1. opisu projektu, który będzie obejmował zarys tworzonego programu przez Wnioskodawcę;
2. czasu rozpoczęcia oraz zakończenia pracy nad określonym programem;
3. wykazu osób zaangażowanych w projekt;
4. wyodrębnionych faktur sprzedażowych dotyczących określonego programu;
5. kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
6. efektów stworzonego programu w ramach działalności,

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

świadczone usługi dotyczące programowania, będące pracami badawczo-rozwojowymi spełniają wymóg zawarty w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wytwarza programy, które są efektem pracy twórczej o indywidualnym charakterze oraz posiada do nich autorskie prawa majątkowe. Przenosząc autorskie prawa majątkowe na klienta poprzez wystawienie faktury VAT w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku z tym, możliwe jest opodatkowanie kwalifikowanych dochodów 5% stawką zgodnie z art. 30ca ww. ustawy.

Ad 2

przedstawione elementy ewidencji spełniają przesłanki ustawowe zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo ewidencja będzie prowadzona w formie arkusza kalkulacyjnego, która umożliwi określenie dochodu podlegającego opodatkowaniu 5% stawką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności przemysłowej (IP BOX) w części dotyczącej:

• zastosowania preferencyjnej stawki 5% jest nieprawidłowe,

• sposobu prowadzenia ewidencji i zastosowania preferencyjnego opodatkowania jest nieprawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. Na podstawie kontraktu ze Spółką z o.o. Wnioskodawca opracowuje oprogramowanie i jest zobowiązany do tworzenia kodu źródłowego programów o innowacyjnym zastosowaniu m.in. przetwarzanie dużej ilości danych. Wnioskodawca zrzeka się prawa autorskiego do wytworzonego programu i sprzedaje program na podstawie comiesięcznych faktur sprzedażowych VAT, które wystawia dla Spółki z o.o. Wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. (Dz. U. z 1994 r. nr 24, poz. 83). W związku z tym, że świadczone usługi mają charakter badawczo-rozwojowy i spełniają definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca zamierza opodatkować stawką 5% dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które uzyskuje w ramach działalności gospodarczej. Świadczone usługi przez Wnioskodawcę są efektem pracy twórczej o indywidualnym charakterze. Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Księgowość prowadzona jest na podstawie podatkowej książki przychodów i rozchodów, a Wnioskodawca będzie wykazywał wymagane informacje w odrębnej ewidencji. W piśmie z dnia 26 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że działalność prowadzona jest od dnia 2 października 2018 r., następnie została ona zawieszona dnia 31 stycznia 2019 r. i wznowiona od dnia 1 lipca 2019 r. Działalność Wnioskodawcy w latach 2018 i 2019 była opodatkowana na zasadach ogólnych (skala podatkowa), od 2020 r. podatkiem liniowym. Wspominane we wniosku programy komputerowe, które są wytwarzane dla klienta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, służą przetwarzaniu dużej ilości danych, według wymagań przedstawionych przez klienta. Środowisko uruchamiania programów u klienta jest dostosowane do jego potrzeb, pod względem bezpieczeństwa, wydajności jak również finansowym. W związku z tym, istniejące już rozwiązania nie są odpowiednie, ze względu na rygorystyczne wymagania. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, konieczne jest przygotowanie i implementacja nowych procesów przetwarzania danych, w sposób pozwalający na optymalne wykorzystanie zasobów sprzętowych klienta. Podczas implementacji wykorzystywane są dobrze znane narzędzia (biblioteki czy frameworki, takie jak czy ), jednak stanowią one tylko ogólną bazę, do wytworzonego oprogramowania, by nie implementować ponownie rozwiązań, które są już dostępne na rynku. Wytwarzanie programu komputerowego obejmuje implementację autorskiego kodu w językach takich jak (), które spajają infrastrukturę klienta do przetwarzania dużej ilości danych, ze źródłami danych, poprzez tworzenie nowych algorytmów wyspecjalizowanych do tego celu. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej szczegółowa ewidencja prowadzona jest od dnia 1 lipca 2019 r. oraz pozwala ona na wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W odniesieniu do pytania nr 2 należy zauważyć, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób nie zapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym.

Odnosząc powyższe do opisanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (tj. że Wnioskodawca sprzedaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej), taka odrębna ewidencja, oprócz opisu projektu, który będzie obejmował zarys tworzonego programu przez Wnioskodawcę, czasu rozpoczęcia oraz zakończenia pracy nad określonym programem, wykazu osób zaangażowanych w projekt, wyodrębnionych faktur sprzedażowych dotyczących określonego programu, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, efektów stworzonego programu w ramach działalności, powinna także:

• wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

• wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

• wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja winna zawierać wszystkie elementy wskazane art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę odrębna ewidencja składająca się z: opisu projektu, który będzie obejmował zarys tworzonego programu przez Wnioskodawcę, czasu rozpoczęcia oraz zakończenia pracy nad określonym programem, wykazu osób zaangażowanych w projekt, wyodrębnionych faktur sprzedażowych dotyczących określonego programu, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, efektów stworzonego programu w ramach działalności, nie spełnia przesłanek ustawowych wyrażonych w art. 30cb ww. ustawy.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wobec nieprawidłowego prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, w przedmiotowej sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów i w konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania oraz w zakresie prowadzenia odrębnej ewidencji uznano za nieprawidłowe.

Należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji nie dokonywano oceny czy wykonywane przez Wnioskodawcę usługi stanowią działalność badawczo-rozwojową, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy przyjmując za Wnioskodawcą, że taka działalność jest przez Niego prowadzona. Przedmiotem oceny Organu w niniejszej interpretacji indywidualnej była możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w odniesieniu do osiągania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci wytworzonych programów komputerowych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej