
Temat interpretacji
Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej pytania nr 2 sformułowanego we wniosku w zakresie kwalifikacji uzyskiwanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i prawidłowe w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 7 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 11 lipca 2022 r. (wpływ 12 lipca 2022 r.) oraz z 8 sierpnia 2022 r. (wpływ 8 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Wnioskodawca jest rezydentem polskim prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem liniowym 19%, zatrudniającym osoby. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wytwarzanie programów komputerowych.
Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.
Swoje usługi dla klientów z całego świata, świadczy z terytorium RP.
Od 1 marca 2021 r. główną usługą wykonywaną przez Wnioskodawcę jest możliwość skorzystania przez kontrahentów za opłatą (abonament) z platformy internetowej B na zasadzie subskrypcji w modelu (…).
(…)
Wnioskodawca tworzy wraz z osobami zatrudnionymi Zespół, który uruchomił platformę internetową, dla firm z (…).
B to platforma do (…) (dalej również jako program lub utwór).
Serwis B został uruchomiony (…). Wnioskodawca współpracuje z setkami firm z (…) na całym świecie.
(…)
Klient otrzymuje również promowany wpis w Katalogu Firm. Katalog zawiera ponad (…).
Portal B jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników. Aby uzyskać konto należy być (…).
(…) Jedyną opłatą jest abonament.
B jest platformą zarabiającą na abonamentach. Jest to stała opłata za dostęp do platformy. Nie ma ograniczeń co do (…).
Kontrahent ponosi opłatę za subskrypcję miesięczną lub roczną w zamian za dostęp do tego programu. Program to (…).
Kontrahent w ramach zawartej umowy dot. korzystania z B musi zaakceptować regulamin Wnioskodawcy.
Proces „produkcji” B
Program B powstaje w toku prac natury informatycznej (programistycznej). Proces „produkcji” w zakresie programu obejmuje prace w zakresie programowania, prowadzone przez programistów. Prace te wykonywane są w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.
Prace te polegają na:
·wykonaniu prac analitycznych,
·zaprojektowaniu architektury informatycznej Programu,
·implementacji Programu,
·testów Programu,
·wdrożeniu Programu,
·oraz tworzeniu i rozwijaniu (ulepszaniu) danego Programu.
Programiści, wykonujący te prace, zatrudnieni są w oparciu o: umowę zlecenie oraz umowę o pracę. Jak wskazano, wykonują oni swoje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej podatnika. Na rzecz podatnika pracują również programiści współpracujący (prowadzący własną działalność gospodarczą). Program z „technicznego” punktu widzenia, stanowi formę oprogramowania komputerowego stworzoną poprzez proces programowania. Programowanie obejmuje zaś, w szczególności, proces tworzenia lub wykorzystania odpowiednich zapisów kodu źródłowego. Program posiada charakter twórczy, jest „nowy”, tj. żaden z nich nie stanowi skopiowania bądź odwzorowania istniejącego produktu. Jednocześnie należy podkreślić, że celem prac realizowanych w ramach projektu służących wytworzeniu programu nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania.
Prace wykonywane przez Wnioskodawcę nakierowane są na tworzenie ulepszeń w istniejącym już programie, a także na tworzeniu nowych stron programu od podstaw. Działania opierają się na zdobytym wcześniej doświadczeniu z jej użytkowaniem. Dzięki modernizacji i ulepszeniom korzystanie z istniejącej platformy staje się efektywniejsze. Jej unowocześnienie prowadzi do rozwiązań, które dotychczas nie były stosowane przez Wnioskodawcę i w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań, które do tej pory u niego funkcjonowały.
W wyniku prowadzonych prac nad platformą powstał program komputerowy – utwór na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będący utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP, programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.
Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do stworzonego programu. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swojego programu, z którego osiąga przychód.
Ewidencja dot. B.
Od 1 stycznia 2019 roku Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów.
Na podstawie prowadzonej odrębnej od KPiR ewidencji, Wnioskodawca jest w stanie:
·wyodrębnić kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. B);
·ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na kwalifikowane IP;
·w prowadzonej ewidencji wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 (tj. poszczególne składniki wskaźnika Nexus), przypadające na kwalifikowane IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Wnioskodawca oferując klientom B w modelu (...) uzyskuje następujące dochody w postaci abonamentu:
·opłaty wdrożeniowe – za czynności przygotowujące klienta do skorzystania z B;
·miesięczne opłaty za korzystanie z B;
·opłaty za udostępnienie infrastruktury B.
Wszystkie powyższe dochody związane są z korzystaniem przez klienta z kwalifikowanego IP (tj. autorskiego prawa do programu komputerowego). Z jednej strony są to bowiem dochody z abonamentu za korzystanie z kwalifikowanego IP oferowanego w modelu (...), z drugiej zaś strony są to dochody za pozostałe usługi ściśle związane z wykorzystywaniem tego prawa przez klientów oraz za infrastrukturę, dzięki której możliwe jest korzystanie z kwalifikowanego IP.
Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z abonamentu, jako opłaty za korzystanie z B (oprogramowania, stanowiącego autorskie prawo do programu komputerowego, chronionego na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a wytworzonego w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac B+R) mogą być w całości potraktowane jako dochody z kwalifikowanego IP i opodatkowane 5% stawką podatkową (art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT).
Dochody za usługi wdrożeniowe oraz za udostępnienie infrastruktury oparte na kwalifikowanym IP mogą zaś być uznane za dochody z kwalifikowanego IP i opodatkowane 5% stawką podatkową (art. 30ca ust. 1 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT) w takiej części, w jakiej przyczyniają się do powstania tegoż dochodu z zachowaniem zasady ustalonej w art. 30ca ust. 8 ustawy o PIT.
Wnioskodawca nie odsprzedaje majątkowych praw autorskich, a jedynie udziela pozwolenia na wykorzystywanie oprogramowania (licencja, model (...)).
W uzupełnieniach wniosku wskazał Pan, co następuje.
Pod pojęciem: „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytworzeniu programu komputerowego”, należy rozumieć wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.
W ramach platformy B, stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego prowadzone są następujące zadania:
-Tworzenie autorskiego oprogramowania B,
-Prowadzenie działań marketingowych i sprzedażowych w celu pozyskania kolejnych firm które kupują abonament - dostęp do platformy B,
-Prace badawczo-rozwojowe mające na celu ulepszenia i wprowadzenia innowacyjnych rozwiązań na platformie, które zwiększają konkurencyjność platformy B na rynku polskim i rynkach zagranicznych.
Jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu, rozwoju i ulepszaniu platformy B (serwisu dla firm (…)) oraz na usługach programistycznych w ramach marki (…) (stron internetowych na abonament).
Pierwsze pytanie odnosi się do stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego – platformy B oraz przychodów abonamentowych z tej platformy.
Kontrahent korzysta z platformy B na zasadzie rejestracji, akceptacji regulaminu i płatności za abonament.
W ramach abonamentu platformy internetowej B kontrahent otrzymuje dostęp do funkcjonalności platformy opisanej w regulaminie na stronie B (…).
Powyższe oznacza, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której wytwarza programy komputerowe, zaś pytanie dotyczy konkretnego programu komputerowego, którym jest platforma internetowa – B.
Doprecyzowanie pytania pierwszego:
a)W kontekście przedstawionego opisu sytuacji faktycznej pod pojęciem „program komputerowy” należy rozumieć platformę internetową B, która jest aplikacją działającą w chmurze. Pod pojęciem „aplikacja” rozumieć należy zbiór poleceń, które zostały napisane przez Wnioskodawcę.
b)„Programem komputerowym”, który został wytworzony przez Wnioskodawcę jest platforma internetowa B.
Pierwsze pytanie, sformułowane we wniosku, odnosi się do stworzonego przez Wnioskodawcę programu – platformy internetowej B, która funkcjonuje pod poniższym adresem www: (…)
W ramach pytania drugiego, Wnioskodawca oczekuje potwierdzenia uzyskiwania dochodu tylko w zakresie pobieranej opłaty za udostępnianie kontrahentom platformy internetowej w ramach abonamentu platformy internetowej B.
(W ramach działalności, której dotyczy pytanie nr 1) Wnioskodawca nie prowadził, ani nie prowadzi badań naukowych o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W ramach działalności, której dotyczy pytanie nr 1, Wnioskodawca samodzielnie prowadził i prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Prace rozwojowe nad B Wnioskodawca zaczął prowadzić od listopada 2021 r. i nadal je prowadzi.
Prace rozwojowe, które są prowadzone przez Wnioskodawcę dotyczyły/dotyczą:
-stworzenia silnika wyszukiwarki,
-stworzenie silnika (…),
-stworzenia kolejnych narzędzi ułatwiających prace jego kontrahentów.
Ich celem jest powstanie platformy internetowej B, która jest ciągle rozwijana i udoskonalana.
Prace rozwojowe obejmowały/obejmują następujące czynności:
-Tworzenie specyfikacji technicznych wdrażanych modułów,
-Tworzenie mockupów,
-Wdrożenia programistyczne,
-Testy jednostkowe.
Prace rozwojowe zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem.
Wynikiem jest działająca platforma internetowa B, z której korzysta coraz więcej klientów z całego świata.
Wynik prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będzie miał formę platformy internetowej B.
Wynik prac rozwojowych, którym jest platforma internetowa B i abonament pobierany za jej używanie jest wykorzystywany na potrzeby działalności, gdyż stanowi główny przychód firmy. Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę opiera się na tworzeniu programów komputerowych w związku z czym wynik jego prac rozwojowych, z którego osiągnie przychody napędza kolejne projekty do zrealizowania.
W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy produkt: platforma internetowa B.
Wnioskodawca oferuje produkt będący wynikiem prac rozwojowych – platformę internetową B.
Produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy.
B jest produktem innowacyjnym i nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzenie rutynowych i okresowych zmian.
W wyniku prac rozwojowych powstała platforma B, która w znacznym stopniu zwiększyła przychody Wnioskodawcy z tytułu abonamentu za korzystanie z niej.
W ramach działalności, której dotyczy pytanie nr 1, samodzielnie Wnioskodawca nie prowadził ani prowadzi prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
B odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem, jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie jest jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.
B jest programem komputerowym, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do wymienionych programów komputerowych.
W stosunku do B Wnioskodawca prowadził i prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
„Program komputerowy” zawsze jest efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Działalność Wnioskodawcy w zakresie wytworzenia programu komputerowego jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (tj. metodyczny, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy tylko w stosunku do kontrahentów.
Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów/klientów, zgodnie z zawartymi umowami, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez kontrahenta/klienta.
Wnioskodawca wytwarza, rozwija i ulepsza program komputerowy.
W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija lub ulepsza program komputerowy, to nie powstaje odrębny „program komputerowy” podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace są prowadzone nad tym samym programem, który Wnioskodawca wytwarza (platforma internetowa B).
Wnioskodawca jest właścicielem platformy internetowej B.
W ramach opłaty za udostępnienie infrastruktury B Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że prawa własności pozostają przy Wnioskodawcy jako twórcy, a Wnioskodawca udziela jedynie prawa do korzystania z programu komputerowego.
Opłata za korzystanie z platformy internetowej B, stanowi wynagrodzenie Wnioskodawcy i jest pobierana w formie miesięcznego lub rocznego abonamentu.
Wnioskodawca pobiera również opłaty za:
-konferencje, spotkania biznesowe dla jego klientów,
-jednorazowe usługi marketingowe, które świadczy dla jego klientów.
Opłaty te są pobierane osobno, poza płatnościami za abonament.
Faktury, które wystawia Wnioskodawca na rzecz kontrahentów/klientów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej do poszczególnych efektów prac na kontrahenta/klienta.
Wnioskodawca pobiera należności z umowy licencyjnej (regulamin) w formie płatności abonamentowych.
Umowa jest zawierana w momencie rejestracji firmy na portalu. Umowa jest w regulaminie: (…).
Wnioskodawca nie przenosi praw do B.
Wskaźnik nexus jest obliczany zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT „wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
[(a + b) x 1,3]/[a + b + c + d]
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT „do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami”.
W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. W celu ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania. Wnioskodawca musi prawidłowo obliczyć wskazany w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wskaźnik Nexus. Wnioskodawca uważa, że dla potrzeb ustalania kosztów faktycznie poniesionych na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a dokładniej oprogramowaniem) we wzorze podanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oznaczonym literą „a” należy uwzględnić m.in. koszty związane z podróżami do odbiorcy docelowego, zakupem oprogramowania, usługi telekomunikacyjne, jako koszty związane bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową.
Wnioskodawca podróżuje do odbiorcy docelowego i w związku z tym ponosi koszty związane z zakupem biletów lotniczych, biletów kolejowych, wynagrodzenie za pokój hotelowy, wynagrodzenie za przejazd taxi, wydatki eksploatacyjne związane z firmowym autem (paliwo, naprawy itp.). Spotkania te są niezbędne. Celem spotkań z odbiorcą docelowym jest m.in. ustalenie wymagań dotyczących oprogramowania (tj. cel, zasady, założenia projektu, jakie nowe funkcjonalności mają powstać).
Wnioskodawca w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej musi ponosić wydatki na zakup oprogramowania i sprzętu komputerowego, który jest mu niezbędny do wykonywania czynności programowania – wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca nie byłby też w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do podstawowych usług telekomunikacyjnych, które na bieżąco opłaca. W związku z tym należy uznać, że wydatki te stanowią koszty, które są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (oprogramowaniem). Bez poniesienia wskazanych wydatków prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie przynosiłaby rezultatu, nie zostałaby stworzona platforma internetowa B, a następnie nie mogłaby być ona komercyjnie wykorzystywana (w zakresie wskazanym w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT). Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podobne interpretacje indywidualne, m.in.:
·interpretacja z 29 listopada 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011.469.2019.2.AC;
·interpretacja z 13 grudnia 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.487.2019.3.GG;
·interpretacja z 16 marca 2020 r. o sygn. 0115-KDIT1.4011.165.2019.2.JG;
·interpretacja z 2 stycznia 2020 r. o sygn. 0115-KDIT3.4011.368.2019.3.WM;
·interpretacja z 23 grudnia 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-3.4011.509.2019.2.MT.
Fakt, że sprzęt komputerowy służący do programowania, dostęp do Internetu, wyjazdy do odbiorcy docelowego są w części związane z innymi usługami, nie wyłącza to możliwości ich proporcjonalnego alokowania do prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. W przypadku kosztów związanych zarówno z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz z innymi usługami, Wnioskodawca jest uprawniony do alokowania tych kosztów, do kosztów o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przy zachowaniu wynikającego z zawartej umowy stosunku przychodów za korzystanie z B. do przychodów za pozostałe usługi świadczone na rzecz kontrahentów.
Pytania (pytanie nr 2 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 8 sierpnia 2022 r.)
1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na wytworzeniu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy odpłatne korzystanie z B przez kontrahentów Wnioskodawcy w ramach abonamentu stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT i może on zastosować stawkę podatku 5% do osiągniętego dochodu w zeznaniu rocznym za 2021 r.?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzoną przez Niego działalność należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.
Zgodnie ze wskazanym przepisem działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Pojęcie badań naukowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT – przepis ten stanowi, że badania naukowe obejmują badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie zaś z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie zaś z Podręcznikiem Frascati z roku 2015 działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez Niego działalność polegająca na wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. B należy uznać za prace rozwojowe. Polska definicja działalności badawczo-rozwojowej nie wymaga, aby prace rozwojowe były połączone z badaniami naukowymi, na co zwraca uwagę również Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box (dalej jako „Objaśnienia”). Działalność Wnioskodawcy jest nowatorska, ponieważ jest nastawiona na tworzenie nowych koncepcji w zakresie tworzenia oprogramowania.
Zgodnie z tym, co wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wykorzystał, wykształtował i połączył dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania oraz posługiwania się narzędziami informatycznymi w celu zaprojektowania i wytworzenia nowego i ulepszonego programu komputerowego, procesów lub usług w postaci innowacyjnej i kompleksowej platformy B.
Należy również podkreślić, że działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy i uporządkowany. Jak wskazał organ w interpretacji podatkowej z 26 stycznia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.854.2020.2.KR) „jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jest to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.
Ad. 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne korzystanie z B przez kontrahentów Wnioskodawcy w ramach abonamentu stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiąga kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.
Wnioskodawca komercjalizuje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci abonamentu wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. programu komputerowego B, które Wnioskodawca wytworzył w ramach prowadzonych przez siebie prac rozwojowych.
Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Zdaniem Wnioskodawcy, platforma B stworzona przez Wnioskodawcę stanowi program komputerowy w rozumieniu art. 74 i n. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, zaś utwór ten został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Należy wskazać, że na dzień złożenia wniosku brak jest w polskim porządku prawnym legalnej definicji programu komputerowego.
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, program komputerowy podlega ochronie jak utwory literackie. Oznacza to, iż dany wytwór może być zakwalifikowany jako program komputerowy w rozumieniu ustawy, o ile spełnia ogólne przesłanki uznania za utwór.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Należy wskazać, iż nie ulega wątpliwości, iż platforma B stworzona przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki uznania za utwór w rozumieniu ustawy. Elementem B jest kod źródłowy tworzony przez zespół programistów zatrudnionych przez Wnioskodawcę.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych ochrona prawnoautorska przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Podobnie jak w przypadku programu komputerowego, pojęcie formy wyrażenia programu komputerowego nie zostało zdefiniowane prawnie. Przyjmuje się, że przez formę wyrażenia należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera (tak Z. Okoń (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. D. Flisak, Warszawa 2015, art. 74. Nb 16). Zgodnie zaś z Objaśnieniami „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu” oraz „za program komputerowy często uważany jest zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi”.
Dochód uzyskiwany z komercjalizacji majątkowego prawa autorskiego do B stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT. Pogląd ten w odniesieniu do usług świadczonych w formule (...) potwierdzony jest w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych.
Przykładowo, w interpretacji z 21 września 2019 r. (0112-KDIL2-2.4011.536.2020.2.KP) organ wskazał, że „dochód osiągnięty z tytułu opłaty abonamentowej w związku z umów o świadczenie usług w ramach aplikacji (...) należy zakwalifikować jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualne uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Analogiczny pogląd został wyrażony w interpretacji z 18 czerwca 2020 r. (0111-KDIB1-3.4011.87.2020.2.PC). Z opisu stanu faktycznego wynika, iż podatnik uzyskiwał przychody z zysku osiągniętego w ramach spółki cywilnej, która oferowała produkty IT w formule (...). Organ wskazał, co następuje: „Uzyskane kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu opłat lub należności licencyjnych wynikających z umów licencyjnych, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 ww. ustawy, jak również dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu poszczególnych usług wdrożeniowych i udostępnienia infrastruktury opartych na kwalifikowanym IP, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w takiej części, w kwalifikowane IP wpływa na tenże dochód – stosownie do art. 30ca ust. 7 pkt 3 powołanej ustawy”.
Podsumowując B opracowane przez Wnioskodawcę:
·powstają w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych,
·są przejawem działalności twórczej, o indywidualnym charakterze, zarówno przez Wnioskodawcę jak i pracowników, czy innych specjalistów, zaangażowanych do prac B+R,
·są efektem systematycznych działań podejmowanych przez Wnioskodawcę od początku powstania B, prowadząc do zwiększenia zasobów wiedzy Wnioskodawcy oraz wszystkich innych osób zaangażowanych w pracę nad B, co pozwala na dalsze wykorzystanie tejże wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nowych ulepszeń B,
·podlegają ochronie prawnej wynikającej z ustawy o prawie autorskim, zaś majątkowe prawa autorskie, wynikające z tejże ochrony, przysługują wyłącznie Wnioskodawcy.
·prowadzi odpowiednią ewidencję dot. B opisaną w stanie faktycznym.
Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności. Wnioskodawca uważa, że spełnił wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 i art. 30b ustawy o PIT i tym samym może on (jak również zainteresowany) w zeznaniu rocznym za 2021 r. zastosować 5% stawkę podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu komercjalizacji prawa własności intelektualnej (IP Box).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym
Powziął Pan wątpliwość, czy podejmowana przez Pana działalność polegająca na wytworzeniu programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zgodnie z którą:
Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021r. poz. 478 i 619),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnień wynika m.in., że w ramach opisanej działalności nie prowadzi i nie prowadził Pan badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, natomiast samodzielnie prowadził i prowadzi Pan prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach działalności samodzielnie nie prowadził ani prowadzi Pan prac o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. „Program komputerowy” zawsze jest efektem Pana prac rozwojowych, w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Pana działalność w zakresie wytworzenia programu komputerowego jest działalnością podejmowaną w sposób systematyczny (tj. metodyczny, uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe zostały zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem jest działająca platforma internetowa B, która odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem, jest kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie jest jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.
Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:
a)są podejmowane w sposób systematyczny,
b)mają charakter twórczy,
c)obejmują prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
d)podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Program komputerowy, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzany w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ww. ustawy. W myśl tego przepisu :
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Natomiast art. 30ca ust. 5 ww ustawy stanowi:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych ;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej ;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
·podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i
·prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:
·dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
·dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,
·dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.
Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Zaznaczenia przy tym wymaga, że w Pana sytuacji, opodatkowaniu 5% stawką będzie podlegała suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych.
Istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:
-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.
Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, należy ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.
Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się, szczególne obowiązki po stronie podatników – w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Podatnicy nieprowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.):
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Z informacji, które przedstawił Pan we wniosku wynika, że:
1)wytwarza, rozwija i ulepsza Pan program komputerowy w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,
2)wytwarza, rozwija i ulepsza Pan program komputerowy w ramach samodzielnie prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, od listopada 2021 r.,
3)wytwarzany, rozwijany i ulepszany przez Pana program komputerowy podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4)udziela Pan licencji na wykorzystywanie programu komputerowego,
5)otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że prawa własności pozostają przy Panu jako twórcy, a Pan udziela jedynie prawa do korzystania z programu komputerowego,
6)pobiera Pan należności z umowy licencyjnej (regulamin) w formie płatności abonamentowych,
7)od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnosząc się do wskazanego w pytaniu nr 2 oraz stanowisku rodzaju dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwanego przez Pana, zwracam uwagę, że otrzymywane przez Pana opłaty lub należności wynikające z umowy licencyjnej stanowią dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten ma zastosowanie, gdy prawa własności pozostają przy twórcy, a udziela on jedynie prawa do korzystania z programu komputerowego. Tak więc, należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Z przedstawionych informacji we wniosku oraz jego uzupełnianiach wynika, że nie odsprzedaje Pan majątkowych praw autorskich, a jedynie udziela pozwolenia na wykorzystywanie oprogramowania (licencja). W ramach opłaty za udostępnienie infrastruktury B otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – co oznacza, że prawa własności pozostają przy Panu jako twórcy, a Pan udziela jedynie prawa do korzystania z programu komputerowego. Faktury, które Pan wystawia na rzecz kontrahentów/klientów wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej do poszczególnych efektów prac na kontrahenta/klienta. Pobiera Pan należności z umowy licencyjnej (regulamin) w formie płatności abonamentowych.
Jednocześnie w sformułowanym pytaniu nr 2 i własnym stanowisku odwołuje się Pan do przepisu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto w uzupełnieniu z 11 lipca 2022 r. jednoznacznie Pan wskazuje, że w ramach opłaty za udostępnienie infrastruktury B otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Przepis art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dotyczy jednak Pana sytuacji. Przepis ten obejmuje swoim zakresem zastosowania sytuację, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.
Wobec tego, że jednoznacznie stwierdził Pan we wniosku i uzupełnieniach, że w ramach opłaty za udostępnienie infrastruktury B otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód uzyskany z tego tytułu jest dochodem, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jak Pan wskazał dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.
Prawo do programu komputerowego wytwarzanego przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Otrzymywane przez Pana opłaty lub należności wynikające z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach abonamentu stanowią dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym osiąga Pan kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ww. ustawy.
Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Sytuacja ta nie wpływa jednak na to, że może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów z powyższego tytułu, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku od listopada 2021 r. Z ulgi tej może Pan skorzystać w zeznaniu rocznym za 2021 r.
W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2:
-w części w jakiej dotyczy potwierdzenia rodzaju uzyskiwanego przez Pana dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi – jest nieprawidłowe,
-w pozostałej części – jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia z tytułu należności wynikających z umowy licencyjnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
W odniesieniu natomiast do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
