Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 maja 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, jest czynnym podatnikiem VAT, a przychody uzyskiwane przez niego z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane są na podstawie art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) stawką liniową w wysokości 19%. Wnioskodawca jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 162 ze zm.). Wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą, wpisaną 12 grudnia 2016 r. do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, w zakresie m. in. programowania, objętą 62.01.Z PKD - Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej w rozumieniu ustawy z 20 października 1994 r. o Specjalnych Strefach Ekonomicznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 ze zm.). Wnioskodawca nie korzysta i nie korzystał z dotacji związanych ze stworzeniem i rozwijaniem tworzonego przez siebie oprogramowania. Wnioskodawca zawarł ze swoim kontrahentem X SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, KRS: (...) (dalej też jako: „Kontrahent”) umowę o świadczenie usług (dalej: „Umowa”). Zgodnie z przedmiotową Umową, współpraca między stronami polega w szczególności na świadczeniu przez Wnioskodawcę usług o charakterze prac programistycznych.

Kontrahent nie wskazuje konkretnego sposobu realizacji zlecenia, wskazując Wnioskodawcy pożądany cel prac. Wnioskodawca jest podmiotem niezależnym, czynności w ramach Umowy nie są wykonywane pod kierownictwem i w czasie wyznaczonym przez Kontrahenta. Szczegóły rozwiązania leżą po stronie Wnioskodawcy i pozostawiają mu pełną swobodę wyboru sposobu realizacji zlecenia. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze swoich działań podjętych w ramach wykonywania Umowy. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności. Kontrahent nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez Wnioskodawcę czynności.

Świadczenie usług programistycznych obejmuje przede wszystkim tworzenie modułów, których finalnym efektem ma być stworzenie docelowego innowacyjnego oprogramowania. Wnioskodawca wskazuje, że charakterystyka modułów jest zależna od rodzaju tworzonego oprogramowania. W przypadku pierwszego projektu - platformy do rekomendacji - będą to moduły do:

(...)

Tworzone moduły zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty można z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

Aktualnie Wnioskodawca pracuje nad wskazaną powyżej platformą do rekomendacji. (...).

W praktyce, realizacja zlecenia polega na omówieniu zasady działania danego urządzenia/procesu, a następnie napisaniu oprogramowania. W ramach kolejnych kroków realizacji zlecenia. Wnioskodawca prezentuje zasady działania urządzenia, tworzy autorskie oprogramowanie, dostarcza klientowi linię technologiczną do produkcji danych elementów (opartą o oprogramowanie), opracowuje scenariusze testowe oprogramowania oraz metody wdrażania oprogramowania dopasowane do konkretnego środowiska uruchomieniowego.

Finalnym efektem pracy jest powstanie oprogramowania, mającego spełniać dany (z góry zamierzony) cel. W przypadku aktualnego projektu - platformę do rekomendacji. W przypadku następnych projektów, będą to inne innowacyjne cele. Innymi słowy, efektem końcowym realizacji zlecenia jest powstanie oprogramowania (programu komputerowego), które wcześniej nie istniało i służy do realizacji celu określonego w zleceniu od Kontrahenta (dalej jako: „Utwory”). Wnioskodawca wskazuje, że wytworzone przez Wnioskodawcę autorskie prawo do programu komputerowego stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace wykorzystują nową i istniejącą wiedzę w celu tworzenia nowych rozwiązań (elementów kodu źródłowego programu). Prace te prowadzone są w systematyczny sposób - według z góry zdefiniowanych celów (zdefiniowanych efektów w zakładanym czasie). Mają one także charakter twórczy - w ich wyniku powstaje nowe w skali działalności przedsiębiorstwa kontrahenta oprogramowanie. W zakresie wykonywanej działalności, Wnioskodawca współpracuje z zespołem Kontrahenta, przy czym ma on w nim z góry określoną rolę i wytwarza zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy kodu źródłowego. W ramach realizacji zleceń, Wnioskodawca m.in. tworzy kod o charakterze twórczym, który stanowi implementację zaprojektowanego, autorskiego rozwiązania przydzielonego Wnioskodawcy zadania. Realizacja zadania polega na stworzeniu nowego kodu modułowego, zatem spełnia on definicję utworu w rozumieniu ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.; dalej: „Prawo autorskie”). Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli Wnioskodawca w związku z realizacją Umowy wytworzy Utwory w rozumieniu Prawa autorskiego to w ramach przedmiotowej Umowy oraz ustalonych w niej warunków współpracy, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta majątkowe prawa autorskie do Utworów stanowiących efekty wykonywania usług lub wykonanych w związku z tymi usługami z chwilą ich stworzenia, co w szczególności obejmuje majątkowe prawa autorskie do oprogramowania oraz dokumentacji w momencie przekazania Kontrahentowi każdej części dokumentacji lub oprogramowania (dotyczy wszystkich egzemplarzy ww. Utworów).

Działania podejmowane przez Wnioskodawcę polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahenta.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Polega na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahenta, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie, to działania te zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Umowa określa również pola eksploatacji Utworów, które obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach Umowy.

W zakresie wykonywanej działalności, Wnioskodawca współpracuje z zespołem Kontrahenta, przy czym ma on w nim z góry określoną rolę i wytwarza zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy kodu źródłowego. W ramach realizacji zleceń, Wnioskodawca m.in. tworzy kod o charakterze twórczym, który stanowi implementację zaprojektowanego, autorskiego rozwiązania przydzielonego Wnioskodawcy zadania. Realizacja zadania polega na stworzeniu nowego kodu modułowego, tj. takiego, który może współdziałać z kodem istniejącym. W efekcie rozwijania i ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstaje program komputerowy podlegający ochronie na podstawie ww. przepisu. Tym samym, Wnioskodawca jest twórcą części (elementów) oprogramowania stanowiących samodzielne, odrębne programy komputerowe podlegające ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie ze sprzedaży tego prawa. Wnioskodawca z tytułu wykonywania obowiązków wynikających z Umowy, w tym z tytułu wykonywania obowiązków dotyczących przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego przez siebie autorskiego programu komputerowego (Utworu), otrzymuje od Kontrahenta wynagrodzenie, na podstawie wystawionej faktury VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że na podstawie art. 30cb ustawy o PIT, oprócz ewidencji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, w odrębnej ewidencji, Wnioskodawca:

-wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

-prowadzi księgę przychodów i rozchodów wraz z ewidencją dodatkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

-wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzona jest od 1 stycznia 2021 r. od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której gromadzi dane dotyczące kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na:

-prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT;

-nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT;

-nabycie przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy dochodów uzyskanych w 2022 r. oraz 2023 r.

Uzupełnienie wniosku

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że wniosek dotyczy dochodów wyłącznie za 2022 r. Wskazanie we wniosku 2023 r. było efektem omyłki. W związku z powyższym przedmiotowy wniosek nie dotyczy dochodów za 2023 r.

Ze względu na znaczny stopień zaawansowania programów komputerowych, nad którymi pracuje Wnioskodawca, nazewnictwo w złożonym wniosku zostało uproszczone do „platformy do rekomendacji” - jest to pewnego rodzaju nazwa robocza dla celów wniosku. Poniżej szczegółowy opis tego na czym polega wskazana platforma do rekomendacji i na czym polegają poszczególne projekty, nad którymi pracuje Wnioskodawca.

W ramach aktualnej umowy Wnioskodawca pracuje dla firmy, która rozwija aplikacje do streamingu muzyki (...). Można wymienić trzy główne produkty, związane z pracami programistycznymi Wnioskodawcy:

•(...)

W 2022 r. Wnioskodawca pracował głównie nad dwoma projektami (drugi nadal jest w toku):

Projekt 1

Moduł w aktualnym systemie rekomendacji (...).

Projekt 2

Projekt dotyczy nowej aplikacji (...).

Całość wskazanych powyżej pracy, sprowadza się na wytwarzaniu poszczególnych modułów, o charakterze twórczym (utworów), które będą stanowiły „platformę do rekomendacji” w poszczególnych aplikacjach. Wskazane moduły są nowym, specyficznym rozwiązaniem, które nie jest dostępne na rynku. Rozwiązanie to musi być dostosowane do warunków, jakie panują w firmie i do nowego produktu. Rutynowe czy odtwarzane rozwiązania nie przyniosłyby tutaj efektu.

Pojęcie „moduły” oraz „utwory” są to pojęcia używane zamiennie. Pojęcie „platforma” odnosi się do końcowego efektu całości prac programistycznych - platformy do rekomendacji.

Realizacja Umowy polega na systematycznej działalności twórczej obejmującej prace rozwojowe, których finalnym efektem pracy jest wytwarzanie Utworów, stanowiących kwalifikowane IP. W związku z powyższym należy wskazać, iż w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach przedmiotowej działalności Wnioskodawca nie będzie prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że:

•wskazane prace są prowadzone systematycznie od momentu zawarcia umowy;

•prace rozwojowe zostały oraz zostaną zakończone pozytywnym wynikiem - wynikiem tym jest wytworzenie Utworu, stanowiącego kwalifikowane IP.

Tworzone moduły (Utwory) zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty można z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „ techniczną ”, a „ twórczą ”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

W kontekście niniejszego fragmentu wniosku „Wnioskodawca jest twórcę części (elementów) oprogramowania (...)”, należy wskazać, iż w tym zakresie chodzi o fakt, że wytworzone moduły (stanowiące kwalifikowane IP, samodzielnie zdefiniowane i funkcjonalne samodzielne elementy kodu źródłowego) będą elementami końcowego projektu - platformy do rekomendacji. Prawa autorskie do wytworzonych modułów nie będą przysługiwać innym osobom.

Efekty pracy w postaci programów komputerowych lub ich części są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Przeniesienia każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Umowa z kontrahentem, kwestię sposobu przenoszenia autorskiego prawa do programu komputerowego, reguluje w następujący sposób: wskazuje, że każde autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone w ramach realizacji niniejszej umowy zostanie odpłatnie przeniesione na kontrahenta. Wytworzenie autorskiego programu komputerowego jest czynnością techniczną i w ramach współpracy kwestia ta nie będzie budziła wątpliwości. Odpłatne przeniesienie będzie potwierdzała wystawiona faktura oraz zapłata umówionego wynagrodzenia. Ponadto Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Pytania

1. Czy działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy i podejmowana w toku realizacji zleceń, skutkująca stworzeniem Utworów, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej wskazanej w art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy autorskie prawo do programu komputerowego (Utworu), wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3. Czy dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje on w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy, skutkująca wytworzeniem utworu, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej wskazanej w art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT. Zgodnie z art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ze sformułowania powyższego przepisu wynika, iż działalność badawczo-rozwojowa obejmuje zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe. Dlatego też nie jest warunkiem koniecznym uznania działalności za badawczo-rozwojową, aby podmiot prowadził badania naukowe. Warunkiem wystarczającym jest prowadzenie prac rozwojowych, w ramach działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na potrzeby stosowania ulgi IP BOX Minister Finansów wydał w 15 lipca 2019 r. objaśnienia dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX. W powyższych objaśnieniach wskazano na trzy przesłanki uznania działalności podejmowanej przez podatnika za prace rozwojowe: twórczość, systematyczność, zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Kryterium twórczości działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Systematyczność wynika z zaplanowania i przeprowadzenia chociażby jednego projektu badawczo-rozwojowego, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby - taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. „Zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. W związku z tym w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług.

Zgodnie ze wskazaną Umową, współpraca między stronami polega w szczególności na świadczeniu przez Wnioskodawcę usług o charakterze prac programistycznych. Skutkiem końcowym wykonywanych prac będzie wytworzenie przez Wnioskodawcę programu komputerowego - w przypadku pierwszego projektu platformy do rekomendacji. Zdaniem Wnioskodawcy, działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o PIT, bowiem polegają na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych rozwiązań, nieistniejących dotychczas (w skali ogólnej lub w skali danego przedsiębiorstwa), a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahenta.

Wskazać należy, iż Wnioskodawca spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej:

•Twórczość - działania podejmowane przez Wnioskodawcę obejmują projektowanie rozwiązań, które następnie są tworzone poprzez napisanie programu komputerowego, tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności.

•Systematyczność - Wnioskodawca organizuje proces twórczy w ten sposób, że w celu osiągnięcia postawionego celu w pierwszej kolejności projektuje możliwe rozwiązania i następnie je wdraża w życie poprzez stworzenie programu komputerowego. Ciągłe (systematyczne) podejmowanie działalności twórczej przez Wnioskodawcę jest podyktowane charakterem jego działalności.

•Stworzenie nowych rozwiązań - celem pracy Wnioskodawcy jest stworzenie innowacyjnego oprogramowania.

Ad. 2

Autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach Umowy, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, jeżeli spełnione łączne są poniższe przesłanki:

a)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,

b)jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Ad. a)

Autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego, o którym mowa w Prawie autorskim, należy utożsamić z autorskim prawem do programu komputerowego, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W związku z tym, pierwsza przesłanka do uznania programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w ramach Umowy (będących przedmiotem autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego) za kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest spełniona.

Ad. b)

Analiza przesłanki została przedstawiona w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1. W ocenie Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania Umowy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej wskazanej w art. 5a ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty m.in. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W związku ze świadczeniem usług programistycznych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca wytwarza innowacyjne oprogramowanie, do którego autorskie prawa majątkowe są przenoszone odpłatnie na rzecz Kontrahenta na podstawie Umowy. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego zgodnie z art. 41 ust. 1 Prawa autorskiego. Kontrahent zobowiązany jest, na podstawie Umowy, do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia (ceny) m.in. za przeniesienie autorskiego prawa majątkowego. W związku z tym, w stanie faktycznym niniejszego wniosku dochodzi do sprzedaży przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze powyższe, dochód (strata) Wnioskodawcy, jaki uzyskuje on w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647, ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz.213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której podejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, których efektem jest tworzenie i rozwój oprogramowania w postaci odrębnych programów komputerowych, podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prowadzona działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Na rzecz zleceniodawcy przenosi Pan ogół majątkowych praw autorskich do wytworzonych/ulepszonych programów komputerowych na mocy umowy o świadczenie usług, przy czym przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności art. 41 oraz art. 53 ustawy.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana, a polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tworzone oraz rozwijane w ramach działalności gospodarczej programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem Pana prac – są kwalifikowanymi IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, autorskie prawo do programu komputerowego, wytworzone przez Pana w ramach umowy, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, którego przedmiot ochrony został przez Pana wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej przez działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Dochód (strata), jaki uzyskuje Pan w związku z odpłatnym przeniesieniem autorskiego prawa do programu komputerowego na rzecz kontrahenta w ramach Umowy, jest dochodem (stratą) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).