Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). - Interpretacja - 0112-KDIL2-1.4011.717.2020.2.DJ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 07.12.2020, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.717.2020.2.DJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2020 r. (data wpływu 4 października 2020 r.), uzupełnionym pismami w dniach: 4 października 2020 r. oraz 2 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 26 listopada 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.717.2020.1.DJ, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 26 listopada 2020 r., skutecznie doręczono 27 listopada 2020 r., natomiast 2 grudnia 2020 r. do tut. organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (), w ramach której świadczy usługi projektowania oprogramowania komputerowego z wykorzystaniem aktualnie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 zw. w dalszej części Ustawą PIT).

Wnioskodawca świadczy ww. usługi na rzecz X z siedzibą w ().

Spółka X ().

Wnioskodawca świadczy na rzecz X usługi, które wymagają od niego wykorzystania aktualnie dostępnej wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu opracowania nowych lub znacząco ulepszonych rozwiązań, polegających m.in. na: ()

W 2019 roku prace Wnioskodawcy skupiały się na opracowaniu następujących rozwiązań - oprogramowania komputerowego: ()

Rezultatem wszystkich opisanych wyżej prac w 2019 roku było ()

Wnioskodawca posiada prawa do wytworzonych rezultatów prac, czyli ww. oprogramowania. Opłata za prawo do korzystania z wytworzonego przedmiotu ochrony praw własności intelektualnej uwzględniona jest w cenie sprzedaży usługi, zamówionej przez klienta.

W ramach łączącej Wnioskodawcę i X umowy o współpracy Wnioskodawca w zamian za wynagrodzenie, przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszystkich rezultatów świadczonych przez niego usług, mających cechy utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 tj.), choćby zawierały również elementy nieobjęte ochroną prawnoautorską, w szczególności do programów komputerowych, niezależnie od formy ich wyrażania, utrwalonych w czasie obowiązywania umowy i w ramach wykonywania obowiązków Wnioskodawcy z niej wynikających.

Przeniesienie praw autorskich następuje z chwilą przyjęcia każdego poszczególnego utworu przez Spółkę, bez konieczności składania przez strony umowy dodatkowych wyraźnych oświadczeń tym zakresie. Przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy przeniesienia wyłącznego prawa do korzystania z utworów, rozporządzania nimi, na wszystkich polach eksploatacji znanych w dniu zawarcia umowy, wymienionych w umowie Stron. Przeniesienie praw autorskich następuje bez ograniczeń terytorialnych. Dla zachowania rzetelnej ewidencji osiąganych przychodów, Strony umowy, po zakończeniu prac nad oprogramowaniem, sporządzają Raport z wyceny (). Sposób wyceny odbywa się na podstawie (). Wybrana metoda jest zgodna z przyjętymi metodami wyceny praw własności intelektualnej, tj. metodą kosztową. Metoda ta jest odpowiednia (). W wycenie wykazano jakie kwoty z poszczególnych wystawionych faktur miesięcznych zostały przyporządkowane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności, mając na uwadze wymogi przepisów ustawy o PIT tj. art. 30ca, prowadził ewidencję kosztów i przychodów uzyskiwanych z poszczególnych praw własności intelektualnej, aby zapewnić określenie dochodu.

Wnioskodawca w 2019 r. osiągał przychody z innych źródeł niż z opisanej współpracy z X.

Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności do poszczególnych źródeł przychodów. Przychód z określonego prawa własności intelektualnej został określony na podstawie Raportu ().

W roku podatkowym 2019 Wnioskodawca opodatkowywał dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 t.j.).

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że:

  1. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco:
    1. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
    2. wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
    3. wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
  2. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia i ulepszania oprogramowania odbywają się w ramach prac rozwojowych, czyli działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. W ramach opisanych w stanie faktycznym czynności, na drodze własnych doświadczeń, Wnioskodawca wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę jak również nabywa i łączy wiedzę w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu opracowania opisanych we wniosku programów komputerowych.
  3. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podczas tworzenia oprogramowania podejmowane są w sposób systematyczny, tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia. Wnioskodawca w ramach metodyki zarządzania wdrożonej w Spółce, samodzielnie planuje powierzone mu zadania. Metodyka zarządzania projektami wdrożona w Spółce, z którą współpracuje Wnioskodawca zakreśla pewne ramy postępowania, natomiast zaplanowanie prac nad zadaniem należy do Wnioskodawcy. Od Wnioskodawcy bowiem zależy sposób wykonania danego zadania w założonym okresie czasu.
  4. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podejmowane są w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca odpowiada bowiem za (). Ponadto, Wnioskodawca w celu opracowania nowego oprogramowania (tj. do tworzenia nowych zastosowań), wykorzystuje (). Do wszystkich (), które wytwarza Wnioskodawca dla systemu X () opracowuje () testy, (), co zapewnia ciągłe sprawdzanie poprawności opracowanych rozwiązań.
  5. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi autorskie programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
  6. Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane na podstawie ().
  7. Zgodnie z opisanym stanem faktycznym głównym celem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie oraz rozwój innowacyjnego i technologicznie zaawansowanego oprogramowania, które odzwierciedla potrzeby rynku i klientów. Opisane w stanie faktycznym wyniki prac B+R są elementami poprawiającymi użyteczność, w tym poprzez dodawanie nowych funkcjonalności, co w efekcie przyczynia się do znacznego usprawnienia obsługiwanych procesów. Efektem prowadzonych prac jest projektowanie i tworzenie przez Wnioskodawcę produktów, które w stosunku do jego dotychczasowej działalności mają nowy lub ulepszony charakter. Rezultaty prac Wnioskodawcy stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.
  8. Zgodnie z umową o współpracy zawartą pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką X w () 2019 r.:
    1. w zakresie świadczonych usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu Spółki. Spółka może jednak dawać Wnioskodawcy wskazówki co do sposobu wykonania Usług, dokonywać oceny ich wykonania przez Wnioskodawcę oraz zgłaszać swoje uwagi i zastrzeżenia w tym zakresie. Usługi mogą być świadczone przez Wnioskodawcę zarówno w siedzibie Spółki, jak i poza jej siedzibą. Terminy realizacji usług wynikają z charakteru, rozmiaru i rodzaju usług zlecanych i są każdorazowo uzgodnione przez obie Strony pisemnie lub mailowo;
    2. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywanymi usługami na rzecz Spółki. Zgodnie z () Umowy Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność na zasadach ogólnych Kodeksu cywilnego za szkody wyrządzone Spółce i jej klientom, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania Usług;
    3. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, ponosi Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach określonych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług tworzenia oprogramowania?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 2 powołanej ustawy badania naukowe są działalnością obejmującą:

  1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
  2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX (zwane w dalszej części Objaśnieniami), z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy działalność jest twórcza, obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny w celu tworzenia nowych zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji do kryteriów działalności badawczo rozwojowej należy zaliczyć:

  • twórczość;
  • systematyczność;
  • zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przesłanka twórczości oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Ponadto zgodnie z Objaśnieniami, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Ponadto zgodnie z orzecznictwem, przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:

  • być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;
  • mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
  • mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić nowy wytwór intelektu), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca wykonuje prace o charakterze twórczym. W ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstały indywidualne i autorskie rozwiązania, opracowane (), czyli: ().

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, w tym opisane w przedstawionym stanie faktycznym, są nowością co najmniej w skali przedsiębiorstwa, w którym nastąpiło wdrożenie opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań.

Do prac twórczych w zakresie opracowanych wyżej rozwiązań należy zaliczyć: ().

Powyżej opisane prace nad danym oprogramowaniem nie stanowiły prac rutynowych i odtwórczych. Wymagały one od Wnioskodawcy zastosowania indywidualnego podejścia i kreatywności. Prace miały ponadto charakter oryginalny, gdyż rezultaty prac stanowiły nowość w skali co najmniej przedsiębiorstwa.

Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zgodnie z Objaśnieniami, dla uznania spełnienia przesłanki systematyczności wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca realizuje prace badawcze nad rozwiązaniem informatycznym według z góry określonych założeń i celów. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prace Wnioskodawcy prowadzone są ()

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe prowadzi On w większości prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyżej opisana działalność badawczo-rozwojowa prowadziła do wytworzenia kwalifikowanego IP, jakim jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady, będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Odwołując się do literatury specjalistycznej i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, oprogramowanie jest definiowane jako zestaw instrukcji (rozkazów) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (W. Machała i M. R. Sarbiński (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Komentarz). W związku z powyższym oprogramowanie komputerowe podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. W tym miejscu należy przytoczyć ponadto Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP Box. Zgodnie z Objaśnieniami pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego działalność Wnioskodawcy polega na tworzeniu oprogramowania komputerowego. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe odbywa się w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Szczegółowa ewidencja rachunkowa

Wskazać ponadto należy, iż podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

  1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
  2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
  3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
  4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
  5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym wskazał, iż na potrzeby skorzystania z IP Box prowadził szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Prowadzona ewidencja zawiera przypisanie kosztów prowadzonej działalności na poszczególne źródła przychodów.

Zatem, Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji na bieżąco:

  1. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
  2. wyodrębnia przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
  3. wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca podkreśla, że możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w analogicznych sprawach do niniejszej sytuacji zostały potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach, m.in.:

  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB1- 3.4011.26.2020.2.IZ;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.10.2020.2.AK;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0111-KDIB1-2.4011.40.2020.2.AK;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r. nr 0115- KDIT1.4011.37.2020.3.MR;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 kwietnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.76.2020.2.PR;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2020 r. nr 0115- KDIT3.4011.15.2020.3.MK;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 lutego 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.12.2020.1.GG;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2019 r., nr 0115- KDIT3.4011.363.2019.1. PSZ;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.471.2019.1.AP;
  • Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 sierpnia 2019 r., nr 0115- KDIT3.4011.242.2019.3. MR.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w rozliczeniu rocznym za 2019 r. będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, nadmienić należy, że:

  • w opisie stanu faktycznego oraz w przedstawionym własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca nawiązał do przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, której obowiązujące przepisy znajdują uregulowanie w Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.
  • w zaprezentowanym własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca przytoczył przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, której obowiązujące przepisy znajdują uregulowanie w Dz. U. z 2020 r. poz. 85, z późn. zm.

Powyższe doprecyzowanie nie ma jednak wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie przedmiotowej interpretacji indywidualnej.

Ponadto, w odniesieniu do przywołanych we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej