Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości należącej do sprzedających, dla której Sąd Rejonowy w A, Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze: XYZ, w chwili sprzedaży, tj. po upływie 6 lat od wycofania z działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę będzie – w przedmiotowym stanie faktycznym - zaliczony do źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest (z zastrzeżeniem ust. 2 wskazanego przepisu) - odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...).

Następnie, zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do brzmienia art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a - przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, będących: środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jak już wskazano, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Oznacza to, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Co istotne, Wnioskodawca wycofał nieruchomość z działalności gospodarczej i przekazał ją na cele osobiste. Obecnie (a zatem po dokonaniu wycofania przedmiotowej nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej) Wnioskodawca i jego małżonka wynajmują przedmiotową nieruchomość osobom trzecim jako osoby nieprowadzące działalności gospodarczej, a uzyskane z tego tytułu przychody opodatkowuje wyłącznie Wnioskodawca stosownie do brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w oparciu o złożone oświadczenie.

Zdaniem Wnioskodawcy, fakt wynajmowania przedmiotowej nieruchomości osobom trzecim jako osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej, w żaden sposób nie wpłynie na możliwość stosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji z 27 listopada 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.629.2019.1.KS. Zgodnie z poglądem zaprezentowanym we wskazanym piśmie, osiąganie przez osobę fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, przychodów z najmu/dzierżawy nieruchomości wycofanej uprzednio z działalności gospodarczej nie wyłącza możliwości stosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku spełnienia przesłanki związanej z upływem 6-letniego okresu, o którym mowa w tym przepisie.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, zawarcie z osobą trzecią przedwstępnej umowy sprzedaży na zasadach wskazanych w opisie stanu faktycznego, nie wyłącza możliwości stosowania wyłączenia wskazanego w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Innymi słowy, ewentualna sprzedaż nieruchomości (która została już wycofana z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i przekazana na cele osobiste), w sytuacji, gdy sprzedaż nastąpi po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość ta została wycofana z działalności gospodarczej, nie będzie skutkowała powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu z działalności gospodarczej.

Zawarcie omawianej umowy przedwstępnej sprzedaży na zasadach przedstawionych szczegółowo w opisie stanu faktycznego stanowi bowiem - zdaniem Wnioskodawcy - przejaw wykonywania przez Wnioskodawcę prawa do dysponowania jego własnością, wyrażonego w art. 64 ust. 1 Konstytucji RP. Zauważyć również należy, że zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wywoła wyłącznie skutek zobowiązujący, zatem będzie okolicznością neutralną dla kwestii późniejszej możliwości stosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 p.d.o.f.

Ponadto, określenie terminu zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży w ten sposób, by termin ten przypadał po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wycofano nieruchomość z prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowi - w ocenie Wnioskodawcy - próby obejścia prawa. Omawiany przepis prawa został bowiem skonstruowany przez ustawodawcę w taki sposób, by umożliwić podatnikom wykorzystanie i praktyczne stosowanie zawartego w nim wyłączenia.

Nadmienić również należy, że działanie podatnika polegające na:

1)wycofaniu nieruchomości z prowadzonej działalności gospodarczej i przekazania jej na cele prywatne;

2)wynajmowanie nieruchomości wycofanej uprzednio z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej;

3)zamiarze sprzedaży nieruchomości po upływie 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość ta została wycofana z działalności gospodarczej i następnie na sprzedaży tej nieruchomości,

–nie jest przez organy podatkowe uznawane za przykład próby obejścia prawa, o czym – w ocenie Wnioskodawcy - świadczy stanowisko wyrażone w przytoczonym już uprzednio piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 listopada 2019 roku, sygn. 0113-KDIPT2-4011.629.2019.1.KS.

W piśmie tym wskazano bowiem, że: „do sprzedaży składników majątku o charakterze niemieszkalnym zastosowanie znajdą regulacje zawarte w cytowanym powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że ewentualna sprzedaż lokali użytkowych (tj. nieruchomości o charakterze niemieszkalnym), które zostaną wycofane z działalności gospodarczej i przekazane na potrzeby osobiste Wnioskodawcy - w sytuacji gdy sprzedaż nastąpiłaby po upływie 6 lat, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomości te zostałyby wycofane z działalności gospodarczej - nie będzie skutkowała powstaniem przychodu z działalności gospodarczej".

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

–nieprawidłowe – w części dotyczącej powstania źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

–prawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepisy art. 10 ust. 1 ww. ustawy wyraźnie rozróżniają źródła przychodów. Zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

•odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

•zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód uzyskany z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przytoczonym art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia składników majątku, tj. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) analizowanej ustawy.

Podkreślić należy, że ww. przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ani też dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych. Z przepisu tego wynika, że przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku powstaje w sytuacji, gdy spełniają one ustawową definicję środków trwałych, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do przepisu art. 14 ust. 2c ww. ustawy:

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Jak już wskazano, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Oznacza to, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie, np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków podjętych przez Pana czynności do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Z opisu zdarzenia wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką, na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej są właścicielami zabudowanej nieruchomości składającej się z działki gruntu nr 1/1. Wnioskodawca prowadził indywidualną działalność gospodarczą w okresie od (…) 1996 r. do (…) 2019 r. Nieruchomość, o której mowa we wniosku, była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej i została przez niego wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca wykorzystywał opisaną we wniosku nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie od kwietnia 2013 r. do (…) 2019 r. Z tym samym dniem Wnioskodawca wycofał tę nieruchomość z ewidencji środków trwałych. Od (…) 2020 r. nieruchomość ta stanowi składnik majątku prywatnego małżonków i małżonkowie wynajmują ją osobom trzecim, a przychody uzyskiwane z tytułu najmu lokali opodatkowuje wyłącznie Wnioskodawca, w ramach art. 10 ust. 1 pkt 6 p.d.o.f., jako przychody z najmu i dzierżawy. Wnioskodawca oraz jego małżonka zamierzają zawrzeć z osobą fizyczną, nieprowadzącą indywidualnej działalności gospodarczej przedwstępną umowę sprzedaży opisanej uprzednio nieruchomości, a w umowie tej strony zamierzają uzgodnić następujące warunki korzystania z nieruchomości przez przyszłego właściciela w okresie od dnia zawarcia umowy przedwstępnej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży:

1)Wnioskodawca, na podstawie posiadanej, ostatecznej decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę, wyburzy istniejące zabudowania posadowione na działce nr 1/1;

2)Strony umowy przedwstępnej, wraz z zawarciem umowy przedwstępnej, zawrą pomiędzy sobą umowę dzierżawy działki nr 1/1, na mocy której dzierżawca (kupujący) będzie uprawniony do:

–zawarcia umowy poddzierżawy działki nr 1/1 z dowolną osobą fizyczną lub spółką prawa handlowego, która - po uzyskaniu ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę - wybuduje na tej nieruchomości budynek mieszkalno-usługowy i będzie czerpała przychody z tytułu podnajmu lokali powstałych w nowo wybudowanym budynku.

Strony zamierzają, w umowie przedwstępnej ustalić, że przyrzeczona umowa sprzedaży zostanie zawarta w terminie 30 dni od daty doręczenia kupującemu wezwania do stawienia się do notariusza celem złożenia oświadczenia woli o przeniesieniu prawa własności nieruchomości, przy czym strony uzgodniły, że termin ten nie może nastąpić wcześniej niż 31 stycznia 2027 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzam, że sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie skutkowała powstaniem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodu z działalności gospodarczej, ponieważ między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość została wycofana z działalności, i dniem jej odpłatnego zbycia upłynie 6 lat.

Sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie także stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia.

Wobec powyższego nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że przychód uzyskany ze sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości będzie zaliczony do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

•Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).