Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.36.2020.2.DJ

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 11.03.2020, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.36.2020.2.DJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 10 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismami z dni: 10 stycznia 2020 r. (data wpływu 10 stycznia 2020 r.), 17 stycznia 2020 r. (data wpływu 17 stycznia 2020 r.) oraz 13 lutego 2020 r. (data wpływu 19 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 5 lutego 2020 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.36.2020.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 5 lutego 2020 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 6 lutego 2020 r.), natomiast 19 lutego 2020 r. (data nadania 13 lutego 2020 r.) do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (wynikające z wniosku, jak i jego uzupełnień).

Wnioskodawca posiada w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, na stałe mieszka w Księstwie Monako oraz posiada obywatelstwo brytyjskie i polskie. Wnioskodawca mieszkał w Polsce, gdy był dzieckiem, a następnie razem z rodzicami wyjechał za granicę.

Wnioskodawca posiada nieruchomość w () przy ulicy () (dalej: Nieruchomość). Na Nieruchomość składają się lokal mieszkalny wraz z garażem zabudowany na 2 działkach stanowiących prawo użytkowania wieczystego, szczegółowo opisanych poniżej:

  1. Grunt oddany w użytkowanie wieczyste oraz budynek stanowiący odrębną nieruchomość dla których Sąd Rejonowy (), () Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą o numerze () (działka pod budynkiem mieszkalnym);
  2. Lokal stanowiący odrębną nieruchomość dla którego Sąd Rejonowy (), () Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą o numerze () (lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym);
  3. Lokal stanowiący odrębną nieruchomość dla którego Sąd Rejonowy dla (), () Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą o numerze () (garaż przynależny do lokalu mieszkalnego);
  4. Grunt oddany w użytkowanie wieczyste dla którego Sąd Rejonowy (), () Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi Księgę Wieczystą o numerze () (stanowiący ogród i podwórko przynależne do nieruchomości mieszkalnej).

W dniu 31 lipca 2015 roku Wnioskodawca nabył Nieruchomości do swojego majątku osobistego. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie planuje rozpoczęcia jej prowadzenia w przyszłości. Posiadaną Nieruchomość Wnioskodawca wynajmuje odpłatnie innemu podmiotowi. Wnioskodawca wynajmuje Nieruchomości w ramach, tzw. najmu prywatnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT. Jedyne dochody, których źródłem są Nieruchomości, są związane z najmem prywatnym. Od dochodów uzyskanych z tytułu najmu prywatnego Wnioskodawca uiszcza zryczałtowany podatek dochodowy. Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać Nieruchomości do wykonywania działalności gospodarczej.

Wnioskodawca posiada jeszcze następujące nieruchomości:

  1. 50% udziału we współwłasności budynku mieszkalnego w () otrzymanego w drodze spadku. Budynek nie jest zamieszkany ani wynajmowany.
  2. Budynek mieszkalny w miejscowości (). Budynek jest zamieszkiwany przez Wnioskodawcę oraz jego żonę w trakcie ich pobytu w Polsce.
  3. Grunty niezabudowane o charakterze leśnym i budowlanym (łącznie ok. 11 ha), zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną oraz lasy, zlokalizowane w miejscowości ().
  4. Budynek mieszkalny (), który jest zamieszkiwany przez Wnioskodawcę oraz jego rodzinę w czasie pobytów () (dom wakacyjny).

W przyszłości, Wnioskodawca rozważa odpłatne zbycie Nieruchomości.

W piśmie, stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zainteresowany uzupełnił zdarzenie przyszłe, mające być przedmiotem wniosku poprzez następujące informacje:

  1. Podstawa prawna nabycia do majątku osobistego Nieruchomości.
    Wnioskodawca był wspólnikiem spółki jawnej, która miała swoją siedzibę na terytorium RP (dalej: Spółka jawna). Nieruchomości znajdowały się w majątku Spółki jawnej. Przedmiotem działalności Spółki jawnej nigdy nie była budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych ani lokali mieszkalnych. Nieruchomości nie stanowiły towarów handlowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W dniu 10 października 2014 roku wspólnicy Spółki jawnej podjęli uchwałę o rozwiązaniu i otwarciu likwidacji Spółki jawnej. Po uregulowaniu wszystkich zobowiązań Spółki jawnej, pozostały majątek Spółki jawnej został podzielony pomiędzy jej wspólników. W dniu 31 lipca 2015 roku doszło do przekazania Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem likwidowanej Spółki jawnej, co oznacza, że w dniu 31 lipca 2015 roku Nieruchomości zostały wyłączone z majątku Spółki jawnej, a Wnioskodawca nabył Nieruchomości do swojego majątku osobistego.
  2. Data planowanego zbycia Nieruchomości.
    Wnioskodawca planuje zbyć Nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego, tj. planuje dokonać sprzedaży Nieruchomości najwcześniej w 2021 roku.
  3. Cel nabycia Nieruchomości.
    Wnioskodawca nabył Nieruchomości wskutek rozwiązania Spółki jawnej, ponieważ w momencie, gdy wszystkie zobowiązania Spółki jawnej zostały uregulowane, pozostały w Spółce jawnej majątek podlegał podziałowi pomiędzy jej wspólników. Trzeba podkreślić, że w świetle Ustawy o PIT, takie przekazanie nie wywołuje żadnych skutków prawnych.
  4. Sposób wykorzystywania przez Wnioskodawcę Nieruchomości.
    Wnioskodawca wykorzystuje Nieruchomości w celach osobistych. Wnioskodawca wynajmuje Nieruchomości w ramach, tzw. najmu prywatnego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT. Jedyne dochody, których źródłem są Nieruchomości, są związane z najmem prywatnym. Od dochodów uzyskanych z tytułu najmu prywatnego Wnioskodawca uiszcza zryczałtowany podatek dochodowy. Wnioskodawca nie wykorzystuje i nie zamierza wykorzystywać Nieruchomości do wykonywania działalności gospodarczej.
  5. Działania zwiększające wartość Nieruchomości.
    Wnioskodawca dokonywał niewielkich remontów (np. remont kotłowni). Wydatki na remonty są pokrywane z prywatnych środków Wnioskodawcy. Remonty nie są dokonywane w celu zwiększenia wartości Nieruchomości, lecz w celu zachowania użyteczności Nieruchomości.
  6. Działania marketingowe podejmowane w celu sprzedaży Nieruchomości.
    Wnioskodawca nie planuje podejmować działań marketingowych w celu sprzedaży Nieruchomości.
  7. Sposób pozyskania nabywcy Nieruchomości.
    Wnioskodawca planuje pozyskać nabywcę w sposób tradycyjny, np. poprzez uiszczenie ogłoszenia w prasie czy w Internecie lub zawrzeć umowę z firmą zajmującą się pośrednictwem nieruchomościowym. Wnioskodawca nie planuje podejmować działań marketingowych związanych ze sprzedażą.
  8. Inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży.
    Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Wnioskodawca planuje jedynie sprzedaż Nieruchomości wskazanych w przedmiotowym wniosku.
  9. Dokonywanie wcześniejszej sprzedaży nieruchomości.
    Dotychczas Wnioskodawca nie dokonywał odpłatnego zbycia nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(sformułowane we wniosku, jak i jego uzupełnieniach).

  1. Czy dokonanie przez Wnioskodawcę sprzedaży Nieruchomości będzie stanowiło dla Wnioskodawcy odpłatne zbycie nieruchomości prywatnej, do której zastosowanie ma art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT?
  2. Czy dokonanie przez Wnioskodawcę planowanej sprzedaży Nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko wynikające z wniosku, jak i jego uzupełnień):

Ad. 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości będzie odpłatnym zbyciem nieruchomości prywatnej do której zastosowanie ma art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT.

Ad. 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku planowanego dokonania sprzedaży Nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży Nieruchomości w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Uzasadnienie:

Ad. 1).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustawa o PIT rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) Ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości objęta będzie zakresem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT. Dokonując egzegezy wskazanego przepisu, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione zostaną warunki uznania sprzedaży Nieruchomości za odpłatne zbycie nieruchomości prywatnej. Wnioskodawca uważa, że należy wziąć pod uwagę przede wszystkim fakt, że Nieruchomości służą uzyskiwaniu przychodów z najmu prywatnego, a nie ze sprzedaży, o czym świadczy fakt, że na przestrzeni wielu lat Nieruchomości były wykorzystywane na potrzeby najmu prywatnego, a nie w pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej ani nie planuje jej prowadzenia w przyszłości.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

&‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek,

Jednorazowej sprzedaży, tj. ewentualnej sprzedaży Nieruchomości w przyszłości nie można uznać za wykonywaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Naczelny Sąd Administracyjny w swoim wyroku z dnia 10 maja 2017 r., sygn. II FSK 1009/15 uznał, że Jeżeli działalność polegająca na nabywaniu i zbywaniu nieruchomości jest nastawiona na osiągnięcie zysku, ma charakter powtarzalny, nieruchomości są przygotowywane do sprzedaży w celu zwiększenia ich wartości, to uznać ją należy za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej. To zaś wyłącza możliwość zaliczenia uzyskanych z niej przychodów do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f..

Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w swoim wyroku z dnia 17 marca 2017 r., sygn. III SA/Wa 773/16 uznał, że: Na wystąpienie przesłanki ciągłości prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami wskazuje liczba dokonywanych transakcji na przestrzeni kilku lat, ich częstotliwość, zakup większych nieruchomości i sprzedaż w częściach (poszczególnych lokali), strona finansowa operacji przejawiająca się konsekwentnym przeznaczaniem środków uzyskanych ze sprzedaży jednych nieruchomości na nabycie kolejnych, czy też charakter i znaczna powierzchnia nieruchomości, których nie sposób uznać za nabyte w celu realizacji potrzeb mieszkaniowych..

Powyższe okoliczności ewidentnie potwierdzają, że jednorazowe dokonanie sprzedaży Nieruchomości przez Wnioskodawcę nie będzie mogło zostać uznane za dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Po pierwsze Wnioskodawca nie dokonuje obrotu nieruchomościami w sposób ciągły czy powtarzalny oraz nie podejmuje działań związanych ze zwiększeniem wartości Nieruchomości. Po drugie Wnioskodawca planuje jednorazową sprzedaż Nieruchomości. Zgodnie z powyższym, przychód ze sprzedaży Nieruchomości będzie mógł zostać zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT.

Podsumowując, nie sposób uznać, aby ewentualne zbycie przez Wnioskodawcę opisanych Nieruchomości w przedstawionych powyżej okolicznościach było wykonane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Zbycie Nieruchomości należy kwalifikować jako zwykłe zarządzanie mieniem prywatnym. W rezultacie, w przypadku zbycia Nieruchomości, Wnioskodawca będzie zobowiązany zastosować przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT.

Ad. 2).

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku planowanego dokonania sprzedaży Nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży Nieruchomości w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Aby przychód z tytułu odpłatnego zbycia Nieruchomości nie powstał, konieczne jest kumulatywne spełnienie dwóch warunków. Po pierwsze, odpłatne zbycie Nieruchomości nie może nastąpić w wykonaniu działalności gospodarczej oraz po drugie musi zostać dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie.

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on łącznie powyższe warunki. Po pierwsze, planowana sprzedaż Nieruchomości nie będzie wykonana w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej. Po drugie, wraz z początkiem 2021 roku upłynie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego.

Oznacza to, że dokonanie planowanej sprzedaży w 2021 roku nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. I SA/Łd 829/16 uznał, że Pojęcie "nabycie" należy rozumieć niewątpliwie szerzej niż tylko w drodze kupna czy wymiany (zamiany)..

Zgodnie z pismem z dnia 11 września 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4011.192.2017.l.MZA: Termin "nabycie", którym posługuje się ustawodawca w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Podsumowując, skoro Nieruchomości zostały przeniesione na rzecz Wnioskodawcy, to Wnioskodawca nabył przedmiotowe Nieruchomości do swojego majątku osobistego. Oznacza to, że w dniu 31 lipca 2015 roku Wnioskodawca nabył przedmiotowe Nieruchomości do swojego majątku osobistego, więc od końca 2015 roku powinien być liczony 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 Ustawy o PIT.

Na potwierdzenie obu powyższych kwestii można przytoczyć interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego, np.:

  • Pismo z dnia 2 lutego 2017 r. Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. 2461-IBPB-2-2.4511.995.2016.1.MZA: Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, należy stwierdzić, że skutki podatkowe planowanej sprzedaży nieruchomości (nieruchomości gruntowej) należy rozpatrywać na gruncie wskazanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnione zostaną dwie podstawowe przesłanki, a mianowicie nieruchomość nie będzie przedmiotem sprzedaży w wykonaniu działalności gospodarczej oraz nieruchomość jest co prawda nieruchomością niemieszkalną (niezabudowaną) lecz nie jest wykorzystywana w działalności gospodarczej. Ponieważ jednak w niniejszej sprawie sprzedaż ma nastąpić po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, to sprzedaż ta w świetle okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawczynię i przyjętych za podstawę orzekania przez Organ, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy i tym samym nie będzie w ogóle podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast fakt, że ww. nieruchomość gruntowa była wydzierżawiana/wynajmowana w ramach najmu prywatnego nie ma wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie sprawy.
  • Pismo z dnia 11 września 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4011.192.2017.1.MZA: Podsumowując, skutki podatkowe planowanej sprzedaży Nieruchomości (nieruchomości gruntowej składającej się z dziesięciu działek) należy rozpatrywać na gruncie wskazanego wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem podjęte działania i ich skala nie przesądzają o tym, że można te działania zakwalifikować jako działania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Ponieważ jednak w niniejszej sprawie sprzedaż ma nastąpić po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Nieruchomości - nieruchomości gruntowych (poczynając od 1986 r. a kończąc na 2010 r.), to sprzedaż ta w świetle okoliczności przedstawionych przez Wnioskodawcę i przyjętych za podstawę orzekania przez Organ, nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy źródła przychodu, o którym mowa w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy i tym samym nie będzie w ogóle podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
  • Pismo z dnia 9 listopada 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.506.2018.1.MJ: Zatem, całokształt okoliczności, ich zakres, stopień zaangażowania, wskazuje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych nieruchomości gruntowych będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności, a Wnioskodawca zbywając ww. nieruchomości, będzie korzystał z przysługującego Mu prawa do rozporządzania tym majątkiem. Biorąc pod uwagę powyższe, planowana sprzedaż nieruchomości gruntowych nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia ww. nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Należy podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje liczyć bieg określonego w nim pięcioletniego terminu od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie własności nieruchomości, a nie przekształcenie, podział, czy scalenie danej nieruchomości. Zatem, planowana sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych nie będzie stanowiła więc dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostanie dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nieruchomość nabyto, a co za tym idzie - nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego .

Podsumowując, planowana sprzedaż Nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, wobec czego skutki podatkowe odpłatnego zbycia Nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a Ustawy o PIT, czyli z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości. Dodatkowo, planowane odpłatne zbycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego, tj. najwcześniej wraz z początkiem 2021 roku. Powyższe oznacza, że planowana sprzedaż nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W związku z powyższym, niniejszym Wnioskodawca wnosi o rozpoznanie wniosku, uzupełnionego o odpowiedzi na pytania zadane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wezwaniu oraz o rozpoznanie przeformułowanego pytania nr 2 wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późń. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 2b pkt 4 tejże ustawy stanowi, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ponieważ Polska nie zawarła z Księstwem Monako odrębnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w niniejszej sprawie należy więc opierać się wyłącznie na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W złożonym wniosku wskazano, że Wnioskodawca posiada w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, na stałe mieszka w Księstwie Monako oraz posiada obywatelstwo brytyjskie i polskie. Wnioskodawca był wspólnikiem Spółki jawnej, która miała swoją siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W dniu 10 października 2014 roku wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o rozwiązaniu i otwarciu likwidacji Spółki jawnej. Po uregulowaniu wszystkich zobowiązań Spółki, pozostały majątek Spółki jawnej został podzielony pomiędzy jej wspólników. W dniu 31 lipca 2015 roku doszło do przekazania Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy, będącego wspólnikiem likwidowanej Spółki jawnej, co oznacza, że w dniu 31 lipca 2015 roku Nieruchomości zostały wyłączone z majątku Spółki jawnej, a Wnioskodawca nabył Nieruchomości do swojego majątku osobistego. Wnioskodawca planuje zbyć ww. Nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego, tj. planuje dokonać sprzedaży Nieruchomości najwcześniej w 2021 roku.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzą kwestie, czy dokonanie przez niego sprzedaży Nieruchomości będzie stanowiło odpłatne zbycie nieruchomości prywatnej, do której zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a także, czy dokonanie przez Wnioskodawcę planowanej sprzedaży Nieruchomości po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego (tj. w 2021 roku), w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomości do majątku osobistego spowoduje powstanie po jego stronie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.) spółka osobowa to &− spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 ww. ustawy, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

W celu określenia skutków podatkowych dotyczących zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać na przepisy regulujące kwestię likwidacji spółki jawnej.

Rozwiązanie spółki jawnej, zgodnie z art. 58 ustawy Kodeks spółek handlowych, powodują:

  1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;
  2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
  3. ogłoszenie upadłości spółki;
  4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
  5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
  6. prawomocne orzeczenie sądu.

Jak stanowi art. 67 § 1 ww. ustawy, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Należy jednocześnie zauważyć, że spółki jawne nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek jawnych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem ww. spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tut. organ stwierdza co następuje.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Przy czym stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną &− oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Natomiast w myśl art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce &− oznacza to:

  1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
  2. spółkę kapitałową w organizacji,
  3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Z powyższych przepisów wynika, że wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki jawnej spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat przypadających na wspólnika.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która została wyrażona w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

  • odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  • zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W świetle powyższego dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy istotne znaczenie ma zatem data i sposób ich nabycia.

Jak wskazano, odrębnym źródłem przychodów jest wyszczególniona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

  1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
  3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
  4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

&‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio - art. 14 ust. 2c ww. ustawy.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

W myśl art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Analizując skutki podatkowe likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, należy wskazać, że odnosząc się do skutków podatkowych otrzymania w wyniku likwidacji Spółki innych składników majątku (ruchomości i nieruchomości), należy zauważyć, że stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Przy czym w myśl art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b powoływanej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki &− jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że co do zasady przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w wyniku likwidacji spółki, z zastrzeżeniem warunków, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości o charakterze mieszkalnym) stanowią przychód z działalności gospodarczej. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, oznacza to, że skoro przedmiotem planowanego zbycia przez Wnioskodawcę są nieruchomości mieszkalne, a więc przychody z odpłatnego zbycia tych nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub praw majątkowych związanych z tymi nieruchomościami będą kwalifikowane do źródła przychodu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od tego, że te nieruchomości mieszkalne zostały otrzymane w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną.

Zatem, w analizowanej sprawie ma rację Wnioskodawca twierdząc, że planowane zbycie wymienionych we wniosku nieruchomości należy rozpatrywać w oparciu o przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę przedmiotowych nieruchomości mieszkalnych najwcześniej w 2021 roku (tj. po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył nieruchomości do majątku osobistego w wyniku likwidacji spółki jawnej w 2015 r.) nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo, w odniesieniu się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej