W zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym odszkodowaniem. - Interpretacja - 0114-KDIP2-2.4011.236.2022.3.RK

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4011.236.2022.3.RK

Temat interpretacji

W zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym odszkodowaniem.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 8 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymanym odszkodowaniem.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 11 maja 2022 r. (data wpływu 13 maja 2022 r.) oraz pismem z 14 czerwca 2022 r. (data wpływu 17 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2020 roku Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad (…) złożyła do Wojewody (…) wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej „(…)”.

Dnia 14 czerwca 2021 r. Wojewoda (…) wydał decyzję o zezwoleniu na realizację wyżej wymienionej decyzji drogowej, zwanej „Decyzją”. Decyzją tą została objęta m.in. nieruchomość oznaczona jako działki: Nr (…) i Nr (…), które powstały w wyniku zatwierdzenia tym rozstrzygnięciem z podziału działek Nr (…), położona w Gminie (…), obręb (…). Decyzji tej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności. Z dniem 2 września 2021 r., tj. z dniem, w którym powyższa decyzja stała się ostateczna, przedmiotowa nieruchomość przeszła z mocy prawa na własność Skarbu Państwa.

W dniu, w którym postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte oraz w dniu, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna właścicielem całej nieruchomości, w tym działek Nr (...) i Nr (...) był Pani ojciec. Pani ojciec w czasie trwania wyżej wymienionego postępowania wywłaszczeniowego przebywał w Domu Pomocy Społecznej i nie otrzymywał korespondencji dotyczącej wszczęcia ani przebiegu tego postępowania, która to przychodziła na jego poprzedni adres zamieszkania, nie wiedział, że takowe postępowanie się toczy.

Z dniem 30 września 2021 r. na mocy umowy darowizny Pani ojciec przekazał prawa własności m.in. nieruchomości obejmującej działki nr (…) i (…) na rzecz Pani oraz Pani siostry, czyli swoich córek (...) w udziale 1/2 części. Było to już po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego i ostatecznej Decyzji Wojewody (…). O postępowaniu dowiedzieliśmy się po czasie, gdy Pani ojciec otrzymał pismo od GDDKiA na nowy adres pobytu. Niezwłocznie zawiadomiła Pani Wojewodę (…) o przeniesieniu prawa własności na Panią i Pani siostrę z dniem 30 września 2021 r. Wojewoda (…) po tym fakcie wszczął postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania za przedmiotową nieruchomość na Pani rzecz i Pani siostry (nowe właścicielki), a Pani ojca poinformował o utracie statusu strony w niniejszym postępowaniu. Postępowanie wywłaszczeniowe nie toczyło się od nowa, a odszkodowanie otrzymała Pani i Pani siostra.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

Nabycie przez Pani ojca wywłaszczonej nieruchomości nastąpiło dnia 17 sierpnia 1990 r. w formie aktu notarialnego. Pani ojciec nabył nieruchomość od swoich rodziców.

Postępowanie wywłaszczeniowe wszczęto dnia 23 listopada 2020 r.

Działki przejęte na realizację inwestycji drogowej, które są przedmiotem zapytania to działki nr (…) oraz  nr (…), położone w miejscowości (…), Gmina (…), Powiat (…).

Do nieruchomości przejętej przez Skarb Państwa posiada Pani prawo własności (współwłasność w części1/2).

Odszkodowanie zostało wypłacone na podstawie przepisów art. 12 ust. 4 pkt 1, ust. 4a, 4c, 4f i 5, art. 18, art. 22 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 1363 ze zm.) w zw. z art. 130 ust. 2, art. 132 ust. 1a i art. 134 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.).

Odszkodowanie będące przedmiotem Pani zapytania zostało wypłacone stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.).

Do przeniesienia własności działek doszło na podstawie prawa własności Pani ojca (darczyńcy) do omawianych działek, które to były zapisane w księdze wieczystej oraz w ewidencji gruntów i budynków. W księdze wieczystej nie było informacji o żadnym toczącym się postępowaniu, w ewidencji gruntów i budynków również nie było żadnych zmian, nie było tam podziału działek. Zmianę wprowadzono w danych ewidencyjnych dopiero 8 października 2021 r.

Pani prawo własności wywłaszczanych działek potwierdzone było aktem notarialnym z 30 września 2021 r. Darowizna dotyczyła przeniesienia własności nieruchomości. W związku z przeniesieniem prawa własności nieruchomości poprzez zawarcie aktu notarialnego złożyła Pani dokumenty takie jak: wypis z rejestru gruntów, wydany przez Starostę (...), wyrysy z mapy ewidencyjnej wydane przez Starostę (…), wypis i wyrys z planu zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) wydany przez Wójta Gminy (…), które to uprzednio zostały pobrane z odpowiednich placówek.

Po zawiadomieniu Wojewody (…) (Urząd Wojewódzki) o zmianie prawa własności działek zostało wszczęte postepowanie administracyjne w sprawie ustalenia odszkodowania za przedmiotową nieruchomość, na Pani rzecz i Pani siostry (współwłaścicielki).

Pytanie

Czy jest Pani zwolniona z odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanego odszkodowania na cele uzasadniające wywłaszczenie nieruchomości, jeśli nabyłam własność po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego oraz jednocześnie nie da się także określić ceny nabycia, ponieważ była to umowa darowizny, a art. 21 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienia podatkowe jako wyłączenie ze zwolnienia z opodatkowania przedstawia tylko przypadki, gdy właściciel nabył własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego i nabył własność za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem powinna Pani być zwolniona z odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu otrzymanego odszkodowania na cele uzasadniające wywłaszczenie nieruchomości, ponieważ art. 21 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienia przedmiotowe jako wyłączenie ze zwolnienia przedstawia jedynie przypadek, gdy właściciel nabył nieruchomość w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania. Nie spełnia Pani żadnego z tych przypadków, ponieważ własność nabyła Pani już po wszczęciu postępowania wywłaszczeniowego i jednocześnie nie można ustalić ceny nabycia z powodu umowy darowizny. Osobiście uważa Pani, że jeżeli Pani przypadek nie znajdzie się wśród tych, których zwolnienie nie dotyczy, to nie powinnam odprowadzać podatku.

Liczę na pozytywne rozpatrzenie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty w związku z czym do tej kategorii zaliczyć należy również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść), tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zauważyć należy, że do odszkodowań wypłacanych stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są:

przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do zwolnienia danego przychodu z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy, jest uzyskanie przychodu m.in. z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1363, ze zm.):

Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy:

Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl przepisu art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych:

1)Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

2)własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,

3)własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

‒ z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ww. ustawy).

Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy:

Do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania (art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Stosownie do art. 23 ww. ustawy:

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zauważyć należy, że zasady dotyczące ograniczenia lub pozbawienia praw do nieruchomości oraz związanych z tym odszkodowań, reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 11899 ze zm.).

W myśl art. 6 pkt 1 tej ustawy, celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in.:

wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ww. ustawy:

Działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe – z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Natomiast w myśl art. 98 ust. 3 tejże ustawy:

Za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Na podstawie art. 128 ust. 1 ww. ustawy:

Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Stosownie do art. 129 ust. 1 ww. ustawy:

Odszkodowanie ustala starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do art. 130 ust 1 ww. ustawy:

Wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku gdy starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wydaje odrębną decyzję o odszkodowaniu, wysokość odszkodowania ustala się według stanu i przeznaczenia nieruchomości w dniu pozbawienia lub ograniczenia praw, a w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 3 i art. 106 ust. 1, według stanu i przeznaczenia nieruchomości odpowiednio w dniu wydania decyzji o podziale lub podjęcia uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału oraz jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu. Przepis art. 134 stosuje się odpowiednio. Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości (art. 130 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 132 ust. 1 ww. ustawy:

Zapłata odszkodowania następuje jednorazowo, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu podlega wykonaniu, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b. W sprawach, w których wydano odrębną decyzję o odszkodowaniu, zapłata odszkodowania następuje jednorazowo w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o odszkodowaniu stała się ostateczna (art. 132 ust. 1a tejże ustawy).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów należy uznać, że opisane we wniosku odszkodowanie zostało wypłacone stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie nie przysługuje jednak jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

  • nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem oraz
  • cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie jeden z warunków albo niespełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia. 

W analizowanym stanie faktycznym 30 września 2021 r. nabyła Pani m.in. nieruchomość oznaczoną jako działki Nr (…) i (…) umową darowizny. W dniu 14 czerwca 2021 r. Wojewoda (…) i wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej „(…)”. W dniu, w którym postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte oraz w dniu, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna właścicielem całej nieruchomości, w tym działek Nr (…) i Nr (…) był Pani ojciec. Na skutek zawartej umowy darowizny Pani ojciec utracił status strony w postępowaniu wywłaszczeniowym, a odszkodowanie z tego tytułu ostatecznie zostało wypłacone m.in. Pani jako nowej współwłaścicielce wywłaszczanej nieruchomości.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, nabycie przez Panią wywłaszczonej działki Nr (...) i (...) nastąpiło w drodze umowy darowizny, tak więc nie został spełniony jeden z warunków wyłączających zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie wystąpiła sytuacja, w której cena nabycia nieruchomości była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny jej nabycia, z uwagi na fakt, że nabycie mało charakter nieodpłatny (cena nie stanowiła elementu nabycia).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że odszkodowanie za przejęcie działek gruntu Nr (…) i (…) na cele realizacji inwestycji drogowej, które otrzymała Pani, korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odszkodowanie to wypłacone bowiem zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w  przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na  platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).