Interpretacja indywidualna - dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). - Interpretacja - 0114-KDIP3-2.4011.628.2022.2.MR

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.628.2022.2.MR

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2022 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP BOX). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lipca 2022 r. (wpływ 27 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 1 czerwca 2011 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "u.p.d.o.f.") i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

REALIZOWANE PRACE ROZWOJOWE I PRZENIESIENIE PRAW DO KWALIFIKOWANEGO PRAWA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Prace rozwojowe realizowane na rzecz Spółki

Wnioskodawca na podstawie umowy z dnia 24 marca 2020 r. świadczył i świadczy usługi na rzecz zleceniodawcy – spółki z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: „Spółka”). Usługi świadczone przez Wnioskodawcę wykonywane są na terytorium Polski. Przedmiotem umowy zawartej ze Spółką jest świadczenie usług programistycznych w szczególności w zakresie rozwiązań sztucznej inteligencji. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca opracowuje nowatorskie rozwiązania polegające m.in.: na tworzeniu modeli, algorytmów zaawansowanego przetwarzania tekstu oraz danych numerycznych, a także projektowaniu nowych sztucznych sieci neuronowych.

W umowie zawartej ze Spółką zastrzeżono przeniesienie na jej rzecz praw autorskich do utworów, które Wnioskodawca stworzy w ramach wykonywanych na jej podstawie usług.

W praktyce, realizowane przez Wnioskodawcę zadania polegają głównie na programowaniu – tworzeniu nowych kodów źródłowych. Część prac może dotyczyć dokonywania usprawnień bądź usuwania błędów istniejących funkcjonalności. Wnioskodawca jest w stanie dokładnie ustalić, jaka część wykonanych prac odnosiła się do tworzenia nowych kodów, a jaka dotyczyła naprawiania błędów. Prace, które nie polegają na tworzeniu nowych kodów (nie są pracami twórczymi w ramach prowadzonej działalności B+R) to ok. 5-10% wszystkich zadań. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie wynagrodzenia związanego z pracami w ramach prowadzonej działalności B+R. Wnioskodawca zamierza stosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% wyłącznie do tej części dochodu, która stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego na rzecz Spółki.

Realizując zadania wynikające z zawartej umowy, Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim rozwojem istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności, tj. możliwość nadania mu nowych zastosowań. W praktyce Wnioskodawca tworzy nowe programy komputerowe – kody źródłowe, które są wykorzystywane do ulepszenia i rozwijania systemu służącego do ustalania wartości ofert reklamowych (bid) dla usługi (...) jednej z wyszukiwarek (dalej: „System”).

Wnioskodawca zajmuje się wdrażaniem nowych funkcjonalności (tj. tworzeniem nowych programów komputerowych umożliwiających dodanie ich do Systemu), które mają na celu poprawę użyteczności albo funkcjonalności Systemu.

W ramach realizowanego dla Spółki projektu Wnioskodawca zajmował i zajmuje się rozwojem i wdrażaniem innowacyjnych funkcjonalności takich jak:

a)ustalanie wag atrybutów produktów przy obliczaniu wartości ofert dla usługi (...);

b)normalizacja atrybutów produktów przy obliczaniu wartości ofert dla usługi (...);

c)klasteryzacja (grupowanie) ofert i produktów podobnych do siebie, aby poprzez podobieństwo zaproponować lepszą wartość ofert (bidów) dla usługi (...).

Wnioskodawca będzie opracowywał również inne innowacyjne funkcjonalności, które w przyszłości ulepszą System lub będą stanowić jego nowe moduły.

Prace nad Systemem realizowane są w oparciu o harmonogram prac, który jest regularnie aktualizowany (w okresach tygodniowych lub dwutygodniowych).

Tworzenie i wdrażanie funkcjonalności do Systemu realizowane jest przez kilkuosobową grupę programistów, jednak każdy z członków zespołów ma swoje własne zadania i na różnych etapach stwarzania i wdrażania nowych rozwiązań lub funkcjonalności. Prace Wnioskodawcy wykorzystują mechanizmy machine learning i sztucznej inteligencji - aktualnie i w przeszłości Wnioskodawca samodzielnie zajmuje się tymi zagadnieniami w zakresie Systemu.

Prace Wnioskodawcy polegające na wytwarzaniu nowych funkcjonalności lub rozwoju już istniejących w oparciu o zgromadzone dane, tworzenie architektury tych funkcjonalności oraz następnie ich programowanie, a w szczególności rozwiązania wykorzystujące mechanizmy sztucznej inteligencji, są prowadzone przez niego samodzielnie. Inni członkowie większego zespołu nie mają możliwości ingerowania w prace Wnioskodawcy – w zakresie rozwiązań machine learning i sztucznej inteligencji tworzy on samodzielny 1- osobowy mini departament. Wnioskodawca wykonuje i wykonywał więc swoje zadania od początku do końca we własnym zakresie, na własny rachunek i odpowiedzialność. Pozostali programiści wyłącznie implementują stworzone przez Wnioskodawcę rozwiązana do Systemu lub zajmują się innymi pracami niezaliczanymi do B+R. Jedynie konsultacje poszczególnych pomysłów bądź uzgodnienia dotyczące harmonogramu odbywają się zespołowo.

Opracowywane przez Wnioskodawcę rozwiązania były i są programami komputerowymi lub częściami tych programów – korzystają one z ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, tj. projektowanie i tworzenie programów komputerowych - kodu źródłowego, nie mają i nie miały charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią i stanowiły systematyczny rozwój Systemu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań.

Prowadzone prace miały i mają na celu rozwój Systemu, tak by odpowiadały wymogom wszystkich użytkowników oraz wprowadzały innowacje zmierzające do poprawy ich funkcjonowania. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę miały i mają więc na celu zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii – programów komputerowych).

Funkcjonalności tworzone przez Wnioskodawcę stanowią i stanowiły w istocie moduły (odrębne programy komputerowe) stworzone w oparciu o nowy, odrębny kod źródłowy, który można wprowadzić do istniejącego oprogramowania lub go z niego usunąć. Jest to zatem odrębny program i odrębny utwór od Platformy (choć stanowi jej istotną nową funkcjonalność).

Efektem prac B+R Wnioskodawcy, były, są i będą programy komputerowe rozumiane jako algorytmy - zestawy instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze i innych urządzeniach technicznych (telefony, maszyny, etc.) czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Innymi słowy, wytworzone, rozwinięte lub ulepszone programy komputerowe służą i będą służyć do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji.

PRACE WNIOSKODAWCY – TWÓRCZY CHARAKTER

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej było i jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: "ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych").

Tworzenie i rozwijanie przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest działalnością twórczą. W trakcie ww. prac, Wnioskodawca tworzy lub modyfikuje kod źródłowy, który jest zbiorem komend (instrukcji) adresowanych do komputera. Tworzenie i modyfikowanie kodu wiąże się z tworzeniem struktur danych, komponowaniem grup instrukcji w funkcje, a także z tworzeniem logicznych powiązań pomiędzy funkcjami. Jest to praca kreatywna i twórcza. W zakresie prac B+R, Wnioskodawca tworzy programy komputerowe indywidualnie, tj. jego prace nie są wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz są wynikiem określonych procesów myślowych, wymagających od Wnioskodawcy kreatywności. Wnioskodawca ma pełną dowolność w zakresie sposobu wyrażenia danego programu komputerowego. To on decyduje w jaki sposób należy stworzyć lub rozwinąć (zakodować) dany program.

Programy komputerowe stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Wnioskodawcę mają charakter indywidualny – stanowią nowy wytwór jego intelektu, nie polegają na tzw. kopiuj-wklej stworzonych wcześniej rozwiązań.

PRACE WNIOSKODAWCY - SYSTEMATYCZNOŚĆ

Działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność działania Wnioskodawcy przejawia się w tym, że dla realizowanych przez Wnioskodawcę zadań dotyczących wdrożenia poszczególnych funkcjonalności istnieje harmonogram z wyznaczonymi celami do osiągnięcia. Wprawdzie z uwagi na twórczy charakter prac oraz wykorzystywanie prototypów w celu ustalenia ostatecznego kształtu danej funkcjonalności, harmonogram może ulegać zmianom. Wykonywane prace są jednak zaplanowane i prowadzone w sposób systematyczny. Ponadto Wnioskodawca jest w stanie odtworzyć zestawienie poszczególnych czynności wykonywanych w ramach zawartej umowy.

Działania Wnioskodawcy nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób ciągły i zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie jakości świadczonych usług w przyszłości. Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny według najlepszych praktyk jakie Wnioskodawca wypracował w ramach działalności gospodarczej jako osoba posiadająca odpowiednie kompetencje w zakresie tworzenia technologii informatycznych.

PONOSZONE KOSZTY

Wnioskodawca ponosił, ponosi lub będzie ponosił w szczególności następujące koszty w celu realizacji opisanych prac:

1.koszty zakupu sprzętu komputerowego, podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych (np. drukarka, mikrofon, słuchawki, dysk przenośny), urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego);

2.koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i dostęp do Internetu);

3.koszty zakupu specjalistycznej literatury związanej z wytworzeniem oprogramowania;

4.koszty szkoleń;

5.koszty zakupu materiałów i sprzętu papierniczo-biurowego;

6.koszty obsługi księgowej;

7.koszty leasingu / amortyzacji samochodu osobowego;

8.koszty utrzymania samochodu (zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymiany płynów eksploatacyjnych, części samochodowych, zakupu paliwa);

9.składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

EWIDENCJA PRZYCHODÓW I KOSZTÓW

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada, prowadził i będzie prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb u.p.d.o.f. ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 u.p.d.o.f., przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

EWIDENCJA KWALIFIKOWANYCH PRAW IP

Dzieła (programy komputerowe) stwarzane (wytwarzane, rozwijane lub ulepszane) przez Wnioskodawcę są utrwalane poprzez ich zapisanie w tzw. repozytorium kodów źródłowych Spółki.

Ponadto Wnioskodawca prowadzi ewidencję programów komputerowych (kwalifikowanych praw IP) przenoszonych na Spółkę.

Ewidencja ta zawiera, m.in.:

1.Rodzaj kwalifikowanego prawa IP - oznaczenie programu komputerowego (kwalifikowanego prawa IP) oraz jego krótki opis, podstawę prawną ochrony;

2.dane dotyczące projektu, w ramach którego dany program (lub jego część) został napisany;

3.datę zapisania w repozytorium (o ile repozytorium jest przez Spółkę prowadzone);

4.numer/indywidualne oznaczenie w repozytorium lub ścieżkę pod którą możliwe jest odszukanie kodu w repozytorium kontrahenta (o ile takie repozytorium jest przez Spółkę prowadzone).

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb u.p.d.o.f., które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f.).

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2021 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca za 2021 r. zamierza wystąpić z korektą zeznania – i wykazać dochody z kwalifikowanych praw własności IT (aktualnie wykazał wszystkie dochody jako dochody z działalności gospodarczej bez podziału na dochody z kwalifikowanych prawa własności IT i inne).

W 2022 r. Wnioskodawca wybrał opodatkowanie na zasadach wynikających z ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jednak nie wyklucza, że w kolejnych latach podatkowych wybierze opodatkowanie na zasadach wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stąd też zadane pytania dotyczą także okresów przyszłych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W ramach pytania pierwszego Wnioskodawca nie oczekuje oceny, czy „opisana we wniosku działalność” jest pracami rozwojowymi, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach pytania pierwszego Wnioskodawca oczekuje oceny, czy „opisana we wniosku działalność” mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof) jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 updof;

Wnioskodawca doprecyzował treść pierwszego pytania, tj. wyjaśnił, co należy rozumieć pod pojęciem „opisana we wniosku działalność”. Wnioskodawca wyjaśnił, że chodzi o:

prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą w zakresie realizacji umowy zawartej z kontrahentem Lads Store Limited z 24 marca 2020 r. – w zakresie prac programistycznych obejmujących tworzenie nowych programów komputerowych, w tym tworzenie nowych kodów źródłowych.

Program komputerowy składa się z kodu źródłowego lub kilku kodów źródłowych, oraz dokumentacji (która jest jego elementem). Wnioskodawca wskazuje, że sformułowania – tworzenie nowych programów komputerowych zawiera w sobie tworzenie nowych kodów źródłowych. We wniosku dokonano uproszczenia.

Dla ułatwienia analizy wniosku, Wnioskodawca wskazuje, że wszelkie określenia użyte we wniosku, tj:

·„tworzenie nowych kodów źródłowych”,

·„tworzenie modeli, algorytmów zaawansowanego przetwarzania tekstu oraz danych numerycznych, projektowanie nowych sztucznych sieci neuronowych”,

·„tworzenie nowych programów komputerowych”,

·„rozwój i wdrażanie innowacyjnych funkcjonalności”

oznaczają w istocie to samo – tj. wymyślenie i napisanie przez Wnioskodawcę nowego programu komputerowego – na gruncie technologicznym wszystko, co zostało opisane we wniosku stanowi programowanie. Wnioskodawca we wniosku używa tych sformułowań zamiennie.

Wnioskodawca w ramach prac programistycznych:

• programuje i tworzy programy komputerowe.

• częściowo może także dokonywania usprawnień bądź usuwania błędów istniejących funkcjonalności.

Wnioskodawca jest w stanie dokładnie ustalić, jaka część wykonanych prac odnosiła się do tworzenia nowych kodów, a jaka dotyczyła naprawiania błędów. Prace, które nie polegają na tworzeniu nowych kodów (nie są pracami twórczymi w ramach prowadzonej działalności B+R) to ok. 5-10% wszystkich zadań.

Wniosek dotyczy wyłącznie tej części działalności jaka dotyczy programowania, które nie jest zwykłym usuwaniem błędów lub wprowadzaniem standardowych funkcjonalności stworzonych przez Wnioskodawcę programów.

W ramach samodzielnie prowadzanej działalności badawczo-rozwojowej, Wnioskodawca nie prowadził badań naukowych o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca samodzielnie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe były prowadzone od rozpoczęcia realizacji umowy z 24 marca 2020 r. i są prowadzone cały czas. Prace te prowadzone były i są w podziale na etapy – Wnioskodawca cały czas pracuje nad tworzeniem nowych programów komputerowych oraz wdrażaniu nowych funkcjonalności (nowych programów) usprawniających prace wcześniej stworzonego oprogramowania. Prace rozwojowe podzielone były na poszczególne etapy, związane z rozwojem wybranych programów (funkcjonalności stanowiących programy komputerowe) z zakresu uczenia maszynowego i sieci neuronowych.

Prace wnioskodawcy obejmują proces twórczy, którego celem jest stworzenie (napisanie) programu komputerowego zaliczane do tzw. machine learning (uczenia maszynowego). Proces stworzenia algorytmów (programów komputerowych) tego typu zawsze jest podzielony na kilka etapów – te etapy pracy wykonuje wnioskodawca. Etapy te obejmują identyfikację obszarów, które mogą zostać zautomatyzowane, analizę danych, napisanie programu komputerowego, „nauczenie” programu, w jaki ma wykonywać poszczególne czynności w oparciu o ustalone przez Wnioskodawcę parametry i prawidłowości, weryfikację założeń, i ewentualnie wprowadzenie zmian w programie. Następnie kiedy w ocenie Wnioskodawcy dany program komputerowy (algorytm) jest gotowy, przekazuje go innym osobom, które go integrują z systemem. Integracja nie jest częścią prac Wnioskodawcy. Następnie, jeżeli okazałoby się, że program stworzony przez Wnioskodawcę nie jest prawidłowy, Wnioskodawca dokonałby w nim usunięcia błędów – ta część prac nie jest przez Wnioskodawcą traktowana jako prace rozwojowe, jeżeli nie wymagają istotnego przeprogramowania stworzonego programu (tj. napisania go od nowa w całości lub w znacznej części).

W praktyce, z uwagi na zmiany zachować konsumenckich, rozwój technologii, oraz nowe kanały dotarcia do konsumentów konieczne jest ciągłe opracowywanie nowych programów, które mogą uwzględniać zmieniające się okoliczności, proces produkcji, nowe atrybutu produktów.

Wyniki prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę przybierają postać programów komputerowych (algorytmów), które mogą ale nie muszą zostać wdrożone przez podmiot, na którego Wnioskodawca przenosi prawa do wyników tych prac. Mogą zdarzyć się sytuacje, w których dane prace Wnioskodawcy nie zakończą się wynikiem pozytywnym – w takiej sytuacji, ich efektem także będzie program lub algorytm, ale który nie spełnia przyjętych założeń. W takiej sytuacji także Wnioskodawca sprzedaje wyniki takich prac.

W wyniku swoich prac, Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt(y) – programy komputerowe – algorytmu uczenia maszynowego mające na celu:

ustalanie wag atrybutów produktów przy obliczaniu wartości ofert dla usługi (...);

normalizacje atrybutów produktów przy obliczaniu wartości ofert dla usługi (...);

klasteryzację (grupowanie) ofert i produktów podobnych do siebie, aby poprzez podobieństwo zaproponować lepszą wartość ofert (bidów) dla usługi (...).

Wnioskodawca sprzedaje stworzone przez siebie produkty – programu komputerowe, sprzedaje prawa autorskie do tych programów.

W ramach pracy Wnioskodawca może prowadzić także działalność związaną z wprowadzaniem rutynowych i okresowych zmian do tych produktów – stworzonych przez siebie wcześniej i sprzedanych Klientowi programów komputerowych.

W ramach prac programistycznych takie prace także są konieczne. Mają one jednak miejsce już po zakończeniu prac przez Wnioskodawcę w ramach prac przed wdrożeniem „połączeniem” stworzonych przez niego programów z większym systemem należącym do Klienta Wnioskodawcy. Takie działania nie stanowią dla Wnioskodawcy prac rozwojowych.

Takie działania, w ocenie Wnioskodawcy są działaniami innymi niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Takie działania Wnioskodawca prowadził także od marca 2020 r.

Pod pojęciem „program komputerowy” należy rozumieć wytwarzane i wytworzone programy komputerowe – algorytmy uczenia maszynowego mające na celu:

ustalanie wag atrybutów produktów przy obliczaniu wartości ofert dla usługi (...);

normalizacje atrybutów produktów przy obliczaniu wartości ofert dla usługi (...);

klasteryzację (grupowanie) ofert i produktów podobnych do siebie, aby poprzez podobieństwo zaproponować lepszą wartość ofert (bidów) dla usługi (...).

Programy te nie mają konkretnych nazw.

Jak wskazywano powyżej - Wnioskodawca wskazuje, że wszelkie określenia użyte we wniosku, tj.:

„tworzenie nowych kodów źródłowych”,

„tworzenie modeli, algorytmów zaawansowanego przetwarzania tekstu oraz danych numerycznych, projektowanie nowych sztucznych sieci neuronowych”,

„tworzenie nowych programów komputerowych”,

„rozwój i wdrażanie innowacyjnych funkcjonalności”

oznaczają w istocie to samo – tj. wymyślenie i napisanie przez Wnioskodawcę nowego programu komputerowego – na gruncie technologicznym wszystko, co zostało opisane we wniosku stanowi programowanie. Wnioskodawca we wniosku używa tych sformułowań zamiennie.

Wnioskodawca nie oczekuje oceny, czy na gruncie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych „programy komputerowe”, o których mowa w pytaniach są przedmiotem ochrony prawa autorskiego, w szczególności czy podlegają ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskimi prawach pokrewnych.

Wnioskodawca oczekuje oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej i zdarzeniu przyszłym prawa Wnioskodawcy do „programów komputerowych”, o których mowa w pytaniach Wnioskodawcy, można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof.

Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „programem komputerowym” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

1. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

2. nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

3. nie są jedynie „techniczną”, a nie „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa on odpowiednio „programem komputerowym” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „programów komputerowych”.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Pana badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem jego pracy.

„Programy komputerowe” zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Umowa o stworzenie kwalifikowanego IP, o których mowa we wniosku została zawarta 24 marca 2020 r.

Działalność zmierzającą do wytworzenia i rozwinięcia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca prowadzi od 24 marca 2020 r. Od tej daty uzyskuje przychody z tego tytułu.

Odrębna ewidencja w tym zakresie prowadzona jest od 24 marca 2020 roku.

Wniosek dotyczy dochodów należnych za okres od 24 marca 2020 r. do końca 2021 r. oraz ewentualnych dochodów od stycznia 2023 r.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy nie są dochody (przychody) uzyskiwane w roku 2022 roku.

W 2020 r. i 2021 r. Wnioskodawca był opodatkowany tzw. podatkiem liniowym. W 2022 r. Wnioskodawca jest opodatkowany tzw. podatkiem zryczałtowanym – ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W styczniu 2023 r. Wnioskodawca zamierza złożyć oświadczenie o wyborze formy opodatkowania tzw. podatkiem liniowym.

Wnioskodawca może ponosić odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż zleceniodawca/Kontrahent).

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za prowadzone prace rozwojowe na podstawie tzw. roboczo-dni. Za każdy dzień, w który Wnioskodawca wykonywał prace związane z opracowywaniem określonych rozwiązań na rzecz kontrahenta należne jest mu określone wynagrodzenie. Wypłacone wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie za sprzedaż (przeniesienie praw autorskich) do programów komputerowych stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych.

Wnioskodawca rozlicza się z kontrahentem w miesięcznych okresach rozliczeniowych, niezależnie od etapu prac rozwojowych nad poszczególnym programem.

Przeniesienie praw następuje z momentem przyjęcia utworu – utwór zapisywany jest w repozytorium oraz tworzona jest do niego dokumentacja. Moment przyjęcia utworu jest niezależny od wypłaty wynagrodzenia. Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy za dane okresy rozliczeniowe jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw do programów komputerowych nad którymi pracował Wnioskodawca w okresach kiedy dane wynagrodzenie było należne.

Faktury, które wystawia Wnioskodawca nie wyodrębnia wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych. Kontrahent Wnioskodawcy nie wymagał tego od niego.

Umowa zawarta z kontrahentem regulowana jest prawem Anglii i Walii, które nie wymagają wpisania do umowy bezpośrednio szczegółowej procedury przeniesienia prawa jak ma to miejsce w umowach rządzonych prawem polskim. Wnioskodawca zapisuje program w repozytorium, a osoba odpowiedzialna za przyjęcie programu potwierdza to w systemie lub pliku do zarządzania projektami. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest są logi (wpisy i logowania) w repozytorium i zawarta umowa oraz oświadczenia złożone przez Wnioskodawcę w zakresie przeniesienia praw autorskich.

Opisane we wniosku koszty uzyskania przychodu są powiązane z prowadzonymi pracami rozwojowymi. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić prac bez wskazanych wydatków. Praca programisty w tak dynamicznym obszarze jakim jest machine learning wymaga od Wnioskodawcy ciągłego podnoszenia kompetencji i posiadania odpowiedniego sprzętu, literatury fachowej i uczestnictwa w szkoleniach.

Bez komputera i akcesoriów do niego Wnioskodawca nie mógłby programować, analizować danych, porozumiewać się z kontrahentem. Bez materiałów biurowych Wnioskodawca nie mógłby tworzyć szkiców działania programów, zaś bez ponoszenia innych wydatków wskazanych we wniosku nie mógłby przemieszczać się na spotkania z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami. Wreszcie, nie jest możliwe prowadzenie działalność gospodarczej w Polsce bez uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Opisane we wniosku wydatki nie były w ocenie Wnioskodawcy ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości może mieć sytuacja w której będzie dokonywał zakupu konkretnego sprzętu dla potrzeb realizacji konkretnych prac rozwojowych.

Pytania

1.Czy opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f.?

2.Czy na podstawie art. 30ca u.p.d.o.f. w zeznaniach rocznych za rok podatkowy 2021 i lata następne, w których Wnioskodawca wybierze opodatkowanie na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie mógł zastosować stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego?

3.Czy w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 u.p.d.o.f. i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe są natomiast określane zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 u.p.d.o.f. w zw. z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z ww. przepisami, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są natomiast działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On i będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach projektu stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania, przy wykorzystaniu wiedzy wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki, programowania, algorytmiki i baz danych oraz przy wykorzystaniu znanych języków programowania i frameworków. Jednocześnie, działania Wnioskodawcy nie mogą być traktowane jako rutynowe czy niezaawansowane - w zakresie prac B+R dotyczących programowania, działania Wnioskodawcy nie polegają na rutynowych czynnościach polegających na usuwaniu błędów, czy wprowadzaniu prostych modyfikacji Systemu.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

W związku z tym prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia nowych funkcjonalności, aplikacji oraz programów spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie On uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania na rzecz Spółki, zgodnie z art. 30ca u.p.d.o.f.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 u.p.d.o.f., podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 u.p.d.o.f., kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego

1.dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej

2.odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 u.p.d.o.f.).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.).

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 5% od kwalifikowanych dochodów ze sprzedaży autorskiego oprogramowania w przypadku tworzenia Utworów i prowadzenia do nich oddzielnej ewidencji.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich. Przepis ten kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP-Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5.

Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP-Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca rozwija oprogramowanie poprzez tworzenie kodu źródłowego. Stworzenie nowego kodu źródłowego prowadzi w istocie do powstania nowego oprogramowania komputerowego lub ulepszeniu funkcjonalności dotychczas istniejącego oprogramowania, poprzez poszerzenie go o nowe zastosowania. Praca polegająca na wykonywaniu tych czynności ma charakter jednoznacznie twórczy, nie jest efektem działań powtarzalnych, a jej wynikiem jest zmodyfikowany, stworzony od początku kod źródłowy, będący nowym wytworem intelektu podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawca traci prawa własności, z chwilą przeniesienia ich na Spółkę.

Reasumując:

1. podatnik w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej wytworzył kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie według przepisów prawa polskiego,

2. podatnik osiągnął dochód ze sprzedaży tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

3. podatnik prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 u.p.d.o.f. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 u.p.d.o.f., dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f. dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kolei zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f., dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe regulacje, w realiach sprawy istotne jest przyporządkowanie kosztów prowadzonej działalności do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zadanie to wypełnia ewidencja prowadzona przez podatnika, o której mowa w art. 30cb ust. 2 u.p.d.o.f.

Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę mają i będą mieć charakter kosztów pośrednich, związanych z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej, a nie tylko z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, co oznacza, że w kalkulacji dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej mogą one zostać uwzględnione częściowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, racjonalnym sposobem pośredniej alokacji tych kosztów dla potrzeb preferencji IP Box jest zatem przyporządkowanie ich w takiej samej proporcji w jakiej przychód związany ze sprzedażą kwalifikowanych praw własności intelektualnej pozostaje do łącznego przychodu Wnioskodawcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy opisana we wniosku działalność gospodarcza stanowi działalność badawczo – rozwojową.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.),

2.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i  obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą:

Nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za  działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność)  w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za  działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i  uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na  swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie  mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.działalność Pana związana jest z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem programów komputerowych,

2.nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia ich nowych zastosowań,

3.działania Pan zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

4.wytwarzane programy cechują się one oryginalnością i indywidualnością,

5.w wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych,

6.przenosi Pan na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania,

7.od 24 marca 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Opisana we wniosku działalność Pana polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a-prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.

c-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d-nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o  których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art.  30c.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

  • podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
  • prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z  rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

  • dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  • dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
  • dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na  zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Z korzystaniem z ulgi wiążą się obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie obejmuje wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z  dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze  zm.).

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z opisu sprawy i informacji przedstawionych przez Pana, wynika, że:

1.tworzy, rozwija i ulepsza Pan programy komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2.tworzy, rozwija i ulepsza Pan programy komputerowe w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3.wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana programy komputerowe podlega ochronie na podstawie art. 74 prawa autorskiego,

4.przenosi Pan na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w omówiony sposób oprogramowania,

5.uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego,

6.od 24 marca 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach świadczonych usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.

Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniach rocznych począwszy od 24 marca 2020 r. do końca 2021 r., a także od stycznia 2023 r., jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwość Pana budzi również kwestia alokowania konkretnego kosztu poniesionego w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego i możliwości uwzględnienia poniesionego kosztu przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub  zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien spełniać warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od  osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wskazujemy, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP, to przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji.

Podkreślamy przy tym, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Objaśnienia podatkowe z 15 lipca 2019 r. wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich, ale nie wskazują, w jaki sposób takie koszty należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Stosownie do art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania,  z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zwracamy też uwagę, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Zatem, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten może zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie, w stosunku, w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do Pana łącznych przychodów z prowadzonej działalności w danym okresie.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy :

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).