby Pana działalności?
Tak, pozytywnym wynikiem tych prac jest stworzenie rozwiązań wymienionych poniżej:
(…)
Wyniki te w formie Oprogramowań są sprzedawane Kontrahentom Wnioskodawcy.
Czy w wyniku prac rozwojowych zaprojektował Pan i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, proces albo usługę (jeśli tak, proszę wskazać jaki konkretny produkt, proces bądź jaką usługę)? Czy oferuje Pan produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej?
Tak, zaprojektowany i stworzony pakiet Oprogramowań (…) został sprzedany do firmy wymienionej w poprzednim pytaniu.
Czy w stosunku do Pana dotychczasowej działalności te produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter? Jeśli tak, czy nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług?
Tak, produkty te mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter i nie jest to wynikiem rutynowych lub okresowych zmian do Oprogramowania.
Czy w ramach tej działalności samodzielnie prowadził Pan albo prowadzi Pan prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce? Jeśli tak, proszę wskazać jakie to działania i kiedy je Pan prowadził lub od kiedy je Pan prowadzi?
Nie.
Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:
− zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;
Tak – specyfika efektów świadczeń realizowanych przez Wnioskodawcę zakłada tworzenie utworów o charakterze oryginalnym, dostosowanym do konkretnych potrzeb i możliwości.
− nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;
Zadaniem Wnioskodawcy jest każdorazowo stworzenie rozwiązania oryginalnego. W przypadkach niewymagających działań oryginalnych, dostosowanych do potrzeb i o wysokim stopniu skomplikowania Wnioskodawca nie jest po prostu przez swych Zleceniodawców angażowany w prace.
− nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów?
Jak wyżej – praca Wnioskodawcy z uwagi na swoją specyfikę ma twórczy charakter.
Czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan odpowiednio „Oprogramowaniem” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „Oprogramowań”?
Oprogramowanie stanowi każdorazowo bądź to odrębny program komputerowy, bądź część programu komputerowego o wyodrębnionym charakterze, np. (…) Tak – Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa do tych Oprogramowań do momentu ich sprzedaży Kontrahentowi.
Czy w każdym przypadku tworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Pana „Oprogramowania” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?
Tak.
Czy prowadził Pan albo prowadzi Pan odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „Oprogramowania”, który jest efektem Pana pracy?
W ramach jednych prac rozwojowych powstaje np. kilka Oprogramowań, tak jak w przypadku Oprogramowań (…) Wynika to z poziomu skomplikowania projektu i jego wielowątkowości. Prace rozwojowe dotyczące (…) polegają na stworzeniu pakietu Oprogramowań dzięki, którym (…) Efekt ten nie jest do osiągnięcia poprzez stworzenie jednego Oprogramowania.
Czy „Oprogramowania” zawsze są efektem Pana prac rozwojowych lub Pana badań naukowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce?
Tak.
Czy ponosi Pan odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Klient)?
Tak, Wnioskodawca może odpowiadać za efekty swojej pracy na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego.
W jaki sposób umowy z Kontrahentami regulują kwestię Pana wynagrodzenia? Czy otrzymuje Pan wynagrodzenie:
− wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania” (jeśli tak, proszę wskazać, jakie to prawa);
− także z tytułu innych czynności (jeśli tak, proszę wskazać jakich).
Tak, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie tylko z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do „Oprogramowania”, wszelkie prawa przeniesione w ten sposób stanowią autorskie prawo do programu komputerowego w rozumieniu ustawy o prawach autorskich.
W kontekście przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań, wykonywanie takiego zakresu zadań spełnia, Jego zdaniem, kryteria działalności badawczo-rozwojowej m.in. wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, również pozostają one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu.
Ponownie należy podkreślić, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac wytwarza Oprogramowanie tworząc m.in. dokumentację techniczno-biznesową. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).
Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wymienione we wniosku czynności – zarówno tworzenie kodu źródłowego, jak i tworzenie dokumentacji technicznej jak i zadania realizowane w ramach pełnienia funkcji „A” stanowią dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci m.in. dokumentacji techniczno-biznesowej programu komputerowego, uwzględniając szeroką definicję programu komputerowego, w tym m.in. dokumentację projektową oprogramowania, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.
Czy faktury, które wystawia Pan na rzecz Kontrahentów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac na Kontrahenta? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.
Informacje te nie są wyodrębniane w treści faktur VAT, a w ramach zestawienia, udostępnianego Kontrahentom wraz z fakturą VAT (timesheet).
W jaki sposób poszczególne umowy z Kontrahentami regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Kontrahenta praw do konkretnych stworzonych przez Pana „Oprogramowań”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „Oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Kontrahenta (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Kontrahent)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?
W zawartych umowach prawa przenoszone są wraz z momentem ich powstania – tj. wraz z chwilą, w której efekt prac Wnioskodawcy może być uznany za utwór. Przeniesienie następuje bez konieczności osobnych rozporządzeń ze strony Wnioskodawcy czy Kontrahenta, dodatkowym potwierdzeniem przeniesienia jest zaś zamieszczenie danego utworu w udostępnianym przez Kontrahenta repozytorium oraz zamieszczenie w ww. stosownej dokumentacji.
Komu i na jakich zasadach przysługiwały/przysługują prawa autorskie do efektów działań zespołu w sytuacji, gdy współpracował Pan z innymi specjalistami?
W przypadku gdy zespół to byli specjaliści zatrudniani przez Wnioskodawcę (sytuacja z 2019 r., 2020 r. i części 2021 r.) – Wnioskodawca nabywał od swoich podwykonawców prawa autorskie do stworzonej przez nich ich części lub całości Oprogramowania.
W przypadku gdy zespół to specjaliści zatrudniani przez Kontrahenta (sytuacja od 2021 r.) prawa autorskie (o ile takie wystąpią – z racji tego, że są to rutynowi programiści nie zawsze ich praca kończy się powstaniem utworu) nabywa w takich przypadkach bezpośrednio Kontrahent, osobno od każdego z członków zespołu. Należy przy tym podkreślić, iż Wnioskodawca nie otrzymuje w tym modelu wynagrodzenia za kod stworzony przez programistów zatrudnionych przez Kontrahenta. Wynagrodzenie otrzymuje za stworzenie Oprogramowania jako projektu czyli dokumentacji techniczno-biznesowej, nadzór nad jego realizacją oraz ulepszenie i rozwijanie Oprogramowania.
Czy tworzy Pan niesamodzielne części programów komputerowych „łączone” w jedną całość (dla określenia tych elementów dla poniższych pytań będziemy posługiwali się terminem „części”)? W takim przypadku prosimy o wskazanie:
− czy te „części” programów komputerowych również podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Tak – są to utwory o odrębnym charakterze, możliwe do wyraźnego odróżnienia od efektów prac pozostałych członków zespołu (tak jak projekt domu pozostaje odrębnym bytem od wzniesionego budynku).
− czy ochrona wynikająca z dyspozycji art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługuje:
• każdej z tych „części”, a więc poszczególni ich twórcy przenoszą poszczególne – podlegające ochronie stosownie do wskazanego przepisu – prawa autorskie im przysługujące,
Tak, niemniej nie można mówić o stworzeniu utworu w wyniku dopiero finalnego połączenia.
• prawa autorskie przysługują tylko do finalnego „połączenia”, tzn. nie zachodzi identyfikacja poszczególnych praw autorskich po stronie konkretnych twórców „części” programów komputerowych. W takim przypadku proszę podać komu przysługują (podlegające ochronie) prawa autorskie do takiego „połączenia” tych „części”?
Nie.
Czy każdy twórca „części”, a więc i Pan, przenosi przysługujące Mu prawo autorskie do danej części oprogramowania (składającej się na finalną „całość”)?
Tak, niemniej nie można mówić o stworzeniu utworu w wyniku dopiero finalnego połączenia.
Czy w ramach projektów (w ramach zawartych umów) pełni Pan wyłącznie rolę A, uczestnicząc tym samym we współtworzeniu oprogramowania?
Na dzień dzisiejszy tak, w 2019 r., 2020 r. i część 2021 r. wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmowało też sprzedaż Oprogramowania w formie kodu źródłowego.
Czy współtwórcy (w tym Pan pełniąc funkcję A) oprogramowania łącznie na podstawie odrębnej umowy przenoszą na Kontrahenta prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania i z tego tytułu uzyskuje Pan wynagrodzenie jako A oraz czy Pana imię i nazwisko jako współtwórcy uwidoczniono na egzemplarzu tego utworu lub czy Pana autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu?
Otrzymywane wynagrodzenie wypłacane jest z uwagi na pełnienie funkcji A. W przypadku gdy zespół programistów to programiści zatrudnieni przez Kontrahenta, otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie nie obejmuje sprzedaży kodu źródłowego, gdyż kod źródłowy jest pisany przez rutynowych Programistów, którzy otrzymują za niego wynagrodzenie bezpośrednio od Kontrahenta.
Oprogramowanie będzie w przyszłości (po stworzeniu stosownej podstrony) oznaczone jako stworzone m.in. przez Wnioskodawcę.
Czy jako A samodzielnie tworzy Pan programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie przepisu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Tak – w części i w całości, w części zaś w zakresie projektu tego oprogramowania (przy czym zakres w/w. przekracza ten wskazany w art. 74 ust. 2 prawa autorskiego – nie stanowi bowiem tylko zasad czy idei tak więc stanowi autorskie prawo do programu komputerowego na podstawie przepisów prawa autorskiego).
Czy wynagrodzenie jako A jest wynagrodzeniem za:
− przygotowywanie projektów rozwiązań technologicznych i programistycznych realizujących deklarowane przez Klientów potrzeby; ustalanie i testowanie hipotez badawczo-eksperymentalnych kluczowych dla rozwoju oprogramowania; wypracowywanie rozwiązań programistycznych i technologicznych koniecznych do wdrożenia rozwiązań wskazanych przez Klientów; tworzenie prototypów kluczowych elementów oprogramowania przygotowywanego przez Klientów; implementację szkieletu projektu realizowanego przez pozostały personel Klientów; weryfikację elementów tworzonych przez innych przedstawicieli personelu Klientów oraz dokumentacji tak powstałych rozwiązań; samodzielną realizację prac programistycznych oraz tworzenie stosownej dokumentacji w zakresie koniecznym do realizacji ciążących na Klientach obowiązków;
oraz za:
− koordynację prac działu IT w zakresie związanym z tworzeniem oprogramowania oraz urządzeń i zapewnieniem sprawnego funkcjonowania w/w; planowanie, projektowanie i estymację poszczególnych zadań realizowanych przez dział IT; nadzór nad implementacją rozwiązań wdrożonych przez personel działu IT; kontakt z przedstawicielami innych działów firmy Klienta, jej współpracownikami, kontrahentami oraz inwestorami; pełnienie roli przełożonego nad personelem działu IT i reprezentowanie Klienta przed w/w?
Tak.
W kontekście przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań, wykonywanie takiego zakresu zadań spełnia, Jego zdaniem, kryteria działalności badawczo-rozwojowej m.in. wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, również pozostają one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu.
Ponownie należy podkreślić, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac wytwarza Oprogramowanie tworząc m.in. dokumentację techniczno-biznesową. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).
Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wymienione we wniosku czynności – zarówno tworzenie kodu źródłowego, jak i tworzenie dokumentacji technicznej jak i zadania realizowane w ramach pełnienia funkcji „A” stanowią dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w postaci m.in. dokumentacji techniczno-biznesowej programu komputerowego, uwzględniając szeroką definicję programu komputerowego, w tym m.in. dokumentację projektową oprogramowania, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.
Czy stworzona przez Pana jako A dokumentacja, prototypy oraz projekty stanowią programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie przepisu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Tak.
Czy nabywa Pan od podwykonawców wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, czy też dojdzie do nabycia od nich utworu (programu komputerowego) podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?
Wnioskodawca w przypadku programistów zatrudnianych przez jego działalność gospodarczą nabywał zarówno wyniki prac badawczo-rozwojowych jak i utwory powstałe w wyniku tych prac.
W przypadku gdy współpracuje z Programistami zatrudnionymi przez Kontrahenta to nie nabywa od Podwykonawców, gdyż nie łączy go z nimi żaden stosunek prawny. Są oni jedynie wykonawcami jego instrukcji.
Czy podwykonawcy są w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Nie.
Na podstawie jakiego stosunku prawnego/umowy łączącej Wnioskodawcę i podwykonawcę, podwykonawca świadczy usługi opisane w uzupełnieniu?
Gdy Wnioskodawca zatrudniał Podwykonawców (lata 2019, 2020 i część 2021 r.) były to głównie tzw. umowy B2B, ale zdarzały się też zatrudnienia w oparciu o umowę zlecenia lub umowę o pracę.
Czy podwykonawcy realizują zlecenia dla Pana w ramach prowadzonej przez nich działalności badawczo-rozwojowej, czy też czynią to wyłącznie w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Pana?
W przypadku podwykonawców zatrudnionych w ramach B2B – wykonywali oni czynności w ramach swojej własnej działalności badawczo-rozwojowej, której wyniki odsprzedawali Wnioskodawcy wraz z prawami autorskimi.
W przypadku pracowników i zleceniobiorców – czynności te były wykonywanie w ramach działalności rozwojowej Wnioskodawcy.
Czy podwykonawcy wykonują zlecenia w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej?
Niektórzy tak.
Czy wydatki na usługi doradcze obejmują również opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej?
Tak.
W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów, które Pan ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i które są przedmiotem pytań należy wskazać, czy są one kosztami uzyskania przychodu funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu?
Tak.
Czy i które z wymienionych przez Pana we wniosku wydatków na zakup składników majątkowych stanowią środek trwały (środki trwałe) w prowadzonej działalności gospodarczej, oraz które z wymienionych podlegają amortyzacji?
Żadne z wymienionych środków majątkowych nie stanowią środków trwałych są to elementy wyposażenia amortyzowane jednorazowo takie jak:
-laptopy (amortyzowane jednorazowo),
-monitory,
-drobny sprzęt (myszki, klawiatury),
-rzutnik,
-telefony zakupione do celów testowania aplikacji.
Jaki jest funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z Pana trzeciego i czwartego pytania z poszczególnymi działaniami, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe (we wniosku wskazał Pan ogólnie, że ponoszenie tych wydatków dotyczy Pana działalności, ale nie wyjaśnił Pan kwestii powiązań poszczególnych kosztów z konkretnymi działaniami, które Pan prowadził albo prowadzi jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe)?
1.Leasing samochodu/amortyzacja samochodu i jego eksploatacja (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC).
Wnioskodawca ponosi koszt związany z samochodem – jego leasingiem i użytkowaniem (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis). Samochód umożliwia Mu sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących założeń prac rozwojowych, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych lub na szkolenia branżowe, konferencje.
2.Sprzęt komputerowy (komputery, smartfony).
Tworzenie Oprogramowania wymaga zarówno sprzętu, jak i oprogramowania – sprzęt informatyczny taki jak wymieniony w odpowiedzi na poprzednie pytanie jest niezbędny, gdyż jest to podstawowe narzędzie, na którym prowadzone są prace rozwojowe. Tworzenie Oprogramowań i praca nad nimi zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty czy A, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy jego pomocy, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego/elektronicznego, peryferiów komputerowych oraz akcesoriów elektronicznych. Pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem Oprogramowań.
3.Szkolenia branżowe.
Koszt ten obejmuje takie wydatki, jak m.in. literatura branżowa, udział w szkoleniach, konferencjach, certyfikaty, licencje. W tym miejscu należy podkreślić konieczność poniesienia wydatków na nieustanne kształcenie się Wnioskodawcy w branży IT, która podlega ciągłym zmianom. Prace rozwojowe prowadzone są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do możliwości unowocześnienia prac w ramach realizowanych prac rozwojowych.
4.Usługi księgowe.
Koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca ma więcej czasu na prowadzenie prac rozwojowych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego.
5.Usługi doradztwa podatkowego.
Koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową.
6.Delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania).
Wnioskodawca odbywa czasem podróże służbowe do siedzib swoich kontrahentów w celu zasięgnięcia informacji na temat oczekiwanych efektów, prezentacji wstępnych założeń prac rozwojowych, itp.
7.Artykuły biurowe.
Artykułu biurowe takie jak papier, tonery, materiały papiernicze są niezbędne dla przykładowo zapisywania koncepcji, pomocniczego rozrysowywania rozwiązań.
8.Podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą Wnioskodawcy koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności).
Nabycie usług Podwykonawstwa pozwala Wnioskodawcy na nabycie wyników prac rozwojowych i praw autorskich od Podwykonawców, co pozwala mu na szybszą realizację zleceń, niż jakby samodzielnie prowadził prace rozwojowe. Co więcej, zaangażowanie wykwalifikowanych specjalistów pozwala na możliwość dyskusji, wymiany doświadczeń i poglądów co bezpośrednio przekłada się na wysoką jakość prac rozwojowych.
Czy którekolwiek z opisanych wydatków, których dotyczy Pana trzecie i czwarte pytanie były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Pana konkretnych prac rozwojowych albo badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym?
Tak – koszty Podwykonawstwa.
Pozostałe koszty traktowane są jako koszty wspólne działalności, gdyż oprócz działalności informatycznej Wnioskodawca realizuje również działalność polegającą na (...)
Przyporządkowywane są one do przychodów dot. IP Box w części, w jakiej będą one proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania w ramach IP Box, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania w ramach IP Box do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?
Tak. Wskaźnik ten obliczany jest zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy PIT.
Do litery a – zaliczane są koszty leasingu samochodu, użytkowania samochodu, koszty nabycia sprzętu komputerowego, usług księgowych, doradczych, delegacji i artykułów biurowych z uwzględnieniem proporcji opisanej w odpowiedzi na pytanie 29.
Do litery b – zaliczane są koszty Podwykonawców.
W jaki sposób, według jakich kryteriów przyporządkowuje Pan poszczególne wydatki z Pana trzeciego i czwartego pytania do działań, które traktuje Pan jako konkretne prace rozwojowe albo badania naukowe? Czy zawsze zalicza Pan do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje Pan do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”? Czy stosuje Pan inne zasady przyporządkowania wydatków do wskaźników nexus (jeśli tak, proszę wyjaśnić te zasady)?
Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca prowadzi jedne prace rozwojowe, w wyniku których powstaje kilka Oprogramowań, tak więc nie ma konieczności rozdzielania niniejszych wydatków do różnych prac rozwojowych.
Pytania
1.Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (Oprogramowanie) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?
2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
3.Czy wydatki na:
a) Leasing samochodu/amortyzacja samochodu.
b) Eksploatacja samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC).
c) Sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera),
d) Szkolenia branżowe,
e) Usługi księgowe,
f) Usługi doradztwa podatkowego,
g) Delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
h) Artykuły biurowe,
i) Podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności),
które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?
4.Które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na:
a) Leasing samochodu/amortyzacja samochodu,
b) Eksploatacja samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC),
c) Sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera),
d) Szkolenia branżowe,
e) Usługi księgowe,
f) Usługi doradztwa podatkowego,
g) Delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
h) Artykuły biurowe,
i) Podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności),
w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
5.Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?
6.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?
7.Czy część wynagrodzenia Wnioskodawcy obejmująca pełnienie funkcji „A” w przedstawionych projektach jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?
8.Czy Wnioskodawca może skorzystać z preferencji podatkowej IP Box w zakresie rozliczenia również za rok 2019, 2020 i 2021, a w sytuacji otrzymania pozytywnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dokonać korekty rozliczenia za rok 2019, 2020 i 2021 zgodnie z odpowiedzią udzieloną na niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego?
Pana stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu z dnia 27 lipca 2022 r.)
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, artykuł 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.
Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, by spełnione zostały dwa kryteria:
a)przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz
b)prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
Należy uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.
Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach warunków i okoliczności opisanych w stanie faktycznym.
Powyższe podejście wynika z szerokiego definiowania pojęcia programu komputerowego jako nie tylko kodu źródłowego, ale również przygotowawczych materiałów projektowych, takich jak: wydruki, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12). Takie podejście wymusza stwierdzenie, że tworzenie oprogramowania lub jego części dotyczy zarówno sytuacji kiedy Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w formie kodu źródłowego, jak i kiedy tworzy Oprogramowanie opracowując dokumentację techniczno- biznesową, na podstawie której wykonanie kodu źródłowego może być zlecone rutynowemu programiście. Takie dokumentacje zgodnie z przepisami Prawa autorskiego traktowane są jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).
Niniejsze stanowisko wynika z tez znajdujących się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:
- materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);
- nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Stanowisko to zostało zaaprobowane również w Interpretacjach podatkowych m.in. w Piśmie z dnia 18 listopada 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0112-KDIL2-2.4011.707.2021.2.AA.
Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych przez Niego efektów – zarówno:
- tworzenie Oprogramowania jako stworzenie kodu źródłowego, jak i
- tworzenie Oprogramowania jako stworzenie jego projektu, koncepcji, i szczegółowej dokumentacji techniczno-biznesowej, na podstawie której wykonanie kodu źródłowego może być zlecone rutynowemu programiście,
stanowi utwór, jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a co za tym idzie jest autorskim prawem do programu komputerowego.
Ponadto, wytworzenie tego utworu w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (co zostało uargumentowane w Stanowisku Wnioskodawcy dotyczącym Pytania nr 2) powoduje, że zdaniem Wnioskodawcy stworzone przez niego Oprogramowanie zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż:
1)jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie,
2)podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP,
3)jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc:
1)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych. Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygnaturze 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Oprócz tego w Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati [OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, (...)].
Według podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu Oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Podmiotów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.
Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:
a)nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy i będzie tworzył oprogramowanie, w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którymi współpracuje i będzie współpracował w przyszłości, a Podmioty te mają na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych lub stworzenie nowych, w zależności od swoich potrzeb,
b)nieprzewidywalność: każdy z Podmiotów, z którym Wnioskodawca współpracuje lub będzie współpracował, oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań,
c)metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest i będzie w ramach umów z Podmiotami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Podmiotów i przedstawionym przez nie planem,
d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Klientów jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na owe Podmioty, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez Podmioty.
Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. Wnioskodawca opisał w stanie faktycznym i odpowiedzi na dodatkowe pytania w jaki sposób wykorzystuje obecne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy wynika z wytwarzania nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub na tyle nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących, to znaczy wprowadzających to, czego jeszcze nie było. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności, tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX).
Należy podkreślić, iż Oprogramowania stworzone przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta powodowały stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności lub ulepszały i rozwijały działanie starych Oprogramowań. Z tego powodu zdaniem Wnioskodawcy stworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez niego działalności, jak i jego Kontrahenta.
Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu jego działalności – autorskich praw do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jednocześnie podkreślić należy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.
Wnioskodawca powody do twierdzenia, że jego działalność obejmuje prace rozwojowe, wywodzi z faktu, że w swoich projektach rozwija fachową i specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy tworzenie przez niego Oprogramowań w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe konkretnego Klienta spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, a konkretnie czynności te mają charakter prac rozwojowych określonych przez art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Zastosowanie cedułowości (teorii źródeł) wiąże się z konsekwencjami, zwłaszcza w zakresie możliwości stosowania specjalnych stawek opodatkowania lub kosztów normatywnych. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umów na Kontrahentów. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Zważając na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową ponosi on Wydatki na:
1.Leasing samochodu/amortyzacja samochodu,
2.Eksploatacja samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC),
3.Sprzęt komputerowy (komputer, smartfon),
4.Szkolenia branżowe,
5.Usługi księgowe,
6.Usługi doradztwa podatkowego,
7.Delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
8.Artykuły biurowe,
9.Podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności).
Zauważyć należy, że tylko Koszty Podwykonawstwa traktowane są jako przypisane wyłącznie do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego IP.
Pozostałe koszty traktowane są jako koszty wspólne działalności, gdyż tak jak to zostało wskazane w stanie faktycznym oprócz działalności informatycznej Wnioskodawca realizuje również działalność polegającą na (…)
Koszty wspólne działalności przyporządkowywane są do przychodów dot. IP Box w części, w jakiej będą one proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania w ramach IP Box, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania w ramach IP Box do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone Wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym koszty Podwykonawców – przypisane tylko i wyłącznie do działalności związanej z IP Box oraz koszty wspólne obliczone według powyższej proporcji, należy uznać za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 4, zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a+b) x 1,3 / a+b+c+d,
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie Oprogramowań, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania Umów na Kontrahentów. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową ponosi on wydatki na:
1.Leasing samochodu/amortyzacja samochodu,
2.Eksploatacja samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC),
3.Sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera),
4.Szkolenia branżowe,
5.Usługi księgowe,
6.Usługi doradztwa podatkowego,
7.Delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
8.Artykuły biurowe,
9.Podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności).
Niniejsze Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone Wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na wytworzenie Oprogramowania, w tym koszty Podwykonawców – przypisane tylko i wyłącznie do działalności związanej z IP Box oraz koszty wspólne obliczone według powyższej proporcji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 5, w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Według art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie.
Wskaźnik obliczany jest według wzoru:
(a+b) x 1,3 / a+b+c+d,
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Zgodnie z postanowieniami Umów z chwilą powstania danego utworu, w jakiejkolwiek nawet niedokończonej postaci, a więc w momencie, gdy dane dzieło stanie się utworem w rozumieniu ustawy z dnia 04 lutego 1994 r. o Prawie autorskim i prawach pokrewnych przenoszone są na Klienta majątkowe prawa autorskie do utworów. Nabycie tych praw ma odbywać się bez potrzeby odrębnych rozporządzeń ze strony Wnioskodawcy i w ramach wynagrodzenia wskazanego w umowie. Klient nabędzie zarówno te prawa w całości, na czas trwania ochrony, bez ograniczenia terytorium i ilości wykorzystania, jak i nabędzie w całości związane z tak powstałymi utworami uprawnienia wskazane w art. 46 ww. ustawy.
Przeniesienie na Klienta majątkowych praw autorskich, o których mowa powyżej obejmuje zarówno kompletne utwory jak i ich części oraz wszelkie obecnie znane pola eksploatacji, w szczególności zaś:
- utrwalanie i zwielokrotnianie, przy użyciu wszelkich dostępnych technik, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego czy techniką cyfrową;
- wprowadzanie do obrotu z zastosowaniem wszelkich dostępnych technik i w oparciu o umowy użyczenia, najmu lub dzierżawy, w tym wprowadzenie do pamięci komputera i serwerów sieci komputerowych, pobieranie pożytków;
- rozpowszechnianie we wszelkich formach, w tym wystawianie, wyświetlanie, odtwarzanie, nadawanie, reemitowanie, a także publiczne udostępnianie w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym przy użyciu wszelkich dostępnych technik, w szczególności z wykorzystywaniem w sieci Internet i w innych sieci komputerowych;
-modyfikowanie, co obejmuje w szczególności prawo do korekty, tłumaczenia, przystosowywania, dokonywania przeróbek i zmian całości lub poszczególnych elementów;
- tworzenie i rozpowszechnianie utworów zależnych, w tym dalszych utworów opartych na utworach lub ich poszczególnych elementach, co obejmuje w szczególności tłumaczenie, zmiany elementów graficznych, kolorystycznych, formatów wizualnych i przestrzennych a także korzystanie z tak powstałych utworów zależnych w zakresie i na wszystkich polach eksploatacji wskazanych powyżej.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, dochód otrzymany ze zbycia Oprogramowania stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Stanowi on bowiem dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 6, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej). Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczanego wg wzoru z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 7, czynności wykonywane przez niego w ramach pełnionej funkcji A są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania. Poza ścisłym tworzeniem kodu do poszczególnych modułów oprogramowania oraz testowania różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju produktu, Wnioskodawca jest odpowiedzialny za ich planowanie oraz realizację.
W kontekście przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiskach Wnioskodawcy do zadanych pytań, wykonywanie takiego zakresu zadań spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej m.in. wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, również pozostają one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu.
Należy podkreślić, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
W ramach zawartej umowy Wnioskodawca, pełniąc funkcje A zajmuje się:
a)koordynacją prac działu IT w zakresie związanym z tworzeniem oprogramowania oraz urządzeń i zapewnieniem sprawnego funkcjonowania ww.;
b)planowaniem, projektowaniem i estymacją poszczególnych zadań realizowanych przez dział IT;
c)nadzorem nad implementacją rozwiązań wdrożonych przez personel działu IT;
d)kontaktem z przedstawicielami innych działów firmy Klienta, jej współpracownikami, kontrahentami oraz inwestorami;
e)pełnieniem roli przełożonego nad personelem działu IT i reprezentowanie Klienta przed ww.
Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac wytwarza Oprogramowanie opracowując dokumentację, rozwiązania biznesowe etc. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74). Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).
Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę i obecnie ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy jest m.in. dokumentacja techniczno-biznesowa wytwarzanego oprogramowania oraz tworzenie innowacyjnych rozwiązań w celu poprawy jego użyteczności i funkcjonalności.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w:
a)Objaśnieniu podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r., stanowiącym że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych;
b)Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 listopada 2019 r. o sygnaturze 0114-KDIP3-2.4011.459.2019.2.MG, z której wynika, że nie ma znaczenia, czy prace twórcze polegają wyłącznie na opracowaniu kodu i przenoszeniu do niego prawa autorskich czy też na innych pracach twórczych w ramach przenoszenia praw do utworu. W efekcie czego z Ulgi skorzystać może również szef (zarządzający) projektem, który odpowiada za koordynację prac programistycznych, a także sam pełni w nim funkcje techniczne w postaci świadczenia usług w zakresie wytwarzania, rozwijania lub ulepszania oprogramowania lub jego części. Istotnym jest, że cały zespół i jego praca skierowana jest na wytworzenie oprogramowania.
Ponadto, stan faktyczny podobny do Wnioskodawcy zawarty jest w następujących Interpretacjach, w których stanowisko Wnioskodawców zostało uznane za prawidłowe:
c)Interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2020 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0112-KDIL2-2.4011.462.2020.2.KP,
d)Interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0114-KDIP2-2.4011.462.2021.2.AG,
e)Interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2022 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0112-KDIL2-2.4011.707.2021.2.AA.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy część wynagrodzenia przypadająca za pełnienie funkcji A o wymienionym zakresie zadań stanowi kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, a wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to dochód z Oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 8, odnosząc się do kwestii dokonania korekty złożonego zeznania, w celu zastosowania obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r., 2020 r. i 2021 r. z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego (w tym rozwijanego i ulepszanego) oprogramowania, wskazać należy, że zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540.).
Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację (w tym również zeznanie, wykaz oraz informację, do których składania obowiązani są, na podstawie odrębnych przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci).
W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklarację za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ww. ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.
Zauważyć również należy, że w przypadku Wnioskodawcy odrębna ewidencja na potrzeby IP Box prowadzona jest od 1 stycznia 2019 r. Zawiera ona elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jest prowadzona od wprowadzenia przepisu, który statuuje ulgę IP Box, tj. od wskazanej wyżej daty 1 stycznia 2019 r. Z oczywistych względów, Wnioskodawca nie prowadził jej przed tą datą. Jest ona prowadzona na bieżąco.
W związku z tym, że zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo skorzystać z preferencyjnego opodatkowania uzyskanych w 2019 r., 2020 r. i 2021 r. dochodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej według stawki 5%, to jeżeli w złożonym rozliczeniu rocznym za 2019 r., 2020 r. i 2021 r. Wnioskodawca nie zastosował preferencyjnej stawki 5% podatku od dochodu uzyskanego w 2019 r., 2020 r. i 2021 r. przysługuje Mu prawo do złożenia korekty zeznania oraz skorzystania z preferencji podatkowej IP Box w załączniku PIT/IP, zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Stanowisko o możliwości dokonania takiej korekty potwierdza m.in. Interpretacja indywidualna z dnia 10 marca 2021 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak 0113-KDIPT2-1.4011.940.2020.2.DJD.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)
jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one
prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 updof).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnień wynika m.in., że podejmowana przez Pana działalność polega na tworzeniu nowego Oprogramowania (rozumianym zarówno jako tworzenie nowatorskiego kodu jak i tworzenie jego koncepcji i dokumentacji techniczno-biznesowej) w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe konkretnego Klienta. Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Pana działalność na rzecz każdego z Klientów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonych przez Klientów nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz każdego z Klientów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności. Prowadzi Pan działalność obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Podejmowane przez Wnioskodawcę prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wyniki w formie Oprogramowań są sprzedawane Pana Kontrahentom.
Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:
a)są podejmowane w sposób systematyczny,
b)mają charakter twórczy,
c)obejmują prace rozwojowe oraz
d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zatem tworzenie i rozwijanie przez Pana Oprogramowania/części Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3 / a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:
w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:
do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.
Przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi natomiast, że:
do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
Należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo‑rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:
·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.
Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, ze zm.):
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:
1.przedmiotem Pana działalności są czynności polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych lub ich części,
2.w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi tzw. (...) systemów informatycznych,
3.tworzy, rozwija i ulepsza Pan Oprogramowanie/części Oprogramowania w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
4.wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana Oprogramowanie/części Oprogramowania podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim,
5.przenosi Pan na Kontrahenta prawa do stworzonego oprogramowania lub jego części za co otrzymuje Pan umówione wynagrodzenie,
6.Pana wynagrodzenie obejmuje także wynagrodzenie za pełnienie funkcji A,
7.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programów komputerowych,
8.od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.
Autorskie prawo do Oprogramowania/części Oprogramowania wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pana dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wynagrodzenie przypadające Panu za pełnienie funkcji A w przedstawionych projektach jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.
Może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych w latach 2019-2021. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 1, 5, 6 i 7 jest prawidłowe.
Wątpliwość Pana budzi również kwestia uznania wskazanych we wniosku wydatków za:
·koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, oraz
·koszty do obliczenia wskaźnika nexus.
Jak wskazuje Pan, w ramach prowadzonej działalności ponosi Pan koszty:
a)leasing samochodu/amortyzacja samochodu,
b)eksploatacja samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC),
c)sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera),
d)szkolenia branżowe,
e)usługi księgowe,
f)usługi doradztwa podatkowego,
g)delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
h)artykuły biurowe,
i)podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności).
Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustali Pan jako iloczyn:
·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% zobowiązany jest Pan do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:
·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadywżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami i ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.
Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów
Zgodnie z ww. przepisem należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.
Koszty te, muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać warunki:
· pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art.23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
·być właściwie udokumentowany.
Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.
W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.
W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.
W odniesieniu do kosztów leasingu samochodu i kosztów z nim związanych (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC) należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Pana wydatki na:
a)leasing samochodu/amortyzacja samochodu,
b)eksploatację samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC),
c)sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera),
d)szkolenia branżowe,
e)usługi księgowe,
f)usługi doradztwa podatkowego,
g)delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
h)artykuły biurowe,
i) podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności),
są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.
Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.
Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Wskaźnik nexus „(…) służy do określenia tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej”, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.
Tym samym, wydatki poniesione przez Pana na leasing samochodu/amortyzację samochodu, eksploatację samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC), sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera), szkolenia branżowe, usługi księgowe, usługi doradztwa podatkowego, delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania), artykuły biurowe i podwykonawców zatrudnionych w oparciu o umowę zlecenia lub umowę o pracę, którzy wykonują swoje czynności w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.
Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box (akapit nr 115) – „podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus”.
W piśmie z 27 lipca 2022 r. wskazał Pan, że nabywał Pan od podwykonawców zarówno wyniki prac badawczo-rozwojowych jak i utwory powstałe w wyniku tych prac oraz że podwykonawcy nie są w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, w przypadku, gdy nabywał Pan od podwykonawców, którzy nie są w stosunku do Pana podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, koszt ten należy zaliczyć do litery b wzoru nexus. Natomiast w przypadku, gdy nabywał Pan od podwykonawców prawa własności intelektualnej, wówczas koszt ten należy zaliczyć do litery d wzoru nexus.
Mając na uwadze powyższe, może Pan poniesione wydatki na:
a)leasing samochodu/amortyzacja samochodu,
b)eksploatację samochodu (paliwo, przeglądy techniczne, serwisowanie, ubezpieczenie OC/AC),
c)sprzęt komputerowy (komputer, smartfon, kamera),
d)szkolenia branżowe,
e)usługi księgowe,
f)usługi doradztwa podatkowego (z wyjątkiem opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej),
g)delegacje krajowe oraz zagraniczne (koszty transportu, zakwaterowania),
h)artykuły biurowe,
i) podwykonawstwo (wynagrodzenie za świadczenie usług na podstawie umów o dzieło lub/i umów o współpracy w ramach tzw. B2B z przeniesieniem praw autorskich na Wnioskodawcę. Z podmiotami świadczącymi usługi na rzecz Wnioskodawcy nie łączą go koligacje rodzinne, powiązania kapitałowe lub inne funkcjonalne zależności),
– uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie mogą natomiast stanowić koszty opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej, ponieważ nie ma ona związku z wytworzeniem, rozwinięciem bądź modyfikacją kwalifikowanego IP. Dlatego też nie może zawierać się we wskaźniku nexus.
W ust. 118 Objaśnień podatkowych opublikowanych przez Ministerstwo Finansów, dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej wyjaśniono, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Zatem do kosztów bezpośrednio związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej nie może Pan zaliczyć opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej, ponieważ nie stanowi ona kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatku na opłatę za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej za koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz prawidłowe w pozostałym zakresie.
Przechodząc do kwestii korekty zeznania podatkowego za rok 2019, 2020 i 2021 wyjaśniamy, co następuje.
Stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
W tym miejscu zwracamy uwagę na przepis art. 3 pkt 5 ustawy – Ordynacja podatkowa, który stanowi, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Zgodnie natomiast z art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.
Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji. Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a tej ustawy.
Zatem, jeżeli w złożonym w terminie zeznaniu rocznym za rok 2019, 2020 oraz 2021 nie zastosował Pan obniżonej stawki 5% podatku do kwalifikowanego dochodu uzyskiwanego w roku 2019, 2020 i 2021 to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań oraz skorzystanie z preferencji, zgodnie z cytowanym wyżej art. 81 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.
Reasumując ‒ w odniesieniu do rozliczeń za lata 2019-2021 jest Pan uprawniony do złożenia korekty i wykazania za ten rok dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na rzecz Kontrahentów.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 8 jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.
Weryfikacja zasadności stosowania opisanej we wniosku metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania organów podatkowych. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy.
Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.
Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
W odniesieniu natomiast do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
