Możliwość prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów po przekształceniu jednoosobowej działalności w spółkę z o.o. - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.795.2022.1.IR

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.795.2022.1.IR

Temat interpretacji

Możliwość prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów po przekształceniu jednoosobowej działalności w spółkę z o.o.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan wniosek pismem złożonym 8 września 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca  jest polskim rezydentem podatkowym. W 2021 r. przychody z jednoosobowej działalności gospodarczej, na podstawie wpisu do CEiDG, w ramach której prowadził księgi rachunkowe, przekraczały równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro (według kursu określonego w art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

W dniu 1 marca 2022 r. doszło do przekształcenia, na podstawie art. 551 § 5 oraz art. 5841 in. Kodeksu spółek handlowych („ksh”) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością („sp. z o.o.”). Wnioskodawca aktualnie jest wspólnikiem spółki powstałej w wyniku przekształcenia. Wnioskodawca wykreślił dotychczasową działalność gospodarczą z datą 28 lutego 2022 r.

Po przekształceniu, Wnioskodawca założył ponownie indywidualną działalność gospodarczą. Wnioskodawca przed przekształceniem podjął decyzję o wypłacie zysku z lat poprzednich. W zakresie części zysku, z uwagi na brak środków w przedsiębiorstwie, Wnioskodawca utworzył zobowiązanie wobec właściciela przedsiębiorstwa, które obecnie z uwagi na brak wypłaty na rzecz Wnioskodawcy, jest w sp. z o.o. zobowiązaniem wobec wspólnika. Wypłaty na rzecz Wnioskodawcy przed zmianą formy prawnej prowadzonej działalności nie udało dokonać się m.in. z uwagi na „zamrożenie” środków pieniężnych w realizowane przez przedsiębiorstwo kontrakty czy termin realizacji należności przez część kontrahentów.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem działalności spółki z o.o. powstałej z przekształcenia dotychczasowej działalności gospodarczej są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 41.20.Z). Jednoosobowa działalność gospodarcza została założona 1 marca 2022 r. Przedmiotem działalności jest najem nieruchomości. Wnioskodawca jako formę opodatkowania dochodów z ww. działalności wybrał podatek liniowy. Jest On jedynym wspólnikiem spółki z o.o. powstałej w wyniku przekształcenia. W bilansie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie zysków z lat poprzednich, tj. za rok 2020 i 2021 nastąpiło przesunięcie środków (wartości) z kapitału własnego na zobowiązania – zobowiązania wobec obecnego właściciela, a w spółce z o.o. (spółce przekształconej) odpowiednio jako zobowiązania wobec wspólnika. Wnioskodawca jako wspólnik przekształconej spółki z o.o. planuje, aby spółka przekształcona wypłaciła Mu w przyszłości zyski stanowiące zyski wypracowane przez jednoosobową działalność gospodarczą przed przekształceniem, jednak aktualnie nie dysponuje wystarczającymi środkami pieniężnymi i nie jest możliwe dokładne określenie terminu, w jakim nastąpi wypłata zysku. Dlatego też, zyski te nie zostały jak dotychczas wypłacone w okresie przed przekształceniem. Zyski były opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie będzie w tym zakresie podejmowana żadna uchwała.

Wnioskodawca został, zgodnie z art. 584 [1] ksh, przekształcony w spółkę przekształconą. Z powyższych powodów dokonano przeniesienia zobowiązania wobec właściciela przedsiębiorstwa jako zobowiązania wobec wspólnika w spółce z o.o., albowiem zgodnie z art. 584 [2] § 1 ksh Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Dlatego też, Spółka z o.o., od momentu jej powstania, posiada zobowiązanie wobec właściciela przedsiębiorstwa przekształcanego.

Podstawą prawną są zatem przepisy Działu III rozdziału 6 ksh, w tym art. 584 [2] § 1 ksh.

Pytania

1.Czy w 2022 r. Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej, założonej po przekształceniu, może prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów czy też powinien prowadzić księgi rachunkowe?

2.Czy dokonanie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (powstałą z przekształcenia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy – przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą) wypłaty na rzecz Wnioskodawcy – udziałowca tej spółki, środków stanowiących zysk Wnioskodawcy powstały przed dniem przekształcenia i opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a stanowiący obecnie zobowiązanie wobec wspólnika, jest dla Wnioskodawcy czynnością prawną neutralną podatkowo na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy?

Nadmienić należy, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy pytania nr 1. Natomiast w zakresie pytania nr 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma On obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nazywanej także „ustawa o PIT”), stanowi że, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

Zakres stosowania ustawy o rachunkowości został określony w jej art. 2 ust. 1 pkt 2. Zgodnie z jego brzmieniem ustawa odnosi się do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro. Zgodnie ze słownikiem zawartym w ustawie, wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 1a pkt 3 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy (art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości).

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ustawy o rachunkowości, księgi rachunkowe są prowadzone przez jednostkę.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, iż obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych spoczywa na osobach fizycznych, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Wprawdzie Wnioskodawca przekroczył w 2021 r. powyższy limit, ale należy wziąć pod uwagę fakt, że 1 marca 2022 r. nastąpiło przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. W tamtym momencie przedsiębiorca przekształcany stał się „spółką przekształconą”.

Zgodnie z art. 584 [1] ksh, przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu do rejestru (dzień przekształcenia). A Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego (art. 584 [2] ksh). Co oznacza, że w przedmiotowej sytuacji księgi rachunkowe, które prowadzone były przez Wnioskodawcę do dnia przekształcenia, od dnia przekształcenia prowadzone były (i są nadal) już przez przekształconą spółkę. Tak więc, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca „stał się spółką przekształconą”, a Spółka ta przejęła wszelkie prawa i obowiązki oraz kontynuuje prowadzenie ksiąg rachunkowych, to przychody, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości (art. 24a ust. 4 ustawy o PIT), nie mogą być brane pod uwagę przy obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych po stronie Wnioskodawcy. Przychody te były bowiem przychodami konkretnej jednostki, która prowadzona jest obecnie w formie Spółki.

Takie samo stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2020 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.296.2020.1.KP, gdzie stan faktyczny odpowiadał temu, który jest przedstawiony we wniosku. W interpretacji stwierdzono, iż przechodząc na grunt niniejszej sprawy, należy zaznaczyć, że Wnioskodawca przekroczył kwotę przychodów przytoczoną w ww. regulacji i w związku z tym prowadził księgi rachunkowe do 1 stycznia 2020 r.

Następnie Wnioskodawca dokonał przekształcenia niniejszej działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), w której również prowadzone są księgi rachunkowe. Należy jednak podkreślić, że przychody, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, nie mogą być brane pod uwagę przy obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych po stronie Wnioskodawcy w prowadzonej od 2 stycznia 2020 r. indywidualnej działalności gospodarczej. Przychody te były bowiem przychodami konkretnej jednostki, która obecnie jest Spółką.

Zatem, mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca w momencie rozpoczęcia indywidualnej działalności gospodarczej 2 stycznia 2020 r. dla celów podatkowych może prowadzić księgę przychodów i rozchodów.

Zatem, Wnioskodawca, analogicznie, jak w przywołanej sprawie, może prowadzić księgę przychodów i rozchodów nowej indywidualnej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww.  ustawy).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest:

Pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W odniesieniu do możliwości wybrania przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatkowej księgi przychodów i rozchodów Organ wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Stosownie do zapisu art. 24a ust. 4 tej ustawy:

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ww. ustawy:

Z kolei art. 24a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 4, 4b, 4c, 4e, 4f i 5, przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.):

Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

1)spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego;

2)osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629 oraz z 2019 r. poz. 1495), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro;

Powyższe oznacza, że przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro oraz bez określania kwoty limitu – do spółek komandytowych.

Przechodząc na grunt niniejszej sprawy, z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że przekroczył Pan w ramach jednoosobowej działalności kwotę przychodów przytoczoną w ww. regulacji i w związku z tym prowadził księgi rachunkowe do 28 lutego 2022 r. Następnie dokonał Pan przekształcenia niniejszej działalności w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, w której również prowadzone są księgi rachunkowe.

Należy jednak podkreślić, że przychody, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, nie mogą być brane pod uwagę przy obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych po Pana stronie w prowadzonej od 1 marca 2022 r. indywidualnej działalności gospodarczej. Przychody te były bowiem przychodami konkretnej jednostki, która obecnie jest Spółką.

Zatem, mając na uwadze powyższe, w momencie rozpoczęcia indywidualnej działalności gospodarczej 1 marca 2022 r. dla celów podatkowych może Pan prowadzić księgę przychodów i rozchodów.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy  zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana pytania nr 1 i nie dotyczy innych kwestii przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego przez Pana w danej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”. 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).