Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDWPT.4011.21.2023.4.KSM
Temat interpretacji
Możliwość skorzystania z tzw. „ulgi dla pracujących seniorów”.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 czerwca 2023 r. (wpływ 5 czerwca 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
6 lutego 2023 r. nauczycielka złożyła wniosek o rozwiązanie umowy o pracę w związku z planowanym przejściem na emeryturę proponując jako termin rozwiązania umowy o pracę 26 luty 2023 r. (niedziela). Dyrektor wyraził zgodę na rozwiązanie stosunku pracy z zaproponowaną datą. Nauczycielka w lutym złożyła w ZUS wniosek o emeryturę.
W dniu 13 czerwca 2022 r. nauczycielka złożyła oświadczenie o spełnianiu warunków do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od lipca 2022 r. nie była jej potrącana zaliczka na podatek dochodowy. Powyższy przepis zwalnia z podatku dochodowego osoby, które otrzymują przychody ze stosunku pracy otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60 roku życia w przypadku kobiety, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Będąc pracownikiem nauczycielka korzystała z tej ulgi. Wynagrodzenie, które otrzymała na początku lutego nie było obciążone zaliczką na podatek dochodowy. Ponieważ umowę nauczycielka rozwiązała z dniem 26 lutego 2023 r. (niedziela), w tym dniu nie mogła nastąpić wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oraz odprawy emerytalnej. W dniu 6 marca 2023 r. został złożony do ZUS ZWUA wyrejestrowujący z dniem 26 lutego 2023 r. ubezpieczonego nauczyciela z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 00.
W dniu 1 marca 2023 r. nauczycielka podpisała kolejną umowę o pracę. W tym dniu wypłacono jej ekwiwalent za niewykorzystany urlop i odprawę emerytalną z tytułu rozwiązanej wcześniej umowy. W dniu 1 marca 2023 r. złożono ponadto w ZUS ZUA zgłoszenie nauczycielki jako osobę ubezpieczoną w związku z zawarciem nowej umowy o pracę. Zgłoszono jednak nauczycielkę z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 10, czyli pracującego emeryta.
W sytuacji rozwiązania stosunku pracy w dniu wolnym od pracy i koniecznością wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oraz odprawy emerytalnej po faktycznym ustaniu zatrudnienia naliczono zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconych przychodów ponieważ z tytułu otrzymywania tych przychodów nie podlegała już ubezpieczeniom społecznym jako pracownik, czyli z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 00.
W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że data urodzenia pracownika to ....... 1958 r. Pracownik po ustaniu stosunku pracy nie złożył nowego oświadczenia o spełnieniu warunków uprawniających do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 145 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z informacji uzyskanej od pracownika wynika, że wypłata ekwiwalentu oraz odprawy emerytalnej nastąpiły przed wypłatą pierwszej emerytury.
Pytanie
Czy postąpiono słusznie naliczając zaliczkę na podatek dochodowy?
Państwa stanowisko w sprawie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Pracownikowi naliczono zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych kierując się art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powodem naliczenia zaliczki na podatek dochodowy od przychodów był termin rozwiązania przez nauczycielkę stosunku pracy, tj. w dniu wolnym od pracy (niedziela). Gdyby umowa została rozwiązana w piątek lub inny dzień roboczy w ostatnim dniu pracy nauczycielka otrzymałaby wszelkie przychody z tytułu rozwiązywanego stosunku pracy. Wtedy nie zostałaby naliczona zaliczka na podatek dochodowy od otrzymanych przychodów, ponieważ nauczycielka w ostatnim dniu pracy spełniała wszelkie przesłanki ustawowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i złożyła stosowne oświadczenie. Powyższy przepis zwalnia z podatku dochodowego osoby, które otrzymują przychody ze stosunku pracy otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60 roku życia w przypadku kobiety do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Do czasu rozwiązania stosunku pracy nauczycielka korzystała z tej ulgi i zaliczka nie była potrącana. Ponieważ umowę nauczycielka rozwiązała z dniem 26 lutego 2023 r. (niedziela) w tym dniu nie mogła nastąpić wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oraz odprawy emerytalnej. Wypłata ekwiwalentu oraz odprawy emerytalnej nastąpiła po niedzieli 26 lutego 2023 r. Wypłaty nastąpiły więc po rozwiązaniu przez nauczycielkę stosunku pracy (wyrejestrowaniu z ubezpieczeń w ZUS z dniem 26 luty 2023 r. z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 00). Przychód podatnika nastąpił w dniu 1 marca 2023 r., tj. w dniu, w którym podatnik co prawda podlegał ubezpieczeniom społecznym w ZUS, ale już nie jako pracownik z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 00, ale jako pracujący emeryt, tj. z kodem tytułu ubezpieczenia 01 10 10.
W miesiącu lutym nauczycielka złożyła wniosek o emeryturę i po wydaniu stosownej decyzji przez ZUS otrzyma to świadczenie również za luty. W toku wyjaśniania sprawy pojawił się również argument, że należało odprawę wypłacić wcześniej, tj. w ostatni dzień roboczy, czyli 24 lutego, w piątek. Z tą argumentacją również nie mogli się Państwo zgodzić. Zarówno Kodeks Pracy, jak i w przypadku nauczycieli ustawa Karta Nauczyciela jako lex specialis w art. 87 wskazuje wyraźnie, że odprawę przyznaje się w sytuacji kiedy stosunek pracy ustał, a ustał w niedzielę.
Biorąc pod uwagę powyższe uważają Państwo, że zaliczkę na podatek dochodowy od przychodów należało pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego.
W sytuacji rozwiązania stosunku pracy w dniu wolnym od pracy i koniecznością wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop oraz odprawy emerytalnej po faktycznym ustaniu zatrudnienia naliczono zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconych przychodów ponieważ z tytułu otrzymywania tych przychodów nie podlegała już ubezpieczeniom społecznym jako pracownik, czyli z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 00.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy:
Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Przychodami ze stosunku pracy są otrzymane lub postawione do dyspozycji pracownika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze (bądź ich ekwiwalenty) oraz innych nieodpłatnych świadczeń bez względu na źródło ich finansowania.
W myśl powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:
a) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,
b) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 520, 655 i 1115),
c) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 1626 i 2476),
d) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 504, 1504 i 2461),
e) świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,
f) uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2072, z 2021 r. poz. 1080 i 1236 oraz z 2022 r. poz. 655, 1259 i 1933),
g) świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia.
Stosownie do art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z art. 21 ust. 44 tej ustawy wynika, że:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85.528 zł.
W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
W myśl art. 31a ust. 1 ww. ustawy:
Podatnik składa płatnikowi na piśmie albo w inny sposób przyjęty u danego płatnika oświadczenia i wnioski mające wpływ na obliczenie zaliczki.
Stosownie do art. 31a ust. 5 ww. ustawy:
Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie lub wniosek mające wpływ na obliczanie zaliczki, płatnik uwzględnia to oświadczenie lub ten wniosek najpóźniej od miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał, a w przypadku płatnika, o którym mowa w art. 34 - najpóźniej od drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym je otrzymał.
Zgodnie z art. 31 ust. 6 cyt. ustawy:
Oświadczenie i wniosek mające wpływ na obliczenie zaliczki dotyczą również kolejnych lat podatkowych, chyba że odrębny przepis stanowi inaczej.
Na mocy art. 31 ust. 7 powyższej ustawy:
Po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, płatnik przy obliczaniu zaliczki pomija oświadczenia i wnioski złożone uprzednio przez podatnika, z wyjątkiem wniosków, o których mowa w art. 32 ust. 6 i 8 oraz art. 41 ust. 11.
W myśl art. 31 ust. 8 ww. ustawy:
Jeżeli podatnik złoży płatnikowi, o którym mowa w art. 32, art. 34 lub art. 41 ust. 1, oświadczenie, że spełnia warunki do stosowania zwolnień, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152-154, płatnik oblicza zaliczkę z uwzględnieniem tych zwolnień, przy czym w oświadczeniu dotyczącym spełnienia warunków do stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152, podatnik wskazuje również rok rozpoczęcia i zakończenia stosowania zwolnienia przez płatnika.
Mając na uwadze powyższe płatnik, dokonując wypłat po ustaniu stosunku pracy, pomija oświadczenie złożone przez pracownika podczas trwania stosunku pracy. Tym samym płatnik zobowiązany jest do wypłaty wynagrodzenia oraz innych przychodów ze stosunku pracy z pominięciem ulgi dla pracujących seniorów (płatnik pobiera zaliczkę). Zarówno płatnik jak i podatnik nie mają obowiązku ani ponownej weryfikacji uprzednio złożonego oświadczenia (płatnik), ani też jego zmiany (podatnik).
Nie ma jednak przeszkód, aby po ustaniu stosunku prawnego stanowiącego podstawę dokonywania przez płatnika świadczeń podatnikowi, podatnik złożył płatnikowi „nowe” oświadczenie/wniosek, które będzie mogło mieć wpływ na obliczanie zaliczki na podatek od świadczeń dokonywanych po ustaniu ww. stosunku prawnego (np. wygaśnięciu umowy zlecenia, rozwiązaniu umowy o pracę).
Co istotne posiadanie przez pracownika uprawnień do emerytury, która nie została przed dniem wypłaty wynagrodzenia wypłacona, nie wyklucza go z korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym data faktycznej wypłaty emerytury (przed czy po dniu wypłaty wynagrodzenia ze stosunku pracy) ma znaczenie.
Podkreślić należy, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 154 ww. ustawy, odnosi się do rodzaju aktywności zawodowej (źródła przychodów), która podlega składkom ZUS w tym przypadku umowy o pracę.
Zatem, wypłacony ekwiwalent za niewykorzystany urlop, odprawa emerytalna mogłyby korzystać ze zwolnienia, bowiem zostały wypłacone przed dniem faktycznej wypłaty emerytury, a wypłacone podatniczce świadczenia mają swoje źródło w stosunku pracy, jednakże z uwagi na fakt, że złożone przez nauczycielkę oświadczenie wygasło po ustaniu stosunku pracy i nie złożyła ona ponownego oświadczenia, nie byli Państwo jako płatnik zobowiązani do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 145 powołanej wyżej ustawy.
Okoliczność późniejszego wypłacenia świadczenia emerytalnego nie ma wpływu na prawo do zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do przychodów uzyskanych we wskazanym przez Państwa okresie. Zauważyć bowiem należy, że warunek „nieotrzymywania emerytury lub renty”, tj. wypłacenia emerytury lub renty – jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego – powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop i odprawy emerytalnej z tytułu istniejącego stosunku pracy.
Reasumując mając na uwadze przedstawione przez Państwa informacje i cytowane powyżej przepisy, należy wskazać, że jako płatnik byli Państwo zobowiązani, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy z tytułu wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop i odprawy emerytalnej.
W myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, Państwa stanowisko, zgodnie z którym „(…) naliczono zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconych przychodów ponieważ z tytułu otrzymywania tych przychodów nie podlegała już ubezpieczeniom społecznym jako pracownik, czyli z kodem tytułu ubezpieczenia 0110 00.”, należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .................... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).