Stosownie do art. 26hb ust. 3 pkt 2:

Jak stanowi art. 26hb ust. 4:

W myśl art. 26hb ust. 5:

W myśl art. 26hb ust. 6:

Zgodnie z art. 26hb ust. 7:

Stosownie do art. 26hb ust. 8:

W myśl art. 26hb ust. 9:

Jak stanowi art. 26hb ust. 10:

Zgodnie z art. 26hb ust. 12 przedmiotowej ustawy:

Według wyżej wymienionych przepisów ulga na zabytki jest skierowana do właścicieli lub współwłaścicieli nieruchomości zabytkowych, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i opłacają podatek według skali podatkowej, podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Ulga jest zachętą podatkową polegającą na odliczeniu od podstawy opodatkowania:

‒  50% kwoty poniesionych wydatków na wpłaty na fundusz remontowy oraz na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane dotyczące zabytku (wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków),

‒  wydatku na nabycie zabytku wpisanego do rejestru zabytków, nie więcej niż kwota odpowiadająca iloczynowi 500 zł i liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej tego zabytku; limit odliczenia na wszystkie inwestycje podatnika z tego tytułu nie może przekroczyć 500 000 zł.

Z ulgi mogą skorzystać podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, będący właścicielami lub współwłaścicielami zabytków nieruchomych, którzy ponieśli wydatki na:

‒  wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej utworzony, zgodnie z odrębnymi przepisami, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków,

‒  prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w ewidencji zabytków,

‒  odpłatne nabycie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub udziału w takim zabytku, pod warunkiem, że podatnik na nabytą nieruchomość poniósł wydatek o charakterze remontowo-konserwatorskim.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, czy zabytku nieruchomego, dlatego też w tym przypadku ustawodawca odwołuje się do definicji sformułowanych w innych aktach prawnych, w szczególności w  przepisach ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2021 r. poz. 710 ze zm.):

Zgodnie z art. 3 pkt 6, 7 i 8 przywołanej ustawy określenia te oznaczają:

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.):

Z kolei w art. 3 pkt 8 ustawy wskazano, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

Zgodnie z art. 5 pkt 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami:

Pod pojęciem remontu należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego rzeczy, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji. Remont polega zatem na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, by nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Za remont nie mogą być więc uznane prace, w wyniku których powstają nowe elementy.

W przypadku wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane podatnik musi spełniać następujące wymogi:

‒  być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego w momencie ponoszenia wydatku,

‒  posiadać sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie tych prac, w przypadku zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków,

‒  posiadać sporządzone na piśmie zalecenia konserwatorskie, w przypadku zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków,

‒  posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi, jeżeli:

‒  dokonał już odliczenia w ramach ulgi tych samych wydatków w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł wydatek na zabytek,

‒  odliczył poniesione wydatki w ramach innej ulgi,

‒  wydatki zostały mu w jakikolwiek sposób zwrócone,

‒  wydatki wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich.

Ponadto wskazać należy, że małżonkowie we wspólności majątkowej mogą odliczyć ulgę w częściach w dowolnie ustalonej przez siebie proporcji. Przy czym, dla zastosowania ulgi nie ma znaczenia, na  którego ze współmałżonków zostały wystawione faktury VAT potwierdzające poniesione wydatki – każdy z małżonków może je odliczyć w zeznaniu podatkowym w ustalonej proporcji.

W przypadku, gdy kwota rocznego dochodu/przychodu podatnika jest niższa niż kwota przysługującego odliczenia, podatnik może odliczać kwotę nieznajdującą pokrycia w rocznym dochodzie/przychodzie maksymalnie przez sześć kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia po raz pierwszy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że podatnik, który poniesie wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym, może odliczyć 50% tych wydatków od podstawy opodatkowania, z tytułu ulgi na zabytki. Musi jednak spełnić wszystkie warunki do skorzystania z tej ulgi przedstawione powyżej, w tym musi posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że:

1. opodatkowuje Pan dochody (przychody) w formie progresywnego podatku dochodowego,

2. jest i będzie Pan w momencie poniesienia wydatku współwłaścicielem lokalu mieszkalnego znajdującego się w zabytkowej kamienicy. Drugim współwłaścicielem jest Pana żona,

3. cała kamienica wpisana jest do gminnej ewidencji zabytków oraz znajduje się w układzie urbanistycznym, który znajduje się w rejestrze zabytków,

4. wskazuje Pan, że ochrona obiektów ujętych w gminnej ewidencji zabytków sprowadza się zasadniczo do ochrony bryły, gabarytów, wystroju elewacji, czasami ochrona dotyczy także wnętrza,

5. planuje Pan przeprowadzić w ww. lokalu mieszkalnym prace remontowo – budowlane polegające na wymianie okien,

6. prace będą prowadzone między sierpniem 2022 r. a grudniem 2022 r.

7. posiada Pan pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac,

8. będzie Pan posiadał faktury dotyczące prowadzonych robót budowlanych, które będą wystawiane przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku,

9. poniesione przez Pana wydatki będą dotyczyć robót budowlanych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2022 r. poz. 840), w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w ewidencji zabytków,

10. wydatki na ww. prace nie zostaną odliczone przez Pana od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz nie odliczy Pan ich również w ramach innych ulg podatkowych,

11.  wydatki nie wykroczą poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków i nie zostaną wykonane niezgodnie z pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków,

12. wydatki nie zostaną Panu w jakiejkolwiek formie zwrócone.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że będzie Panu przysługiwało odliczenie wydatków poniesionych na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane, zgodnie z art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeprowadzone w nieruchomości wpisanej do gminnej ewidencji zabytków oraz rejestru zabytków. Odliczenie to jednak będzie dotyczyć tylko tej części wydatków, które zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku – w myśl  art. 26hb ust. 4 pkt 2 ww. ustawy. Natomiast, pozostałe wydatki, które zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatników niepodlegających podatkowi VAT – nie będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania. Ponadto, kwota odliczenia nie może przekroczyć 50% wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Ponadto, w świetle art. 26hb ust. 8 gdy kwota odliczenia nie znajdzie pokrycia w Pana rocznym dochodzie/przychodzie za 2022 r., będzie ją Pan mógł odliczyć w kolejnych latach, jednak nie dłużej niż przez 6 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia po raz pierwszy.

Końcowo podkreślenia wymaga, że kwota odliczenia łącznie dla obojga z Państwa nie może przekroczyć  50% wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Powyższe oznacza, że jeżeli np. Pana żona odliczy 30% poniesionych przez Państwa wydatków na remont, Pan może odliczyć tylko pozostałe 20% poniesionych wydatków.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Pana – jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela tej nieruchomości, tj. Pana żony. Zatem jeżeli Pana żona również chciałabym skorzystać z ulgi i ochrony jaką daje interpretacja indywidualna powinna osobno wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).