Temat interpretacji
Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2018-2021 w trakcie trwania związku małżeńskiego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za lata 2018-2020 jest prawidłowe, natomiast w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2021 r. jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 6 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 sierpnia 2022 r. (wpływ 25 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
31 marca 2018 r. Pana małżonka wyprowadziła się z Państwa domu wraz z córkami. Krótko potem sędzia przy Sądzie Rodzinnym w … postanowił o miejscu pobytu dzieci przy matce. Na kolejnych orzekł alimenty po 800 zł na każdą z córek, które płaci Pan regularnie od 10 kwietnia 2018 r. (zbyt wysokie, jak na Pana możliwości zarobkowe i ciążące zobowiązania).
Początkowo Pana kontakty z córkami odbywały się na podstawie umowy słownej między Panem a żoną. Widział się Pan z córkami nie rzadziej niż dwa razy w tygodniu po kilka godzin oraz spędzał z córkami co drugi weekend. Zawsze zabezpieczał Pan samodzielnie wszelkie potrzeby oraz koszty z tym związane - wycieczki, bilety, ubranka, posiłki itp.
Z czasem, w związku z celowym utrudnianiem Panu kontaktów, w marcu 2019 r. podpisał Pan z żoną porozumienie przed sędziną przy Sądzie Rejonowym w … dotyczące kontaktów. Ponadto, w marcu 2021 r. sędzina przy … sądzie wydała postanowienie o zabezpieczeniu tychże kontaktów. Utrudniane przez matkę są z Pana strony realizowane po dziś dzień.
Meritum Pana sprawy dotyczy rozliczenia ulgi prorodzinnej przysługującej na obie córki. Od 2018 r. Pana żona rozlicza ulgę za obie córki i stanowczo odmawia podziału pół na pół. W efekcie tego ona dostaje spory zwrot, Pan natomiast ma sporą nadpłatę. W tym roku, w związku z kiepską kondycją finansową zdecydował się Pan, mimo braku porozumienia z wciąż jeszcze żoną, odliczyć w zeznaniu podatkowym za 2021 r. połowę należnej Wam ulgi. Przedstawiciel tutejszego Urzędu Skarbowego nie był w stanie określić zasadności czy prawidłowości takowej. Stąd Pana prośba o interpretację indywidualną.
W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za lata podatkowe 2018, 2019, 2020, 2021.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy rozwiódł się Pan z matką swoich córek bądź jest Pan w separacji? W przypadku rozwodu prosimy wskazać datę uprawomocnienia się orzeczenia sądu w przedmiocie rozwodu, a w przypadku separacji – datę uprawomocnienia się postanowienia sądu w przedmiocie separacji”, wskazał Pan, że nie, wraz z żoną jesteście wciąż małżeństwem.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „jakie są daty urodzenia Pana córek, o których mowa we wniosku?”, wskazał Pan, że J.K., urodzona … 2016 r. oraz M.K., urodzona … 2014 r. Córki nie są pełnoletnie.
Płaci Pan alimenty w wysokości po 800 zł na każde dziecko oraz pokrywa wszelkie koszty związane z zapewnieniem właściwego rozwoju intelektualnego, zaspokojeniem podstawowych potrzeb, w tym m.in. zakup odzieży, obuwia itp.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy wniosek, posiadał Pan status osoby samotnie wychowującej dzieci?”, wskazał Pan, że nie, żadne z Państwa nie posiada takiego statusu.
Posiadał Pan i nadal posiada pełną władzę rodzicielską.
Porozumienie zawarte w marcu 2019 r. umożliwiało Panu widzenia w:
1)w każdy pierwszy weekend miesiąca w sobotę od godz.: 10:00 do godz. 19:00 oraz w niedzielę od godz.: 10:00 do godz.: 19:00;
2)w każdą środę w godzinach od 16:00 - 19:30;
3)w Boże Narodzenie w Wigilię od godz. 12:00 - 14:00 i w drugi dzień Świąt (26 grudnia) od godz. 10:00 - 19:00;
4)w Święta Wielkanocne w Poniedziałek Wielkanocny od godz.: 10:00 - 19:00;
5)w dni ważne dla dzieci, w szczególności: ich urodziny, imieniny, dzień dziecka, dzień ojca, wydarzenia przedszkolne, rozpoczęcie i zakończenie roku przedszkolnego, a po podjęciu nauki w szkole również wszelkie uroczystości szkolne i inne ważne wydarzenia, ojciec dzieci będzie miał prawo spotkać się z dziećmi i zabrać je poza stałe miejsce zamieszkania w ustalonych wcześniej z matką małoletnich dzieci stron godzinach, nie krócej jednak niż na 2 godziny.
Z Pana strony terminy były przestrzegane zgodnie z postanowieniem. Niestety, żona nie respektowała postanowień i po kilkukrotnych interwencjach policji skierował Pan sprawę do Sądu Okręgowego w …, który 11 marca 2021 r. wydał postanowienie o zabezpieczeniu Pana kontaktów z córkami.
Jednocześnie, na mocy tego postanowienia może Pan widywać się z córkami w:
1)drugi i czwarty wtorek i czwartek miesiąca do godz. 18:00 (z możliwością odebrania dziewczynek z przedszkola);
2)pierwszy i trzeci wtorek miesiąca do godz. 18:00 (również z przedszkola);
3)w pierwszą i trzecią sobotę miesiąca od godz. 10:00 do godz. 18:00.
Widzenia w tej formie również są przez Pana respektowane. Małżonka kilkukrotnie pokrzyżowała Wasze plany, ale w większości postanowienie respektuje.
Miejscem zamieszkania Pana córek jest miejsce zamieszkania ich matki. Oboje macie nieograniczone prawa rodzicielskie.
W zależności od wieku dziewczynek i ich zainteresowań zapewniał Pan im odpowiedni rozwój fizyczny i intelektualny poprzez liczne wyjazdy do kin (…), parków rozrywki (…), oceanarium (…), ZOO (…), basenów (…), skansenów (…), cyrków, na karuzele oraz nad okoliczne jeziora itp. W miarę możliwości dziewczynki są obdarowywane drobnymi prezentami oraz większymi w dni urodzin, dziecka, święta. Zawsze kiedy wraca Pan z zagranicznych wyjazdów ma Pan dla nich jakiś drobiazg i słodycze.
W czasie, kiedy są pod Pana opieką mają zapewnione wszelkie potrzeby bytowe. Gotuje Pan posiłki, robicie wspólne zakupy lub, co rzadziej, jadacie „na mieście”.
Obie córki są objęte Pana ubezpieczeniem zdrowotnym w ... i mają niemal niegraniczony dostęp do badań i specjalistów medycznych. Nie chorują przewlekle i nie wymagają wzmożonej opieki lekarskiej, jednak jeśli zaistnieje taka potrzeba, bywacie u lekarza. W okresie, kiedy przebywały na kwarantannie przywoził Pan im świeże pieczywo i słodycze. Jest Pan w stałym kontakcie z placówką przedszkolną w przypadku J. i szkolną w przypadku M..
Uczestniczy Pan we wszelkich imprezach typu pasowanie, jasełka itp. Posiada Pan dostęp do dzienniczka elektronicznego M. – uczy się bardzo dobrze, co też Pan nagradza.
Uczy Pan dzieci języka angielskiego.
Niejednokrotnie kupował Pan dziewczynkom ubranka, czasem niepotrzebnie stroje kąpielowe, gdyż matka dzieci ich nie spakowała wiedząc, że jedziecie na basen.
Uważa Pan, iż jest dobrym i troskliwym tatą, który potrafi zadbać o potrzeby swoich córek nie gorzej niż matka.
Matka w latach podatkowych również sprawowała faktyczną władzę rodzicielską. Większość czasu jednak dzieci spędzały i spędzają u jej rodziców i sióstr, gdzie zostają na całe weekendy. Wyjazdy w większości ogranicza do wyjazdów do rodziny na wieś.
Jest Pan ojcem osiemnastoletniej L.K., urodzonej 31 października 2003 r. oraz czterotygodniowej, w chwili złożenia uzupełnienia wniosku, G.K., urodzonej 23 lipca 2022 r.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy Pana córki w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy wniosek uczyły się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświaty lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie?”, wskazał Pan, że nie.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek w stosunku do Pana i Pana córek miały zastosowanie przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych?”, wskazał Pan, że nie.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek Pana córki otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną?”, wskazał Pan, że nie.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek Pana córki zostały na podstawie orzeczenia Sądu umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych?”, wskazał Pan, że nie.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek Pana córki osiągnęły dochody (z jakiego tytułu) opodatkowane na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy dochody te przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej?”, wskazał Pan, że nie.
Uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy oraz w latach 2020 i 2021 z najmu.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku (latach podatkowych) podatkowym, którego dotyczy przedstawiony opis sprawy, osiągnął Pan dochód opodatkowany wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?”, wskazał Pan, że tak.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, pozostawał Pan w związku małżeńskim? Jeżeli tak, to czy w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek, dochody Pana i Pana małżonki przekroczyły kwotę 112 000 zł, a w przypadku niepozostawania w związku małżeńskim, czy Pana dochody przekroczyły kwotę 56 000 zł?”, wskazał Pan, że tak, dochody przekroczyły 112 000 zł.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy zawarł Pan z matką Pana córek porozumienie dotyczące sposobu korzystania z ulgi na dzieci przez każdego z małżonków w roku podatkowym (latach podatkowych) w podatku dochodowym od osób fizycznych, którego dotyczy złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej? Jeśli tak, proszę wskazać w jakich proporcjach małżonkowie ustalili prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi na dzieci”, wskazał Pan, że nie, żona odmawia jakiejkolwiek ugody w tej sprawie.
Na pytanie Organu o treści cyt.: „czy prawo do skorzystania z ulgi na dzieci (Pana córek) w roku podatkowym (latach podatkowych), którego dotyczy przedmiotowy wniosek było przedmiotem postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej oraz czy w tym zakresie sprawa została rozstrzygnięta w decyzji organu podatkowego? W przypadku pozytywnej odpowiedzi należy wskazać datę wszczęcia i zakończenia: kontroli lub postępowania podatkowego oraz datę wydania decyzji podatkowej i nazwę organu podatkowego, który rozstrzygnął sprawę co do istoty”, wskazał Pan, że nie.
Pytanie
Czy jako pełnoprawny ojciec dwojga córek, bez ograniczonych praw rodzicielskich, płacący regularnie zasądzone alimenty, realizujący regularnie widzenia i wreszcie biorący czynny udział w rozwoju swoich dzieci ma Pan prawo do tego, aby sprawiedliwie rozliczyć połowę ulgi prorodzinnej, w odniesieniu do każdej z córek, w swoim zeznaniu podatkowym PIT-37?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, rozliczenie połowy ulgi prorodzinnej w odniesieniu do każdej z córek jest sprawiedliwe. Oboje z żoną jesteście rodzicami i oboje ponosicie koszty. Oboje z żoną chcecie zapewnić jak najlepszy byt swoim dzieciom.
Z przepisów art. 27f ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) wynika zasada, że odliczenie we wskazanych wyżej kwotach dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - o ile oboje wykonują władzę rodzicielską, czy oboje sprawują opiekę. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.
Poszukując informacji i odpowiedzi na swoje pytanie natknął się Pan na tekst: „Zdarza się, że rodzice nie dochodzą do porozumienia w kwestii kwoty podziału ulgi prorodzinnej, a nie chcą dokonywać odliczenia ulgi w równych częściach. Brak porozumienia co do proporcji ulgi prorodzinnej powoduje, że ulgę tą należy obligatoryjnie rozliczyć w częściach równych dla każdego z rodziców. Nie ma przy tym znaczenia, czy matka dziecka i ojciec dziecka wychowują dziecko w tym samym wymiarze godzinowym. Nawet jeśli jedno z rodziców sprawuje opiekę nad dzieckiem wyłącznie w weekendy, ferie i wakacje - również posiada prawo do odliczenia połowy kwoty ulgi prorodzinnej w swoim zeznaniu PIT” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 maja 2017 r., nr 0111-KDIB2-2.4011.30.2017.2.BF).
Nie uważa Pan siebie za „ojca na papierze”, tylko tatę dwóch córek, o które Pan dba i zapewnia jak najlepszy byt i rozwój, co oczywiste wiąże się z kosztami, które Pan ponosi. Rozliczenie ulgi prorodzinnej uważa Pan za zasadne i słuszne, a na pewno sprawiedliwe. Rozliczenie ulgi prorodzinnej w latach 2018-2020, co wiąże się z korektą zeznań, uważa Pan za zasadne i słuszne, a na pewno sprawiedliwe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.; Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:
1)wykonywał władzę rodzicielską;
2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Natomiast, jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b) 166,67 zł na trzecie dziecko,
c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:
Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.
Art. 27f ust. 2b ww. ustawy stanowi, że:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
W myśl art. 27f ust. 2c ww. ustawy:
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2)wstąpiło w związek małżeński.
Jak stanowi art. 27f ust. 2d ww. ustawy:
Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się
1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;
2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
W świetle art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.
Zgodnie z art. 27f ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 stycznia 2021 r.:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.
Z kolei, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:
Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
W myśl art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.
Natomiast, stosownie do treści art. 26 ustawy Kodeks cywilny:
Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.
Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.
Na podstawie art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów -imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1)odpis aktu urodzenia dziecka;
2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Natomiast, zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021r.:
Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.
Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r.:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego do 31 grudnia 2021 r.:
Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Stosownie natomiast do treści art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:
a)art. 30c lub
b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy
– w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;
2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zgodnie zatem z ogólną zasadą
wynikającą z art.
W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):
Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.
Na gruncie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.
Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.
Wedle art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.
Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”. Należy mieć na uwadze, że do nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Należy przy tym odróżnić treść władzy rodzicielskiej od jej wykonywania, gdyż samo posiadanie władzy rodzicielskiej nie oznacza jej wykonywania.
Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.
W konsekwencji, wykonywanie obowiązku alimentacyjnego, czyli fakt płacenia alimentów na dzieci, nie jest rozstrzygający dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Obowiązek alimentacyjny jest bowiem niezależny od władzy rodzicielskiej, a wiec spoczywa także na rodzicach, którzy zostali pozbawieni tej władzy.
Stąd ulga na dzieci przysługuje tym rodzicom, którzy faktycznie sprawują pieczę nad osobą i majątkiem dziecka. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic. Jeżeli rodzic dziecka pomimo posiadania praw rodzicielskich nie zajmuje się dzieckiem albo jego kontakty są sporadyczne należy uznać, że nie wykonuje władzy rodzicielskiej i w związku z tym nie ma prawa do ulgi.
Powyższe potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, stwierdzając: „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”
Zatem, o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.
Z przedstawionego przez Pana opisu sprawy wynika, że 31 marca 2018 r. Pana małżonka wyprowadziła się z Państwa domu wraz z córkami: J., urodzoną … 2016 r. oraz M., urodzoną … 2014 r. Wraz z żoną jesteście wciąż małżeństwem.
Krótko potem sędzia przy Sądzie Rodzinnym postanowił o miejscu pobytu dzieci przy matce. Na kolejnych orzekł alimenty po 800 zł na każdą z córek, które płaci Pan regularnie od 10 kwietnia 2018 r.
Początkowo Pana kontakty z córkami odbywały się na podstawie umowy słownej między Panem a żoną. Widział się Pan z córkami nie rzadziej niż dwa razy w tygodniu po kilka godzin oraz spędzał z córkami co drugi weekend. Zawsze zabezpieczał Pan samodzielnie wszelkie potrzeby oraz koszty z tym związane - wycieczki, bilety, ubranka, posiłki itp.
Z czasem, w związku z celowym utrudnianiem Panu kontaktów, w marcu 2019 r. podpisał Pan z żoną porozumienie przed Sądem Rejonowym dotyczące kontaktów. Ponadto, w marcu 2021 r. Sąd wydał postanowienie o zabezpieczeniu tychże kontaktów. Utrudniane przez matkę są z Pana strony realizowane.
Porozumienie zawarte w marcu 2019 r. umożliwiało Panu widzenia w:
1)w każdy pierwszy weekend miesiąca w sobotę od godz.: 10:00 do godz. 19:00 oraz w niedzielę od godz.: 10:00 do godz.: 19:00;
2)w każdą środę w godzinach od 16:00 - 19:30;
3)w Boże Narodzenie w Wigilię od godz. 12:00 - 14:00 i w drugi dzień Świąt (26 grudnia) od godz. 10:00 - 19:00;
4)w Święta Wielkanocne w Poniedziałek Wielkanocny od godz.: 10:00 - 19:00;
5)w dni ważne dla dzieci, w szczególności: ich urodziny, imieniny, dzień dziecka, dzień ojca, wydarzenia przedszkolne, rozpoczęcie i zakończenie roku przedszkolnego, a po podjęciu nauki w szkole również wszelkie uroczystości szkolne i inne ważne wydarzenia, ojciec dzieci będzie miał prawo spotkać się z dziećmi i zabrać je poza stałe miejsce zamieszkania w ustalonych wcześniej z matką małoletnich dzieci stron godzinach, nie krócej jednak niż na 2 godziny.
Z Pana strony terminy były przestrzegane zgodnie z postanowieniem. Niestety, żona nie respektowała postanowień i po kilkukrotnych interwencjach policji skierował Pan sprawę do Sądu Okręgowego, który 11 marca 2021 r. wydał postanowienie o zabezpieczeniu Pana kontaktów z córkami.
Jednocześnie, na mocy tego postanowienia może Pan widywać się z córkami w:
1)drugi i czwarty wtorek i czwartek miesiąca do godz. 18:00 (z możliwością odebrania dziewczynek z przedszkola);
2)pierwszy i trzeci wtorek miesiąca do godz. 18:00 (również z przedszkola);
3)w pierwszą i trzecią sobotę miesiąca od godz. 10:00 do godz. 18:00.
Widzenia w tej formie również są przez Pana respektowane. Małżonka kilkukrotnie pokrzyżowała Wasze plany, ale w większości postanowienie respektuje.
Miejscem zamieszkania Pana córek jest miejsce zamieszkania ich matki.
Posiadał Pan i nadal posiada pełną władzę rodzicielską. Oboje macie nieograniczone prawa rodzicielskie.
Pokrywa Pan wszelkie koszty związane z zapewnieniem właściwego rozwoju intelektualnego, zaspokojeniem podstawowych potrzeb, w tym m.in. zakup odzieży, obuwia itp.
W zależności od wieku dziewczynek i ich zainteresowań zapewniał Pan im odpowiedni rozwój fizyczny i intelektualny poprzez liczne wyjazdy do kin, parków rozrywki, oceanarium, ZOO, basenów, skansenów, cyrków, na karuzele oraz nad okoliczne jeziora itp. W miarę możliwości dziewczynki są obdarowywane drobnymi prezentami oraz większymi w dni urodzin, dziecka, święta. Zawsze kiedy wraca Pan z zagranicznych wyjazdów ma Pan dla nich jakiś drobiazg i słodycze. W czasie, kiedy są pod Pana opieką mają zapewnione wszelkie potrzeby bytowe. Gotuje Pan posiłki, robicie wspólne zakupy lub, co rzadziej, jadacie „na mieście”. Obie córki są objęte Pana ubezpieczeniem zdrowotnym w ... i mają niemal nieograniczony dostęp do badań i specjalistów medycznych. Nie chorują przewlekle i nie wymagają wzmożonej opieki lekarskiej, jednak jeśli zaistnieje taka potrzeba, bywacie u lekarza. W okresie, kiedy przebywały na kwarantannie przywoził Pan im świeże pieczywo i słodycze. Jest Pan w stałym kontakcie z placówką przedszkolną w przypadku J. i szkolną w przypadku M.. Uczestniczy Pan we wszelkich imprezach typu pasowanie, jasełka itp. Posiada Pan dostęp do dzienniczka elektronicznego M. – uczy się bardzo dobrze, co też Pan nagradza. Uczy Pan dzieci języka angielskiego. Niejednokrotnie kupował Pan dziewczynkom ubranka, czasem niepotrzebnie stroje kąpielowe, gdyż matka dzieci ich nie spakowała wiedząc, że jedziecie na basen.
Matka ww. córek w latach podatkowych również sprawowała faktyczną władzę rodzicielską. Większość czasu jednak dzieci spędzały i spędzają u jej rodziców i sióstr, gdzie zostają na całe weekendy. Wyjazdy w większości ogranicza do wyjazdów do rodziny na wieś.
W latach 2018-2021 w stosunku do Pana i Pana córek (J. i M.) nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
W latach 2018-2021 Pana ww. córki nie otrzymywały zasiłku (dodatku) pielęgnacyjnego ani renty socjalnej oraz nie zostały na podstawie orzeczenia Sądu umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.
W latach 2018-2021 Pana ww. córki nie osiągnęły dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W latach 2018-2021 osiągnął Pan dochód opodatkowany wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy oraz w latach 2020 i 2021 z najmu. Pana dochody przekroczyły 112 000 zł.
Nie zawarł Pan z matką Pana ww. córek porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci przez każdego z małżonków w latach 2018-2021. Pana żona odmawia jakiejkolwiek ugody w tej sprawie.
Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że skoro w stosunku do małoletnich dzieci (J. i M.), zarówno Pan, jak i matka Pana córek w latach 2018-2021 faktycznie wykonywaliście władzę rodzicielską oraz wobec braku porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci przez każdego z małżonków, to zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r. -może Pan - przy spełnieniu pozostałych przesłanek - skorzystać za lata 2018-2020 z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości 50% kwoty ulgi na każdą z córek, tj. J. oraz M..
Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej w odniesieniu do rozliczenia za 2021 r., wyjaśnienia wymaga, że jak wskazano wyżej, ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) zmieniono brzmienie art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiana ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r. (art. 70 ustawy zmieniającej).
Stosownie do przytoczonego powyżej nowego brzmienia przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwotę obliczoną zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rodzice mogą odliczyć od podatku:
a)w dowolnej proporcji przez nich ustalonej,
b)w równych częściach w przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy:
-zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub
-gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim.
Natomiast w pozostałych przypadkach, tj. innych niż wyżej wymienione, odliczenie w wysokości 100% stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.
Biorąc powyższe pod uwagę, wobec wskazania w opisie stanu faktycznego, że nie porozumiał się Pan z żoną, co do wysokości odliczenia ulgi prorodzinnej na córki (J. i M.) oraz miejsce zamieszkania Pana ww. córek nie jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców (tj. Pana oraz Pana żony), odliczenie w wysokości 100% - zgodnie z art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.- stosuje ten z rodziców, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy Kodeks cywilny.
W konsekwencji, wobec wskazania w opisie sprawy, że 31 marca 2018 r. Pana małżonka wyprowadziła się z Państwa domu wraz z córkami (J. i M.), a krótko potem sędzia przy Sądzie Rodzinnym postanowił o miejscu pobytu dzieci przy matce, stwierdzić należy, że za 2021 r. nie przysługuje Panu prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do córek: J. oraz M., ponieważ stałym miejscem pobytu tych Pana córek nie jest Pana adres zamieszkania.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro w latach 2018-2021, zarówno Pan, jak i Pana żona wykonywaliście władzę rodzicielską w stosunku do swoich małoletnich córek (J. i M.) i nie osiągnęliście porozumienia dotyczącego sposobu korzystania z ulgi na dzieci przez każdego z małżonków, należy stwierdzić, że przysługuje Panu prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniach podatkowych składanych za lata 2018-2020 w wysokości 50% kwoty ulgi na każdą z tych córek, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy.
Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Natomiast, w odniesieniu do możliwości skorzystania przez Pana z ulgi prorodzinnej w rozliczeniu rocznym za 2021 r., stwierdzić należy, że pomimo wykonywania przez Pana władzy rodzicielskiej wobec małoletnich córek (J. i M.), to wobec braku porozumienia z żoną, co do sposobu korzystania z ulgi na dzieci przez każdego z małżonków za rok podatkowy 2021 oraz z uwagi na fakt, że w 2021 r. stałym miejscem pobytu Pana ww. córek nie był Pana adres zamieszkania, lecz adres zamieszkania matki Pana córek (co wynika z opisu sprawy), nie przysługuje Panu stosownie do treści art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ww. ustawy w stosunku do córek: J. oraz M., w zeznaniu podatkowym składanym za 2021 r.
Zatem w tej części Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
W odniesieniu do powołanej przez Pana we własnym stanowisku w sprawie interpretacji indywidualnej wskazać należy, że interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników na podstawie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez podatnika. Powołana interpretacja nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa, więc zawartego w niej stanowiska organu podatkowego nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Przy czym podkreślić należy, że co prawda wskazana przez Pana interpretacja indywidualna, potwierdza stanowisko zaprezentowane w niniejszym rozstrzygnięciu w zakresie możliwości skorzystania przez Pana z ulgi prorodzinnej za lata 2018-2020, to jednak nie można jej przekładać na grunt rozpatrywanej sprawy również z uwagi na fakt, że dotyczy ona stanu prawnego obowiązującego w 2016 r., natomiast przedmiotowe rozstrzygnięcie dotyczy stanu prawnego obowiązującego w latach 2018-2021.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Pana. Nie wywołuje skutków prawnych dla innych osób (np. Pana małżonki).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).