Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej IP BOX preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu 8 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 8 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 lipca 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Nie zatrudnia pracowników. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) z uwagi na posiadanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych oraz gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), a także przebywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Dowodem na posiadanie na terytorium Państwa Polskiego nieograniczonego obowiązku podatkowego są rok rocznie składanie zeznania podatkowe o wysokości osiągniętego dochodu. Działalność gospodarczą prowadzi od 27 lutego 2014 r. co potwierdzają wpisy w CEIDG, a także informacje zgromadzone w zasobach organów podatkowych. Wykonywana działalność gospodarcza w głównej mierze dotyczy czynności związanych z oprogramowaniem, tj.: projektowaniem, tworzeniem, testowaniem i utrzymywaniem kodu źródłowego programów komputerowych (PKD 62.01.Z). W ramach owych czynności Wnioskodawca oferuje swoim klientom zarówno gotowe rozwiązania, tzn. nowe oprogramowanie (np. pisanie programów lub tworzenie stron internetowych), a także bierze udział w procesach związanych z rozwijaniem już istniejących rozwiązań informatycznych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe, świadczy usługi konsultingowe i informatyczne polegające na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu i utrzymywaniu oprogramowania komputerowego stanowiącego utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy strony internetowe, aplikacje internetowe, skrypty, algorytmy i funkcje programistyczne. Testuje i wdraża nowe funkcjonalności. Świadczone usługi programistyczne skierowane są bezpośrednio do odbiorców końcowych i wymagają od Wnioskodawcy dużego zaangażowania, wysokiego poziomu doświadczenia, zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stworzone oprogramowanie spełnia cechy nowatorskości, nieoczywistości oraz użyteczności. Wnioskodawca opracowuje utwory całkowicie oryginalne o twórczym i indywidualnym charakterze, nigdzie nie publikowane, których prawa autorskie przysługują tylko zleceniobiorcom i nie są ograniczone prawami osób trzecich. Nie nabywał wyników prac B + R prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm. W ramach współpracy ze zleceniodawcami projektuje i rozwija unikatowy program do komunikacji i zarządzania siecią aptek oraz dostępną przestrzenią w biurowcach. Ponadto tworzy i rozwija system do przetwarzania płatności on-line, wykrywania fraudów oraz do bezpiecznej wymiany dużych zbiorów danych pomiędzy współpracownikami i partnerami. Dzięki rozwiązaniom Wnioskodawcy klienci końcowi mogą w pełni zautomatyzować część czynności co skutkuje podniesieniem wydajności i efektywności przedsiębiorstwa.

Wnioskodawcy znany jest zapis art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z którym podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 (przychody, koszty i dochód/strata z kwalifikowanych praw własności intelektualnej), w odrębnej ewidencji. Odrębna ewidencja została utworzona na 2019 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazano ponadto, że w związku z tworzeniem (projektowaniem) rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i uwzględnia dochód z takiego prawa w cenie sprzedaży tego oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej poza rozwijaniem, tworzeniem i ulepszaniem własnych szeroko pojętych rozwiązań informatycznych na zlecenie innych podmiotów Wnioskodawca dokonuje również rozwoju i ulepszeń oprogramowania, którego właścicielem jest innych podmiot.

Wnioskodawca potwierdza równocześnie, że wymienione w opisie zdarzenia: strony internetowe, aplikacje internetowe, skrypty, algorytmy, funkcje programistyczne, nowe funkcjonalności, stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231). Program komputerowy składa się z elementów takich jak kod źródłowy programu komputerowego, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych, informacje konwersacyjne i dialogowe, a wszystkie te elementów zaliczają się do czynników twórczych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywane są również działania obejmujące zmiany rutynowe i okresowe, np. polegające na aktualizacji wytworzonego oprogramowania lub dostosowywania już wytworzonych rozwiązań informatycznych do postępu sprzętowego.

W odniesieniu do kwestii odpowiedzialności z tytułu umowy o świadczenie usług wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności Wnioskodawca wskazuje, że w relacjach B2B rozróżniamy odpowiedzialność pośrednią lub bezpośrednią w zależności od zapisów zawieranych umów/kontraktów, które co do zasady objęte są klauzulami poufności. Niemniej jednak wskazać należy, iż świadcząc usługi programistyczno-informatyczne dla swoich klientów ponosi on odpowiedzialność za dostarczone do odbiorców rozwiązania i produkty co przejawia się np.: koniecznością utrzymania (support) bądź rozwijaniem programów/aplikacji zgodnie z wolą klienta.

Prowadzenie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej co do zasady charakteryzuje się tym, iż przedsiębiorca samodzielnie kształtuje swoje relacje z klientami, które finalnie swoje odzwierciedlenie znajdują w umowie. Treść umowy czy to ustnej czy pisemnej jest wypadkową wzajemnych negocjacji, a umowa zawiera m.in. sposób i termin realizacji określonej usługi. Współpraca B2B w tym prowadzona przez firmę Wnioskodawcy z odbiorcami programów i oprogramowania nie posiada przymiotu wykonywania pod czyimś kierownictwem ponieważ wzajemne relacje są ustalane treścią umowy. Wnioskodawca sam osobiście w taki sposób organizuje swoją pracę (niezbędny czas, wybór miejsca) aby wywiązać się z zapisów zawartych umów. Rzecz jasna umowy mogą przewidywać jego obecność w określonym miejscu i czasie, np. w związku z wdrażaniem oprogramowania, szkoleniem osób obsługujących nowy program bądź udziałem w zespole projektowym lub kooperacją z innymi dostawcami, np. usług zbliżonych lub zależnych, niemniej jednak nie ma to charakteru zależności służbowej (relacja przełożony - pracownik wynikająca z kodeksu pracy).

Prowadzenie własnej firmy jest nierozerwalnie związane z ryzykiem. To element tak zwanej gry rynkowej i w związku z tym własna działalność gospodarcza zawsze narażona będzie na różnego rodzaju ryzyka. Na prowadzenie działalności gospodarczej wpływa bardzo wiele czynników. Zaliczają się do nich między innymi czynniki mikroekonomiczne oraz makroekonomiczne, do których zaliczamy przykładowo popyt rynkowy, inflację, kursy walut czy zmiany związane z koniunkturą gospodarczą ale również ludzkie błędy. Wnioskodawca stwierdza, że wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi pełne ryzyko gospodarcze.

Preferencyjną stawkę opodatkowania od dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej chciałby stosować począwszy od dochodów za 2019 r.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami tzw. Innovation Box określonymi w art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 oraz art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 t.j. ze zm.), które umożliwiają zastosowanie preferencyjnej stawki 5% podatku od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca jest uprawniony do rozliczania dochodów osiągniętych z wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej programu komputerowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz.2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest: autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Warunkiem koniecznym do skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako prace rozwojowe, czyli jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W opinii Wnioskodawcy, prace realizowane w ramach umowy ze Spółkami z o.o., polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią działalność BR i można stosować stawkę 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich i oprogramowania.

Po pierwsze, prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności BR odznacza się tym, że realizowanie prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. W ujęciu negatywnym twórczy charakter działalności BR wyklucza uznanie za działalność BR czynności mające na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usług opracowanych przez inny podmiot. Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego od podstaw. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny utwór.

Po drugie, prace wykonywane w ramach umów z odbiorcami (Sp. z o.o.) polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią prace rozwojowe. W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania, tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Projekty, które realizuje Wnioskodawca dotyczą nowego oprogramowania, prowadzą do powstania nowego oprogramowania dostępnego dla klientów Spółek, spełniając definicję prac rozwojowych.

Po trzecie, prace nad programem mają systematyczny charakter. Oznacza to, że nie mają one charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na kontynuacje w przyszłości. Prowadzone projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom klientów, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego. Reasumując należy uznać, że prace Wnioskodawcy polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wykonywane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej czynności badawczo-rozwojowe mają charakter twórczy ponieważ cechuje je zespól działań podejmowanych w kierunku tworzenia lub inaczej powstania czegoś nowego dotąd nieistniejącego. Wymaga to od Wnioskodawcy umiejętności kreowania jakiegoś dotąd nieistniejącego produktu lub produktu który w rzeczywistości różni się od innych już istniejących rozwiązań na tyle, że można go postrzegać jako nowy innowacyjny element oferowany na wolnym rynku. Jako przedsiębiorca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot ale różni się na tyle, że mieści się w pojęciu czegoś innowacyjnego. Rezultatem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej są opracowania nowych koncepcji lub narzędzi. Prace wykonywane w działalności badawczo-rozwojowej mają charakter indywidualny ponieważ wykonuje je osobiście i są wynikiem procesów myślowych wymagających należytego stopnia kreatywności. Wnioskodawca nie działa w sposób rutynowy powielając te same rutynowe czynności. Ponadto wyniki tych prac mają przymiot oryginalności ponieważ brak jest ich pierwowzorów. Twórcza działalność Wnioskodawcy to nie tylko kreatywne myślenie ale również inne działania cechujące nowości, tj.: demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony.

Na dowód powyższego Wnioskodawca wskazuje, iż stworzył i rozwija unikatowy program do komunikacji i zarządzania siecią aptek oraz dostępną przestrzenią w biurowcach. Ponadto tworzy i rozwija system do przetwarzania płatności on-line, wykrywania fraudów oraz do bezpiecznej wymiany dużych zbiorów danych pomiędzy współpracownikami i partnerami. Dzięki rozwiązaniom Wnioskodawcy klienci końcowi mogą w pełni zautomatyzować część czynności co skutkuje podniesieniem wydajności i efektywności przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca prowadzi działalność od 27 lutego 2014 r. co potwierdzają wpisy w CEIDG, a także informacje zgromadzone w zasobach organów podatkowych. Nie jest to działalność zawiązana w związku z wprowadzeniem przez ustawodawcę pakietu dla przedsiębiorców funkcjonującego pod potoczną nazwą IP BOX. Już samo to wskazuje, iż prace badawczo-rozwojowe mają charakter systematyczny, a nie incydentalny. Prowadzona działalność gospodarcza cechuje się metodycznością, zaplanowaniem i uporządkowaniem, a dzieje się tak ze względu na rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej, która polega na tworzeniu nowego lub rozwijaniu już istniejącego oprogramowania. Prowadzone projekty badawczo-rozwojowe są zaplanowane i posiadają określone cele, harmonogramy i zasoby. Konieczność systematycznego wykonywania technicznych czynności składających się na badanie i rozwój wynikają również z zawartych umów z finalnymi odbiorcami oprogramowania.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzona działalność badawczo-rozwojowa wypełnia definicję wskazaną w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. opublikowanych na stronie Ministerstwa Finansów, tj.: działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe i ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. W ramach świadczonych usług oferuje swoim klientom zarówno gotowe rozwiązania tzn. nowe oprogramowanie (np. pisanie programów lub tworzenie stron internetowych), a także bierze udział w procesach związanych z rozwijaniem już istniejących rozwiązań informatycznych. Tworzy, rozwija, ulepsza i utrzymuje oprogramowania komputerowe stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tworzy strony internetowe, aplikacje internetowe, skrypty, algorytmy i funkcje programistyczne. Testuje i wdraża nowe funkcjonalności. Świadczone usługi programistyczne skierowane są bezpośrednio do odbiorców końcowych i wymagają od Wnioskodawcy dużego zaangażowania, wysokiego poziomu doświadczenia, zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca chciałby również potwierdzić, iż oprogramowanie do którego chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania jest wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez niego. Ponadto oprogramowanie będące autorstwa Wnioskodawcy podlega ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231). Program komputerowy składa się z elementów takich jak kod źródłowy programu komputerowego, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych, informacje konwersacyjne i dialogowe, a wszystkie te elementy zaliczają się do czynników twórczych. W relacjach B2B rozróżniamy odpowiedzialność pośrednią lub bezpośrednią w zależności od zapisów zawieranych umów/kontraktów, które co do zasady objęte są klauzulami poufności. Niemniej jednak wskazać należy, iż świadcząc usługi programistyczno-informatyczne dla moich klientów Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za dostarczone do odbiorców rozwiązania i produkty co przejawia się np. koniecznością utrzymania (support) bądź rozwijaniem programów/aplikacji zgodnie z wolą klienta.

Prowadzenie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej co do zasady charakteryzuje się tym, iż przedsiębiorca samodzielnie kształtuje swoje relacje z klientami, które finalnie swoje odzwierciedlenie znajdują w umowie. Treść umowy czy to ustnej czy pisemnej jest wypadkową wzajemnych negocjacji, a umowa zawiera m.in. sposób i termin realizacji określonej usługi. Współpraca B2B w tym prowadzona przez firmę Wnioskodawcy z odbiorcami programów i oprogramowania nie posiada przymiotu wykonywania pod czyimś kierownictwem ponieważ wzajemne relacje są ustalane treścią umowy. Wnioskodawca sam osobiście w taki sposób organizuje swoja pracę (niezbędny czas, wybór miejsca) aby wywiązać się z zapisów zawartych umów. Rzecz jasna umowy mogą przewidywać jego obecność w określonym miejscu i czasie np. w związku z wdrażaniem oprogramowania, szkoleniem osób obsługujących nowy program bądź udziałem w zespole projektowym lub kooperacją z innymi dostawcami np. usług zbliżonych lub zależnych, niemniej jednak nie ma to charakteru zależności służbowej (relacja przełożony - pracownik wynikająca choćby z kodeksu pracy). Prowadzenie własnej firmy jest nierozerwalnie związane z ryzykiem. To element tak zwanej gry rynkowej i w związku z tym własna działalność gospodarcza, zawsze narażona będzie na różnego rodzaju ryzyka. Na prowadzenie działalności gospodarczej wpływa bardzo wiele czynników. Zaliczają się do nich między innymi czynniki mikroekonomiczne oraz makroekonomiczne, do których zaliczamy przykładowo popyt rynkowy, inflację, kursy walut czy zmiany związane z koniunkturą gospodarczą ale również ludzkie błędy. Wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze.

W związku z ulepszaniem/rozwijaniem oprogramowania Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a także dochód z takiego prawa uwzględnia w cenie sprzedaży. Na podstawie zawartych umów o usługi programistyczne tworzy: dokumentację techniczną, użytkową oprogramowania na podstawie wymagań funkcjonalnych, przygotowuje scenariusze testów modułowych i wykonuje testy modułowe, projektuje modele obiektowe oraz modele danych do aplikacji, współpracuje z analitykami biznesowymi przy weryfikacji wymagań biznesowych oraz tworzeniu wymagań funkcjonalnych, a także wykonuje programowanie na podstawie specyfikacji technicznej. Dochody, o których mowa wyżej ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką podatku dochodowego od osób fizycznych. Czym innym jest prawo autorskie, czy też prawo własności intelektualnej, a czym innym prawo własności. Zależności zachodzące we współpracy B2B kształtują się w taki sposób, że osoba władająca prawem jak właściciel może nie posiadać praw autorskich do danego oprogramowania, które jest efektem prac badawczo-rozwojowych twórcy.

Wnioskodawca uważa, że spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania ponieważ prowadzone prace, polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter przez co służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań.& 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że dochód osiągany przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (stanowiącego utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy) kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 podlega wyłącznie dochód z kwalifikowanego IP (oprogramowania), a nie dochód uzyskiwany dodatkowo przy wykonywaniu innych czynności w ramach świadczonych usług. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej