Skutki podatkowe odpłatnego zbycia rzeczy (meteorytu).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podakowych odpłatnego zbycia rzeczy. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z datą wpływu 17 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W (...) 2022 r. sprzedał Pan meteoryt z Pana kolekcji minerałów.

Sprzedaż nastąpiła za pośrednictwem domu aukcyjnego w A. (...) 2022 r. otrzymał Pan przelewem 17 800 GBP – należność za sprzedany meteoryt.

Meteoryt przywiózł Pan 35 lat temu z B.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Jest Pan emerytem. Odpłatne zbycie meteorytu nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Pozyskał Pan meteoryt X od kolekcjonera w B. w trakcie pobytu tam, przed 35 laty, w celu uzupełnienia Pana kolekcji.

Nie prowadził Pan żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży ww. meteorytu. Wszystkie okazy minerałów nabywał Pan wyłącznie w ramach uzupełniania Pana prywatnej kolekcji (hobby), nie w celach zarobkowych bądź inwestycyjnych.

Wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży przedmiotów (minerałów) pochodzących z Pana kolekcji. Posiada Pan kilkaset okazów minerałów, ale nie zamierza Pan ich zbywać. Nie zamierza Pan nabywać minerałów w celu ich odsprzedaży.

Pytanie

Czy ze sprzedaży rzeczy ruchomej należny jest podatek?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, sprzedaż (zbycie) rzeczy ruchomej z prywatnej kolekcji nie była dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie powinna być opodatkowana.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w przepisie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 5a pkt 6 wyżej powołanej ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Należy jednak wskazać, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym przepisie daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze – dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie – działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz po trzecie – w sposób ciągły.

Zatem działalność gospodarcza to taka działalność, która:

–jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

–wykonywana jest w sposób ciągły; jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy, istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter,

–prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są:

a)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

b)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

c)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

d)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

e)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl art. 24 ust. 6 omawianej ustawy:

Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „rzeczy”, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego:

Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższego przepisu wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że w (...) 2022 r. sprzedał Pan meteoryt z Pana kolekcji minerałów. Sprzedaż nastąpiła za pośrednictwem domu aukcyjnego w A. (...) 2022 r. otrzymał Pan przelewem 17 800 GBP – należność za sprzedany meteoryt. Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Jest Pan emerytem. Odpłatne zbycie meteorytu nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Pozyskał Pan meteoryt X od kolekcjonera w B. w trakcie pobytu tam, przed 35 laty, w celu uzupełnienia Pana kolekcji. Nie prowadził Pan żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży ww. meteorytu. Wszystkie okazy minerałów nabywał Pan wyłącznie w ramach uzupełniania Pana prywatnej kolekcji (hobby), nie w celach zarobkowych bądź inwestycyjnych. Wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży przedmiotów (minerałów) pochodzących z Pana kolekcji. Posiada Pan kilkaset okazów minerałów, ale nie zamierza Pan ich zbywać. Nie zamierza Pan nabywać minerałów w celu ich odsprzedaży.

Mając na uwadze obowiązujące regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, a w szczególności wskazanie przez Pana, że wszystkie okazy minerałów nabywał Pan wyłącznie w ramach uzupełniania Pana prywatnej kolekcji (hobby), nie w celach zarobkowych bądź inwestycyjnych jak i również to, że posiada Pan kilkaset okazów minerałów, ale nie zamierza Pan ich zbywać, wcześniej nie dokonywał Pan sprzedaży przedmiotów (minerałów) pochodzących z Pana kolekcji i nie zamierza Pan nabywać minerałów w celu ich odsprzedaży – stwierdzić należy, że brak jest podstaw do uznania dokonywanych przez Pana czynności za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji sprzedaż przez Pana meteorytu wchodzącego w skład kolekcji – w związku z tym, że została dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie – nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego z ww. tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).