Interpretacja indywidualna z dnia 27.04.2020, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.100.2020.2.RR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box oraz spełnienie wymogów ustawowych informacji zawartych w odrębnej ewidencji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2020 r., (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 23 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) oraz spełnienia wymogów ustawowych informacji zawartych w odrębnej ewidencji jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) oraz spełnienia wymogów ustawowych informacji zawartych w odrębnej ewidencji.

Z uwagi na braki formalne wniosku, Organ podatkowy pismem z dnia 20 marca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.100.2020.1.RR (doręczonym w dniu 21 marca 2020 r.) wezwał Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 27 marca 2020 r. wpłynęło za pośrednictwem platformy ePUAP uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i od dnia 2 marca 2015 r. prowadzi jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. profesjonalne usługi programistyczne (dalej jako: usługi) na rzecz polskich (mających swoje oddziały na terenie Rzeczypospolitej) lub zagranicznych przedsiębiorstw (dalej jako: usługobiorcy, kontrahenci). Na podstawie zawieranych umów Wnioskodawca (również wraz z innymi specjalistami) bierze udział w realizacji innowacyjnych projektów badawczo-rozwojowych, których celem jest wytworzenie (tj. projektowanie. implementowanie i modyfikowanie) uzgodnionych części oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi tworzy docelowy i finalny program komputerowy, o którym mowa w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm., dalej jako: Prawo autorskie).

W 2019 r. w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, świadczył usługi, których przedmiotem było m.in.: tworzenie autorskiego, innowacyjnego rozwiązania z zakresu internetu rzeczy i nowoczesnej technologii () (jest to system do automatycznej aktualizacji oprogramowania wielu urządzeń w sieci jednocześnie z zapewnieniem najsilniejszego rodzaju zabezpieczeń), stworzenie autorskiego, innowacyjnego prototypu programu wykonującego automatyczną aktualizację oprogramowania urządzeń w sieci (). Rozwiązanie ma zapewnić wydajność umożliwiającą wprowadzenie go w życie i zastosowanie w przemyśle. Program przeznaczony jest głównie dla urządzeń wbudowanych.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej jako: ustawa o PIT).

Nie prowadzi On ksiąg rachunkowych, prowadzi natomiast podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz osobną ewidencję księgowo-podatkową, w której uwzględnia wymagane przepisami informacje dotyczące wystawionych dokumentów księgowych oraz kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których uzyskuje przychody, wykazując przy tym: przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód przypadający na każde z wyodrębnionych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie posiada informacji czy usługobiorcy, na rzecz których świadczy usługi, prowadzą ewidencję księgowo-podatkową działalności rozwojowej IP Box.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca przenosi na rzecz usługobiorców całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych lub zmodyfikowanych programów komputerowych lub ich części, o których mowa w art. 74 ust. 1 Prawa autorskiego, za co otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Sprzedaje On wskazane powyżej prawa wystawiając na rzecz usługobiorców faktury VAT (w przypadku świadczenia niektórych usług w cyklach miesięcznych).

W piśmie z dnia 27 marca 2020 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał ponadto, że na podstawie zawieranych umów, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, bierze bezpośredni i znaczący udział w realizacji innowacyjnych projektów badawczo -rozwojowych, których celem jest zaprojektowanie i wytworzenie oprogramowania, które składa się na docelowy i finalny program komputerowy, o którym mowa w art. 74 ust. 1 Prawa autorskiego. W 2019 r. w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych świadczył usługi, których przedmiotem było tworzenie autorskiego, innowacyjnego rozwiązania z zakresu internetu rzeczy i rozwoju nowoczesnej technologii () i prototypów urządzeń działających w bezprzewodowej sieci kratowej. W ramach prowadzonej działalności projektuje, implementuje, rozwija i ulepsza oprogramowanie. W tym zakresie prowadzi działalność twórczą, systematycznie prowadzi badania naukowe i przeprowadza eksperymenty. Podejmowana działalność polega na zwiększeniu zasobów wiedzy, łączeniu, kształtowaniu i tworzeniu nowych rozwiązań i umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania sieci bezprzewodowych w celu wytworzenia nowych produktów. Tworzone przez Wnioskodawcę prototypy protokołów i ich implementacja wykonująca automatyczną dystrybucję oprogramowania w sieci kratowej () to nowość technologiczna, niewystępująca do tej pory w praktyce gospodarczej. Opracowane w ramach działalności gospodarczej produkty mają szansę zrewolucjonizować rynek technologiczny urządzeń wbudowanych z zakresu internetu rzeczy oraz m.in. inteligentnych systemów oświetleniowych. Tworzone jest w ten sposób głównie nowe oprogramowanie, ale także modyfikowane w stopniu znacznym dotychczasowe oprogramowanie oraz uzyskiwane są wyniki badań, które stanowią nowe prawo własności intelektualnej.

Całość autorskich praw majątkowych powstałej w ten sposób własności intelektualnej Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową, przenosi na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje ze sprzedaży wskazanych wyżej praw autorskich wynagrodzenie, wystawiając na rzecz kontrahentów faktury VAT.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej i prowadzona jest na bieżąco. Ewidencja prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca. ust. 4 ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Odpowiedź na wyżej postawione pytanie jest twierdząca, gdyż spełnione zostały wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, gdyż:

Po pierwsze, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo - rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo -rozwojowej oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę jest nowatorska i twórcza, tworzone programy komputerowe lub ich części są autorskimi rozwiązaniami, projektowanymi i często tworzonymi przez Wnioskodawcę od podstaw. Posiadają one indywidualny charakter stanowiący odpowiedź na zmienne zapotrzebowania klientów biznesowych, dla których Wnioskodawca świadczy usługi oraz dynamicznie zmieniający się rynek informatyczny (tzw. rynek IT). Działania, którymi posługuje się Wnioskodawca służą kreowaniu innowacyjnych i oryginalnych rozwiązań, mających na celu tworzenie nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług do których niezbędna jest wykorzystywana przez Niego wiedza i umiejętności z zakresu szeroko pojętego oprogramowania oraz specjalistycznej technologii. W trakcie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca zmierza się z opracowaniem koncepcji danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenia, czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych. Prace są prowadzone w sposób zorganizowany i systematyczny z nastawieniem na ciągły rozwój i doskonalenie. Każda faza projektu począwszy od zebrania informacji o wymaganiach i oczekiwaniach poszczególnych usługobiorców, przez opracowanie koncepcji, aż po przekazanie rozwiązania z rekomendacjami do wdrożenia jest przez Wnioskodawcę realizowana w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny. Jednocześnie każdy etap podejmowanej przez Niego działalności jest w odpowiedni sposób utrwalany, by możliwe było jego odtworzenie.

Po drugie, zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania komputerowego wytwarzanego przez Niego w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z pkt 8 przywołanego przepisu, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej zalicza się autorskie prawo do programu komputerowego, przy czym, aby można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria: przedmiot ochrony musi zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo -rozwojowej oraz winien podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z Prawem autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Art. 1 ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programu komputerowego lub jego części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowią rezultat własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej Wnioskodawcy, a w związku z tym należy zakwalifikować je jako utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 Prawa autorskiego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do tworzonego przez Niego programu komputerowego, zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż:

1. jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie;
2. podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
3. stworzone oprogramowanie zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Po trzecie, w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług przenosi On na usługobiorców całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorca prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów, który uwzględnia w odrębnej ewidencji informacje dotyczące dokumentów księgowych (takie jak ich daty, numery oraz kwoty z nich wynikające) oraz w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których uzyskuje przychody (Wnioskodawca wykazuje przychody, koszty ich uzyskania oraz dochód przypadający na każde z wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy), spełnia przesłanki ustawowe wyrażone w art. 30cb ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W dniu 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.). Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

A zatem, z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box), jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

1. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. W myśl art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego wg skali bądź podatkiem liniowym. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną i prowadzi jednoosobową, pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której świadczy m.in. profesjonalne usługi programistyczne (dalej jako: usługi) na rzecz polskich (mających swoje oddziały na terenie Rzeczypospolitej) lub zagranicznych przedsiębiorstw (dalej jako: usługobiorcy, kontrahenci). Na podstawie zawieranych umów Wnioskodawca (również wraz z innymi specjalistami) bierze udział w realizacji innowacyjnych projektów badawczo -rozwojowych, których celem jest wytworzenie (tj. projektowanie. Implementowanie i modyfikowanie) uzgodnionych części oprogramowania, która po połączeniu z pozostałymi tworzy docelowy i finalny program komputerowy, o którym mowa w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm., dalej jako: Prawo autorskie). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej jako: ustawa o PIT).Wnioskodawca prowadzi natomiast podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz osobną ewidencję księgowo-podatkową, w której uwzględnia wymagane przepisami informacje dotyczące wystawionych dokumentów księgowych oraz kwalifikowanych praw własności intelektualnej, z których uzyskuje przychody, wykazując przy tym: przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód przypadający na każde z wyodrębnionych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W ramach świadczonych usług Wnioskodawca przenosi na rzecz usługobiorców całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych lub zmodyfikowanych programów komputerowych lub ich części, o których mowa w art. 74 ust. 1 Prawa autorskiego, za co otrzymuje umówione wynagrodzenie. Na podstawie zawieranych umów, w ramach prowadzonej przez siebie działalności, bierze bezpośredni i znaczący udział w realizacji innowacyjnych projektów badawczo-rozwojowych, których celem jest zaprojektowanie i wytworzenie oprogramowania, które składa się na docelowy i finalny program komputerowy, o którym mowa w art. 74 ust. 1 Prawa autorskiego. W 2019 r. w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych świadczył usługi, których przedmiotem było tworzenie autorskiego, innowacyjnego rozwiązania z zakresu internetu rzeczy i rozwoju nowoczesnej technologii () i prototypów urządzeń działających w bezprzewodowej sieci kratowej. W ramach prowadzonej działalności projektuje, implementuje, rozwija i ulepsza oprogramowanie. W tym zakresie prowadzi działalność twórczą, systematycznie prowadzi badania naukowe i przeprowadza eksperymenty. Podejmowana działalność polega na zwiększeniu zasobów wiedzy, łączeniu, kształtowaniu i tworzeniu nowych rozwiązań i umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania sieci bezprzewodowych w celu wytworzenia nowych produktów. Tworzone przez Wnioskodawcę prototypy protokołów i ich implementacja wykonująca automatyczną dystrybucję oprogramowania w sieci kratowej () to nowość technologiczna, niewystępująca do tej pory w praktyce gospodarczej. Opracowane w ramach działalności gospodarczej produkty mają szansę zrewolucjonizować rynek technologiczny urządzeń wbudowanych z zakresu internetu rzeczy oraz m.in. inteligentnych systemów oświetleniowych. Tworzone jest w ten sposób głównie nowe oprogramowanie, ale także modyfikowane w stopniu znacznym dotychczasowe oprogramowanie oraz uzyskiwane są wyniki badań, które stanowią nowe prawo własności intelektualnej. Całość autorskich praw majątkowych powstałej w ten sposób własności intelektualnej Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową, przenosi na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje ze sprzedaży wskazanych wyżej praw autorskich wynagrodzenie, wystawiając na rzecz kontrahentów faktury VAT. Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej i prowadzona jest na bieżąco. Ewidencja prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca. ust 4 ustawy o PIT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zaistniałego stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone lub rozwinięte (ulepszone) w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wg stawki 5%, stosownie do art. 30ca ust. 1 ww. ustawy.

Odnosząc się z kolei do kwestii tego, czy uwzględnione przez Wnioskodawcę w odrębnej ewidencji informacje spełniają przesłanki ustawowe wyrażone w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wskazać, że jak wynika z opisu sprawy ewidencja ta uwzględnia wymagane przepisami informacje dotyczące wystawionych dokumentów księgowych, prowadzona jest w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca. ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, należy więc stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja, wobec wyodrębniania i wykazywania w niej elementów ustawowych (informacji), tj. każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) oraz kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, spełnia wymogi określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie wskazania wymaga, że oceniając stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie nie odniesiono się do prawidłowości ujmowania w prowadzonej ewidencji informacji niewymienionych wprost w powołanej ustawie, tj. dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających. Organ interpretacyjny nie jest bowiem uprawniony do analizy i oceny kwestii technicznych w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (), za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej