Brak prawa do odliczenia wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ wnioskodawca nie jest... - Interpretacja - 0115-KDIT2.4011.284.2022.2.ŁS

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 15 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.284.2022.2.ŁS

Temat interpretacji

Brak prawa do odliczenia wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 2 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej. Uzupełniła go Pani – na wezwanie organu – pismem z datą wpływu 6 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stan faktycznego.

W 2021 r. dokonała Pani wraz z mężem założenia instalacji fotowoltaicznej w budynku, w którym Pani i mąż zamieszkujecie. Związek małżeński został zawarty w 1991 r. Nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Budynek nie posiada odrębnej własności. Budynek leży na działce, którą Pani mąż otrzymał w 1990 r. w ramach Umowy Przekazania Gospodarstwa Rolnego. Tylko Pani mąż ujęty jest w Księdze wieczystej (..., nr działki 1), w dziale II, jako właściciel działki, na której wzniesiono budynek.

Biorąc pod uwagę fakt, iż budynek był wznoszony, jak również remontowany podczas trwania małżeństwa, można uznać, iż jest on elementem małżeńskiej wspólnoty majątkowej, a zatem Pani (żona, Wnioskodawca) również jestem współwłaścicielem budynku i ponosi – jak również ponosiła – Pani koszty inwestycyjne wyżej opisanej nieruchomości.

Pani mąż w 2021 r. prowadził działalność gospodarczą rozliczaną na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, którą zawiesił w czerwcu 2021 r. w związku pandemią COVID-19. Przychód, który osiągnął był niewielki. W związku z tym koszty związane z wykonaniem instalacji fotowoltaicznej zostały pokryte z przychodu, który Pani uzyskała w 2021 r.

Pracuje Pani jako nauczyciel i rozlicza się według zasad ogólnych (skala podatkowa).

Faktura za poniesione koszty została wystawiona na Pani męża, który koordynował sprawy związane z instalacją, natomiast wydatki były pokryte przez Panią.

Podobna sytuacja była rozpatrywana we wniosku o sygnaturze: 0112-KDWL.4011.36.2020.2.TW, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przyznał rację w zakresie współwłasności mimo braku zapisów o współwłasności żony w akcie notarialnym.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Poniesiony wydatek był związany z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (panele fotowoltaiczne - częściowa zamiana źródeł energii na odnawialne).

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne dotyczy budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. ­ Prawo budowlane. Instalacja zasila instalację elektryczną w budynku mieszkalnym.

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym został poniesiony pierwszy wydatek. Zakończenie przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nastąpiło w 2021 r.

Poniesione wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały uwzględnione w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej (chodzi o inne ulgi niż termomodernizacyjna). Nie zastosowano żadnych odliczeń.

Poniesione wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie zostały i nie zostaną sfinansowane(dofinansowane) przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub z wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

Poniesione wydatki są udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia.

Wydatki były poniesione przez Panią z majątku wspólnego małżonków.

Najpóźniej na dzień dokonania odliczenia (złożenia zeznania podatkowego lub jego korekty) nie będzie Pani właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości, na której znajduje się budynek mieszkalny. Pani wątpliwość dotyczy tego, czy w zaistniałych okolicznościach dom stanowi majątek wspólny (na podstawie małżeńskiej wspólnoty majątkowej), a zatem czy może Pani zastosować ulgę termomodernizacyjną.

Pytanie

Czy zastosowanie ulgi termomodernizacyjnej w rozliczeniu PIT-u za rok 2021 będzie prawidłowe?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, może Pani zastosować ulgę termomodernizacyjną, ponieważ budynek winien być traktowany jako małżeńska wspólnota majątkowa.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Prawo do odliczenia przedmiotowej ulgi przysługuje także podatnikom opłacającym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w myśl art. 11 ust. 1 i 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 ww. ustawy to:

Budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane:

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako:

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2022 r. poz. 448 ze zm.):

Użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

a)ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,

b)ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,

c)wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,

d)całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489 ze zm.).

Wśród nich wymienia się m. in. wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy:

Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Na podstawie art. 26h ust. 4 komentowanej ustawy – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 cytowanej ustawy:

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1)sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

2)zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Art. 26h ust. 6 ww. ustawy stanowi, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy:

Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

Stosownie zaś do art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy:

W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin.

Z zacytowanych przepisów wynika zatem, że ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Wydatki podlegające odliczeniu w ramach omawianej ulgi należy rozliczyć w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że w 2021 r. dokonała Pani wraz z mężem założenia instalacji fotowoltaicznej w budynku, w którym Pani oraz mąż zamieszkujecie. Związek małżeński został zawarty w 1991 r. Nie została ustanowiona rozdzielność majątkowa. Budynek nie posiada odrębnej własności. Budynek leży na działce, którą Pani mąż otrzymał w 1990 r. w ramach Umowy Przekazania Gospodarstwa Rolnego. Tylko Pani mąż ujęty jest w Księdze wieczystej (..., nr działki 1), w dziale II, jako właściciel działki, na której wzniesiono budynek. Wydatki były poniesione przez Panią z majątku wspólnego małżonków. Najpóźniej na dzień dokonania odliczenia (złożenia zeznania podatkowego lub jego korekty) nie będzie Pani właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości, na której znajduje się budynek mieszkalny.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Przepis art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Z kolei w art. 33 ww. Kodeksu wyszczególniono, jakie składniki majątku wchodzą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem zgodnie z tymi przepisami do majątku objętego wspólnością ustawową (do majątku wspólnego) wchodzą przedmioty majątkowe nabyte przez małżonków od dnia zawarcia małżeństwa. Natomiast przedmioty majątkowe nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Innymi słowy sam fakt, że między małżonkami istnieje wspólność ustawowa nie czyni małżonków współwłaścicielami majątku osobistego jednego z nich.

Wyjaśnić również należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, co oznacza, że należy skorzystać z definicji nieruchomości zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. - art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są, więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności.

Z powyższych przepisów mających znaczenie dla sprawy wynika zatem, że nieruchomość wraz z budynkiem mieszkalnym stanowi własność Pani męża jako Jego majątek osobisty. Dodatkowo w opisie zdarzenia wskazała Pani również, że najpóźniej na dzień dokonania odliczenia (złożenia zeznania podatkowego lub jego korekty) nie będzie Pani właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości, na której znajduje się budynek mieszkalny.

W konsekwencji nie przysługuje Pani prawo odliczenia wydatków poniesionych na montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie spełnia Pani podstawowego warunku – bycia właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości – uprawniającego do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Z powyższych względów Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Końcowo odnosząc się do wskazanej przez Panią interpretacji indywidualnej znak 0112-KDWL.4011.36.2020.2.TW należy wyjaśnić, że dotyczy ona konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące, zatem nie może przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Dodatkowo, wskazać należy, że w tej przytoczonej sprawie przedstawiono inny stan faktyczny, niż w Pani sprawie. W opisie stanu faktycznego powłanej przez Panią intepretacji wyraźnie wskazano, że zakupiony dom jednorodzinny zgodnie z art. 31 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest składnikiem majątku wspólnego (składnikiem małżeńskiej wspólności majątkowej). Wobec tego stan faktyczny jest odmienny.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).