Skutki podatkowe odpłatnego zbycia udziału w zabudowanej nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w zabudowanej nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 11 maja 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wspólnie z byłą małżonką 8 lipca 2013 r. nabył nieruchomość gruntową - działkę przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Po przygotowaniu dokumentacji technicznej i uzyskaniu pozwolenia na budowę, 13 listopada 2015 r. Wnioskodawca wraz z żoną rozpoczęli prace budowlane, przy wsparciu się kredytem hipotecznym. Po kilku latach, budowa została zakończona 22 lipca 2020 r. i małżonkowie uzyskali zaświadczenie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z przyłączami.

15 stycznia 2021 r., za pomocą kolejnego kredytu hipotecznego, Wnioskodawca wraz z żoną zakupił kolejną nieruchomość gruntową - działkę przylegającą do pierwszej nieruchomości. Do tej pory obie nieruchomości są odrębnymi: działka z domem oraz działka gruntu ornego. W wyniku rozwodu orzeczonego 22 września 2022 r., ustała wspólność majątkowa Wnioskodawcy i żony o charakterze łącznym, która przerodziła się w równe udziały własności obu nieruchomości. Wnioskodawca wraz z byłą małżonką nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w szczególności w oparciu o obrót nieruchomościami. W związku z potrzebami mieszkaniowymi, Wnioskodawca wraz z byłą małżonką zamierza sprzedać obie nieruchomości, spłacając połączone z nimi kredyty hipoteczne, a pozostałą część uzyskanych środków planują podzielić po połowie.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wspólnie z byłą małżonką (…) 8 lipca 2013 r. Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową — działkę przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (lokalizacja (…), ul. (…), obręb (…) „ (…), powiat (…), woj. (…), działka gruntu nr ... (…) o powierzchni 805 m²). Prawo własności nieruchomości gruntowej zostało nabyte na podstawie umowy sprzedaży od Gminy Miejskiej (…) na prawach wspólności ustawowej. Po przygotowaniu dokumentacji technicznej i uzyskaniu pozwolenia na budowę, 13 listopada 2015 r. Wnioskodawca wraz z żoną rozpoczął prace budowlane, przy wsparciu się kredytem hipotecznym. Po kilku latach budowa została zakończona i 22 lipca 2020 r. Wnioskodawca wraz z żoną uzyskali zaświadczenie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego (powierzchnia zabudowy 192,8 m², powierzchnia użytkowa 185,1 m²) wraz z przyłączami (na działce nie znajdują się inne budynki).

15 stycznia 2021 r., za pomocą kolejnego kredytu hipotecznego, Wnioskodawca wraz z żoną zakupili kolejną nieruchomość gruntową — działkę przylegającą do pierwszej nieruchomości (lokalizacja (…), ul. (…), obręb (…) „(…)”, powiat (…), woj. (…), działka gruntu nr ... (…) o powierzchni 630 m²). Prawo własności nieruchomości gruntowej zostało nabyte na podstawie umowy sprzedaży od Gminy Miejskiej (…) na prawach wspólności ustawowej. Do tej pory obie nieruchomości są odrębnymi — działka z domem oraz działka gruntu ornego. W wyniku rozwodu orzeczonego 22 września 2022 r. ustała ich wspólność majątkowa o charakterze łącznym, która przerodziła się w równe udziały własności obu nieruchomości. Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że z byłą małżonką nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, w szczególności w oparciu o obrót nieruchomościami. W związku z potrzebami mieszkaniowymi wraz z byłą małżonką, Wnioskodawca zamierza sprzedać obie nieruchomości (przewidywany termin 17 maja 2023 r, rok podatkowy 2023), spłacając połączone z nimi kredyty hipoteczne, a pozostałą część uzyskanych środków Wnioskodawca planuje podzielić po połowie. Dodatkowo Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi On oraz Jego była żona działalności gospodarczej w oparciu o obrót nieruchomościami, sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w ramach wykonywania działalności.

Pytanie

Czy biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, sprzedaż pierwszej nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym, będzie podlegała zwolnieniu z podatku od sprzedaży w związku z upływem ponad pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto grunt tej nieruchomości?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, okres pięciu lat od nabycia lub wybudowania nieruchomości z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, będzie liczył się od dnia nabycia nieruchomości gruntowej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, do źródła przychodów zalicza się odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Warunkiem uznania sprzedaży nieruchomości za podlegającą opodatkowaniu jest:

-sprzedaż tej nieruchomości w ramach działalności gospodarczej lub

-sprzedaż nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W analizowanym przypadku, nieruchomość nie jest sprzedawana w ramach działalności gospodarczej, ani czynności noszących znamiona działalności gospodarczej. Ponadto, spełniony jest warunek, wskazany w ustawie, tj. okres, który upłynął od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, a zbyciem przekracza 5 lat. Wnioskodawca zauważa, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, brak jest autonomicznej definicji nieruchomości - co sprowadza rozumienie pojęcia nieruchomości dla celów podatkowych tego przepisu w perspektywie całego systemu prawa. Pojęcie nieruchomości zdefiniowane zostało w art. 46 Kodeksu cywilnego, jako część powierzchni ziemskiej stanowiąca odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z tym gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy odrębnych przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Budynek więc, wzniesiony na gruncie stanowi własność właściciela gruntu, jako część składowa rzeczy w rozumieniu art. 47 Kodeksu cywilnego. Nie stanowi ona odrębnego od gruntu przedmiotu własności, zgodnie z zasadą superficies solo cedit.

Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na mocy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pięcioletni okres zwalniający z podatku dochodowego sprzedaż wyodrębnionego lokalu, będzie liczył się od końca roku, w którym nabyto nieruchomość gruntową, której część składową stanowi nowo wybudowany budynek.

Zdanie to podzielają organy podatkowe w licznie wydanych interpretacjach, cytując choćby w przedmiocie określenia skutków podatkowych zbycia nieruchomości:

-pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 lipca 2019 r., sygn. 0115-KDIT2-1.4011.189.2019.2.MST,

-pismo Dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 6 czerwca 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-3.4011.143.2018.2.KP,

-pismo Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 sierpnia 2015 r., sygn. IBPB-2-2/4511-216/15/MW,

-pismo Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lutego 2015 r., sygn. IPPB4/415-913/14-4/MS

-pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4011.129.2017.1.BF,

-pismo Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 sierpnia 2016 r., sygn. IBPB-2-2/4511-540/16-1/KrB.

Przy czym nie jest to katalog zamknięty, organy podatkowe w znacznie szerszym dorobku określają moment nabycia nieruchomości gruntowej za właściwy dla obliczania pięcioletniego terminu z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w przypadku sprzedaży domu.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym okres pięciu lat od nabycia lub wybudowania nieruchomości z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, będzie liczył się od końca roku w którym nabyto nieruchomość gruntową, na której później powstał budynek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

Aby ustalić, czy sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wspólnie z byłą małżonką 8 lipca 2013 r. nabył nieruchomość gruntową - działkę nr ... przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną. Po przygotowaniu dokumentacji technicznej i uzyskaniu pozwolenia na budowę, 13 listopada 2015 r. Wnioskodawca wraz z żoną rozpoczęli prace budowlane, przy wsparciu się kredytem hipotecznym. Po kilku latach, budowa została zakończona 22 lipca 2020 r. i małżonkowie uzyskali zaświadczenie o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z przyłączami. W wyniku rozwodu Wnioskodawcy i Jego żony orzeczonego w dniu 22 września 2022 r., ustała ich wspólność majątkowa o charakterze łącznym, która przerodziła się w równe udziały własności nieruchomości. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, w szczególności w oparciu o obrót nieruchomościami. W związku z potrzebami mieszkaniowymi wraz z byłą małżonką Wnioskodawca zamierza ww. zabudowaną nieruchomość sprzedać (przewidywany termin 17 maja 2023 r.), spłacając kredyty hipoteczne, a pozostałą część uzyskanych środków Wnioskodawca planuje podzielić po połowie.

Podkreślić należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu:

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego),   na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej datą nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości nr ... jest data nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków( tj. 8 lipca 2013 r.), stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z dniem 31 grudnia 2018 r.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 48 ustawy Kodeks cywilny:

Stosownie do art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego:

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie – nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Jednocześnie regulacja zawarta w prawie cywilnym skutkuje tym, że datą nabycia nieruchomości jest data nabycia prawa własności gruntu bez względu na to, czy na gruncie tym wybudowano budynek, czy też nie i kiedy to nastąpiło. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania - art. 235 Kodeksu cywilnego. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której, własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania. W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Zatem, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż w 2023 r. zabudowanej nieruchomości nr ... (udziału), na której znajduje się wybudowany budynek mieszkalny, nie będzie stanowiła dla Niego źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę do majątku wspólnego małżonków. W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawcę w 2023 r. sprzedaż zabudowanej nieruchomości nr ... (udziału) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym i z tego tytułu, nie będzie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie nadmienić należy, że w sytuacji gdy przychód nie będzie podlegać opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanego pytania, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej, w szczególności Organ nie zajmował stanowiska w sprawie skutków podatkowych odpłatnego zbycia działki nr ....

Należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenia przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Końcowo wskazać również należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Jego byłej żony.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli : Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.).