Skutki podatkowe świadczenia usług seksualnych (prostytucji). - Interpretacja - 0113-KDIPT2-1.4011.419.2022.4.MGR

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.419.2022.4.MGR

Temat interpretacji

Skutki podatkowe świadczenia usług seksualnych (prostytucji).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 19 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych świadczenia usług seksualnych (prostytucji). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 czerwca 2022 r. (wpływ 30 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od lat zajmuje się Pani świadczeniem usług seksualnych za pieniądze (prostytucją). Uzyskanych w powyższy sposób przychodów nie zgłasza Pani do rozliczenia podatkowego. Poza tym, osiąga Pani przychód z najmu mieszkania. Niezależnie od przychodu z najmu, podstawowym źródłem Pani dochodu jest jednak świadczenie odpłatnych usług towarzyskich.

Reklamuje się Pani poprzez zamieszczanie anonsów na znanych portalach usług towarzyskich, gdzie widnieją Pani dane kontaktowe (numer telefonu), zdjęcia (część z nich przedstawia również Pani zamazaną twarz - na oryginalnych zdjęciach jest jednak widoczna, co bez trudu umożliwia identyfikację w kontekście konkretnych ogłoszeń), opis oferty oraz cennik poszczególnych usług. Posiada Pani potwierdzenia opłat za zamieszczanie ogłoszeń na przedmiotowych portalach. Część portali, na których się Pani ogłaszała została zlikwidowana. Jest Pani jednak w posiadaniu screenów zamieszczanych tam ogłoszeń. Poza tym, zamieszcza Pani anonse w lokalnej prasie, co również jest w stanie wykazać. W zamieszczanych ogłoszeniach, jak również podczas spotkań z klientami, nie posługuje się Pani prawdziwym imieniem. Podobnie może być w przypadku Pani klientów - nie weryfikuje Pani ich tożsamości. W związku z tym, nie jest Pani w stanie wskazać danych swoich klientów, poza numerem telefonu, z którego kontaktują się w celu umówienia spotkania. Posiada Pani smsy potwierdzające fakt umawiania się na spotkania z klientami pozyskanymi za pośrednictwem portali odpłatnych usług towarzyskich lub prasy. W związku ze świadczonymi usługami korzysta Pani z różnych numerów telefonów. Płatności za świadczone usługi odbywają się w formie gotówkowej.

Przyjmuje Pani klientów w wynajmowanym od kilku lat mieszkaniu. Mieszkanie pełniło wcześniej funkcję lokalu usługowego, w związku z czym umożliwia wejście bezpośrednio „z ulicy”. Umowa najmu została zawarta na czas określony, który już formalnie upłynął. Niemniej, z uwagi na treść art. 674 Kodeksu cywilnego uległa ona przedłużeniu na czas nieoznaczony.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na dzień złożenia wniosku w stosunku do Pani nie toczyło (nie toczy) się postępowanie podatkowe lub kontrolne dotyczące stanu faktycznego objętego wnioskiem. Świadczone przez Panią czynności nie są wykonywane w warunkach określonych w art. 202 ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444 ze zm.). Poza opisanymi usługami osiąga Pani przychód z tytułu najmu nieruchomości. Świadczone usługi seksualne należą do kategorii czynności wymienionych w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Doprecyzowała Pani, że sformułowanie „świadczenie odpłatnych usług towarzyskich” należy rozumieć tożsamo, jak świadczenie odpłatnych usług seksualnych. W Pani przypadku usługi te polegają na wykonywaniu różnych czynności seksualnych z klientami za wynagrodzeniem, polegających zwykle na odbywaniu stosunku płciowego. Nie świadczy Pani „usług seksualnych” za pośrednictwem Internetu.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Usługi seksualne wykonywane są w celach zarobkowych, na własny rachunek, w sposób zorganizowany i ciągły. Czynności te nie spełniają jednak definicji działalności gospodarczej, gdyż stanowią one czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Skoro więc czynności te nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, to nie mogą jednocześnie stanowić działalności usługowej, o której mowa w art. 5a pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, nawet gdyby Organ nie podzielił tej interpretacji, należy ponownie podkreślić, że osiąga Pani przychód w związku z czynnościami, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie osiąga Pani przychodów w ramach działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy usługi seksualne (prostytucja) świadczone przez Panią podlegają podatkowi od towarów i usług?

2.Czy usługi seksualne (prostytucja) świadczone przez Panią podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone Nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania Nr 1, dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, świadczone usługi seksualne (prostytucja) nie podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Przywołany wyżej przepis wprowadza ograniczenie w zakresie przedmiotowym obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ograniczenie to ustawodawca zrealizował przez zastosowanie instytucji wyłączenia spod działania tej ustawy ściśle określonej kategorii przychodów. Prawo podatkowe nie zawiera definicji użytych w przywołanym wyżej przepisie pojęć, należy więc w tym względzie odnieść się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 58 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, że na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

W myśl natomiast art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

W związku z powyższym, przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą być zachowania, które ze swej istoty są sprzeczne z prawami przyrody, ustawą lub zasadami współżycia społecznego i w konsekwencji w ogóle nie mogą być określone w treści ważnej i wywołującej zamierzone skutki umowy. Są to czynności, które w żadnych okolicznościach i warunkach, jakie przepisy prawa przewidują dla zawarcia wolnej od wad umowy, nie mogą być przedmiotem stosunku cywilnoprawnego, nawet hipotetycznie. Przychody wynikające z zachowań, które w żadnych okolicznościach nie mogą być zaakceptowane przez obowiązujący porządek prawny, zostały wyłączone przez ustawodawcę spod działania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, czynności wykonywane przez Panią nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Tym samym, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą również podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.829.2021.3.AP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Odstępuję od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pani stanowiska, na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanej przez Panią interpretacji stwierdzamy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja indywidualna wywoła skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.