Wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi dla seniora - Interpretacja - 0111-KDSB2-2.4011.124.2023.1.AD

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-2.4011.124.2023.1.AD

Temat interpretacji

Wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości skorzystania z ulgi dla seniora

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 marca 2023 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi dla seniora.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wiek emerytalny osiągnęła Pani (...) grudnia 2021 r., jednak nie występowała Pani o ustalenie prawa do emerytury i kontynuowała Pani zatrudnienie na umowę o pracę w (…) (jedyny pracodawca). Z tytułu przychodów z zatrudnienia podlegała Pani ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę i przejściu na emeryturę podjęła Pani w lutym 2023 r. Złożyła Pani wniosek o emeryturę w ZUS, a Umowę o pracę rozwiązała Pani za porozumieniem stron dopiero (...) lutego 2023 r. (w związku z przejściem na emeryturę). W tym samym dniu poinformowała Pani o fakcie rozwiązania stosunku pracy ZUS Oddział w (…). (...) marca 2023 roku Płatnik – (…) – wypłacił: wynagrodzenie, wynagrodzenie chorobowe za luty 2023 r., ekwiwalent za urlop i odprawę emerytalną. Wypłacone świadczenia (łącznie brutto (...) zł) pomniejszone zostały o potrąconą zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości (...) zł. Na dzień (...) marca 2023 r., tj. dzień wypłaty ww. świadczeń, nie otrzymywała Pani jeszcze emerytury - świadczenia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 154. Decyzję z (...) marca 2023 r. o emeryturze doręczono (...) marca 2023 r., a pierwszą wypłatę emerytury (za luty i marzec 2023 r.) otrzymała Pani (...) marca 2023 r. Nie otrzymywała Pani przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 154 a, b, c, d, e, f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Suma przychodów osiągniętych przez Panią w roku 2023 nie przekroczyła kwoty 85 528 zł. Pani wcześniejsze wypłaty w 2023 r., tj. wynagrodzenie za styczeń 2023 r. – (...) zł brutto ((...) lutego 2023 r. ) oraz nagroda jubileuszowa - (...) zł ((...) lutego 2023 r.) W styczniu br. złożyła Pani Pracodawcy Oświadczenie o spełnieniu warunków do stosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154.

Pytanie

Czy, zgodnie z obowiązującym zapisem ustawy o podatku dochodowym art. 21 ust. 1 pkt 154, tzw. ulga dla seniora ma zastosowanie w Pani przypadku, czyli wypłacone w dniu (...) marca 2023 r. świadczenia (w tym odprawa emerytalna) należało zwolnić z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie zwolnienie od podatku dochodowego określone w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy przysługuje Pani również za świadczenia uregulowane (...) marca 2023 r., podobnie jak przy wcześniejszych wypłatach w roku 2023.

W dacie wypłaty - wynagrodzenia za pracę, ekwiwalentu za urlop i odprawy, tj. (...) marca 2023 r. nie pobierała Pani jeszcze emerytury. Pani zdaniem, powinna Pani skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w granicach limitu wskazanego w tym przepisie, ponieważ otrzymała je Pani przed wypłatą pierwszej emerytury (otrzymała Pani przelew z ZUS za 2 miesiące – dopiero (...) marca 2023 r.). Uważa Pani, że działanie Pracodawcy w zakresie potrącenia podatku dochodowego (...) marca 2023 r. było nieprawidłowe. W związku z tym, Pani zdaniem, dokonując rozliczenia podatkowego za rok 2023 będzie Pani mogła wykazać wszystkie przychody otrzymane od Płatnika w roku 2023 (łącznie brutto (...) zł), jako przychody niepodlegające opodatkowaniu. Ich łączna kwota nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, podlegała Pani, z tytułu ich uzyskania, ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. Tym samym, Pani zdaniem, potrącony (...) marca 2023 r. podatek ((...) zł) podlegać będzie zwrotowi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w powyższej ustawie bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 21 ust. 1  pkt 154 ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:

a)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,

b)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 520, 655 i 1115),

c)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 1626 i 2476),

d)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 504, 1504 i 2461),

e)świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,

f)uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2072, z 2021 r. poz. 1080 i 1236 oraz z 2022 r. poz 655, 1259 i 1933).

Zgodnie z art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 31a ust. 8 ustawy:

Jeżeli podatnik złoży płatnikowi, o którym mowa w art. 32, art. 34 lub art. 41 ust. 1, oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, płatnik oblicza zaliczkę z uwzględnieniem tych zwolnień, przy czym w oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika.

Stosownie do art. 31a ust. 9 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 8, jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia i zawiera klauzulę o następującej treści: ,,Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono zatem przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”, które obowiązują od 1 stycznia 2022 r. i mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia. Ulga ta wynika z wyżej zacytowanego już art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 lit. a-f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że:

-(...) grudnia 2021 r. osiągnęła Pani wiek emerytalny;

-z pracodawcą, za porozumieniem stron, rozwiązała Pani umowę o pracę (...) lutego 2023 r.;

-wynagrodzenie, wynagrodzenie chorobowe za luty 2023 r., ekwiwalent za urlop i odprawę emerytalną pracodawca wypłacił Pani (...) marca 2023 r.;

-od osiągniętych przychodów odprowadzono zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych;

-(...) lutego 2023 r. poinformowała Pani o fakcie rozwiązania stosunku pracy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (…);

-decyzją z (...) marca 2023 r. ZUS przyznał Pani prawo do emerytury;

-pierwszą wypłatę emerytury (za luty i marzec 2023 r.) otrzymała Pani (...) marca 2023 r.

-Pani przychód ze stosunku pracy nie przekroczył kwoty 85 528 zł.

Pani wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania ulgi dla seniora od otrzymanych (...) marca 2023 r. – wynagrodzenia, wynagrodzenia chorobowego za luty 2023 r., ekwiwalentu za urlop i odprawy emerytalnej.

Odnosząc zacytowane wyżej przepisy na grunt przedstawionego przez Panią stanu faktycznego należy wskazać, że omawianym zwolnieniem objęte są m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, pod warunkiem, że przychody z tych tytułów podlegają ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Otrzymane przez Panią należności – wynagrodzenie, wynagrodzenie chorobowe za luty 2023 r., ekwiwalent za urlop i odprawa emerytalna stanowią zatem przychody ze stosunku pracy.

Oznacza to, że prawo do omawianego zwolnienia będzie przysługiwało podatnikowi, który w ramach wymienionych w tym przepisie rodzajów aktywności zawodowej (uzyskiwanych źródeł przychodów) jest objęty tytułem ubezpieczeń społecznych. Przepis ten odnosi się do rodzaju aktywności zawodowej (źródeł przychodów), która podlega ubezpieczeniom społecznym, w tym przypadku umowy o pracę.

Jednocześnie z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnione z podatku są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia (prawa) do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje.

Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy. Jak wynika natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika.

Zatem, wynagrodzenie, wynagrodzenie chorobowe za luty 2023 r., ekwiwalent za urlop i odprawa emerytalna korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w granicach limitu wskazanego w art. 21 ust. 44, tj. 85.528 zł – ponieważ otrzymała je Pani przed wypłatą pierwszej emerytury (tj. przed (...) marca 2023 r.). Zatem może Pani w zeznaniu podatkowym za 2023 r. wykazać nadpłatę pobranego podatku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-   w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).