Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 15 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 listopada 2022 r. (data wpływu 24 listopada 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca od 9 marca 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG. W działalności Wnioskodawca zajmuje się głównie wytwarzaniem oprogramowania na zlecenie innych firm. Działalność Wnioskodawcy w roku 2020 i 2021 rozliczana była na podstawie książki przychodów i rozchodów, w 2020 i 2021 roku Wnioskodawca płacił podatek dochodowy według stawki 19% (podatek liniowy).

Wnioskodawca w swojej działalności zajmuje się głównie tworzeniem i rozwijaniem oprogramowania, nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych lub praw autorskich wytworzonych przez inne podmioty, nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania. Wnioskodawca działalność badawczo-rozwojową prowadzi od momentu zarejestrowania jednoosobowej działalności gospodarczej, czyli od 9 marca 2020 r.

Wytwarzane w działalności Wnioskodawcy oprogramowania stanowią utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z art. 1 ww. ustawy. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania ma charakter twórczy, indywidualny i niepowtarzalny. W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę w celu kreowania nowych i ulepszonych elementów oprogramowania, co nie ma charakteru rutynowego. W ramach swojej działalności Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.

W związku z chęcią skorzystania z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym z dochodów osiąganych z praw własności intelektualnej oraz w nawiązaniu do rekomendacji Ministerstwa Finansów do składania wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie, Wnioskodawca poniżej przedstawia stan faktyczny, łącznie z pytaniem.

Stan faktyczny

Wnioskodawca od dnia 9 marca 2020 r. współpracował i nadal współpracuje z firmą (…) z siedzibą w (…). Na rzecz tej firmy świadczy usługi programistyczne polegające na tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania (…).

Pod pojęciem oprogramowania w kontekście niniejszego opisu należy rozumieć tworzoną przez Wnioskodawcę (…)

Praca Wnioskodawcy w szczególności polega na:

(…)

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi część składową wynagrodzenia z tytułu kompleksowego świadczenia usług. Wynagrodzenie za pracę Wnioskodawcy ustalone jest jako iloczyn liczby godzin świadczenia usług w danym okresie rozliczeniowym oraz stawki godzinowej. Wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich oraz przeniesienia prawa zezwalania na wykonywanie praw zależnych wynosi 85% kwoty opisanej w zdaniu powyżej.

W związku z powyższym preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza opodatkować dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określony w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem przyjęty został miesięczny okres rozliczeniowy. Przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z umową wraz z zapłatą wynagrodzenia przez spółkę. W związku z wykonywaną umową Wnioskodawca wystawia na Kontrahenta faktury w okresach miesięcznych. Na fakturze nie jest wyszczególnione wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych praw autorskich, ponieważ sposób jego wyliczenia określa łącząca umowa.

Prace dla spółki (…) są świadczone w sposób ciągły, systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w ramach codziennych czynności.

W celu skorzystania z preferencyjnego sposobu obliczania podatku Wnioskodawca prowadzi od dnia 9 marca 2020 r. odrębną od zapisów KPiR ewidencję pozwalającą ustalić przychód, koszty uzyskania przychodu i dochód przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zgodnie z wymaganiami zawartymi w art. 30cb ustawy o PIT. Wspomniana ewidencja prowadzona jest na bieżąco, od początku realizowanej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca nie jestem właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania. Rozwijając oprogramowanie Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, którego jest współtwórcą, niecałe oprogramowanie jest wytwarzane tylko przez Wnioskodawcę.

Oprogramowanie było i nadal jest wytwarzane pod kierownictwem zlecającego te czynności, jednak miejsce oraz czas nie były i nie są narzucane przez zlecającego, z wyłączeniem wyznaczenia harmonogramu realizacji poszczególnych etapów projektu.

Wykonując powyższe czynności z tytułu prowadzenia jednoosobowej działalności Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze z nią związane.

W ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca prace rozwojowe prowadzi samodzielnie, nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych lub praw autorskich wytworzonych przez inne podmioty. Prace rozwojowe są prowadzone przez Wnioskodawcę systematycznie od początku współpracy z Kontrahentem. Celem wspomnianych prac rozwojowych jest stworzenie nowego, innowacyjnego oprogramowania mającego konkretne założenia techniczne.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych powstaje nowy produkt, czyli wspomniany wcześniej portal. Wszystkie prowadzone przez Wnioskodawcę prace na rzecz firmy (…) mają charakter prac rozwojowych, twórczych, Wnioskodawca nie świadczy na jego rzecz innych prac. Wszystkie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach rozwijania oprogramowania zmierzały do poprawy jego użyteczności oraz funkcjonalności.

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Dnia 24 listopada 2022 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje:

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w okresach miesięcznych. Prace rozwojowe dotyczyły stworzenia nowego produktu (…). Celem prac rozwojowych było wykorzystanie aktualnej wiedzy z zakresu technologii informatycznej (…). Prace rozwojowe świadczone przez Wnioskodawcę obejmowały pisanie kodów źródłowych w znanych językach programowania w celu stworzenia nowego (…) a po jego stworzeniu na ciągłym ulepszaniu jego działania.

Prace Wnioskodawcy zostały zakończone pozytywnym wynikiem, ponieważ (…) już działa. Wynikiem dalszych prac Wnioskodawcy jest tworzenie kolejnych zarówno nowych jak i ulepszanie istniejących jego elementów. Prace Wnioskodawcy nad funkcjonalnością (…), jego rozwojem i ulepszaniem mają charakter ciągły. Wynikiem prac rozwojowych Wnioskodawcy jest konkretny element oprogramowania, realizacja kolejnego etapu budowy lub unowocześniania (…). Dzięki świadczonym pracom rozwojowym powstawały nowe elementy (…), którego stworzenie zlecił Wnioskodawcy Zleceniodawca a za co otrzymuje wynagrodzenie.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nową wersję aplikacji (…).

W okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca odpowiadał za zaprojektowanie tej nowej wersji, która następnie była rozwijana razem z innymi osobami w zespole.

Co do funkcjonalności, które powstały tylko dzięki pracy Wnioskodawcy to było ich wiele, (…).

W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy usługi te miały nowy charakter, ponieważ wcześniej Wnioskodawca nie tworzył takiego (…) i za każdym razem ich charakter jest twórczy, nie polegający na rutynowych, powtarzających się czynnościach. Do stworzenia takiego oprogramowania potrzebna jest specjalistyczna wiedza, doświadczenie i umiejętności i nie może jej wykonać w sposób efektywny osoba, która jej nie posiada.

Uzyskiwane przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonych prac rozwojowych i wytwarzanych efektów tych prac. Gdyby Wnioskodawca nie prowadził prac rozwojowych i nie wytwarzał programów komputerowych, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z firmą (...), o których mowa we wniosku.

W ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca prowadził tylko prace rozwojowe, nie prowadził innych spraw.

Efekty pracy Wnioskodawcy:

-zawsze były utworami, zawsze miały twórczy charakter;

-nie były efektem pracy, która wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są rezultatem pracy odtwórczej, praca Wnioskodawcy nie ma charakteru powtarzalnego i rutynowego;

-praca ma zawsze charakter twórczy.

Wnioskodawca za każdym razem podejmował prace rozwojowe samodzielnie. Wnioskodawca za każdym razem, gdy tworzył nowe funkcjonalności lub unowocześniał już istniejące prowadził prace rozwojowe dostosowane do elementu, nad którym w danym momencie pracował.

Każdy kawałek kodu jest „oprogramowaniem”, nie każdy jest samodzielnym „programem”, jednak każdy jest elementem budującym lub unowocześniającym tworzony przeze mnie portal i jest utworem podlegającym ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Za każdym razem rozwijane „oprogramowanie” jest wynikiem prac rozwojowych.

W wyniku prac Wnioskodawcy powstawał utwór w postaci programu komputerowego, który podlega ochronie. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie zarówno za swoją pracę jak i za przeniesienie na Kontrahenta całości majątkowych praw autorskich do stworzonego „oprogramowania”.

Oprogramowanie było rozwijane w zespole, jednak jego stworzenie było efektem prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca stworzył „oprogramowanie”, które w późniejszym etapie było rozwijane przez pozostałych członków zespołu.

W efekcie prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstało „oprogramowanie”, które w późniejszej fazie było rozwijane, ulepszane przez innych członków zespołu. Wnioskodawca zaprojektował wygląd portalu, zbudował go zgodnie z założeniami, projektuje nowe funkcje i ulepszenia. Pozostali członkowie zespołu unowocześniają już istniejący, stworzony przez Wnioskodawcę portal. Wnioskodawca nie ma umowy zawartej wspólnie z innymi członkami zespołu, ma umowę zawartą z firmą (…) na zbudowanie i dalsze prace rozwojowe (…).

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za zbudowanie i unowocześnianie (…) i przeniesienie majątkowych praw autorskich.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy wobec osób trzecich.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie jako iloczyn stawki godzinowej i ustalonej kwoty z czego 85% tej kwoty to wynagrodzenie za przeniesienie majątkowych prawa autorskich do stworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za swoją pracę oraz za przeniesienie majątkowych praw autorskich.

Majątkowe prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta w cyklach miesięcznych do stworzonego w trakcie danego miesiąca oprogramowania. Prawo majątkowe zostanie przeniesione w momencie uregulowania przez Kontrahenta faktury.

Potwierdzeniem przeniesienia majątkowych praw autorskich było dokonanie przez Zamawiającego zapłaty za wystawioną przez Wnioskodawcę fakturę.

W odrębnej ewidencji Wnioskodawca wyodrębnia na bieżąco każde kwalifikowane prawo własności indywidualnej.

Wnioskodawca wyodrębnia koszty przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający możliwość określenia kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus zgodnie ze wzorem zawartym w art. 30ca ust. 4 podstawiając pod literę a koszty związane z prowadzoną działalnością rozwojową związaną z danym prawem własności intelektualnej jak np. zapłacone składki społeczne. 

Pytanie

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, dokonując rozliczenia rocznego za 2020 rok Wnioskodawca miał prawo skorzystać z preferencyjnego sposobu obliczenia podatku i użyć 5% stawki podatku do dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży prawa własności intelektualnej w postaci rozwijanego na zlecenie Kontrahenta oprogramowania komputerowego?

Pana stanowisko w sprawie

Lista kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dla których można zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego, została wskazana w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT i stanowi ona zamknięty katalog. Zgodnie z ustawą do kwalifikowanych praw własności intelektualnych zaliczamy m.in.: autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Zgodnie z ustawą o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich), w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe) zgodnie z (art. 1. ust. 2 pkt 2) a ponieważ wytwarzane przeze mnie oprogramowanie oraz jego części są rezultatem indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej (służą tworzeniu nowych, oryginalnych rozwiązań) to zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim podlegają ochronie z tytułu praw autorskich.

Działalność badawczo-rozwojowa zdefiniowana została w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę polegają na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ Wnioskodawca wykorzystuje zasoby zdobytej wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań poprzez łączenie i wykorzystywanie wiedzy z zakresu logiki, programowania i dostępnych narzędzi informatycznych m.in. znanych języków programowania, frameworków i bibliotek w celu stworzenia dla kontrahenta nowych lub ulepszonych programów komputerowych, co jest zgodne z definicją prac rozwojowych zamieszczonych w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają charakter systematyczny, zorganizowany, nie jednorazowy, z dużym nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Poprzez rozwijanie/ulepszanie oprogramowania Wnioskodawca tworzy nowe kody źródłowe, algorytmy w różnych dostępnych językach programowania, które są elementem większego programu. Zgodnie z art. 74 ustawy o prawach autorskich, Wnioskodawcy przysługuje prawo autorskie do części oprogramowania, które Wnioskodawca napisał. Każda zmiana oprogramowania, każda linijka kodu ulepszająca/rozwijająca istniejący program jest wynikiem działalności twórczej Wnioskodawcy, ma charakter indywidualny, niepowtarzalny, który jest chroniony prawem autorskim.

Od dnia 9 marca 2020 roku Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję (zgodnie z wymaganiami zawartymi w art. 30cb ustawy o PIT) pozwalającą na ustalenie poszczególnych przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że dochód z tytułu sprzedaży praw własności intelektualnej w postaci sprzedaży majątkowego autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach prac rozwojowych w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować preferencyjną stawką podatku w wysokości 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:

1)w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza Pan autorskie oprogramowanie;

2)wytwarza oraz rozwija (ulepsza) Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)wytwarzane oraz rozwijane Przez Pana oprogramowanie/program komputerowy podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim;

4)przenosi Pan całość praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy łączącej Strony;

5)uzyskuje Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

6)od 9 marca 2020 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Reasumując, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym miał Pan prawo zastosować 5% stawkę podatku od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. przeniesienia autorskich praw majątkowych osiągniętego w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej za rok 2020 (od 9 marca 2020 r.), zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

 Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).