W zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozpoznanego uprzednio przychodu z tytułu otrzymanej darowizny działek w momencie ich sprzedaży.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

02 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozpoznanego uprzednio przychodu z tytułu otrzymanej darowizny działek w momencie ich sprzedaży.

Treść wniosku jest następująca :

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej również: spółka) jest spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wspólnik Wnioskodawcy planuje w przyszłości w drodze darowizny przenieść na Wnioskodawcę własność kilkunastu działek, których jest właścicielem. Przedmiotowe działki będą stanowiły towar handlowy spółki.

Spółka zgodnie z art. art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozpozna przychód podatkowy w momencie nieodpłatnego otrzymania rzeczy (towaru).

Wnioskodawca w dalszej kolejności planuje sprzedać otrzymane w drodze darowizny działki.

Pytanie

Czy, w związku ze sprzedażą, rozpoznany uprzednio przychód z tytułu otrzymanej darowizny działek będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w momencie ich sprzedaży?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powstały z ww. tytułu przychód będzie mógł być rozliczony jako koszt uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia towarów, bowiem wolą ustawodawcy wartość przychodu rozpoznanego przez podatnika w związku z nieodpłatnym nabyciem składników majątku stanowi koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami z odpłatnego zbycia tych składników.

Stanowi o tym art. 15 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 12 ust. 5-6a, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio:

1.wartość przychodu określonego na podstawie art. 12 ust. 5 i 6 albo

2.wartość przychodu określonego na podstawie art. 12 ust. 5a i 6a powiększona o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych świadczeń, albo

3.równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14a, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług

‒pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Literalne brzmienie art. 15 ust. 1i ww. ustawy wskazuje jednoznacznie, że celem ustawodawcy realizowanym przez ten przepis jest zapewnienie trwałej neutralności podatkowej transakcji, która spowodowała po stronie podatnika powstanie przychodu.

Innymi słowy, intencją ustawodawcy jest, aby w przypadku zbycia przedmiotu majątkowego uzyskanego nieodpłatnie (lub częściowo nieodpłatnie), po stronie podatnika nie powstawał dochód - do wysokości przychodu uprzednio zadeklarowanego przez podatnika dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. W innym przypadku, dochodziłoby bowiem do rozpoznania dla celów podatkowych tego samego - w sensie ekonomicznym - przysporzenia dwukrotnie (po raz pierwszy w momencie nieodpłatnego nabycia danego przedmiotu, a następnie po raz drugi w momencie jego zbycia).

Podkreślić należy, że warunkiem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty określonej w art. 15 ust. 1 i ww. ustawy jest określenie przychodu z tytułu nabytych nieodpłatnie towarów, stosownie do art. 12 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy w momencie sprzedaży będzie mógł on rozpoznać koszt uzyskania przychodu w wysokości wcześniej rozpoznanego przychodu z tytułu otrzymanej darowizny

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w przyszłości w drodze darowizny Wspólnik Spółki planuje przenieść na Spółkę własność kilku działek, których jest właścicielem. Przedmiotowe działki będą stanowiły towar handlowy Spółki. Spółka zamierza rozpoznać przychód podatkowy w momencie nieodpłatnego otrzymania rzeczy (towaru) zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2.

Przedmiotem Państwa wątpliwości w przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego jest kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rozpoznanego uprzednio przychodu z tytułu darowizny działek w momencie ich sprzedaży.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: ustawa o CIT):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. Nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to musi być on widoczny. Ponoszone koszty winny ten cel realizować lub co najmniej zakładać go jako realny. Zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu, względnie zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Obowiązkiem podatnika jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu. Drugi z elementów zawarty w art. 15 ust. 1 ustawy CIT, stanowi przesłankę negatywną, zgodnie z którą, ponoszony wydatek nie może być ujęty w zawartym w art. 16 ust. 1 katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

‒został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

‒jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

‒pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

‒poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

‒został właściwie udokumentowany,

‒nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 1i pkt 3 ustawy o CIT:

W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 12 ust. 5-6a, został określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14a, kosztem uzyskania przychodów z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi przepisami, jest odpowiednio równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14a, pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług – pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1ia ww. ustawy:

W przypadku, o którym mowa w ust. 1i pkt 3, przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis 15 ust. 1i pkt 3 ustawy o CIT ma zastosowanie w przypadkach, gdy podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych otrzymują rzeczy lub prawa w sposób nieodpłatny lub częściowo odpłatny. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie, wobec czego w sytuacji sprzedaży działek będących w przyszłości towarem handlowym Spółki otrzymanych w drodze darowizny będą Państwo zobowiązani określić koszty uzyskania przychodów z tego tytułu na podstawie powyższej regulacji.

Z omawianej regulacji wynika, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Państwa towarów handlowych (działek), które zostały przez Państwa otrzymane od Wspólnika w drodze darowizny, wartość kosztów uzyskania przychodów z odpłatnego ich zbycia będzie można określić do wysokości rozpoznanego wcześniej przychodu podatkowego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

wartość otrzymanych rzeczy lub praw, w tym otrzymanych nieodpłatnie, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania, z zastrzeżeniem ust. 6b.

Zgodnie z art. 12 ust. 6

Wartość świadczeń w naturze, w tym nieodpłatnych świadczeń, ustala się:

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu - w wysokości równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.