Opodatkowanie dochodów zagranicznych, zastosowanie metod unikania podwójnego opodatkowania i ulgi abolicyjnej. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.905.2021.2.ENB

Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów zagranicznych, zastosowanie metod unikania podwójnego opodatkowania i ulgi abolicyjnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów zagranicznych, zastosowania metod unikania podwójnego opodatkowania i ulgi abolicyjnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 marca 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Posiada Pan w Polsce swoje centrum interesów życiowych, i w myśl obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych posiada swoją rezydencję podatkową w Polsce.

Od 2015 r. wykonuje Pan pracę najemną w charakterze marynarza na jednostkach pływających (dalej jako: statkach) eksploatowanych na brytyjskim szelfie kontynentalnym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii. Praca wykonywana jest poza terytorium lądowym państw.

W latach następnych zamierza Pan kontynuować zatrudnienie w ww. modelu. W ramach zatrudnienia wykonywał, wykonuje i będzie wykonywać Pan pracę na statkach morskich, eksploatowanych przez brytyjskie przedsiębiorstwo klasyfikowanych jako holownik-statek wsparcia (ang.tug-supply ship).

Tego typu statki przeznaczone są do holowania platform lub innych statków do portów oraz przeznaczone są do transportu osób trzecich jak i jedzenia oraz rzeczy na inne statki lub platformy. Wszystkie statki eksploatowane były/są i będą przez podmiot V. Ltd. z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

Statki, na których wykonywał, wykonuje i będzie wykonywać Pan pracę podnosiły, podnoszą i najprawdopodobniej będą podnosić banderę Wielkiej Brytanii.

Z uwagi na fakt wykonywania przez statek projektów na szelfie brytyjskim pracodawca podatnika potrąca z jego wynagrodzenia podatek należny w Wielkiej Brytanii za okres i czas wykonywania pracy na statku.

Na podstawie informacji posiadanych przez Pana statki, na których wykonywał, wykonuje i będzie wykonywać pracę w latach kolejnych były, są i nadal będą eksploatowane przez podmiot brytyjski, który to czerpał, czerpie i będzie czerpać dochody z eksploatacji tychże jednostek.

Pana pracodawcą jest podmiot z siedzibą w G., natomiast finalnie Pana wynagrodzenie ponoszone jest przez zakład pracodawcy (statek) w rozumieniu art. 5 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Wielką Brytanią. Statek (zakład) znajduje się w Wielkiej Brytanii (miejscu wykonywania operacji przez statek) i jest eksploatowany przez brytyjskie przedsiębiorstwo mające siedzibą zarządu w Wielkiej Brytanii, tj. zakład w rozumieniu art. 5 ust. 2 lit. a.

Nie osiągał, nie osiąga i nie zamierza osiągać Pan na terytorium Polski żadnego innego dochodu zarówno z pracy na statkach, jak i z innych źródeł.

Ponadto w przesłanym uzupełnieniu wyjaśnił Pan, że za pomocą statku działalność będzie prowadziło przedsiębiorstwo odpowiedzialne za jego faktyczną eksploatację tj. przedsiębiorstwo z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

Statek porusza się po całym szelfie brytyjskim. Wszystko uzależnione jest od wykonywanego zleconego projektu. Statek jest zakładem (stałą placówką) bowiem zgodnie z art 5. w rozumieniu Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Wielką Brytanią, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Na statku prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa polegająca na holowaniu oraz zaopatrzeniu innych statków. Ponadto, zgodnie z ust. 2 określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a)siedzibę zarządu,

b)filię,

c)biuro,

d)fabrykę,

e)warsztat,

f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom, albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Zatem zakładem jest również siedziba zarządu, a ten znajduje się w Wielkiej Brytanii.

Sposób wykonywania przez Pana pracy kontroluje podmiot zarządzający statkiem tj. podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Odpowiedzialność lub ryzyko za skutki Pana pracy ponosi przedsiębiorstwo z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Statek znajduje się pod kontrolą podmiotu go eksploatującego, tj. podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Ostateczne koszty wynagrodzenia ponosi podmiot, który generował zyski, a więc podmiot odpowiedzialny za faktyczną eksploatację statku z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Podmiotem dostarczającym narzędzia i materiały niezbędne do wykonywania Pana pracy jest podmiot odpowiedzialny za faktyczną eksploatację statku tj. podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii.

Nie posiada Pan wiedzy, czy wynagrodzenie było/będzie bezpośrednio fakturowane na rzecz podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Takie informacje nie są udzielane pracownikom i stanowią swojego rodzaju tajemnicę przedsiębiorstwa. Wynagrodzenie było/będzie wypłacane przez podmiot z siedzibą w G. w imieniu podmiotu mającego siedzibę w Wielkiej Brytanii. Świadczone przez Pana w ramach wykonywanej pracy usługi, stanowiły i będą stanowić integralną część działalności podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Na podmiocie faktycznie eksploatującym statek, tj. podmiocie brytyjskim, spoczywał i będzie spoczywać obowiązek instruowania Pana w zakresie sposobu wykonywania przez niego pracy. Ewentualne kary dyscyplinarne nakładane będą przez pracodawcę z siedzibą w G. na zlecenie podmiotu faktycznie eksploatującego statek i odpowiedzialnego za wykonywaną działalność gospodarczą tj. podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii. Urlop i godziny ustalane są w zawartej umowie o pracę z podmiotem z siedzibą w G. w porozumieniu z podmiotem brytyjskim.

W kwestii przebywania przez Pana w Wielkiej Brytanii przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, wskazuje Pan iż nie przebywał na statku eksploatowanym na brytyjskim szelfie powyżej 183 dni. Najprawdopodobniej nie będzie Pan również w kolejnych latach przebywać na statku powyżej 183 dni.

Pytania

1)Czy jest Pan zobowiązany do rozliczania dochodów uzyskanych w wyżej opisanym stanie faktycznym w Polsce w latach 2015-2019?

2)Czy jest Pan zobowiązany do rozliczana dochodów uzyskanych w wyżej opisanym stanie fatycznym w latach 2020-2021?

3)Czy do dochodów uzyskanych w latach 2015-2019, zastosowanie znajduje tzw. metoda wyłączenia z progresją?

4)Czy do dochodów uzyskanych w latach 2020-2021 zastosowanie znajduje tzw. metoda proporcjonalnego zaliczenia?

5)Czy w związku z zastosowaniem metody proporcjonalnego zaliczenia może Pan w zeznaniu podatkowym PIT-36 za lata 2020-2021 skorzystać z ulgi abolicyjnej?

6)Czy w związku z wykonywaniem pracy w charakterze marynarza na statku morskim eksploatowanym na szelfie brytyjskim (poza terytorium lądowym państw) uprawniony jest Pan do skorzystania z ulgi abolicyjnej w pełnym zakresie bez jej ograniczenia do kwoty 1360 zł?

7)Czy w latach następnych w przypadku wykonywania pracy w wyżej opisanym modelu zatrudnienia będzie Pan zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego PIT-36 w Polsce, w którym będzie uprawniony do skorzystania z preferencji podatkowej w postaci ulgi abolicyjnej w pełnym zakresie?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 1 – nie podlega Pan obowiązkowi podatkowemu w Polsce w latach 2015-2019, a tym samym nie jest zobowiązany do rozliczenia dochodów uzyskanych w wyżej opisanym stanie faktycznym w Polsce, bowiem do Pana dochodu zastosowanie znajdzie korzystna metoda unikania podwójnego opodatkowania tj. metoda wyłączenia z progresją.

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 2 – podlega Pan obowiązkowi podatkowemu w Polsce w latach 2020-2021, a tym samym jest zobowiązany do rozliczenia dochodów uzyskanych w wyżej opisanym stanie faktycznym w Polsce.

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 3 – w stosunku do uzyskiwanych przez Pana dochodów w latach 2015-2019 zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją.

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 4 – w stosunku do dochodów uzyskiwanych w latach 2020-2021 zastosowanie znajdzie metoda proporcjonalnego zaliczenia.

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 5 – w związku z zastosowaniem metody proporcjonalnego zaliczenia może Pan w zeznaniach podatkowych PIT-36 za lata 2020-2021 skorzystać z ulgi abolicyjnej.

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 6 – w związku z wykonywaniem pracy w charakterze marynarza na statku morskim eksploatowanym na szelfie brytyjskim (poza terytorium lądowym państw) uprawniony jest Pan do skorzystania z ulgi abolicyjnej w pełnym zakresie bez jej ograniczenia do kwoty 1360 zł.

Pana zdaniem – w zakresie pytania Nr 7 – kontynuując zatrudnienie w ww. modelu zatrudnienia będzie Pan w latach następnych podlegać obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a tym samym będzie Pan zobowiązany do rozliczenia dochodu (składania zeznań podatkowych) za kolejne lata osiąganego z tytułu wykonywania pracy na pokładzie statku morskiego z możliwością skorzystania z preferencji podatkowej w postaci ulgi abolicyjnej bez jej kwotowego ograniczenia do kwoty 1360 zł.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej jako updof, osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Powyższy przepis wskazuje, że podstawowym kryterium określającym miejsce (kraj), w którym osoba fizyczna podlega obowiązkowi podatkowemu jest miejsce zamieszkania podatnika. Norma ta dotyczy zarówno osób osiągających dochody na terenie Polski jak i osób, których źródła przychodu położone są za granicą, co potwierdza Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 5 stycznia 1999 r. w sprawie o sygn. akt III SA 2836/97.

Na gruncie prawa polskiego obowiązuje zasada, w myśl której każda osoba fizyczna ma jedno - i tylko jedno - miejsce zamieszkania. Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego (por. interpretacja indywidualna Ministra Finansów o sygn. ITPB2/415-215/10/IB). W związku z powyższym miejsce zamieszkania podatnika w niniejszej sprawie należy ustalić w oparciu o przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z przepisami kodeksu cywilnego.

Powyższa zasada na gruncie podatkowym w niektórych wypadkach doznaje pewnego ograniczenia. Należy podkreślić, iż przytoczony powyżej „nieograniczony obowiązek podatkowy” jest korygowany w oparciu o art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym stwierdza się, iż przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Nadto, wskazać należy, że zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r., określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Mając na względzie wyżej analizowane przepisy, w kontekście zaistniałego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że przy ustalaniu sytuacji podatkowej polskiego marynarza wykonującego w latach 2015-2021 pracę najemną na statku eksploatowanym na szelfie brytyjskim przez przedsiębiorstwo z miejscem faktycznego zarządu w Wielkiej Brytanii zastosowanie znajdą przepisy zawarte w Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. wraz z Konwencją MLI.

W oparciu o treść normatywną art. 14 ust. 1 omawianej Konwencji „z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie”.

Art. 14 ust. 1 nie należy rozpatrywać w oderwaniu o art. 14 ust. 2, który stanowi, iż „bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a)odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i

b)wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c)wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie”.

Przepis art. 14 ust. 2 ww. umowy określa wyjątek od powyższej zasady uregulowanej w art. 14 ust. 1, zgodnie z którym wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracownika podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest wykonywana oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika.

Pana zdaniem w niniejszej sprawie nie zachodzi wyjątek wskazany w art. 14 ust. 2 Konwencji, czyli pełne opodatkowanie dochodu w Polsce. W Pana ocenie nie spełnił on przesłanki z art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. Konwencji, bowiem wynagrodzenie ponoszone jest przez zakład, który pracodawca posiada w Wielkiej Brytanii.

Jak zostało wskazane, Pana wynagrodzenie ponoszone jest przez zakład, który pracodawca posiada w Wielkiej Brytanii.

W tym względzie przytoczenia wymaga treść art. 5 ust. 1 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Wielką Brytanią, który stanowi, iż w rozumieniu niniejszej Konwencji, „określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa”.

Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. artykułu "określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a)miejsce zarządzania;

b)filię;

c)biuro;

d)zakład fabryczny;

e)warsztat oraz

f)kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych oraz miejsce wyrębu drzewa lub uzyskiwania innych produktów leśnych;

g)gospodarstwo rolne lub plantację”.

Za zakład przedsiębiorstwa uznaje się również statek, co potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 3 kwietnia 2019 r., o sygn. 0115-KDIT2-2.4011 6.2019.2.ENB. Interpretacja ta została wydana w analogicznym stanie faktycznym.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż wynagrodzenia pracownika mającego miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium innego państwa, tj. w niniejszej sprawie na terytorium Wielkiej Brytanii.

W Pana ocenie, analiza elementów stanu faktycznego wskazuje, że wynagrodzenie za pracę jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w Wielkiej Brytanii zgodnie z art. 5 cytowanej Konwencji. Zatem Pana dochód osiągany w latach 2015-2021 z tytułu pracy wykonywanej na statku operującym w Wielkiej Brytanii będzie podlegał opodatkowaniu zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Polsce w myśl art. 14 ust. 1 ww. Konwencji.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w art. 22 omawianej Konwencji metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust. 2 Konwencji obowiązującej w latach 2015-2019 „W przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a)Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

b)Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.

c)Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód”.

Ww. umowa w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania do dochodów uzyskanych przez osoby wykonujące pracę na statku eksploatowanym na szelfie brytyjskim w latach 2015-2019 przewidywała metodę wyłączenia z progresją. Metoda wyłączenia z progresją polega na uwzględnieniu dochodu z zagranicy w składanym zeznaniu podatkowym, jednakże wyłącznie do określenia stawki podatku do dochodu opodatkowanego w Polsce. Oznacza to, że jeżeli marynarz osiągnie dochód w Polsce albo dochód z zagranicy opodatkowany w Polsce na zasadach ogólnych to dochody z pracy w ww. modelu zatrudnienia nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu, ale podwyższą stawkę procentową podatku mającą zastosowanie do dochodu opodatkowanego w Polsce na zasadach ogólnych. Zastosowanie metody wyłączenia z progresją tworzy korzystną sytuację podatkową dla podatnika mającego miejsce zamieszkania w Polsce, gdy wykonuje on tylko pracę najemną na statkach zarządzanych przez brytyjskie przedsiębiorstwo w roku podatkowym, gdyż jest on zwolniony z opodatkowania w Polsce i nie musi składać zeznania podatkowego za ten rok podatkowy w Polsce.

Podsumowując, w związku z faktem, iż nie osiągał Pan dochodu w Polsce lub innego dochodu z zagranicy podlegającego wykazaniu w zeznaniu podatkowym w Polsce nie był Pan w latach 2015-2019 zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego w Polsce i rozliczenia się z tak osiąganego dochodu.

Następnie wskazać należy, iż Wielka Brytania jest sygnatariuszem Konwencji MLI o unikaniu podwójnego opodatkowania, do podpisania Konwencji przez stronę brytyjską doszło w dniu 7 czerwca 2017 r. Metoda wyłączenia z progresją została zamieniona na metodę proporcjonalnego odliczenia. W związku z powyższym od 2020 r. obowiązek podatkowy marynarzy wykonujących pracę na statkach eksploatowanych na brytyjskim szelfie kontynentalnym przez brytyjskie przedsiębiorstwo przeniósł się do Polski, gdzie zastosowanie znajdowały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 27 ust. 9 ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Natomiast zgodnie z art. 27 ust. 9a ustawy w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1)ze źródeł, o których mowa w art 12 ust. 1 art. 13, art. 14, lub

2)z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów)uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

‒ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27. pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2. Zgodnie z art. 27g ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1 przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1a pkt 1. Stosownie do treści przepisu art. 27g ust. 5 cytowanej ustawy przepisu ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do dochodów osiąganych w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a i pkt 9, jeżeli dochody te są osiągane z tytułu pracy lub usług wykonywanych poza terytorium lądowym państw. W świetle powyższego, ograniczenie ulgi abolicyjnej nie będzie wywierać wpływu na dochody marynarzy uzyskiwane z tytułu pracy lub usług wykonywanych poza terytorium lądowym państw, gdyż będą oni uprawieni do odliczania ulgi abolicyjnej w pełnej wysokości, zgodnie z obecnie obwiązującymi zasadami. Wysokość odliczenia w związku z tzw. ulgą abolicyjną jest ograniczona do kwoty 1360 zł na podstawie art. 27 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazane ograniczenie ulgi abolicyjnej do kwoty 1360 zł nie ma zastosowania do podatnika, gdyż wykonuje on pracę najemną poza terytorium lądowym Państw.

Reasumując, do Pana dochodów osiąganych w latach 2015-2019, z pracy na statku morskim zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją, zaś w latach 2020-2021 metoda proporcjonalnego odliczenia, która powoduje powstanie obowiązku podatkowego w Polsce. Tym samym zobowiązany będzie Pan do złożenia zeznania podatkowego PIT-36 w Polsce wyłącznie za lata 2020-2021. Zastosowanie metody proporcjonalnego zaliczenia umożliwi Panu skorzystanie z ulgi abolicyjnej zgodnie z art. 27g ustawy. Ulga abolicyjna z uwagi na fakt wykonywania pracy poza terytorium lądowym państw przysługiwać będzie w pełnej wysokości. W przypadku kontynuowania pracy w wyżej opisanym modelu zatrudnienia będzie ciążył na Panu obowiązek podatkowy w Polsce także w przyszłych latach. W przyszłych zeznaniach analogicznie jak w latach poprzednich będzie Pan uprawniony do skorzystania z ulgi abolicyjnej w pełnym zakresie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ww. ustawy:

przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez państwo rezydencji z państwem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Z wniosku wynika, że posiada Pan w Polsce swoje centrum interesów życiowych, i w myśl obowiązujących w Polsce przepisów podatkowych posiada swoją rezydencję podatkową w Polsce. Od 2015 r. wykonuje Pan pracę najemną w charakterze marynarza na jednostkach pływających (dalej jako: statkach) eksploatowanych na brytyjskim szelfie kontynentalnym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii. Praca wykonywana jest poza terytorium lądowym państw. W latach następnych zamierza Pan kontynuować zatrudnienie w ww. modelu. W ramach zatrudnienia wykonywał, wykonuje i będzie wykonywać Pan pracę na statkach morskich, eksploatowanych przez brytyjskie przedsiębiorstwo klasyfikowanych jako holownik-statek wsparcia (ang. tug-supply ship).

Nie osiągał, nie osiąga i nie zamierza osiągać Pan na terytorium Polski żadnego innego dochodu zarówno z pracy na statkach, jak i z innych źródeł.

Mając zatem na uwadze, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym uznać należy, że podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Ponadto, w związku z tym, że uzyskuje przychód z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku – holownika/statku wsparcia eksploatowanego na brytyjskim szelfie kontynentalnym, konieczne jest odniesienie się do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840).

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii dzień 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowania w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2253).

Na podstawie art. 34 ust. 1 Konwencji MLI:

Konwencja niniejsza wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

W myśl art. 34 ust. 2 ww. Konwencji:

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

a)w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz

b)w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko-brytyjskiej przez Polskę:

‒w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz

‒w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

Należy w tym miejscu podkreślić, że art. 35 ust. 1 lit. a) Konwencji MLI odnosi się jedynie do podatków pobieranych u źródła od nierezydentów podatkowych – w przepisie tym jest bowiem mowa o podatkach pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji.

W odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, termin rozpoczęcia stosowania Konwencji MLI należy określić na podstawie art. 35 ust. 1 lit. b) Konwencji MLI.

Wskazać również należy, że okresem podatkowym dla osoby fizycznej jest rok podatkowy. Stosownie do art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej.

Przepisy Konwencji MLI mają zatem zastosowanie do wskazanych we wniosku dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2020 r.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt a) Konwencji polsko-brytyjskiej:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej określenie "Zjednoczone Królestwo" oznacza Wielką Brytanię i Irlandię Północną, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza wodami terytorialnymi Zjednoczonego Królestwa, na których na mocy jego prawa dotyczącego Szelfu Kontynentalnego i zgodnie z prawem międzynarodowym, Zjednoczone Królestwo może sprawować suwerenne prawa w odniesieniu do dna morskiego i podglebia oraz ich zasobów naturalnych.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 Konwencji polsko-brytyjskiej:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 Konwencji polsko-brytyjskiej :

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

a)odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i

b)wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c)wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, wynagrodzenia pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba, że praca wykonywana jest na terytorium Wielkiej Brytanii. W sytuacji gdy praca jest wykonywana na terytorium Wielkiej Brytanii, wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w Wielkiej Brytanii.

Natomiast art. 14 ust. 2 Konwencji określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 Konwencji, czyli w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Wielkiej Brytanii). Jednocześnie w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować właściwą metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Oceniając, czy spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 14 ust. 2 lit. b) i c) Konwencji, należy ustalić który z podmiotów – podmiot z siedzibą w G czy podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który eksploatuje statek – jest pracodawcą, o którym mowa w tych przepisach.

Postanowienia ww. Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zawierają definicji „pracodawcy”. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. Konwencji:

Przy stosowaniu niniejszej Konwencji w dowolnym czasie przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w tym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Podstawowa definicja „pracodawcy” znajduje się w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1320, z późn. zm.), zgodnie z którym:

pracodawcą jest jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudniają one pracowników.

Jednakże oceniając czy zostały spełnione wszystkie przesłanki, o których mowa w ww. art. 14 ust. 2, należy odnieść się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD.

Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

W przedstawionej we wniosku sytuacji właściwe są zatem wyjaśnienia dotyczące interpretacji pojęcia „ekonomicznego pracodawcy” na gruncie pkt 8-8.14 Komentarza do art. 15 MK.

Jak stanowi przytoczony pkt 8 Komentarza do art. 15 ust. 2 MK, oceniając czy podmiot, na którego rzecz jest wykonywana praca spełnia wszystkie elementy pozwalające uznać go za „pracodawcę”, należy poddać analizie szereg elementów stanu faktycznego.

Jak wynika z Komentarza ważne jest ustalenie, czy usługi świadczone przez osobę fizyczną stanowią integralną część działalności przedsiębiorstwa, któremu te usługi są dostarczane. W tym celu najważniejszym czynnikiem będzie ustalenie, które przedsiębiorstwo ponosi odpowiedzialność lub ryzyko za osiągnięte wyniki pracy wykonanej przez osobę fizyczną.

Dla ustalenia pracodawcy znaczenie mogą mieć również dodatkowe kryteria wymienione w pkt 8.14 Komentarza:

‒komu przysługuje uprawnienie do instruowania pracownika odnośnie do sposobu, w jaki praca powinna być wykonywana;

‒kto kontroluje i ponosi odpowiedzialności za miejsce, w którym praca jest wykonywana;

‒czy wynagrodzenie osoby fizycznej jest bezpośrednio fakturowane przez formalnego pracodawcę przedsiębiorstwu, na rzecz którego usługi są wykonywane;

‒kto udostępnia pracownikowi urządzenia i materiały konieczne do wykonywania pracy;

‒kto ustala liczby i kwalifikacje pracowników wykonujących pracę;

‒komu przysługuje prawo do wyboru osoby fizycznej, która będzie wykonywała pracę, oraz zakończenia stosunku umownego nawiązanego z tą osobą w celu wykonania danej pracy;

‒komu przysługuje prawo do nakładania kar dyscyplinarnych związanych z pracą tej osoby fizycznej;

‒kto ustala urlopy i godziny pracy tej osoby fizycznej.

W przypadku jeśli analiza powyższych przesłanek doprowadzi do wniosku, iż faktycznym pracodawcą będzie użytkownik siły roboczej (podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który eksploatuje statek na którym wykonuje Pan pracę), należy uznać, iż warunek określony w art. 14 ust. 2 lit. b) Konwencji nie jest spełniony, a zatem Pana wynagrodzenie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 Konwencji (tj. w Wielkiej Brytanii i w Polsce).

W świetle wskazanych we wniosku okoliczności, w szczególności mając na uwadze, że świadczone przez Pana w ramach wykonywanej pracy usługi, stanowiły i będą stanowić integralną część działalności podmiotu z siedzibą w Wielkiej Brytanii, jak również podmiot ten ponosi odpowiedzialność lub ryzyko za skutki Pana pracy, a ponadto podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii:

‒kontroluje sposób wykonywania przez Pana pracy,

‒kontroluje statek na którym wykonuje Pan pracę,

‒jako podmiot generujący zyski ponosi ostatecznie koszty Pana wynagrodzenia,

‒dostarcza narzędzia i materiały niezbędne do wykonywania Pana pracy,

‒ma obowiązek instruowania Pana w zakresie sposobu wykonywania przez niego pracy,

‒zleca nałożenie ewentualnych kar dyscyplinarnych

należy uznać, że to podmiot z siedzibą w Wielkiej Brytanii, który eksploatuje statek na którym wykonuje Pan pracę jest pracodawcą („ekonomicznym pracodawcą”) w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. b) Konwencji.

Mając na uwadze powyższe, uznać zatem należy, że w przedstawionej sytuacji nie są łącznie spełnione przesłanki wskazane w art. 14 ust. 2 ww. Konwencji, wobec czego Pana wynagrodzenia - niezależnie od tego, czy pobyt na terytorium Wielkiej Brytanii przekroczy łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy, rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym – podlegały, podlegają i będą podlegały (o ile nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny) opodatkowaniu stosownie do art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, tj. zarówno w Polsce, jak i w Wielkiej Brytanii.

Nie ma zatem znaczenia w przedstawionej przez Pana sytuacji czy statek na którym wykonywał/będzie wykonywał Pan pracę może być uznany za zakład/stałą placówkę w rozumieniu ww. Konwencji. Niemniej jednak, zauważyć należy, że co do zasady placówka gospodarcza tylko wtedy stanowi stały zakład, gdy jest stała, przy czym stałość placówki rozpatrywać można w aspekcie geograficznym i temporalnym. Nie każdy zatem statek może być uznany za zakład/stałą placówkę, co jednakże pozostaje bez wpływu na opodatkowanie uzyskiwanych przez Pana dochodów.

Z uwagi na okoliczność, że uzyskiwane przez Pana dochody podlegały i będą podlegały opodatkowaniu zarówno w Wielkiej Brytanii jak i w Polsce, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować właściwą metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.

Do dochodów uzyskanych w latach 2015-2019 zastosowanie znajduje art. 22 ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, zgodnie z którym:

w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

Wobec tego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami ww. Konwencji polsko-brytyjskiej może być opodatkowany w Wielkiej Brytanii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1)do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;

2)ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;

3)ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach (według skali podatkowej), albo w taki sposób opodatkowane dochody w Polsce uzyskuje małżonek, a podatnik dokonuje rozliczenia rocznego łącznie z tym małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

W konsekwencji Pana dochody uzyskane w latach 2015-2019 z pracy najemnej wykonywanej na statkach będących holownikami/statkami wsparcia eksploatowanych w granicach Brytyjskiego Szelfu Kontynentalnego są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych. Jeśli zatem w latach 2015-2019 nie uzyskał Pan żadnych dochodów opodatkowanych wg skali podatkowej, to w związku z uzyskaniem ww. dochodów nie miał obowiązku złożenia zeznań podatkowych za lata 2015-2019.

W odniesieniu natomiast do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie znajduje art. 5 ust. 6 Konwencji MLI, który zastąpił art. 22 ust. 2 pkt a) Konwencji polsko-brytyjskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 6 lit. a) i b) Konwencji MLI:

W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mogą być opodatkowane przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez tę drugą Umawiającą się Jurysdykcję wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji), pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na:

i)odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;

ii)odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.

Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.

Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji jest zwolniony z opodatkowania przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, wówczas ta Umawiająca się Jurysdykcja może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.

Zatem, w przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce uzyskuje dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez Zjednoczone Królestwo wyłącznie z powodu, że dany dochód lub zyski majątkowe są także dochodem lub zyskami majątkowymi uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Zjednoczonego Królestwa), Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, kwoty równej podatkowi od dochodu lub zysków majątkowych zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód, który może być opodatkowany w Zjednoczonym Królestwie.

Wobec powyższego do dochodów, które uzyskuje Pan od 2020 r. zastosowanie ma metoda proporcjonalnego zaliczenia.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Stosownie do art. 27 ust. 9a ww. ustawy:

W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasady określone w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z metodą odliczenia proporcjonalnego, podatnik, który osiąga dochody z pracy najemnej za granicą jest zobowiązany do wykazania łącznych dochodów (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej odlicza podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania przez Pana ulgi, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 27g ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1)ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub

2)z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

‒ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Stosownie do art. 27g ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1)ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub

2)z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

‒ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Stosownie do art. 27g ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r., odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.

Z dniem 1 stycznia 2021 r. art. 27g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został znowelizowany poprzez dodanie drugiego zdania, zgodnie z którym odliczenie to nie może jednak przekroczyć wysokości kwoty zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1a pkt 1.

Natomiast z dniem 1 stycznia 2022 r. art. 27g ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie:

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć kwoty 1360 zł.

Natomiast w myśl art. 27g ust. 3 ustawy:

Odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1, uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 23v ust. 2.

Wielka Brytania nie została wymieniona w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 599).

W myśl art. 27g ust. 4 ustawy:

Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do podatku obliczanego zgodnie z art. 30c.

Stosownie do art. 27g ust. 5 dodanego z dniem 1 stycznia 2021 r.:

przepisu ust. 2 zdanie drugie nie stosuje się do dochodów osiąganych w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a i pkt 9, jeżeli dochody te są osiągane z tytułu pracy lub usług wykonywanych poza terytorium lądowym państw.

Z zacytowanych przepisów wynika zatem, iż prawo do odliczenia na podstawie art. 27g ustawy przysługuje w sytuacji, kiedy do dochodów z pracy najemnej uzyskanych za granicą ma zastosowanie metoda odliczenia proporcjonalnego.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Mając zatem na uwadze powyższe uznać należy, że był i będzie Pan zobowiązany do złożenia zeznań podatkowych za lata 2020-2021 i lata następne. W zeznaniach tych powinien Pan wykazać dochody osiągnięte odpowiednio w 2020 r., 2021 r. i w latach następnych z tytułu pracy wykonywanej na wskazanych we wniosku statkach eksploatowanych na szelfie kontynentalnym Wielkiej Brytanii, do których to dochodów znajdują zastosowanie postanowienia art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. metoda proporcjonalnego odliczenia. W odniesieniu do ww. dochodów przysługuje i będzie przysługiwało Panu prawo do skorzystania z ulgi abolicyjnej, o której mowa w art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, ponieważ - jak Pan wskazuje – statki na których wykonywał/będzie wykonywał Pan pracę najemną eksploatowane są poza terytorium lądowym państw, do uzyskiwanych przez Pana dochodów nie należy stosować limitu określonego w zdaniu drugim ust. 2 art. 27g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Odnosząc się do powołanej przez Pana interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że interpretacje dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Należy również wskazać, że interpretacja ta dotyczy sytuacji odmiennej aniżeli przedstawiona w Pana wniosku.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie