Interpretacja indywidualna z dnia 21 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.547.2022.1.PZ
Temat interpretacji
Przychody osiągane przez Panią z najmu wskazanych we wniosku nieruchomości będą mogły być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest najem, określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychody uzyskiwane z ww. źródła będą mogły, zgodnie z Pani wolą w 2022 r. podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Od 2023 r. wybór takiej formy opodatkowania będzie konieczny. Jeżeli przychód nie przekroczy kwoty 100.000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu, odprowadzi Pani od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych opodatkowania przychodów z najmu.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej. Aktualnie małżonek Wnioskodawczyni pozostający we wspólności majątkowej małżeńskiej prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na pośrednictwie w obrocie nieruchomościami, pośrednictwie finansowym oraz wynajmie lokali mieszkalnych i użytkowych.
W ramach działalności gospodarczej małżonek Wnioskodawczyni nabył do wspólnego majątku w okresie od 2016 r. do 2019 r. kilka lokali mieszkalnych w stanie deweloperskim, które aktualnie są wynajmowane w ramach jego działalności gospodarczej na cele mieszkaniowe na rzecz osób fizycznych. W zakresie podatku PIT działalność gospodarcza małżonka Wnioskodawczyni jest opodatkowana podatkiem liniowym.
Przy zakupie jak i wykończeniu wszystkich lokali mieszkalnych małżonek Wnioskodawczyni nie odliczał podatku VAT, ponieważ zakup ten miał służyć sprzedaży zwolnionej tj. świadczeniu usług najmu na cele mieszkalne .
Małżonkowie rozważają rozdzielenie źródeł przychodu i wycofanie wszystkich lub części lokali mieszkalnych z jednoosobowej działalności gospodarczej małżonka Wnioskodawczyni (w pozostałym zakresie małżonek nadal będzie prowadził działalność gospodarczą), a następnie przeznaczenie ich do wynajmu w ramach źródła „najem cywilnoprawny". Przychody z najmu cywilnoprawnego rozliczałaby we własnym imieniu Wnioskodawczyni będąca jednocześnie współwłaścicielką w/w lokali mieszkalnych pozostających nadal we wspólności majątkowej małżeńskiej. Taki podział źródeł przychodu pozwoli współmałżonkom na bardziej optymalne zarządzanie wspólnym majątkiem i podział obowiązków.
W urzędzie skarbowym zostałoby złożone stosowne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu z najmu lokali mieszkalnych na imię Wnioskodawczyni zgodnie z art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Wnioskodawczyni zakłada bowiem, że będzie korzystała z rozliczenia podatkowego w ramach źródła „najem cywilnoprawny", korzystając z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998r o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jednolity . DZ.U z 2021 r poz.1993 ze zm.).
Pytanie
Czy Wnioskodawczymi będzie mogła korzystać z opodatkowania najmu w ramach źródła „najem cywilnoprawny” lokali mieszkalnych wycofanych z działalności gospodarczej męża i korzystać z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?
Pani stanowisko w sprawie
Z punktu widzenia podatku PIT wycofanie nieruchomości celem oddania w najem prywatny może skutkować kwalifikacją tego najmu przez Organy Podatkowe jako nadal wykonywanego w ramach działalności gospodarczej. Taki wniosek można wysnuwać w związku z faktem, że mąż Wnioskodawczyni do tej pory w ten sposób a więc w ramach działalności gospodarczej kwalifikował ten przychód, uznając go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Z dotychczasowych poglądów organów podatkowych wyrażanych w interpretacjach indywidualnych wynikało, że pomimo wycofania nieruchomości z majątku przedsiębiorstwa i oddanie jej w najem prywatny, to przychód osiągany z najmu tejże nieruchomości jest traktowany jako osiągany w ramach działalności gospodarczej. Orzecznictwo sądów w tej materii było bardziej liberalne. Na przykład z wyroku NSA z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 379/14 (CBOSA) wynika, że w większości przypadków decydujące znaczenie co do kwalifikacji określonych przychodów wynikających ze stosunku najmu przypisać należy samemu podatnikowi, który może "powiązać" posiadane i będące przedmiotem najmu składniki majątku z wykonywaniem działalności gospodarczej lub też "pozostawić" je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą.
Dlatego w kontekście korzystnej dla podatników uchwały NSA z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21), można doszukiwać się możliwości skorzystania przez podatnika z wyboru w zakresie przypisania przez samego podatnika najmu do źródła przychodu w postaci najmu cywilnoprawnego czy też w formie działalności gospodarczej. Bo jak mówi uchwała: to (...) podatnik decyduje o tym, czy "powiązać" określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem.
Jeżeli właściwym jest możliwość zakwalifikowania przychodu osiąganego przez Wnioskodawczynię z wynajmu lokali mieszkalnych, wycofanych z działalności gospodarczej męża do źródła przychodu "najem cywilnoprawny", zwany powszechnie "najmem prywatnym" a wynikający z art.10 ust. 1 punkt 6 ustawy PIT, to Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać z opodatkowania ryczałtem na podstawie art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jednolity . Dz.U z 2021r poz.1993 ze zm.).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy:
Odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 6 tego przepisu:
- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;
Na podstawie art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Z zakresu przedmiotowego pozarolniczej działalności gospodarczej wykluczone zostały czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1.odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2.są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3.wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:
‒zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,
‒nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy oraz,
‒wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podstawie art. 5a pkt 6 ww. ustawy można stwierdzić, że działalność gospodarcza to taka działalność, która:
‒jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
‒wykonywana jest w sposób ciągły, jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar, powtarzalność określonych czynności, celem osiągnięcia dochodu, np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
‒prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwo w obrocie gospodarczym.
W Uchwale NSA z 24 maja 2021 r. II FPS 1/21 wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...)
Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.
Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii "związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą" - do przychodów z działalności gospodarczej.”
Skoro rozważa Pani wraz z mężem wycofać lokale mieszkalne z jednoosobowej działalności gospodarczej Pani męża i wykorzystywane dotychczas w działalności nieruchomości przejdą do majątku prywatnego, to wówczas przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Najem nie będzie realizowany w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody z najmu zamierza Pani opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym.
Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Jak stanowi art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.):
Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne, osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym”.
W myśl art. 2 ust. 1a ww. ustawy:
Osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
Zgodnie z art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy:
Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.
Stosownie do art. 71 ust. 1 ustawy z 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. poz. 2105 ze zm.:
Podatnicy osiągający w 2022 r. przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy zmienianej w art. 1, mogą stosować zasady opodatkowania tych przychodów obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.
Oznacza to, że od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. podatnicy, którzy osiągają przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (czyli z tzw. najmu prywatnego), mogą stosować formy opodatkowania obowiązujące na 31 grudnia 2021 r.
Zatem zarówno przychody/dochody z najmu prywatnego podatnika, który takie przychody/dochody osiągał do 31 grudnia 2021 r., jak i podatnika, który pierwszy taki przychód/dochód osiągnie od 1 stycznia 2022 r., mogą podlegać opodatkowaniu w 2022 r.:
a.na zasadach ogólnych według skali podatkowej albo
b.ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Na podstawie art. 9 ust. 1 ww. ustawy,
Sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku – według ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.
Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stanowi, że:
ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100.000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. b) ww. ustawy,
ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym.
Jak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. d) cytowanej ustawy,
ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu świadczenia usług wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych (PKWiU 68.20.1).
Powyższe oznacza, że zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych można rozliczać zarówno najem prywatny nieruchomości, jak i najem w ramach działalności gospodarczej.
Skoro włączy Pani do swojego majątku prywatnego lokale mieszkalne i nieruchomości te nie będą składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, a najem nie będzie wykonywany w sposób określony w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskiwane przychody z tytułu zawarcia umowy najmu mogą zostać zaliczone do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając zatem na uwadze treść powyższych przepisów, należy stwierdzić, że przychody osiągane przez Panią z najmu wskazanych we wniosku nieruchomości będą mogły być zakwalifikowane do źródła przychodów, jakim jest najem, określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychody uzyskiwane z ww. źródła będą mogły, zgodnie z Pani wolą w 2022 r. podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Od 2023 r. wybór takiej formy opodatkowania będzie konieczny. Jeżeli przychód nie przekroczy kwoty 100.000 zł, wówczas ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wyniesie 8,5%. Natomiast po przekroczeniu tego limitu, odprowadzi Pani od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 12,5% przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).