Ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania w roku 2020 i 2021 stawki podatku w wysokości 9% podstawy od dochodów innych niż z zysków kapitał... - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4010.174.2023.3.SG

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 19 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.174.2023.3.SG

Temat interpretacji

Ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania w roku 2020 i 2021 stawki podatku w wysokości 9% podstawy od dochodów innych niż z zysków kapitałowych

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 22 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania w roku 2020 i 2021 stawki podatku w wysokości 9% podstawy od dochodów innych niż z zysków kapitałowych.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 maja 2023 r. (wpływ 25 maja 2023 r.) oraz pismem z 12 czerwca 2023 r. (wpływ 16 czerwca 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca E. Sp. z o.o. prowadzi działalność na terenie Polski. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W 2017 r.

Wnioskodawca założył spółkę akcyjną z siedzibą we Francji, pod nazwą E. spółka akcyjna uproszczona, kapitał zakładowy tej spółki wyniósł 10 000,00 EUR. Spółka ta została zarejestrowana w rejestrze RCS Paris pod numerem: (…).

Ponadto w 2017 r. Wnioskodawca założył także spółkę z siedzibą w Niemczech o nazwie E. GmbH wpłacając 25 000,00 EUR na kapitał zakładowy tej spółki.

Zarówno dla spółki francuskiej, jak też niemieckiej, Wnioskodawca udzielił pożyczek pieniężnych w latach: 2017, 2018 i 2019.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 maja 2023 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że w roku 2020 Spółka posiadała status małego podatnika zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w roku podatkowym 2019 wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła równowartości kwoty 2.000.000,00 euro, wyrażonej w złotych polskich po przeliczeniu według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2019 r. (pierwszy dzień roboczy m-ca października 2019 r.).

Przychód w roku 2020 (bez zysków kapitałowych) nie przekroczył równowartości kwoty 1.200.000,00 euro wyrażonej w złotych polskich po przeliczeniu według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 stycznia 2020 r. (pierwszy dzień roboczy roku podatkowego 2020).

W roku 2021 Spółka posiadała status małego podatnika zgodnie z art. 4a pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w roku podatkowym 2020 wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła równowartości kwoty 2.000.000,00 euro, wyrażonej w złotych polskich po przeliczeniu według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2020 r. (pierwszy dzień roboczy m-ca października 2020 r.).

Przychód w roku 2021 (bez zysków kapitałowych) nie przekroczył równowartości kwoty 2.000.000,00 euro wyrażonej w złotych polskich po przeliczeniu według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień 4 stycznia 2021 r. (pierwszy dzień roboczy roku podatkowego 2021).

W roku 2020 i 2021 nie miały dla Spółki zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 12 czerwca 2023 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że zarówno w roku 2020 r., jak i 2021 r. nie uzyskiwał przychodów z zysków kapitałowych.

W roku 2020, Jednostka uzyskała przychód z innych źródeł przychodów w wysokości 3.985.071,40 zł (CIT-8 za rok 2020).

W roku 2021, Jednostka uzyskała przychód z innych źródeł przychodów w wysokości 3.975.902,75 zł (CIT-8 za rok 2021).

Biorąc pod uwagę, kwotę 1 200 000,00 euro i kurs z dnia 2 stycznia 2020 r. wynoszący 4,2571 zł (tabela NBP 001/A/NBP/2020 z dnia 2020-01-02), to Jednostka nie przekroczyła przychodów odpowiadające równowartości 1 200 000,00 euro, tj. kwoty 5 109 000,00 zł.

Biorąc pod uwagę, kwotę 2 000 000,00 euro i kurs z dnia 4 stycznia 2021 r. wynoszący 4,5485 zł (tabela NBP 001/A/NBP/2021 z dnia 2021-01-04), to Jednostka nie przekroczyła przychodów odpowiadające równowartości 2 000 000,00 euro, tj. kwoty 9 097 000,00 zł.

Pytanie

Czy w związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca miał prawo do zastosowania w roku 2020 i 2021 stawki podatku w wysokości 9% podstawy od dochodów innych niż z zysków kapitałowych?

Wnioskodawca zaznacza, iż spełnił inne warunki, tj. nie przekroczył przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 19 ust. 1d ww. ustawy.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka posiadała prawo do 9% podstawy opodatkowania w roku 2020 i 2021. Ustawodawca wyłączył możliwość opodatkowania stawką 9% osoby prawne, które wniosły tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału wartości przekraczające 10 000 EUR, przy czym powyższy warunek miałby zastosowanie w roku podatkowym wniesienia oraz bezpośrednio po nim następującym.

Wniesienie przez Wnioskodawcę środków pieniężnych na kapitał do zagranicznych podmiotów miało miejsce w 2017 r., natomiast zdaniem Wnioskodawcy, terminy przelewów środków pieniężnych z tytułu udzielonych pożyczek do podmiotów zagranicznych, które utworzył Wnioskodawca nie powinny mieć wpływu na możliwość zastosowania 9% stawki podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Stosownie do treści art. 19 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi:

 1) 19% podstawy opodatkowania;

 2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z kolei w myśl art. 19 ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r.:

Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, wynosi:

 1) 19% podstawy opodatkowania;

 2) 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zgodnie z art. 19 ust. 1a updop:

Podatnik, który został utworzony:

 1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo

 2) w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo

 3) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo

 4) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo

 5) przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14

- nie stosuje przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Ponadto, z treści art. 19 ust. 1b updop, wynika, że:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podatkowych grup kapitałowych.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 1c updop:

Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do:

1) spółki dzielonej,

2) podatnika, który wniósł tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału:

 a) uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, lub

 b) składniki majątku uzyskane przez tego podatnika w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli ten podatnik posiadał udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników

- w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d updop:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Z kolei art. 19 ust. 1e updop stanowi, że:

Warunek, o którym mowa w ust. 1d, nie dotyczy podatników rozpoczynających prowadzenie działalności, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1c, w roku rozpoczęcia tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca założył spółkę akcyjną z siedzibą we Francji, pod nazwą E. spółka akcyjna uproszczona, kapitał zakładowy tej spółki wyniósł 10 000,00 EUR. Ponadto w 2017 r. Wnioskodawca założył także spółkę z siedzibą w Niemczech o nazwie E. GmbH wpłacając 25 000,00 EUR na kapitał zakładowy tej spółki.

Zarówno dla spółki francuskiej, jak też niemieckiej, Wnioskodawca udzielił pożyczek pieniężnych w latach: 2017, 2018 i 2019.

Wnioskodawca spełnił inne warunki, tj. nie przekroczył przychodów, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 19 ust. 1d ww. ustawy.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że w poszczególnych latach, których dotyczy wniosek, tj. 2020, 2021 nie mają do niego zastosowania wyłączenia z przepisów art. 19 ust. 1a-1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca miał prawo do zastosowania w roku 2020 i 2021 stawki podatku w wysokości 9% podstawy od dochodów innych niż z zysków kapitałowych.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy updop należy wskazać, że obniżona stawka podatku 9% jest stosowana w odniesieniu do przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych i ma zastosowanie wyłącznie do małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność, z zastrzeżeniem ust. 1a-1e ww. ustawy, u których wszystkie przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły równowartości 1 200 000 euro za 2020 r. oraz 2 000 000 euro za 2021 r.

Po przekroczeniu tego limitu podatnik traci prawo do obniżonej stawki podatku.

Jednym z warunków niezbędnych, aby móc skorzystać za okres 2020-2021 z preferencyjnej stawki opodatkowania, jest zatem osiągnięcie przez podatnika wszystkich przychodów (dochodów) za:

    - 2020 r. nieprzekraczających kwoty 5 109 000 zł. W 2020 r. pierwszym dniem roboczym roku podatkowego był 2 stycznia i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 2 stycznia 2020 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 2 stycznia 2020 r. Nr 001/A/NBP/2020) wynosił 4,2571 zł x 1 200 000 = 5 108 520 zł, w zaokrągleniu 5 109 000 zł;

    - 2021 r. nieprzekraczających kwoty 9 097 000 zł. W 2021 r. pierwszym dniem roboczym roku podatkowego był 4 stycznia i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 4 stycznia 2021 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 4 stycznia 2021 r. Nr 001/A/NBP/2021) wynosił 4,5485 zł x 2 000 000 = 9 097 000 zł,

Definicja „małego podatnika”, do której odwołują się powyższe przepisy została zawarta w art. 4a pkt 10 updop, zgodnie z którym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.,

ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zatem za małego podatnika w 2020 r. uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2019 r. nie przekroczyła kwoty 8 747 000 zł. W 2019 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2019 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2019 r. Nr 190/A/NBP/2019) wynosił 4,3734 zł x 2 000 000 = 8 746 800 zł, w zaokrągleniu 8 747 000 zł.

Z kolei za małego podatnika w 2021 r. uznaje się podmiot, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) za 2020 r. nie przekroczyła kwoty 9 031 000 zł. W 2020 r. pierwszym dniem roboczym października był 1 października i to według kursu na ten dzień należy przeliczyć kwoty wyrażone w euro. Wg wyliczenia średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2020 r. (zgodnie z tabelą kursów NBP z 1 października 2020 r. Nr 192/A/NBP/2020) wynosił 4,5153 zł x 2 000 000 = 9 030 600 zł, w zaokrągleniu 9 031 000 zł.

Z powołanego już art. 19 ust. 1 pkt 2 updop wynika, że podatek, z zastrzeżeniem wskazanym w ww. przepisie, wynosi 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których wszystkie przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości:

- za 2020 – 1 200 000 euro, tj. 5 109 000 zł,

- za 2021 – 2 000 000 euro, tj. 9 097 000 zł.

Po przekroczeniu tego limitu następuje utrata prawa do obniżonej stawki podatku.

Należy zaznaczyć, że do ustalenia, czy podatnik przekroczył limit przychodów 1 200 000/ 2 000 000 euro, o których mowa w powyższym przepisie, bierze się pod uwagę wszystkie przychody podatnika w roku podatkowym, bez wyłączania przychodów z zysków kapitałowych.

Ustawodawca zawarł szereg zastrzeżeń do możliwości skorzystania z obniżonej stawki podatku dochodowego od osób prawnych. Zastrzeżenia te zostały ujęte w art. 19 ust. 1a-1e.

Warunkiem niezbędnym, aby móc skorzystać z preferencyjnej stawki opodatkowania, jest m.in. posiadanie statusu małego podatnika, zgodnie z powoływanym wcześniej art. 4a pkt 10 updop.

Odnosząc się z kolei do możliwości opodatkowania przez Wnioskodawcę przychodów/dochodów innych niż z zysków kapitałowych uzyskanych w latach 2020-2021 preferencyjną 9% stawką podatku zauważyć należy, że jak wynika z opisu sprawy w stosunku do Wnioskodawcy nie mają zastosowania wyłączenia wynikające z przepisów art. 19 ust. 1a-1c updop. Wnioskodawca posiadał/posiada w tym okresie podatkowym status małego podatnika. Wnioskodawca w latach 2020-2021 nie uzyskiwał przychodów z zysków kapitałowych. Jednocześnie jak wynika z wniosku przychód Wnioskodawcy uzyskany w latach 2020-2021 nie przekracza limitu określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop, a dokładniej:

- w 2020 r. nie przekracza równowartości 1 200 000 euro (tj. 5 109 000 zł),

- w 2021 r. nie przekracza równowartość 2 000 000 euro (tj. 9 097 000 zł).

Ponadto odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że na podstawie art. 19 ust. 1c pkt 2 lit. a updop wyłączeniu z możliwości zastosowania niższej stawki podatku CIT, podlega podatnik który dokona określonych działań restrukturyzacyjnych, np. wniesie tytułem wkładu do innego podmiotu, w tym na poczet kapitału uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro. W takiej sytuacji, podatnik nie będzie mógł korzystać z niższej stawki podatku w roku podatkowym, w którym dokonano podziału albo wniesiono wkład, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym. Ograniczenie to ma zastosowanie w roku podatkowym, w którym dokonano podziału lub wniesiono wkład oraz w roku następnym. Powyższe wyłączenie z zastosowania niższej stawki podatku CIT obowiązuje od 1 stycznia 2019 r. Tym samym wyłączenie z art. 19 ust. 1c pkt 2 lit. a updop z uwagi na  fakt wniesienia w 2017 r. wkładu do innych podmiotów nie ma wpływu na możliwość zastosowania obniżonej stawki podatku.

Z kolei udzielenie spółce francuskiej i niemieckiej pożyczek pieniężnych w latach 2017-2019 również nie ma wpływu na możliwość zastosowania obniżonej stawki podatku, bowiem mając na uwadze brzmienie przepisu art. 19 ust. 1c pkt 2 lit. a updop wskazać należy, że dokapitalizowanie spółek poprzez udzielenie pożyczek nie jest wkładem do innego podmiotu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że o ile wszystkie przychody, bez wyłączania przychodów z zysków kapitałowych, uzyskane przez Wnioskodawcę w latach 2020-2021, będą mieściły się w limitach określonych w art. 19 ust. 1 pkt 2 updop, a mianowicie:

- w 2020 r. nie przekroczyły 1 200 000 euro, tj. 5 109 000 zł,

- w 2021 r. nie przekroczyły 2 000 000 euro, tj. 9 097 000 zł,

to Wnioskodawca bez względu na fakt wniesienia w 2017 r. wkładu do innych podmiotów, czy udzielenia w latach 2017-2019 pożyczek pieniężnych spółce francuskiej i niemieckiej jest/będzie uprawniony do zastosowania stawki preferencyjnej 9% podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).