jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w 2019 r. pobierał Pan zasiłek dla bezrobotnych z Luksemburga przyznany w 2018 r. w związku z utratą pracy. Pracował Pan w Luksemburgu od 2014 r. na umowę o pracę. Przez pierwsze 4 miesiące 2019 r. przebywał w Luksemburgu, po czym na początku maja 2019 r. wrócił do Polski i przetransferował zasiłek za ostatnie 3 miesiące. Zasiłek wypłacany był przez Urząd ds. zatrudnienia z Luksemburga i został opodatkowany w Luksemburgu. W sierpniu i wrześniu 2019 r. przebywał Pan w Polsce i był zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Od października 2019 r. podjął Pan zatrudnienie w Polsce na umowę o pracę, a więc osiągnął przychód w Polsce za 3 ostatnie miesiące roku.

Do 2 maja 2019 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Luksemburgu, zgodnie z wewnętrznym prawem tego kraju. Przed dniem powrotu do Polski miał Pan stałe miejsce zamieszkania w Luksemburgu. W odniesieniu do powiązań osobistych i majątkowych z Polską i Luksemburgiem stwierdził Pan, że w Polsce mieszkała Pana matka, znajomych miał Pan zarówno w Polsce jak i w Luksemburgu. Nie posiadał Pan nieruchomości w Polsce ani w Luksemburgu. Wynajmował Pan mieszkanie w Luksemburgu i uczęszczał na kurs języka luksemburskiego w celu starania się o obywatelstwo tego kraju. Posiadał Pan konta bankowe w Luksemburgu i w Polsce. Nie miał Pan kredytów czy inwestycji w Polsce ani w Luksemburgu. Konto luksemburskie zamknął Pan pod koniec roku.

Przed dniem powrotu do Polski centrum Pana interesów osobistych i gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) znajdowało się w Luksemburgu, jak również Pana aktywność społeczna, polityczna, kulturalna i obywatelska. Zazwyczaj przebywał Pan w Luksemburgu przed dniem powrotu do Polski.

Po dniu powrotu do Polski, Pana stałe miejsce zamieszkania znajdowało się w Polsce, jak również tutaj znajdowało się Pana centrum interesów życiowych, ww. aktywność, zazwyczaj tutaj Pan przebywał. Posiada Pan polskie obywatelstwo, w okresie od stycznia do kwietnia 2019 r. nie uzyskiwał Pan jakichkolwiek dochodów.

Mając zatem na uwadze, że do 2 maja 2019 r. mieszkał Pan w Luksemburgu, gdzie znajdowało się Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych, tj. gdzie Pan pracował od 2014 r., posiadał znajomych, konto bankowe, wynajmował mieszkanie, uczęszczał na kurs językowy uznać należy, że w okresie od 1 stycznia do 2 maja 2019 r. – do momentu powrotu – nie posiadał Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski. W konsekwencji w tym okresie podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowi, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to, że dochody osiągnięte w tym czasie z zasiłku dla bezrobotnych w Luksemburgu nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Natomiast od momentu powrotu na stałe do Polski w maju 2019 r., gdzie był Pan zarejestrowany jako bezrobotny a następnie podjął pracę, i gdzie znajdowało się Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych uznać należy, że miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była już Polska. Oznacza to, że od momentu powrotu, w Polsce podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wątpliwości Pana dotyczą opodatkowania zasiłku dla bezrobotnych otrzymywanego z Luksemburga.

W myśl art. 22 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku,

części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W świetle powyższego – stosownie do art. 22 ust. 1 ww. Konwencji – ww. świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. W takim przypadku nie ma zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania określona w art. 24 ust. 2 lit. a) ww. Konwencji oraz art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, Pana dochody uzyskane z tytułu zasiłku dla bezrobotnych z Luksemburga w okresie od stycznia do kwietnia 2019 r. nie podlegały w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz wykazaniu ich w rocznym zeznaniu podatkowym. Natomiast ww. dochody uzyskane po powrocie na stałe do Polski podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, podobnie jak dochody z pracy wykonywanej od października 2019 r. w Polsce.

Skoro zgodnie z treścią cyt. art. 22 ust. 1 ww. Konwencji, od dnia przyjazdu do Polski Pana dochody z tytułu transferowanego zasiłku otrzymywanego z Luksemburga, podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce, to w zeznaniu podatkowym za 2019 r. powinien Pan wykazać je razem z pozostałymi dochodami osiągniętymi w okresie od maja do grudnia 2019 r., podlegającymi w Polsce opodatkowaniu na zasadach ogólnych tj. według obowiązującej w 2019 r. skali podatkowej. Zatem był Pan zobowiązany do wykazania tych dochodów na formularzu PIT-36 przewidzianym także dla dochodów zagranicznych, jednak bez konieczności składania załącznika PIT/ZG.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).