Pana stanowisko w sprawie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z normą prawną wyrażoną w art. 30a ust. 1 pkt 4 z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT”) od (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy według stawki 19%.

Między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białorusi została zawarta umowa międzynarodowa (w drodze wymiany not) o unikaniu podwójnego opodatkowania (sporządzona w Mińsku w dniu 18 listopada 1992 r., weszła w życie 31 lipca 1993 r., dalej jako „traktat”). Zgodnie z normami prawnymi wyrażonymi w art. 10 ust. 1 i 2 traktatu:

„1. Dywidendy wypłacane przez osobę mającą siedzibę w jednym umawiającym się państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie mogą być opodatkowane w tym drugim umawiającym się państwie.

2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym umawiającym się państwie i według prawa tego państwa, w którym osoba wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania podatek ten nie może przekroczyć: a) 10% kwoty dywidend brutto jeżeli odbiorcą dywidend jest osoba do nich uprawniona, której udział w kapitale spółki wynosi powyżej 30%, b) 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania osoby w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane”.

Do Wnioskodawcy, z racji na fakt, że jest on jedynym wspólnikiem Spółki zastosowanie znajdzie stawka 10%, o której mowa w lit. a przytoczonego przepisu. Zważywszy, że Wnioskodawca nie będzie prowadził na terytorium Białorusi przedsiębiorstwa, wykonywał wolnego zawodu, ani prowadził innej działalności gospodarczej o podobnym charakterze przez zakład położony na terytorium Białorusi, z którym wiąże się udział w spółce uprawniający do otrzymania dywidendy, art. 10 ust. 4 traktatu nie stosuje się.

Przepis art. 30a ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że przepisy art. 30a ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Traktat nie precyzuje jednak odmiennych stawek podatku od dywidend, jaki ma być pobrany od Wnioskodawcy na gruncie polskich przepisów, ani nie przewiduje braku obowiązku pobrania od Wnioskodawcy podatku od dywidendy w Polsce. Tym samym art. 30a ust. 2 ustawy o PIT nie ma zastosowania w opisywanym zdarzeniu przyszłym.

Powyższe wyłącza wobec Wnioskodawcy również obowiązek uzyskiwania certyfikatu rezydencji podatkowej. Wnioskodawca ma centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) na terytorium Polski oraz przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, co w odniesieniu do art. 3 ust. 1 ustawy o PIT (zwłaszcza, że spełnienia wymaga tylko jedna z tych dwóch przesłanek) prowadzi do konkluzji, iż jest on objęty na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonym obowiązkiem podatkowym, jednakże przepisy o nieograniczonym obowiązku podatkowym stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o PIT).

Z powyższego wynika, że co do zasady wypłata dywidendy opodatkowana jest w państwie miejsca zamieszkania lub siedziby osoby, na rzecz której jest wypłacana dywidenda. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wypłata dywidendy ze Spółki na jego rzecz będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach opisanych w przepisie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko w sprawie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, traktat nie ma charakteru umowy międzynarodowej ratyfikowanej za uprzednią zgodą wyrażoną w formie ustawy, jego normy nie mają zatem charakteru ponadustawowego. W związku z powyższym zasady wyrażone w traktacie mogą być uszczegóławiane w innych ustawach, w tym w ustawie o PIT.

Zgodnie art. 30a ust. 9 ustawy o PIT podatnicy uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%. Norma ta stanowi uszczegółowienie zasad potrącania podatku, o których mowa w art. 23 traktatu.

Artykuł 23 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi, że w przypadku dochodu z wypłaty dywidendy dochód ten może być opodatkowany przez państwo siedziby wypłacającego dywidendę tylko wtedy, gdy państwo miejsca zamieszkania lub siedziby osoby na rzecz której wypłacana jest dywidenda, zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi zapłaconemu w państwie siedziby wypłacającego dywidendę. Potrącenie nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z przepisami państwa miejsca zamieszkania lub siedziby osoby. Wskazane przepisy regulują metodę unikania podwójnego opodatkowania polegającą na tym, że podatnik jest uprawniony do zaliczenia na poczet podatku należnego od całości dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, podatku zapłaconego w obcym państwie. Kwota wskazanego powyżej zaliczenia (potrącenia) nie może jednak przewyższać kwoty podatku, jaką podatnik zapłaciłby od dochodu osiągniętego za granicą, gdyby nie dokonywano odliczenia. W opisanym zdarzeniu przyszłym stawka podatku należnego zgodnie z przepisami Republiki Białoruś wynosi nie więcej niż 10% (art. 10 ust. 1 lit. a traktatu).

W związku z powyższym podatek od przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych osiąganego przez Wnioskodawcę powinien być obliczony w następujący sposób:

1)od całości dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych zostanie naliczony podatek zgodnie z przepisem art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT - to jest 19% zryczałtowanego podatku od całości przychodu z tego tytułu;

2)wyliczoną kwotę pomniejsza o kwotę podatku od dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu wypłacenia mu dywidendy zapłaconego na terytorium Republiki Białorusi (podatku naliczonego od tej samej kwoty przychodu, o której mowa w pkt 1 powyżej) - art. 30a ust. 9 ustawy o PIT, przy zastrzeżeniu, że maksymalna dopuszczalna kwota odliczenia to 19% przychodu z tytułu, o którym mowa w pkt 1),

3)odliczeniu podlega podatek rzeczywiście zapłacony w państwie źródła, a nie podatek należny.

Pana stanowisko w sprawie pytania 3

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z normą wyrażoną w art. 30a ust. 11 ustawy o PIT: „kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9 podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a”.

Co do zasady zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów, o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, pobiera płatnik (art. 41 ust. 1 i 4 ustawy o PIT). Jeżeli jednak podatek nie został pobrany przez płatnika, to podatnik sam wykazuje należny podatek w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a (art. 45 ust. 3b ustawy o PIT). Brak poboru zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy, ma m.in. miejsce w sytuacji, gdy dywidenda jest wypłacana przez spółki z siedzibą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie podlegają bowiem obowiązkom płatnika określonym w polskiej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 zdanie 1 ustawy o PIT: „podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym”. Wnioskodawca rozliczy podatek korzystając z wybranego spośród zeznań podatkowych, o których mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a ustawy o PIT, np. formularz PIT-38. Formularz, zgodnie z przytoczonym art. 45 ust. 1 zdanie 1 ustawy o PIT, należy złożyć do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Dopiero z chwilą złożenia właściwego formularza możliwe jest skonkretyzowanie wysokości zobowiązania podatkowego powstałego w związku z uzyskaniem przychodu z tytułu udziału w zysku zagranicznej osoby prawnej, a w konsekwencji należy uznać, że dopiero wtedy zobowiązanie podatkowe jest na tyle skonkretyzowane, że możliwe jest jego uregulowanie w związku z powyższym. Zdaniem wnioskodawcy, do prawidłowego rozliczenia się z polskimi organami podatkowymi wystarczające jest:

1)złożenie rocznego zeznania podatkowego na formularzu PIT-38 oraz

2)zapłata podatku w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym nastąpiła wypłata dywidendy.

Nadto należy wskazać na brak zastosowania art. 30a ust. 2 ustawy o PIT, wobec czego nie jest wymagane udokumentowanie miejsca zamieszkania podatnika certyfikatem rezydencji podatkowej (w opisywanym zdarzeniu przyszłym nie znajdują zastosowania również inne normy wymagające legitymowania się takim certyfikatem).

Pana stanowisko w sprawie pytania 4

Zdaniem Wnioskodawcy, traktat nie reguluje zasad zwolnień przedmiotowych ani podmiotowych z obowiązku zapłaty podatku należnego z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Ustawa o PIT również nie reguluje kwestii wpływu zwolnień podmiotowych i przedmiotowych mających zastosowanie do osoby podatnika poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczając się wyłącznie do uregulowania w art. 30a ust. 9 kwestii odliczenia podatku zapłaconego (podobnie jak czyni to art. 23 ust. 2 traktatu). Wobec powyższego należy przyjąć, iż uzyskanie zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku z tytułu dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w Republice Białorusi nie wpływa na wysokość zobowiązania podatkowego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Ponadto w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Według art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału (…).

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 i ust. 2 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534):

Dywidendy wypłacane przez osobę mającą siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym osoba wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest uprawniony do ich otrzymania, podatek ten nie może przekroczyć:

a)10% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest osoba do nich uprawniona, której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi powyżej 30%,

b)15% kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania osoby w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane.

Użyte w tym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochód z akcji lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym osoba prawna wydzielająca dywidendy ma siedzibę, traktowane są jak dochody z akcji (art. 10 ust. 3 ww. umowy).

Jak stanowi art. 23 ust. 2 umowy:

Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10 i 11 może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, wtedy pierwsze Umawiające się Państwo zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie. Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć kwoty podatku pierwszego Umawiającego się Państwa, jaka została obliczona od takiego dochodu zgodnie z jego ustawodawstwem i przepisami.

Jak wynika z powyższych regulacji dywidendy wypłacone w państwie źródła, tj. na Białorusi, podlegają opodatkowaniu zarówno na Białorusi, jak i w Polsce.

Podkreślenia wymaga, że metoda proporcjonalnego odliczenia przewidziana w art. 23 ust. 2 umowy odnosi się wyłącznie do możliwości odliczenia podatku „faktycznie zapłaconego” w drugim państwie.

Zgodnie z pkt 59 Komentarza do art. 23B Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (wersja skrócona 2017), dalej: „MK”:

Obowiązek nałożony przez ten artykuł przyznania zaliczenia dotyczy podatku pobranego, w sytuacji gdy dany dochód mógł być opodatkowany w drugim państwie zgodnie z konwencją.

Pkt 61 Komentarza do art. 23B MK również wyjaśnia, że:

Kwota zagranicznego podatku, która powinna być odliczona, jest podatkiem faktycznie zapłaconym zgodnie z konwencją w drugim umawiającym się państwie.

Powyższe oznacza, że nie podlegają odliczeniu kwoty zagranicznego podatku zapłaconego, który następnie został zwrócony lub podatku, który powinien zostać zapłacony, ale faktycznie nie został na skutek ulg i zachęt podatkowych funkcjonujących w prawie krajowym.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakres opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskanych przez osoby fizyczne, m.in. z dywidend, reguluje przepis art. 30a ustawy.

Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a, z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

W myśl art. 30a ust. 2 ww. ustawy:

Przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 30a ust. 9 cyt. ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1-5, od zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów (dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Ponadto w myśl art. 30a ust. 11 ww. ustawy:

Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.

Ocena skutków podatkowych Pana sytuacji

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że posiada miejsce zamieszkania w Polsce i nie wykonuje na Białorusi wolnego zawodu oraz działalności gospodarczej poprzez zakład położony w tym państwie.

Wobec tego dywidenda, którą otrzyma Pan ze Spółki podlega – na mocy art. 10 umowy – opodatkowaniu na Białorusi i w Polsce. Jednocześnie, w celu eliminacji podwójnego opodatkowania należy zastosować metodę określoną w art. 23 ust. 2 umowy, tj. metodę odliczenia proporcjonalnego.

Stosownie do cytowanego wyżej art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. dywidenda podlega – w roku podatkowym w którym zostanie otrzymana – opodatkowaniu w Polsce 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Jednakże mając na uwadze przepisy umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi zapłaconemu na Białorusi, przy czym ww. odliczenie nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.

Od zryczałtowanego podatku od dywidendy obliczonego w Polsce według stawki 19% może Pan więc odliczyć kwotę równą podatkowi zapłaconemu na Białorusi, ale tylko do wysokości stawki podatku od dywidendy przewidzianej w ww. umowie.

Kwotę należnego podatku w Polsce oraz podatku zapłaconego na Białorusi podlegającego odliczeniu wykaże Pan w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a ustawy (PIT- 36, PIT-36L, PIT-38 lub PIT-39), które składa się w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Jednocześnie – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatkowego –obowiązany jest Pan wpłacić należny podatek z tego tytułu, co wynika z art. 45 ust. 4 ustawy.

W sytuacji gdy podatek na Białorusi nie zostanie przez Pana faktycznie zapłacony, w tym z powodu zwolnienia, nie będzie mógł być odliczony od podatku należnego w Polsce.

W konsekwencji stanowisko Pana w zakresie pytań 1-4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).