Temat interpretacji

Obowiązki płatnika w związku z wypłacanym osobom niepełnosprawnym dodatkiem motywacyjnym

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2020 r. (data wpływu 20 maja2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą dodatków motywacyjnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach realizacji projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą dodatków motywacyjnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach realizacji projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Fundacja prowadzi projekt na rzecz zwiększenia zatrudnienia absolwentów niepełnosprawnych finansowany ze środków Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych; dalej również PFRON. Fundacja nawiązuje kontakt z osobami niepełnosprawnymi, zamieszczając ogłoszenia o formach wsparcia na stronach internetowych, ulotkach i plakatach (osoby niepełnosprawne zgłaszają swoje zainteresowanie poprzez rejestrację w Fundacji powstaje baza osób niepełnosprawnych). W ramach tego projektu osoby niepełnosprawne mogą korzystać ze wsparcia m.in. specjalisty ds. rekrutacji, psychologa, doradcy zawodowego, pośrednika pracy, prawnika, którzy pomagają w zaplanowaniu i wdrożeniu indywidualnej ścieżki kariery zawodowej. Ponadto, osoby niepełnosprawne wezmą udział w warsztatach rozwoju zawodowego, w szkoleniach i kursach podnoszących kwalifikacje zawodowe. Część z nich odbędzie także staże aktywizacyjne (rehabilitacyjne), które są formą wsparcia dla osób niepełnosprawnych w pełni finansowanych ze środków Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych.

W ramach projektu osoby niepełnosprawne, będące uczestnikami programu mogą otrzymać ze środków programu dodatek motywacyjny, który według procedury realizacji pilotażowego programu, stanowi świadczenie na rehabilitację zawodową, wypłacaną ze środków finansowych PFRON. Wypłata dodatku może nastąpić, o ile beneficjent ostateczny ponosi dodatkowe koszty związane z dojazdem, usługą tłumacza języka migowego lub asystenta osoby niepełnosprawnej, zakwaterowaniem, opieką nad osobą zależną. Przysługuje w okresie uczestnictwa w programie, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy i nie dłużej niż przez 6 miesięcy od daty zatrudnienia. Za kwalifikowalny uznaje się dodatek nie przekraczający kwoty 400 zł miesięcznie dla każdego beneficjenta ostatecznego objętego tą formą pomocy.

Podstawą prawną uruchomienia i realizacji programu jest art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 511, z późn. zm.). Dodatek motywacyjny jest więc instrumentem aktywizacji zawodowej oraz formą wsparcia uczestników projektu (osób niepełnosprawnych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dodatki motywacyjne wypłacane w związku z realizacją ww. projektu są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych i czy Fundacja powinna wystawić dla uczestników projektu informację PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych mogą być realizowane na zlecenie Funduszu przez fundacje oraz organizacje pozarządowe.

Fundacja stoi na stanowisku, że przychód z otrzymanych dodatków motywacyjnych wypłacanych uczestnikom w ramach projektu finansowanego ze środków PFRON nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie zwolnienia przedmiotowego art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatki motywacyjne Fundacja traktuje jako element składowy rehabilitacji zawodowej i stanowi wsparcie dla osób niepełnosprawnych (uczestników projektu). Fundacja nie wystawia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których minister właściwy do spraw finansów publicznych zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wskazane w pkt 9 tego przepisu inne źródła.

Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania w szczególności, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że przychodem z innych źródeł będzie każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Fundacja prowadzi projekt na rzecz zwiększenia zatrudnienia absolwentów niepełnosprawnych finansowany ze środków Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych. Fundacja nawiązuje kontakt z osobami niepełnosprawnymi, zamieszczając ogłoszenia o formach wsparcia na stronach internetowych, ulotkach i plakatach (osoby niepełnosprawne zgłaszają swoje zainteresowanie poprzez rejestrację w Fundacji powstaje baza osób niepełnosprawnych). W ramach tego projektu osoby niepełnosprawne mogą korzystać ze wsparcia m.in. specjalisty ds. rekrutacji, psychologa, doradcy zawodowego, pośrednika pracy, prawnika, którzy pomagają w zaplanowaniu i wdrożeniu indywidualnej ścieżki kariery zawodowej. Ponadto, osoby niepełnosprawne wezmą udział w warsztatach rozwoju zawodowego, w szkoleniach i kursach podnoszących kwalifikacje zawodowe. Część z nich odbędzie także staże aktywizacyjne (rehabilitacyjne), które są formą wsparcia dla osób niepełnosprawnych w pełni finansowanych ze środków Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych. W ramach projektu osoby niepełnosprawne, będące uczestnikami programu mogą otrzymać ze środków programu dodatek motywacyjny, który według procedury realizacji pilotażowego programu, stanowi świadczenie na rehabilitację zawodową, wypłacaną ze środków finansowych PFRON. Wypłata dodatku może nastąpić, o ile beneficjent ostateczny ponosi dodatkowe koszty związane z dojazdem, usługą tłumacza języka migowego lub asystenta osoby niepełnosprawnej, zakwaterowaniem, opieką nad osobą zależną. Przysługuje w okresie uczestnictwa w programie, jednak nie dłużej niż przez 12 miesięcy i nie dłużej niż przez 6 miesięcy od daty zatrudnienia. Za kwalifikowalny uznaje się dodatek nieprzekraczający kwoty 400 zł miesięcznie dla każdego beneficjenta ostatecznego objętego tą formą pomocy. Podstawą prawną uruchomienia i realizacji programu jest art. 47 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Dodatek motywacyjny jest więc instrumentem aktywizacji zawodowej oraz formą wsparcia uczestników projektu (osób niepełnosprawnych).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 426, z późn. zm.), rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, rehabilitacja zawodowa ma na celu ułatwienie osobie niepełnosprawnej uzyskania i utrzymania odpowiedniego zatrudnienia i awansu zawodowego przez umożliwienie jej korzystania z poradnictwa zawodowego, szkolenia zawodowego i pośrednictwa pracy.

W myśl art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwianie osobom niepełnosprawnym uczestnictwa w życiu społecznym.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ww. ustawy, zadania z zakresu rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych mogą być realizowane na zlecenie Funduszu przez fundacje oraz organizacje pozarządowe.

Stosownie do art. 47 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy, środki Funduszu, w wysokości do 30% wydatków, przeznacza się na programy zatwierdzone przez Radę Nadzorczą, służące rehabilitacji społecznej i zawodowej, w szczególności adresowane do osób niepełnosprawnych oraz do rodzin, których członkami są osoby niepełnosprawne.

Stwierdzić zatem należy, że przekazywanie przez Wnioskodawcę osobom niepełnosprawnym świadczeń ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, wynika z przepisów powołanej ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Zatem, w odniesieniu do opisanych we wniosku dodatków motywacyjnych przekazywanych przez Wnioskodawcę osobom niepełnosprawnym uczestnikom projektu należy stwierdzić, że wymienione dodatki motywacyjne stanowią dla tych osób, przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności.

Z przywołanym wcześniej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bezpośrednio koresponduje art. 42a tej ustawy.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Od przychodów z innych źródeł podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych co do zasady podatnik ma obowiązek samodzielnie ustalić wysokość podatku, a następnie odprowadzić go do urzędu skarbowego. Podmiot wypłacający przychody z innych źródeł nie pobiera bowiem zaliczki na podatek dochodowy. Jest on zobowiązany natomiast do sporządzenia i wysłania do podatnika i urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika informacji PIT-11.

Należy zauważyć, że zgodnie z ustalonym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2019 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2397) wzorem informacji PIT-8C, dotyczy ona wyłącznie niektórych dochodów z kapitałów pieniężnych. Natomiast w przypadku podlegających opodatkowaniu należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, właściwym jest ich ujęcie w informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11.

W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie jest podmiotem zobowiązanym do sporządzenia informacji PIT-11 oraz przesłania jej urzędowi skarbowemu, bowiem wypłata świadczenia podlega zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że wypłacane przez Wnioskodawcę osobom niepełnosprawnym, dodatki motywacyjne ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, wynikające z przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, stanowią dla tych osób, przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 27 lit. a) tej ustawy. Tym samym na Wnioskodawcy z tego tytułu, nie będą ciążyły obowiązki płatnika, w tym również obowiązek sporządzenia informacji PIT-11.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej