Prowadzenie działalności na terenie SSE a: możliwość opodatkowania podatkiem liniowym dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej w ... - Interpretacja - 0115-KDIT3.4011.343.2023.2.AD

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 9 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.343.2023.2.AD

Temat interpretacji

Prowadzenie działalności na terenie SSE a: możliwość opodatkowania podatkiem liniowym dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej w sytuacji otrzymania decyzji o wsparciu, wpływ zmiany statusu Wnioskodawcy z małego na średniego przedsiębiorcę na wskaźnik pomocy, ustalenie podstawy daniny solidarnościowej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 12 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Od 1 czerwca 1999 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą X o numerze NIP (...), opodatkowaną 19% podatkiem liniowym.

Przedsiębiorstwo posiada również odrębne oddziały, z których jeden objęty został decyzją o wsparciu na działanie w SSE w (...) (decyzja z (...) 2021 nr (...)).

Decyzja o wsparciu jest podstawą korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącego działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie wskazanym w treści decyzji o wsparciu (w ramach dostępnego na podstawie decyzji o wsparciu limitu zwolnienia).

Planuje Pani również stosować, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stawkę 19% dla celów opodatkowania działalności niepodlegającej zwolnieniu na podstawie decyzji o wsparciu oraz dla celów określenia stopnia wykorzystania dostępnego limitu zwolnienia na podstawie decyzji o wsparciu (w odniesieniu do dochodu z działalności, która podlega temu zwolnieniu).

Na moment uzyskania decyzji o wsparciu posiadała Pani status małego przedsiębiorcy. Przewiduje Pani w przyszłości, że będzie spełniać warunki do uznania jej za średniego przedsiębiorcę (na skutek przekroczenia pułapów, o których mowa w art. 2 Załącznika 1 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U.UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 z późn.zm dalej: „Rozporządzenie UE”).

W przypadku decyzji o wsparciu (z uwagi na okoliczność, że nowa inwestycja jest w toku realizacji przez Panią) nakłady inwestycyjne (wydatki kwalifikowane) są stale ponoszone w sytuacji gdy spełnia Pani wymogi określone dla małego przedsiębiorcy, a przewiduje się, że w części zostaną poniesione przez Panią gdy będzie miała status średniego przedsiębiorcy.

Do momentu zmiany statusu przedsiębiorstwa używa Pani na potrzeby kalkulacji puli dostępnej pomocy publicznej wskaźnika intensywności pomocy publicznej (...).

Przewiduje Pani również, że w kolejnych latach będzie zobowiązana do zapłaty daniny solidarnościowej, o której mowa w art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z czym podjęła Pani wątpliwość, czy powinna uwzględniać dochody osiągnięte w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa objętego decyzją o wsparciu nr (...) - zwolnione na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w podstawie opodatkowania daniny solidarnościowej.

W związku z powyższym podjęła Pani wątpliwości w zakresie podatku dochodowego jak i wysokości podstawy daniny solidarnościowej.

Pytania

1)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że po uzyskaniu decyzji o wsparciu Wnioskodawca może być dalej opodatkowany 19% podatkiem liniowym?

2)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że zmiana statusu Wnioskodawcy z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizacji inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Wnioskodawczyni zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych [winno być: od osób fizycznych] z tytułu realizacji nowej inwestycji?

3)Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, że do podstawy obliczania daniny solidarnościowej nie wlicza się dochodów podlegających zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem:

w zakresie pytania pierwszego - po uzyskaniu decyzji o wsparciu może być nadal opodatkowana 19% podatkiem liniowym, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 20 pkt 2 ustawy z 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2003 r. Nr 202 poz. 1956 z późn. zm.) podatnikom opodatkowanym podatkiem liniowym, określonym w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przysługuje prawo do zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to jest z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje jednak zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 63b w zakresie dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162 z późn. zm.). Wskazany przepis (art. 21 ust. 1 pkt 63b) ma zastosowanie do zwolnienia Pani na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu.

Stosowanie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zostało zawężone, tak jak to ma miejsce w przypadku przepisu art. 21 ust. 1 pkt 63a tejże ustawy, tylko do podatników opodatkowanych na podstawie skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym jest Pani zdania, że może być nadal opodatkowana 19% podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie korzystać z przywilejów przysługujących podmiotom, dla których wydano decyzję o wsparciu, o której mowa w ustawie z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji.

Stanowisko powyższe potwierdza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 15 stycznia 2020 r. 0113-KDIPT2-1.4011.597.2019.1.ISL.

Mając zatem na uwadze opisane we wniosku zdarzenie faktyczne oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że działalność Pani, po uzyskaniu decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji oraz spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dotyczących korzystania ze zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej), może być dalej opodatkowana na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stawką 19% - dla celów opodatkowania działalności niepodlegającej zwolnieniu na podstawie decyzji o wsparciu oraz dla celów określenia stopnia wykorzystania dostępnego limitu zwolnienia na podstawie decyzji o wsparciu (w odniesieniu do dochodu z działalności, która podlega temu zwolnieniu).

w zakresie pytania drugiego - zmiana statusu Pani z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizacji inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Pani zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu realizacji nowej inwestycji.

30 czerwca 2018 r. weszła w życie ustawa o wspieraniu nowych inwestycji, zgodnie z którą podstawą udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy zamierzającemu realizować nową inwestycję jest decyzja o wsparciu. Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji wprowadziła Polską Strefę Inwestycji, czyli nowy mechanizm wsparcia przedsiębiorców, który docelowo ma zastąpić SSE.

Art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określa zwolnienia podatkowe dotyczące dochodów podatnika uzyskanych z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Stosowanie do § 5 ust. 1 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 2022 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1713 z późn. zm. dalej: „Rozporządzenie WNI”) maksymalna intensywność pomocy publicznej na realizacje inwestycji jest przyznawana z tytułu:

kosztów nowej inwestycji oraz

tworzenia nowych miejsc pracy.

Na podstawie § 6 pkt 1 Rozporządzenia WNI maksymalna intensywność pomocy publicznej liczona jest jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą.

Art. 6 pkt 2 wskazuje na podwyższenie maksymalnej intensywności pomocy o 20% dla małych przedsiębiorców.

Wysokość dochodu zwolnionego z podatku oblicza się poprzez pomnożenie kosztów inwestycji (wyłącznie koszty kwalifikowane) przez przysługującą intensywność pomocy publicznej, a następnie uzyskaną kwotę należy podzielić przez właściwą stawkę podatku.

Pani zdaniem, utrata przez Panią w toku realizacji inwestycji statusu małego przedsiębiorcy nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej przysługującej Pani na podstawie decyzji o wsparciu, w odniesieniu zarówno do nakładów inwestycyjnych poniesionych przed jak i po zmianie statusu przedsiębiorcy.

Uzyskana przez Panią decyzja o wsparciu określa czas jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które jest Pani zobowiązana spełnić, dotyczące:

poniesienia w określonym terminie kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji,

zwiększenia średniorocznego zatrudnienia,

terminu zakończenia realizacji nowej inwestycji,

maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych,

kryteriów ilościowych i kryteriów jakościowych, do których spełnienia zobowiązał się przedsiębiorca,

terenu, na którym nowa inwestycja zostanie zrealizowana.

Decyzja o wsparciu wydana na Pani rzecz wskazuje zatem jaka jest maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, co ma bezpośrednie przełożenie na maksymalną wysokość pomocy publicznej dostępnej do wykorzystania przez Panią w formie zwolnienia z podatku dochodowego. Wysokość dochodu zwolnionego z podatku oblicza się poprzez pomnożenie kosztów inwestycji (wyłącznie koszty kwalifikowane) przez przysługującą intensywność pomocy publicznej (70%), a następnie uzyskaną kwotę należy podzielić przez właściwą stawkę podatku.

Przedsiębiorca rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej w strefie powinien mieć możliwość dokładnego określenia wartości przyznanej mu pomocy publicznej, ze względu na podejmowane przez niego przyszłe decyzje inwestycyjne oraz zobowiązania. Co więcej w przypadku uchybienia przez przedsiębiorcę przewidzianym w decyzji o wsparciu warunkom przedsiębiorca ma obowiązek zwrotu przyznanej mu na jej podstawie pomocy publicznej.

Mając powyższe na uwadze stoi Pani na stanowisku, że zmiana statusu Pani w trakcie realizacji nowej inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu nie ma wpływu na wskaźnik maksymalnej intensywności pomocy publicznej. Wskaźnik ten w Pani ocenie został definitywnie ustalony na moment wydania decyzji o wsparciu, tj. zgodnie ze statusem przedsiębiorcy jaki Pani posiadała na moment wydania decyzji o wsparciu.

Stanowisko Pani znajduje potwierdzenie w doktrynie. Przykładowo dr M. Dargas-Draganik i J. Formela (zob. „Ustawa o wspieraniu nowych inwestycji. Komentarz” (wyd. C.H. Beck, rok 2019) wskazują, że:

data wydania decyzji o wsparciu jest jednocześnie datą udzielenia wsparcia, w której status przedsiębiorcy powinien zostać definitywnie określony. (...) Istotny jest status przedsiębiorcy na dzień wydania decyzji o wsparciu Datę udzielenia wsparcia powinna stanowić data wydania decyzji jako dzień, w którym przedsiębiorca nabył prawo do otrzymania pomocy w formie zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. Wydaje się, że również w tym dniu powinien zostać definitywnie i ostatecznie określony jego status, od którego zależy wielkość otrzymanej pomocy, jak również warunki jej przyznania.

Powyższe stanowisko podziela również Minister Przedsiębiorczości i Technologii.

W odpowiedzi na interpelację poselską nr 27710 z 25 listopada 2018 r. dotyczącą utraty prawa do podwyższenia maksymalnej intensywności regionalnej pomocy inwestycyjnej, w sytuacji zmiany statusu w trakcie obowiązywania decyzji o wsparciu, Minister wskazał, że:

status mikro, małego lub średniego przedsiębiorcy jest oceniany na dzień wydania decyzji o wsparciu.

Ponadto, przywołać można również Pismo Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów znak: DDO-522- 5712/08/JB (dalej: „Pismo UOKIK”), w którym stwierdzono, że:

dla oceny praw i obowiązków podmiotu posiadającego zezwolenie należy brać pod uwagę przepisy obowiązujące w dniu wydania zezwolenia.

Pomimo, tego, że przywołane Pismo UOKiK odnosi się do zezwoleń dla przedsiębiorców realizujących inwestycje na terenach Specjalnych Stref Ekonomicznych, ze względu na analogiczne brzmienie przepisów można uznać, że Pismo UOKIK znajdzie zastosowanie również do regulacji dotyczących wydawania decyzji o wsparciu.

W związku z powyższym, w Pani ocenie maksymalny poziom intensywności pomocy przysługującej Pani powinien być określony na dzień wydania decyzji o wsparciu, tj. późniejsza zmiana przez Panią statusu przedsiębiorcy nie będzie mieć wpływu na wysokość wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

Wobec powyższego, w Pani ocenie, zmiana statusu Pani z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizacji inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Pani zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu realizacji nowej inwestycji.

W związku z czym wnosi Pani o uznanie jej stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 za prawidłowe.

w zakresie pytania trzeciego - przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej stosowanie do art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinna Pani uwzględniać dochodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawą z 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2192 z późn. zm.) wprowadzono art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2019 r., zgodnie z którym osoby fizyczne oprócz podatku dochodowego są dodatkowo obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny. Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi natomiast nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1. 9 i 9a, art. 30b, art. 30coraz art. 30f, po ich pomniejszeniu o kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2, kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 - odliczone od tych przychodów.

Wskazać należy, że w świetle regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można utożsamiać zwolnienia przedmiotowego z odliczeniem od dochodu. Dlatego też dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o decyzje o wsparciu nie mogły zostać wymienione w powyżej przywołanym art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako odliczenie, co nie oznacza jednak, że jako dochody zwolnione nie powinny być wyłączone z podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl zasady wyrażonej w powołanym wyżej przepisie opodatkowaniu nie podlegają zatem dochody zwolnione przedmiotowo od podatku wymienione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym w ust. 1 pkt 63b tego artykułu.

Przepis ten wskazuje, że wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. (J. z 2020 r. poz. 1752 oraz z 2021 r. poz. 2105), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pani jako prowadząca działalność gospodarczą objęta jest decyzją o wsparciu od (...) 2021 r. na 15 lat. Przychód z tego źródła będzie wolny od podatku dochodowego na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt. 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji tego, przy ustalaniu wysokości podstawy opodatkowania daniny solidarnościowej powinna Pani pominąć dochód zwolniony na podstawie tego przepisu. Potwierdzenie swojego stanowiska znajduje Pani w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydanych w tożsamych stanach faktycznych, m.in. w interpretacji z 9 lipca 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.367.2020.1.KR oraz w interpretacji z 30 lipca 2021 r. nr 0115-KDIT3.4011.584.2021.l.AD, jak również w interpretacji indywidualnej z 3 lutego 2023 r. nr. 0112-KDIL2- 2.4011.944.2022.2.AG.

Mając powyższe na względzie, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej stosownie do art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powinna Pani uwzględniać dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że w związku z tym, że prowadzi Pani działalność gospodarczą m.in. na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu z (...) 2021 r., przepisami mającymi zastosowanie na gruncie przedstawionej we wniosku sprawy są przepisy ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm. ), ustawy z 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (t. j. Dz. U z 2020 r. poz. 1752 ze zm.; Dz. U z 2023 r. poz. 74 ze zm.) oraz przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 121 ze zm.).

Zasady zwolnienia dotyczące osób fizycznych określa art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W myśl natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. stanowi, że:

Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Z cytowanych wyżej przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63b i ust. 5a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wynika, że warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z nowej inwestycji, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w decyzji o wsparciu.

Na podstawie cytowanej na wstępie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei art. 4 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji stanowi, że:

Zwolnienie, od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu - w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji - jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Decyzja o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Z treści wniosku wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowana 19% podatkiem liniowym. Działa Pani na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu. Na dzień uzyskania decyzji o wsparciu posiadała Pani status małego przedsiębiorcy.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Pani budzi m.in. kwestia czy po uzyskaniu decyzji o wsparciu może być dalej opodatkowana 19% podatkiem liniowym.

Kwestia opodatkowania tzw. podatkiem liniowym uregulowana została poprzez art. 30c ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z kolei z art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przepisów ustawy o wspieraniu nowych inwestycji nie wynika brak możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy wybranej formie opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przepisów ustawy o wspieraniu nowych inwestycji nie wynika brak możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy wybranej formie opodatkowania podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy. Zatem, po uzyskaniu decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji oraz spełnieniu warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dotyczących korzystania ze zwolnienia od opodatkowania dochodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej), podatnik nadal może opodatkowywać dochody z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stawką 19%.

W opisie sprawy podaje Pani również, że przewiduje w przyszłości, że będzie spełniać warunki do uznania jej za średniego przedsiębiorcę na skutek przekroczenia pułapów, o których mowa w art. 2 Załącznika 1 Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U.UE. L. z 2014 r. Nr 187, str. 1 z późn. zm). Wskazuje Pani również, że nowa inwestycja jest w toku realizacji przez Panią, a nakłady inwestycyjne są stale ponoszone i przewiduje Pani, że w części zostaną poniesione Panią gdy będzie miała status średniego przedsiębiorcy. Do momentu zmiany statusu przedsiębiorstwa używa Pani na potrzeby kalkulacji puli dostępnej pomocy publicznej wskaźnika intensywności pomocy publicznej (...)).

W związku z powyższym powzięła Pani wątpliwość czy zmiana statusu Pani z małego na średniego przedsiębiorcę w toku realizacji inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Pani zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu realizacji nowej inwestycji.

Ustosunkowując się do powyższego zagadnienia należy odwołać się do powołanego na wstępie rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji.

Na podstawie § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1)kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, lub

2)zatrudnienia określonej liczby pracowników w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Zgodnie zaś z § 5 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu:

1)kosztów nowej inwestycji jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1, które nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7, albo

2)tworzenia nowych miejsc pracy w związku z nową inwestycją jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników

z zastrzeżeniem § 6 ust. 4.

Stosownie do § 6 pkt 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Maksymalna intensywność pomocy publicznej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 6, jest określana zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014-2020.

Natomiast § 6 pkt 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. stanowi, że:

Maksymalna intensywność pomocy publicznej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 6, jest określana zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

Jak stanowi § 6 pkt 2 rozporządzenia:

Maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej mikroprzedsiębiorcom, małym przedsiębiorcom i średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o:

1)20 punktów procentowych – w przypadku mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców,

2)10 punktów procentowych – w przypadku średnich przedsiębiorców

w stosunku do maksymalnej intensywności tej pomocy określonej dla poszczególnych obszarów.

Z brzmienia tego przepisu wynika, że dla ustalenia maksymalnej intensywności pomocy publicznej dostępnej dla podatnika korzystającego ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kluczowy jest jego status w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.U.UE.L.2014.187.1, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 pkt 28 ww. rozporządzenia:

Data przyznania pomocy oznacza dzień, w którym beneficjent nabył prawo otrzymania pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym.

Z przytoczonych powyżej przepisów rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji wynika, że status przedsiębiorcy jako „małego” lub „średniego” jest okolicznością faktyczną mającą znaczenie prawne w zakresie skutków podatkowych funkcjonowania w polskiej strefie inwestycyjnej. O statusie tym decyduje spełnienie przez danego przedsiębiorcę określonych prawem wymogów. O statusie tym decyduje także podatnik, w tym sensie, że jego decyzje gospodarcze, strukturalne, własnościowe itd. stanowią o spełnieniu kryteriów określonych dla danej kategorii przedsiębiorcy. Do zmiany takiej dochodzi przez fakt zmiany statusu danego przedsiębiorstwa (przedsiębiorcy), bez konieczności wydawania jakiejkolwiek decyzji czy aktu administracyjnego.

Z powyższych przepisów wynika również, że przysługująca intensywność pomocy na podstawie statusu przedsiębiorstwa powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu i powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji.

Kluczowym elementem określającym dopuszczalność udzielenia pomocy oraz parametry uzyskanej pomocy jest dzień, w którym przedsiębiorca nabywa prawo do skorzystania z pomocy publicznej. Organ publiczny przez przyznanie takiego prawa wskazuje między innymi wartość pomocy, do jakiej jest uprawniony przedsiębiorca.

Zatem, dzień nabycia praw do pomocy i parametry udzielonej pomocy wynikają z decyzji o wsparciu. W dniu wydania decyzji o wsparciu do dyspozycji przedsiębiorcy stawiana jest określona wartość (maksymalna) pomocy, z której przedsiębiorca może, lecz nie musi skorzystać, w całości lub w części. W konsekwencji, stwierdzić należy, że zmiana statusu podatnika, z małego przedsiębiorcy na średniego w toku realizacji inwestycji i obowiązywania decyzji o wsparciu nie wpływa na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego podatnikowi zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dalszej kolejności na tle przedstawionego opisu sprawy podaje Pani, że w kolejnych latach może być również zobowiązana do zapłaty daniny solidarnościowej, o której mowa w art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z czym podjęła wątpliwość, czy powinna uwzględniać dochody osiągnięte w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa objętego decyzją o wsparciu w podstawie opodatkowania daniny solidarnościowej.

W tej kwestii po raz kolejny należy odwołać się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Stosownie do art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

odliczone od tych dochodów.

Natomiast na mocy ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265 ze zm.), która weszła w życie 1 lipca 2022 r., do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. stosuje się art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w następującym brzmieniu:

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

odliczone od tych dochodów.

Przepis art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na kategorie dochodów, na podstawie których oblicza się daninę solidarnościową. Należą do nich:

dochody opodatkowane na tzw. zasadach ogólnych, według skali podatkowej, w tym dochody osiągnięte za granicą, które na mocy art. 27 ust. 9-9a ustawy łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

dochody opodatkowane w trybie art. 30b ustawy, czyli dochody uzyskane z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część oraz dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych;

dochody z działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach art. 30c ustawy (tzw. podatkiem liniowym);

dochody zagranicznej jednostki kontrolowanej.

Przepis wskazuje również, jakie wartości pomniejszają ww. dochody dla potrzeb obliczenia daniny solidarnościowej. Te wartości to:

kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2-2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2 ustawy;

kwoty uwzględnione w podstawie opodatkowania dywidendy otrzymanej od zagranicznej jednostki kontrolowanej oraz kwoty dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania (kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 ustawy).

Posługując się w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odesłaniem do art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f tej ustawy, ustawodawca mówi wyłącznie o dochodach podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w tych przepisach.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Co istotne, w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się ogólnym określeniem „dochodów podlegających opodatkowaniu” – nie odniósł się do szczegółowych regulacji dotyczących podstawy obliczenia podatku w trybach opodatkowania, których dotyczą art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f tej ustawy.

Wskazał natomiast szczegółowo na pomniejszenia, które na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych byłyby elementami podstaw obliczenia podatku:

w trybie opodatkowania określonym w art. 27 oraz art. 30c – w przypadku składek na ubezpieczenia społeczne;

w trybie określonym w art. 30f – w przypadku kwot, o których mowa w art. 30f ust. 5 ustawy.

Taki sposób sformułowania omawianego przepisu nie reguluje podstawy obliczenia daniny solidarnościowej identycznie jak podstawy obliczenia podatku dochodowego w ww. trybach opodatkowania.

Przepis art. 30h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych doprecyzowuje sposób wyliczenia daniny solidarnościowej za dany rok kalendarzowy. Zgodnie z tym przepisem:

Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1)rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,

2)zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Zgodnie z art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio.

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2 tej ustawy.

W myśl zasady wyrażonej w powołanym na wstępie przepisie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu nie podlegają dochody zwolnione przedmiotowo od podatku wymienione w art. 21 tej ustawy, w tym w ust. 1 pkt 63b tego artykułu. Zatem przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie powinno się uwzględniać dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, odnosząc powołane powyżej przepisy prawa na grunt przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, że:

po uzyskaniu decyzji o wsparciu może być Pani dalej opodatkowana 19% podatkiem liniowym,

zmiana Pani statusu z małego przedsiębiorcy na średniego w toku realizacji inwestycji i obowiązywania decyzji o wsparciu nie wpłynie na wskaźnik maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej, a tym samym na wysokość przysługującego Pani zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, stosownie do art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powinna Pani uwzględniać dochodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu, z której dochód podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego Pani stanowisko w zakresie poruszanych w pytaniach interpretacyjnych zagadnień należało więc uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).