Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX)

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania do osiąganych przez Pana dochodów i prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 23 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 czerwca 2022 r., z 24 czerwca 2022 r. oraz z 29 czerwca 2022 r. (o tych samych datach wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, będący polskim rezydentem podatkowym, prowadzi na terytorium RP indywidualną działalność gospodarczą w zakresie PKD 62.01.Z (działalność związana z oprogramowaniem) od ...2021 r. Dla celów rozliczeń podatku dochodowego prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca jest też czynnym podatnikiem VAT od ...2021 r. Wnioskodawca nawiązał współpracę z firmą (...) z siedzibą w (...), zwaną dalej "Spółką", w ramach której Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne. Zawarta na piśmie umowa ma charakter ramowy. Konkretyzacja i podział zadań odbywa się w drodze ustaleń dokonanych pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu programistów, do którego to zespołu należy Wnioskodawca. Usługi Wnioskodawcy na rzecz Spółki świadczone są na terytorium RP. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem i rozwijaniem autorskiego specjalistycznego oprogramowania poprzez projektowanie i implementowanie nowych funkcjonalności, zgodnie z wymaganiami wskazanymi przez Spółkę. Oprogramowanie jest innowacyjne nie tylko w działalności Wnioskodawcy i wymaga od niego ciągłego zdobywania i wykorzystywania wiedzy zarówno dziedzinowej, jak i technicznej, ale na chwilę obecną jest to produkt innowacyjny także w skali kraju, a być może i w skali świata. Oprogramowanie służy do badania niezawodności serwisów internetowych oraz śledzenia i zarządzania ryzykiem wynikającym z ciągłej pracy nad rozwijaniem takich systemów. Rozwiązania, nad którym pracuje Wnioskodawca są przeznaczone dla zewnętrznych Klientów Spółki. W ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawca jest członkiem zespołu odpowiedzialnym za realizowanie projektu poprzez tworzenie kodu źródłowego nowych funkcjonalności. Ponadto do obowiązków Wnioskodawcy należy uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji rozwiązań. Wnioskodawca nie ma podpisanych żadnych umów z pozostałymi członkami zespołu, wiąże go wyłącznie umowa ze Spółką. Każdy programista w zespole wykonuje przydzielone mu zadania, których wynikiem jest nowo powstały kod zapisywany w systemie kontroli wersji (...) i posiada unikalny identyfikator (...), pozwalający przypisać konkretny kod źródłowy do autora. Zespół pracuje nad wspólnym rozwiązaniem, jednakże poszczególni członkowie zespołu mają przydzielone do wykonania konkretne zadania. Wnioskodawca pracuje więc nad swoją częścią kodu źródłowego indywidualnie. Działania Wnioskodawcy polegają na rozwijaniu oprogramowania i zmierzają do poprawy użyteczności albo/i kreowaniu nowych funkcjonalności tego oprogramowania. Wytwarzane przez Wnioskodawcę funkcjonalności (a dokładniej rzecz ujmując kody źródłowe tych funkcjonalności) są tworzone od podstaw, są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, a w konsekwencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tak powstały utwór (stworzony od podstaw przez Wnioskodawcę) – jest implementowany do istniejącego oprogramowania. W wyniku implementacji wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów rozwijane oprogramowanie jest optymalizowane lub wyposażane w nowe lub ulepszone funkcjonalności. W pierwszym etapie prac powstaje pomysł/potrzeba powstania nowej funkcjonalności. Jest on z grubsza nakreślony przez Spółkę lub jej Klienta. Następnie Wnioskodawca współopracowuje z pozostałymi członkami zespołu architekturę rozwiązań konkretnego problemu. Jest to etap zbierania dokładnych informacji nt. potrzeb Spółki lub jej Klienta oraz analiza i zaplanowanie dalszych kroków. Wnioskodawca samodzielnie (w przypadku prostszych funkcjonalności) bądź wraz z zespołem programistów określa zakres funkcjonalny, szczegóły techniczne oraz czasami ogólny projekt rozwiązania. Jest to więc etap rodzenia się pomysłów, idei i zasad planowanej funkcjonalności. Następnie następuje podział zadań pomiędzy członków zespołu. Etap pracy twórczej Wnioskodawcy jest etapem samodzielnego działania: obejmuje opracowanie nowej koncepcji algorytmów, dotychczas niewystępujących w działalności Wnioskodawcy, stąd też są one dla niego innowacyjne. Są stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw, mają charakter indywidualny i są efektem określonych procesów myślowych, a nie wynikiem mechanicznych działań. W efekcie tych prac Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę (którą często musi dla tych celów zdobywać i poszerzać), swoje doświadczenie oraz umiejętności w celu wytworzenia nowego produktu. Działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, systematyczny i metodyczny, a Wnioskodawca wykorzystuje zasoby wiedzy z zakresu programowania i informatyki, do tworzenia nowych zastosowań - bowiem projekty, w których uczestniczy, wymagają przede wszystkim opracowania nowych rozwiązań istotnych dla procesów biznesowych Spółki i jej Klientów. Narzędziem pracy Wnioskodawcy są języki programistyczne, przede wszystkim (...) oraz (...). Oprogramowanie powstałe w wyniku twórczej pracy Wnioskodawcy, wdrażane jest na infrastrukturę chmurową przy pomocy narzędzia (...), które zrewolucjonizowało sposób definiowania rozproszonych systemów internetowych. Tworzenie i rozwijanie oprogramowania, stanowi wyraz własnej twórczości intelektualnej obejmującej czynności polegające na łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych. Wszelkie powstałe w pracy twórczej moduły/funkcjonalności stanowią odrębny program komputerowy, rozumiany jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze (rozumianym szeroko i odnosi się to do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, także aplikacji chmurowej) czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu, jest to więc algorytm rozwiązania określonego zadania, zapisany przy pomocy wybranego języka oprogramowania. Istotą programu komputerowego nie jest jego nośnik, ale jego źródło, a więc kod źródłowy i kod wynikowy oraz funkcjonalność. Dlatego tworzone przez Wnioskodawcę moduły/funkcjonalności stanowią odrębne programy komputerowe, podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim. Rozwiązania te są zawsze zindywidualizowane ze względu na konieczność dostosowania ich do potrzeb i oczekiwań Spółki lub jej Klienta. Na mocy umowy zawartej ze Spółką, Wnioskodawca zobowiązany jest przenieść na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów, mających postać kodów źródłowych, które utrwalane są poprzez ich zatwierdzenie i wprowadzenie do systemu, kody źródłowe są przechowywane w repozytorium kodu (...), mają przypisane sumy kontrolne, co pozwala w sposób jednoznaczny odnaleźć kod napisany przez konkretnego programistę. Czynność przeniesienia majątkowych praw autorskich zostaje co kwartał potwierdzona na podstawie pisemnego oświadczenia Wnioskodawcy. Natomiast zgodnie z treścią umowy, do przeniesienia prawa dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez Spółkę, co następuje w momencie synchronizacji przez programistę zmian repozytorium lokalnego z repozytorium głównym. Do przeniesienia praw autorskich może dochodzić z różną częstotliwością - w tym także do kilku razy w miesiącu. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla Spółki, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane ani pod kierownictwem, ani w miejscu i czasie wskazanym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca ma obowiązek świadczyć usługi zgodnie z wytycznymi zlecającego, aby produkt finalny wytworzony przez Wnioskodawcę odpowiadał potrzebom zlecającego, natomiast nie ma obowiązku wykonywania poleceń zlecającego czynność. Kwestia ta jest wyraźnie zapisana w umowie łączącej strony. Wnioskodawca sam decyduje o tym gdzie i w jakich godzinach świadczy usługi, a jedynie Spółka może nakreślić końcowy termin realizacji określonych zadań/etapów projektu. Wnioskodawca, wykonując usługi ponosi wszelkie ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną działalnością, co także wynika z zapisów umownych, ponadto zgodnie z zapisami umowy łączącej wnioskodawcę i Spółkę, Wnioskodawca ponosi samodzielną i pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie i rezultaty tejże umowy. Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Ma ono postać miesięcznego wynagrodzenia zryczałtowanego, które obejmuje wynagrodzenie za prace programistyczne oraz przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów powstałych w trakcie wykonywania umowy. Umowa nie przewiduje rozbicia wynagrodzenia (np. procentowo) na poszczególne czynności. Wynagrodzenie ma charakter jednorodny i niepodzielny – jest ono należne za wszystkie czynności związane z wykonywaniem umowy, w tym także za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów. Wnioskodawca nie jest w stanie dokonać podziału wynagrodzenia na poszczególne czynności, wobec czego całość tego wynagrodzenia jest uznana jako przychód z tytułu przeniesienia praw autorskich, na potrzeby wyliczenia z przeniesienia kwalifikowanego IP. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że od dnia nawiązania współpracy ze Spółką, tj. od ...2021 r., prowadzi oddzielną ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz przychody, koszty i dochód przypadające na to dzieło, a koszty są  ewidencjonowane tak, aby zapewnić określenie kwalifikowanego dochodu zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus i robi to w sposób i wg wzoru wskazanego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis wskazuje, iż należy uwzględniać np. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. W niniejszym przypadku nie występują żadne koszty poniesione na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych, ani koszty nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnienie wniosku i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

1.Wnioskodawca nie oczekuje od Organu kwalifikacji przedstawionej we wniosku działalności jako prac rozwojowych, stąd też usunięte zostaje dotychczasowe pytanie nr 1 z poz. 62.

2.W zakresie zadań zleconych przez Spółkę do wykonania, Wnioskodawca samodzielnie prowadzi prace rozwojowe.

a)Podejmowane przez Wnioskodawcę czynności w ramach prac rozwojowych dotyczą wykorzystania dostępnej wiedzy i umiejętności z zakresu programowania i narzędzi informatycznych, obejmują one kształtowanie tej wiedzy i jej wykorzystywanie do projektowania i tworzenia nowych/ulepszonych produktów. Celem prac rozwojowych jest tworzenie nowego modułu/funkcjonalności oprogramowania.

b)Prace rozwojowe są prowadzone od początku współpracy ze Spółką, tj. od ... 2021 r.

c)Prace rozwojowe są zakończone wynikiem pozytywnym, a tym wynikiem jest stworzenie nowego produktu (przydzielonego zadania do wykonania, a więc moduł oprogramowania) w postaci kodu źródłowego. Stworzone oprogramowanie jest następnie przenoszone na Spółkę, za co Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

d)W wyniku prac rozwojowych za każdym razem dochodzi do stworzenia nowego produktu – są to zlecone przez Spółkę moduły/funkcjonalności oprogramowania. Prawa autorskie do tych produktów są następnie przenoszone na Spółkę, za co Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

e)Wytworzone produkty mają w stosunku do działalności Wnioskodawcy charakter innowacyjny, ponieważ dotychczas Wnioskodawca nie tworzył takich produktów. Są one również innowacyjne na rynku polskim, a być może i światowym. Innowacyjny charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzaniem okresowych zmian do produktów.

3.W kontekście przedstawionego opisu sprawy, „oprogramowanie” lub „program komputerowy” należy rozumieć, jako zapisany przy pomocy wybranego języka programowania algorytm rozwiązania określonego zadania.

4.Określenia „oprogramowanie”/„program komputerowy” są określeniami zamiennymi i tożsamymi i należy je rozumieć tak, jak Wnioskodawca opisał to w pkt 3 powyżej. Pisząc o module lub funkcjonalności, Wnioskodawca odnosi się do fragmentu oprogramowania, który jest zadaniem przypisanym do danej grupy programistów. Dana grupa ma za zadanie napisać nową lub ulepszoną funkcjonalność dla tworzonego oprogramowania, rozumianą jako zadanie, które oprogramowanie ma spełniać. Jeżeli zadaniem jest stworzenie nowej funkcjonalności – pisze się nowy moduł. Jeśli natomiast istniejąca funkcjonalność ma zostać ulepszona – wówczas dopisuje się fragment modułu. Moduł jest częścią całego oprogramowania tworzonego przez Spółkę. Zgodnie z definicją Moduł, pakiet (ang. module, unit, package) – jest to oddzielny twór, przeważnie w postaci osobnego pliku, zawierający zdefiniowany interfejs, a także implementacje typów wartości, klas, zmiennych, stałych oraz treści procedur i funkcji. Jest to podstawowy element koncepcji programowania modularnego pozwalający na podział kodu programu na funkcjonalne części i umieszczenie ich w osobnych modułach, które są ponadto niezależne i wymienne. Efektem prac Wnioskodawcy jest natomiast kod źródłowy napisanych modułów rozumiany jako zapis programu komputerowego (oprogramowania), który za pomocą języka programowania definiuje operacje, jakie powinny zostać zrealizowane przez komputer na zebranych lub przekazanych danych oraz sposób, w jaki te rozwiązania powinny zostać wdrożone do użytku dla klientów Spółki.

5.W ramach drugiego pytania oczekuję oceny, czy prawa do oprogramowania można uznać za kwalifikowane IP.

6.Efekty pracy twórczej Wnioskodawcy to zawsze utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

- zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

- nie są to efekty pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny,

- nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

7.Wynikiem pracy twórczej Wnioskodawcy są kody źródłowe, które stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do tego utworu są przenoszone na Spółkę. Wnioskodawca nie świadczy usług wsparcia. Wnioskodawca bierze udział w rozwijaniu i ulepszaniu stworzonego już oprogramowania, ale poprzez pisanie odrębnych modułów, stanowiących odrębne utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy nie przysługują prawa autorskie do rozwijanego oprogramowania.

8.Wnioskodawca jest członkiem zespołu, który pracuje nad rozwojem oprogramowania Spółki dla Jej Klientów, jednak z racji podziału zadań i przydzielania konkretnych czynności poszczególnym członkom zespołu, działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat tego, czy Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca tworzy kod źródłowy modułu, do którego przysługują mu wyłączne prawa autorskie i przenosi je na Spółkę. Wobec tego jest właścicielem stworzonego modułu, natomiast nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem oprogramowania, które jest rozwijane przez Spółkę.

9.Otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie nie dotyczy wyłącznie przenoszenia praw do oprogramowania. Zgodnie z umową, wynagrodzenie jest wypłacane co miesiąc i jest to wynagrodzenie zryczałtowane, w stałej kwocie miesięcznej, bez względu na ilość wypracowanych godzin, czy też bez względu na ilość wytworzonych w tym okresie utworów. Wynagrodzenie jest świadczeniem jednorodnym, niepodzielnym i zawiera w sobie wynagrodzenie z tytułu świadczenia wszelkich usług programistycznych oraz wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji.

10.W okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca osiąga przychody ze sprzedaży kwalifikowanego IP, tj. wytwarza autorskie prawa do programu komputerowe i przenosi to prawo na Spółkę.

11.Sposób przeniesienia praw autorskich następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 41 i art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

12.Wnioskodawca pragnie sprecyzować, że czynność przeniesienia majątkowych praw autorskich zostaje co kwartał potwierdzona na podstawie pisemnego oświadczenia Wnioskodawcy. Wnioskodawca co kwartał składa oświadczenie, w którym potwierdza przeniesienie praw autorskich do utworu. Natomiast zgodnie z treścią umowy, do przeniesienia prawa dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez Spółkę, co następuje w momencie synchronizacji przez programistę zmian repozytorium lokalnego z repozytorium głównym. Do przeniesienia praw autorskich może dochodzić z różną częstotliwością - w tym także do kilku razy w miesiącu. Zgodnie z umową, wynagrodzenie jest wypłacane co miesiąc i jest to wynagrodzenie zryczałtowane, w stałej kwocie miesięcznej, bez względu na ilość wypracowanych godzin, czy też bez względu na ilość

wytworzonych w tym okresie utworów. Wynagrodzenie jest świadczeniem jednorodnym, niepodzielnym i zawiera w sobie wynagrodzenie z tytułu świadczenia wszelkich usług programistycznych oraz wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji. Dochodem, do którego Wnioskodawca chce zastosować stawkę preferencyjną jest wynagrodzenie zryczałtowane, które obejmuje w sobie także wynagrodzenie za świadczenie wszelkich usług programistycznych, a nie tylko przeniesienie praw autorskich do utworu.

13.Zgodnie z treścią umowy, do przeniesienia prawa dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez Spółkę, co następuje w momencie synchronizacji przez programistę zmian repozytorium lokalnego z repozytorium głównym. Do przeniesienia praw autorskich może dochodzić z różną częstotliwością – w tym także do kilku razy w miesiącu. Natomiast zryczałtowane wynagrodzenie jest wypłacane w cyklu co miesięcznym, bez względu na ilość przenoszonych praw autorskich.

14.Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić w otrzymywanym wynagrodzeniu za świadczone usługi część, która dotyczy wyłącznie przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego.

15.Przeniesienie praw do konkretnego efektu na Spółkę następuje z chwilą synchronizacji przez programistę zmian repozytorium lokalnego z repozytorium głównym, co może mieć miejsce raz w miesiącu, albo kilka razy w miesiącu. Z kolei wynagrodzenie jest otrzymywane w cyklu miesięcznym i nie jest ono powiązane z ilością przenoszonych praw autorskich. Moment wypłaty wynagrodzenia nie jest więc zależny od przeniesienia prawa autorskiego, ani też wartość tego wynagrodzenia nie jest uzależniona od przeniesienia prawa autorskiego do programu. Wynika to z faktu, że wynagrodzenie ma charakter zryczałtowany.

16.Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

17.Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, pozwala też wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu oraz jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

18.Wniosek dotyczy dochodów za rok 2021 i za lata następne.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 29 czerwca 2022 r.)

1.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektów wynikających z zawartej ze Spółką umowy, stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca wytwarza kwalifikowane IP i będzie mógł stosować stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego w ramach tak prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Pana stanowisko (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z 29 czerwca 2022 r.)

Ad 1.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Warto podkreślić, że zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów, wydanymi dnia 15 lipca 2019 r. na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, należy interpretować ten przepis w taki sposób, że podatnik może prowadzić działalność obejmującą badania naukowe lub alternatywnie prowadzić prace rozwojowe. Może on też prowadzić jednocześnie i badania naukowe i prace rozwojowe. Tu Wnioskodawca stwierdza, że nie prowadzi badań naukowych rozumianych jako badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ani też badań aplikacyjnych w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Natomiast Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, rozumiane zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce, jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca nie ma wątpliwości co do tego, że prowadzona przez niego działalność obejmuje nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych i nowych produktów, procesów lub usług. A skoro są podejmowane takie czynności, to oznacza, że wypełniona jest przesłanka z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT w zw. z ustawą prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc podatnik prowadzi działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy wytwarza on kwalifikowane IP i w związku z tym, że spełnia pozostałe przesłanki ustawowe, może stosować stawkę preferencyjną 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego w ramach tak prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z treścią przepisu art. 30ca ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Ustawa o PIT dalej wskazuje, co jest owym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej - zgodnie z ust. 2 pkt 8, jest nim m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Z kolei działania podejmowane przez Wnioskodawcę mają na celu wytwarzanie nowych produktów (funkcjonalności/modułów), zgodnie z pomysłami i zapotrzebowaniem Spółki lub jej Klientów i nie obejmują czynności rutynowych i okresowych zmian.

Proces przygotowania do wytworzenia produktu jest bardzo złożony, obejmuje dogłębną analizę problemu, potencjalne pomysły na rozwiązanie problemu (ich ocenę, szacowanie potencjalnych zysków takich jak: czas, niezawodność, skalowalność, oraz ryzyka dla istniejących procesów, w oparciu o zasoby wiedzy i doświadczenie Wnioskodawcy), wybór właściwego rozwiązania w celu jego realizacji. Prace te przebiegają na poziomie zespołu programistycznego Spółki, w którego skład wchodzi także Wnioskodawca. Wnioskodawca aktywnie uczestniczy w pracy zespołu, jako jeden z ekspertów. Działalność ta jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w związku z zawartą ze Spółką umową. Ta część prac ma na celu wykreowanie samego pomysłu rozwiązania problemu, a więc pomysłu na produkt. Natomiast dalsze prace w ramach wytwarzania konkretnego produktu przez Wnioskodawcę (kodu źródłowego funkcjonalności/modułu, stanowiącej samodzielny utwór), wykonywane są wyłącznie i samodzielnie przez Wnioskodawcę. Na marginesie warto zauważyć, iż zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Powyższe oznacza, że pomysł powstały w ramach pracy zespołu na konkretny produkt, nie jest objęty ochroną prawa autorskiego, ale dopiero wykonanie, a więc forma wyrażenia tego pomysłu stanowi przedmiot takiej ochrony.

Ten etap pracy twórczej Wnioskodawcy obejmuje opracowanie nowej koncepcji algorytmów, dotychczas niewystępujących w działalności Wnioskodawcy, stąd też są one dla niego innowacyjne. Są stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw, mają charakter indywidualny i są efektem określonych procesów myślowych, a nie wynikiem mechanicznych działań. W efekcie tych prac rozwojowych Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę z zakresu programowania i informatyki, swoje doświadczenie oraz umiejętności w celu wytworzenia nowego produktu.

W ocenie Wnioskodawcy jego działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wskazano na wstępie uzasadnienia - preferencyjne opodatkowanie odnosi się do tzw. kwalifikowanych praw własności intelektualnej, do których należy również autorskie prawo do programu komputerowego. Prawo to jest przyznawane na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Niestety ani ta ustawa ani inne ustawy nie definiują pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Zgodnie z Objaśnieniami MF z 15.07.2019 r. „Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu” (podrozdział 3.2.3, punkt 80).

Elementem programu komputerowego chronionym prawem autorskim jest m.in. forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu, jak i instrukcji), a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych. Wszystkie powyższe elementy zaliczane są do elementów twórczych, co uzasadnia ich ochronę przez prawo autorskie. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego kody źródłowe funkcjonalności bez wątpienia są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze i stanowią programy komputerowe objęte ochroną prawa autorskiego. Z racji wytworzenia tych programów komputerowych w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, mamy do czynienia z tzw. kwalifikowanym IP, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania do osiąganych przez Pana dochodów i prawidłowe w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”):

Ustawodawca w art. 5a pkt 38 updof wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z którą:

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

W myśl art. 5a pkt 39 updof:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo „systematyczny” oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób „systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniach opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Pana polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 updof, gdyż – jak Pan wskazał w opisie sprawy – działania te obejmują prace rozwojowe, o których mowa art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a ponadto mają twórczy charakter, są podejmowane w sposób systematyczny oraz wykorzystuje Pan zasoby wiedzy z zakresu programowania i informatyki, do tworzenia nowych zastosowań w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

W konsekwencji, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 updof:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof:

W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof:

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o updof:

Stosownie do art. 30ca ust. 11 updof:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.

Ponadto podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 updof:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 updof:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 updof:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb updof – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca updof podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że dochód osiągany przez Pana z przeniesienia praw autorskich do tworzonych i rozwijanych programów komputerowych kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o updof. Jednak podstawę uznania Pana stanowiska za nieprawidłowe stanowi to, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ww. ustawy podlega wyłącznie dochód osiągany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o updof, katalog dochodów z kwalifikowanych IP jest katalogiem zamkniętym. Oznacza to, że wyłącznie dochody uzyskane z wymienionych tam źródeł mogą zostać objęte preferencją podatkową, dochody z innych tytułów podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Natomiast w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wskazał Pan, że zawarta przez Pana umowa ze Spółką przewiduje miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie, które obejmuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych i przeniesienia majątkowych praw autorskich. Umowa ta nie przewiduje rozbicia wynagrodzenia na poszczególne części (np. procentowo) odpowiadające poszczególnym czynnościom. Wynagrodzenie ma charakter niepodzielny i jednorodny – jest ono należne za wszystkie czynności związane z wykonaniem umowy, w tym za przeniesienie autorskich praw majątkowych do stworzonych utworów (programów komputerowych). Ponadto wskazał Pan, że nie jest w stanie wyodrębnić w otrzymywanym wynagrodzeniu części, która dotyczy wyłącznie przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworu. Dochodem, do którego zamierza Pan zastosować preferencyjną stawkę podatkową jest dochód wynikający z wynagrodzenia ryczałtowego, będącego świadczeniem jednorodnym, niepodzielnym i obejmującym wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych na wszystkich polach eksploatacji.

Tym samym w związku z faktem, że nie jest Pan w stanie wyodrębnić z otrzymywanego wynagrodzenia części, która dotyczy wyłącznie przeniesienia praw autorskich, jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku zgodnie z wybraną formą opodatkowania (skala podatkowa lub podatek liniowy), ponieważ opodatkowaniu 5% stawką podatku podlega wyłącznie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ponadto jak wynika z przywołanego wcześniej art. 30cb ust. 3 updof, w sytuacji gdy na podstawie odrębnej ewidencji nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe w tej części.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w momencie zaistnienia zdarzenia, oraz zdarzenia przyszłego, które przedstawił Pan we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w momencie wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Pana zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji. Stąd przedmiotem interpretacji jest wyłącznie zaistniały stan faktyczny.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).