Interpretacja indywidualna z dnia 11.02.2020, sygn. 0115-KDIT3.4011.411.2019.3.PS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

W zakresie skutków podatkowych dotyczących wycofania składników majątkowych z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących wycofania składników majątkowych z działalności gospodarczej jest prawidłowe, lecz z innych względów niż wskazano we wniosku.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących wycofania składników majątkowych z działalności gospodarczej. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzanie przyszłe.

W dniu 27 lutego 2001 r. Spółka cywilna, działająca pod firmą firma handlowo-usługową A, w trybie art. 26 § 4 KSH została przekształcona w spółkę jawną, której wspólnikiem jest Wnioskodawca. Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce. Wspólnikami spółki jawnej są dwie osoby fizyczne. Wspólnicy spółki jawnej są opodatkowani w całości od swoich dochodów w Polsce w formie liniowej. Wspólnicy mają równy udział w majątku spółki, jej zyskach i stratach. Spółka jawna prowadzi działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności spółki jest produkcja przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych, naprawa i konserwacja maszyn oraz wykonywanie i instalowanie instalacji klimatyzacyjnych. Zgodnie z umową spółki jawnej, każdy ze wspólników wniósł jako wkład do spółki m.in. udział w połowie własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego o powierzchni 147,1 m2 wraz ze związanym udziałem w części nieruchomości wspólnej, a którego wartość w umowie wskazano na 100 000 zł oraz udział w połowie prawa własności nieruchomości - garażu nr 1 wraz z ze związanym udziałem w nieruchomości wspólnej. Uprzednio własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego oraz garażu nr 1 przysługiwało Panu B i Panu C jako wspólnikom spółki cywilnej we współwłasności łącznej. Aktem notarialnym zawartym w dniu 29 marca 2007 r. ustanowiona została odrębna własność lokalów użytkowych i przeniesiono odrębną własność nieruchomości wraz z przysługującymi udziałami w gruncie na rzecz spółki jawnej. Nieruchomości znajdują się w ewidencji środków trwałych spółki.

Wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę w sprawie wycofania wniesionych do spółki udziałów w ww. nieruchomościach i wykreśleniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej. Wspólnicy zamierzają dokonać zmiany przeznaczenia nieruchomości oraz przekazać nieruchomości na potrzeby własne wspólników w udziale 1/2 na rzecz każdego wspólnika. Wycofanie i przekazanie nieruchomości do majątków osobistych wspólników będzie miało charakter nieodpłatny i nie będzie dokonane w ramach wypłaty zysku ze spółki. Czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania ich na potrzeby osobiste wnioskodawców jako wspólników spółki jawnej udokumentowana zostanie uchwałą wspólników, fakturą wewnętrzną oraz aktem notarialnym.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 13 grudnia 2019 r. (data wpływu 17 grudnia 2019 r.) Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku wycofania nieruchomości stanowiących wkład Wnioskodawcy i wspólników do spółki osobowej, wkład Wnioskodawcy i pozostałych wspólników ulegnie obniżeniu. Przeniesienie własności udziałów w nieruchomościach do majątku Wnioskodawcy i wspólników w wyniku wycofania nieruchomości ze spółki osobowej nastąpi do wysokości posiadanych udziałów. Wnioskodawca nie przewiduje wystąpienia ze spółki, ani jej likwidacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, doprecyzowane ostatecznie w wyniku uzupełnienia wniosku.

Czy nieodpłatne wycofanie nieruchomości stanowiących wkład Wnioskodawcy do spółki i przeniesienie nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawcy będzie skutkowało powstaniem po jego stronie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych?

W ocenie Wnioskodawcy opisane zdarzenie przyszłe nie spowoduje powstania po jego stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h. spółka jawna jest spółką osobową. Nie posiada osobowości prawnej, lecz podmiotowość prawną. Spółka jawna może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana.

Spółka jawna nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wnioskodawcy z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 przywołanej ustawy.

Ogólną zasadę opodatkowania reguluje art. 9 ust. 1 ww. ustawy stanowiący, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynaci podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustanowiona została zatem generalna zasada opodatkowania podatkiem dochodowym, z wyjątkiem takich przypadków, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania.

Przychody Wnioskodawcy z udziału w spółce określa się na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy. Zgodnie z powyższym, przychody Wnioskodawcy określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku wspólników są równe. W zaistniałym stanie faktycznym zgodnie z treścią umowy spółki wspólnicy, w tym Wnioskodawca, mają równe udziały w zysku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza oraz odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek VAT. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 wskazywanego przepisu, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących m.in. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Za dochód uważa się nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania. Z powyższego wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątkowych, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

Odpłatne zbycie oznacza natomiast przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W planowanym stanie faktycznym spółka nie dokona odpłatnego zbycia nieruchomości, bowiem zostaną one przekazane do majątków osobistych wspólników nieodpłatnie i staną się oni jej współwłaścicielami w części odpowiadającej posiadanym udziałom w spółce. Nie powstanie zatem ani dochód, ani przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Nie sposób mówić także o kwotach należnych, bowiem nie będzie możliwe wskazanie konkretnej kwoty pieniężnej, gdyż przekazanie odbędzie się nieodpłatnie.

Odnosząc się do przychodu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy powołać należy tożsamy argument braku odpłatności zbycia nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe, lecz z innych względów niż wskazano we wniosku.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z póżn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 4 § 1 pkt 1 cyt. ustawy, spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 8 § 2 ustawy).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 Kodeksu spółek handlowych).

Stosownie do art. 51 Kodeksu spółek handlowych każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. W myśl art. 52 § 1 ww. ustawy, wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego.

Zgodnie z art. 54 § 1 Kodeksu spółek handlowych, zmniejszenie udziału kapitałowego wymaga zgody pozostałych wspólników.

Ze względu na to, iż spółka jawna jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.

W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej straty w danym okresie rozliczeniowym.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są m. in. źródła określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
• odpłatne zbycie (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), z zastrzeżeniem ust. 2:
  
  
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Ustawa ta zawiera natomiast przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a zgodnie z którym, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie regulują w sposób odmienny w zależności od charakteru pieniężnego lub niepieniężnego zmniejszenia udziału kapitałowego w spółce osobowej.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Zatem częściowe wycofanie wkładu również o charakterze niepieniężnym należy traktować w swych skutkach analogicznie do wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej, tj. w przypadku otrzymania składników majątku w związku z wycofaniem przez wspólnika części wkładu z osobowej spółki prawa handlowego, w następstwie czego zmniejszony jest udział kapitałowy wspólnika w tej spółce, należy stosować przepisy określające skutki podatkowe otrzymania składników majątku w związku z wystąpieniem ze spółki osobowej, tym samym zastosowanie będą miały ww. przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b oraz 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że zgodnie z umową spółki jawnej, każdy ze wspólników wniósł jako wkład do spółki m.in. udział w połowie własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego wraz ze związanym udziałem w części nieruchomości wspólnej. Aktem notarialnym zawartym w dniu 29 marca 2007 r. ustanowiona została odrębna własność lokalów użytkowych i przeniesiono odrębną własność nieruchomości wraz z przysługującymi udziałami w gruncie na rzecz spółki jawnej. Nieruchomości znajdują się w ewidencji środków trwałych spółki.

Obecnie Wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę w sprawie wycofania wniesionych do spółki udziałów w ww. nieruchomościach i wykreśleniu nieruchomości z ewidencji środków trwałych spółki jawnej. Wspólnicy zamierzają dokonać zmiany przeznaczenia nieruchomości oraz przekazać nieruchomości na potrzeby własne wspólników w udziale 1/2 na rzecz każdego wspólnika. Wycofanie i przekazanie nieruchomości do majątków osobistych wspólników będzie miało charakter nieodpłatny i nie będzie dokonane w ramach wypłaty zysku ze spółki. Czynność wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej i nieodpłatnego przekazania ich na potrzeby osobiste wnioskodawców jako wspólników spółki jawnej udokumentowana zostanie uchwałą wspólników, fakturą wewnętrzną oraz aktem notarialnym. W wyniku wycofania nieruchomości stanowiących wkład Wnioskodawcy i wspólników do spółki osobowej, wkład Wnioskodawcy i pozostałych wspólników ulegnie obniżeniu. Przeniesienie własności udziałów w nieruchomościach do majątku Wnioskodawcy i wspólników w wyniku wycofania nieruchomości ze spółki osobowej nastąpi do wysokości posiadanych udziałów. Wnioskodawca nie przewiduje wystąpienia ze spółki, ani jej likwidacji.

W kontekście powyższego, nieodpłatne wycofanie składników majątkowych (stanowiących wkład do spółki) do majątku osobistego wspólnika związane ze zmniejszeniem udziału kapitałowego w spółce jawnej nie skutkuje dla niego powstaniem przychodu. Przychód może natomiast powstać dopiero w przypadku ewentualnego odpłatnego zbycia składników majątkowych otrzymanych w związku z takim częściowym wycofaniem wkładu znajdują tu zastosowanie przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b i art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisane zdarzenie przyszłe nie spowoduje powstania po jego stronie obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - jest prawidłowe, lecz z innych względów niż wskazano we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej